Bardzo dobra książka. Kolejna udana Pana Bednarka.

Bardzo dobra książka. Kolejna udana Pana Bednarka.

Po przeczytaniu książek z cyklu o Kubie Sobańskim spodziewałam się kolejnego mocnego uderzenia a otrzymałam przeciętny kryminał. I chociaż pomysł na fabułę był całkiem niezły to zabrakło mi napięcia i szybko rozgrywającej się akcji. Poza tym standardowo, motywem popełnianych przestępstw i zabójstw najpierw jest chciwość a na końcu zemsta. Nic odkrywczego. Powieść nie przykuła mojej uwagi. Moją uwagę ściągnęło nazwisko autora. Przeczytałam, ponieważ nie lubię zostawiać niedoczytanej książki. Pewnie jeszcze sięgnę po inne pozycje autora ale chwilowo robię sobie przerwę.

Po przeczytaniu książek z cyklu o Kubie Sobańskim spodziewałam się kolejnego mocnego uderzenia a otrzymałam przeciętny kryminał. I chociaż pomysł na fabułę był całkiem niezły to zabrakło mi napięcia i szybko rozgrywającej się akcji. Poza tym standardowo, motywem popełnianych przestępstw i zabójstw najpierw jest chciwość a na końcu zemsta. Nic odkrywczego. Powieść nie...

Bardzo dobra i wciągająca książka. Pokazuje do czego człowiek jest zdolny by przetrwać.

Bardzo dobra i wciągająca książka. Pokazuje do czego człowiek jest zdolny by przetrwać.

Dobra, mocna, wciągająca, trzymająca w napięciu, przysparzająca o gęsią skórkę na ciele, ALE czegoś mi zabrakło! Nie potrafię powiedzieć dokładnie czego, lecz to tylko moje subiektywne odczucie. Jednak skupmy się na szczegółach!

Książka pochłonęła mnie do reszty, w napięciu przemierzałam kolejne strony, chcąc tak jak główna bohaterka wymierzyć sprawiedliwość bezwzględnym 'KIDNAPEROM' i zamienić ich los w równie obrzydliwe piekło jak wszystkim ofiarom ich pieniężnych podbojów. Paradoksalnie niekiedy zamykałam oczy podczas czytania, bo moje wizualizacje w głowie czytanych scen powodowały dreszcze na całym moim ciele - NO TAK O O TO CHODZI PRZECIEŻ! Książkę czytało się naprawdę dobrze, płynnie, czekając na to, co będzie dalej - czy wreszcie któraś z ofiar nabierze odwagi i zgłosi sprawę na policję. Stało się jednak inaczej - główna bohaterka sama podjęła się wymierzenia sprawiedliwości. Kilka lat mierzyła się ze skutkami psychicznymi i fizycznymi po porwaniu, nie potrafiła spokojnie żyć, bo wszędzie były OCZY. Owi KIDNAPERZY wzbudzali we mnie wszystkie najgorsze emocje, ich bezwzględność, żądza pieniądza doprowadzały mnie do szału, aż w końcu los się od nich odwrócił. Ale o tym musicie dowiedzieć się sami.

Ogólnie książka warta przeczytania! Jeśli ktoś poszukuje mocnych doznań, silnych emocji i ma mocne nerwy to polecam serdecznie!

Dobra, mocna, wciągająca, trzymająca w napięciu, przysparzająca o gęsią skórkę na ciele, ALE czegoś mi zabrakło! Nie potrafię powiedzieć dokładnie czego, lecz to tylko moje subiektywne odczucie. Jednak skupmy się na szczegółach!

Książka pochłonęła mnie do reszty, w napięciu przemierzałam kolejne strony, chcąc tak jak główna bohaterka wymierzyć sprawiedliwość bezwzględnym...

To moje drugie spotkanie z autorem. Kolejny raz sie nie zawiodlam .Coekawy pomysł, wykonanie rownie dobre . Malo zbednych opisow .Jak najbardziej polecm .

To moje drugie spotkanie z autorem. Kolejny raz sie nie zawiodlam .Coekawy pomysł, wykonanie rownie dobre . Malo zbednych opisow .Jak najbardziej polecm .

Propozycje książkowe od Adriana Bednarka z całą pewnością są bardzo charakterystyczne, ale NIE dla każdego odbiorcy. Pisarz zyska sobie sympatię osób, które przepadają za mocną akcją, ciętym językiem i historią z mordem w tle. Jak wiadomo, w thrillerach na próżno szukać delikatnych dialogów. Wręcz przeciwnie- musimy przygotować się na wielokrotne użycie wulgaryzmów i z całą pewnością nie jest to rodzaj tak zwanego szpanu. Powtarzam się, ale bardzo chcę, by czytelnicy nie krytykowali Adriana Bednarka za mnogość wulgarnych określeń. W „Oczach lęku” pada dużo wyzwisk, ale jest to zabieg konieczny. Kryminał czy thriller obfituje w postaci nieobliczalne, buntownicze, pragnące zemsty a zatem ich rozmowy nigdy nie przypomną kulturalnego spotkania w kawiarni. Konkretny czytelnik popełni zatem błąd, jeśli zarzuci autorowi zbyt ekspresyjne słownictwo.

„Oczy lęku” to historia życia bardzo niecodziennego duetu. Fabian i Olga, bo o nich mowa, prowadzą wspólny biznes, konkretnie niewyróżniające się bistro, ale tak naprawdę uczciwy interes jest tylko przykrywką. Ich prawdziwa natura jest bardzo mroczna i nie przystoi uczciwemu człowiekowi. Wymyślili sobie oni, że będą porywaczami, a zdobyte pieniądze dadzą im bajeczną stabilizację finansową. To, co mocno nas zaskakuje, to fakt, że para kidnaperów usiłuje prowadzić normalne życie- dla przykładu: Fabian sam jest mężem i ojcem malutkiej Asi. Czy można zatem aż tak się tuszować, tym bardziej w czasach mocno rozwiniętej elektroniki i masy kamer na ulicach miast? A co z sumieniem? Czy porywacze w ogóle mają coś takiego, jak sumienie? Warto się o tym przekonać, tym bardziej, że „Oczy lęku” wciągają niemal od pierwszej strony. Bardzo szokujący jest cały schemat „pracy” Fabiana i Oliwii, którego długo nie zapomnimy.

Nosił wilk razy kilka- ponieśli i wilka. Ten związek frazeologiczny pasuje tutaj idealnie. W pewnej chwili autor wywraca całą akcję do góry nogami i jedna z ofiar Fabiana i Oliwii staje się katem. Kto to jest i jak ofiara znalazła swoich oprawców? W jaki sposób się zemściła? Niczego nie zdradzę, gdyż jest to bardzo wciągający wątek, czytelnicy przeczytają go z prędkością błyskawicy. Czy jednak zemsta zawsze słodko smakuje?

Poza samym rozwojem fabuły autor świetnie zadbał o to, abyśmy się bali i snuli potencjalne zakończenie opowieści. Co więcej, Adrian Bednarek udowadnia, że porywaczem wcale nie musi być ktoś, kto wygląda niechlujnie czy patologicznie. Czujność człowieka można bardzo łatwo uśpić, tym bardziej, jeśli jedną z porywaczek jest kobieta. Niemożliwe? A jednak.. Ważny jest też element psychologiczny: to, co dzieje się w umyśle ofiar, może nawet wzruszyć czytelnika. Niektórych wydarzeń nie da się przecież zapomnieć, tym bardziej tak nagłych i wstrząsających, jak porwanie.

W niektórych rozdziałach autor podkreślił, że pies jest naprawdę najlepszym przyjacielem człowieka. Do ostatniej chwili pies potrafi bronić swojego właściciela. Wszystko jednak zależy od nas, właścicieli i naszej pracy przy wychowywaniu czworonoga. Posiadanie zwierzęcia uczy odpowiedzialności, zwierzę potrafi niemal czytać nasze myśli, a zatem czuje i nie jest zabawką na baterie.

Książkę oceniam bardzo dobrze. Cieszę się, że Adrian Bednarek znowu napisał coś mocno wciągającego, a nie zawsze tak było. Teraz pozostaje mi czekać na kolejną propozycję autora.

Polecam.

Propozycje książkowe od Adriana Bednarka z całą pewnością są bardzo charakterystyczne, ale NIE dla każdego odbiorcy. Pisarz zyska sobie sympatię osób, które przepadają za mocną akcją, ciętym językiem i historią z mordem w tle. Jak wiadomo, w thrillerach na próżno szukać delikatnych dialogów. Wręcz przeciwnie- musimy przygotować się na wielokrotne użycie wulgaryzmów i z...

Lubię pióro tego autora.

Lubię pióro tego autora.

Krótko i na temat- ,,Oczy lęku '' to bardzo dobry thriller,wciągający i trzymający w napięciu od pierwszych stron. Klasyczny motyw zemsty i sytuacja kiedy ofiara staje się katem. Książka jest dosyć mroczna ,mocna i brutalna , ale po kilku thrillerach z Kubą Sobańskim przyzwyczaiłam się do zwyrodniałych bohaterów Bednarka. Według mnie warto przeczytać.

Krótko i na temat- ,,Oczy lęku '' to bardzo dobry thriller,wciągający i trzymający w napięciu od pierwszych stron. Klasyczny motyw zemsty i sytuacja kiedy ofiara staje się katem. Książka jest dosyć mroczna ,mocna i brutalna , ale po kilku thrillerach z Kubą Sobańskim przyzwyczaiłam się do zwyrodniałych bohaterów Bednarka. Według mnie warto przeczytać.

Kiedy Fabian i Oliwia dokonują swojego pierwszego porwania, nie mieli w planach zajmowania się tym zawodowo. Jednak chęć zarobienia dużej ilości pieniędzy zwycięża i po kilku latach są już zawodowymi kidnaperami, zawiązują spółkę. Każde z nich jednak prowadzi swoje życie. Fabian to mąż i ojciec, a Oliwia mieszka w ponad stumetrowym apartamencie w centrum miasta. Nie wiedzą, że kiedy oni zajmowali się swoją profesją, ktoś szykował na nich niezłą pułapkę.

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z autorem, ale na pewno nie ostatnie. Adrian Bednarek to autor, którego mogę wpisać na listę moich ulubionych autorów. Kiedy przeczytałam opis wiedziałam, że muszę przeczytać tę książkę.
Prawda jest taka, że już w połowie książki (albo nawet wcześniej) można się domyślić jak się skończy i kto się chce zemścić na Fabianie i Oliwii.
Autor przedstawia historię zarówno ofiary jak i sprawców – przeprowadza nas przez proces porwania, począwszy od typowania ofiar, poprzez przebieg porwania do momentu wypuszczenia porwanego. Fabian i Oliwia to postacie, których charakteryzują całkiem inne potrzeby (oprócz oczywiście pogoni za kasą),każde z nich żyje inaczej, nie mogą się dogadać nawet co do wyboru ofiar – jedno uważa że nastolatkowie to dobry wybór, drugie chce porywać małe dzieci.
Rozdziały w których autor opisuje życie i pracę Oliwii i Fabiana przeplata z codziennością Leny, ich pierwszej ofiary. Bednarek dokładnie opisuje jej przeżycia, odczucia, ale i też drogę jaką nastolatka pokonała by dokonać zemsty. Te kilka dni w zamknięciu zniszczyły Lenę, przede wszystkim stała się outsiderem, oddaliła się od swoich przyjaciół, chłopaka, rodziców, przestała chodzić do szkoły, nie znajduje uciechy w niczym. Po śmieci jej ukochanego psa – Dragona w dziewczynie rodzi się chęć zemsty.
Ostatnie rozdziały przeczytałam w jeden wieczór – nie można było się oderwać, byłam pod wrażeniem tej siły jaką znalazła w sobie Lena, ale też przerażona tym co porwanie zrobiło z jej psychiką i jak łatwo można zniszczyć drugiego człowieka. Akcja książki toczy się szybkim tempem, nie ma w niej zbędnych dialogów ani przesadzonych opisów. Fabian i Oliwia ani przez moment nie pomyśleli, że ktoś może się na nich tak zemścić. Zgubiła ich pycha, pewność siebie i żądza pieniędzy.
Z książki wyciągamy wiele lekcji, ale jedną z najważniejszych jest że zło, które wyrządzamy innym prędzej czy później do nas wróci z większą siłą. Polecam!!

Kiedy Fabian i Oliwia dokonują swojego pierwszego porwania, nie mieli w planach zajmowania się tym zawodowo. Jednak chęć zarobienia dużej ilości pieniędzy zwycięża i po kilku latach są już zawodowymi kidnaperami, zawiązują spółkę. Każde z nich jednak prowadzi swoje życie. Fabian to mąż i ojciec, a Oliwia mieszka w ponad stumetrowym apartamencie w centrum miasta. Nie wiedzą,...

Jak już się zna książki autora to można zauważyć powtarzające się schematy w jego powieściach, ale mimo wszystko podobała mi się.
Ciekawy pomysł na fabułę, świetnie opisana trauma Leny, chociaz przez to ciężko było ją polubić, motyw zemsty...chociaż według mnie zakończenie mocno podkoloryzowane i aż przerysowane.
Od początku nasuwa się rozwiązanie kto tej zemsty będzie chciał dokonać, ale nie przeszkadzało mi to.

Jak już się zna książki autora to można zauważyć powtarzające się schematy w jego powieściach, ale mimo wszystko podobała mi się.
Ciekawy pomysł na fabułę, świetnie opisana trauma Leny, chociaz przez to ciężko było ją polubić, motyw zemsty...chociaż według mnie zakończenie mocno podkoloryzowane i aż przerysowane.
Od początku nasuwa się rozwiązanie kto tej zemsty będzie...