Kolejna książka Mariusza Kaniosa, od której ciężko było się oderwać. Została mi już tylko jedna książka autora do przesłuchania i już czuję niedosyt że to koniec wielkich emocji. Mocne sceny, akcja dzieje się tak szybko że mogłabym spędzić cały dzień na kanapie pod kocykiem pochłonięta lekturą.
Czekam na więcej pozycji autora. Książka nie przeznaczona dla osób o słabych nerwach

Kolejna książka Mariusza Kaniosa, od której ciężko było się oderwać. Została mi już tylko jedna książka autora do przesłuchania i już czuję niedosyt że to koniec wielkich emocji. Mocne sceny, akcja dzieje się tak szybko że mogłabym spędzić cały dzień na kanapie pod kocykiem pochłonięta lekturą.
Czekam na więcej pozycji autora. Książka nie przeznaczona dla osób o słabych...

Wciągająca historia, ciekawie związane ze sobą wątki łączące się w całość. Nie obyło się bez zaskakujących zwrotów akcji. Jak w każdej książce autora: lekkie pióro, dynamiczność, szczypta brutalności i niestety wulgarności. 🙉

Wciągająca historia, ciekawie związane ze sobą wątki łączące się w całość. Nie obyło się bez zaskakujących zwrotów akcji. Jak w każdej książce autora: lekkie pióro, dynamiczność, szczypta brutalności i niestety wulgarności. 🙉

Kolejna dobra powieść kryminalna M. Kaniosa. Autor doskonale opanował sztukę stopniowania napięcia, wciąga nas w akcje i prowadzi do finiszu. Świetny wątek kryminalny, momentami przemycone nawiązania do głośnej sprawy medialnej i prawdziwi bohaterowie. A finał godny mistrza kryminału. Oby tak dalej.

Kolejna dobra powieść kryminalna M. Kaniosa. Autor doskonale opanował sztukę stopniowania napięcia, wciąga nas w akcje i prowadzi do finiszu. Świetny wątek kryminalny, momentami przemycone nawiązania do głośnej sprawy medialnej i prawdziwi bohaterowie. A finał godny mistrza kryminału. Oby tak dalej.

Młoda Ukrainka przyjeżdża do Polski, którą wyobraża sobie jako kulturalny i zarobkowy paradajs a zostaje potraktowana jak człowiek drugiej kategorii. Dziewczyny przetrzymywane w fatalnych warunkach, nie mogące się poskarżyć nikomu, bo manipulanci wykorzystują ich niedoświadczenie i naiwność. "Pracodawcy" prowokują sytuacje, gdzie dziewczyny są traktowane w taki sposób, by traciły pewność siebie i stawały się posłuszne. Dochodzi do mnóstwa nadużyć, które przechodzą potem w bardzo poważne przestępstwa. W tym samym czasie w lesie zostaje znaleziona młoda dziewczyna zagryziona przez jakieś zwierzęta. Policja ukręca łeb sprawie i umarza śledztwo. Kiedy jeden z dziennikarzy próbuje "węszyć", ginie w zagadkowych okolicznościach. Śmierdzi to na kilometr, ale lokalna policja szybciutko zamyka śledztwo, traktując śmierć dziennikarza jako nieszczęśliwy wypadek. Komisarz Alicja, nie chcąc podważać kompetencji swoich kolegów bierze urlop i rusza w Bieszczady, na własną rękę próbuje rozwikłać te zagadkowe zgony. A to okazuje się tylko wierzchołkiem góry lodowej...

Młoda Ukrainka przyjeżdża do Polski, którą wyobraża sobie jako kulturalny i zarobkowy paradajs a zostaje potraktowana jak człowiek drugiej kategorii. Dziewczyny przetrzymywane w fatalnych warunkach, nie mogące się poskarżyć nikomu, bo manipulanci wykorzystują ich niedoświadczenie i naiwność. "Pracodawcy" prowokują sytuacje, gdzie dziewczyny są traktowane w taki sposób, by...

Autor ma ciekawe pomysły na fabułę i to jest najmocniejsza część "Zatoki syren". Ciekawe sploty wydarzeń. Jednak słabszą stroną pozycji jest to, że fragmentami autor przynudza i dialogi mogłyby być lepsze. Ale bardzo lubię twórczość Pana Mariusza więc z chęcią sięgnę po kolejny jego tytuł.

Autor ma ciekawe pomysły na fabułę i to jest najmocniejsza część "Zatoki syren". Ciekawe sploty wydarzeń. Jednak słabszą stroną pozycji jest to, że fragmentami autor przynudza i dialogi mogłyby być lepsze. Ale bardzo lubię twórczość Pana Mariusza więc z chęcią sięgnę po kolejny jego tytuł.

Książka jest wciągająca. Oprócz wątku kryminalnego porusza również ważne i przede wszystkim wciąż aktualne tematy dotyczące handlu ludźmi czy wykorzystywania zaufania zagubionych w obcym kraju migrantów. Autor poradził sobie bardzo dobrze, budując napięcie już od pierwszych stron. Ciężko było się oderwać od tej powieści. Warto ją przeczytać.

Książka jest wciągająca. Oprócz wątku kryminalnego porusza również ważne i przede wszystkim wciąż aktualne tematy dotyczące handlu ludźmi czy wykorzystywania zaufania zagubionych w obcym kraju migrantów. Autor poradził sobie bardzo dobrze, budując napięcie już od pierwszych stron. Ciężko było się oderwać od tej powieści. Warto ją przeczytać.

„Zatokę syren” słuchało się wyśmienicie, interpretacja Filipa Kosiora, była jak zawsze, wciągająca i hipnotyzująca.
Polecam gorąco, Mariusz Kanios to moje najnowsze kryminalne odkrycie, zapewniam, że jeśli jesteście wielbicielami kryminałów, jak ja, nie zawiedziecie się! Książkę wysłuchałam w formie audiobooka na platformie Storytel.

„Zatokę syren” słuchało się wyśmienicie, interpretacja Filipa Kosiora, była jak zawsze, wciągająca i hipnotyzująca.
Polecam gorąco, Mariusz Kanios to moje najnowsze kryminalne odkrycie, zapewniam, że jeśli jesteście wielbicielami kryminałów, jak ja, nie zawiedziecie się! Książkę wysłuchałam w formie audiobooka na platformie Storytel.

Temat książki bardzo na czasie, fajnie splecione wątki. Polecam

Temat książki bardzo na czasie, fajnie splecione wątki. Polecam

Drugi tom nie ustępuje pierwszemu. Intryga zbudowana solidnie, akcja rozwija się sensownie, utrzymane odpowiednie tempo narracji. Autor potrafi utrzymać zainteresowanie czytelnika, postaci są na tyle charakterystyczne, że nie mylą się i choć czasami ma się wrażenie, że właściwie wszystko juz wiadomo, to potem okazuje się, że niby tak, ALE... I to "ale" daje większą przyjemność z czytania niż satysfakcja z odgadnięcia kto i dlaczego. Solidny kryminał osadzony w realiach Polski sprzed napaści Rosji na Ukrainę. Tylko Bieszczad za mało, bo Polańczyk to nie Bieszczady:)

Drugi tom nie ustępuje pierwszemu. Intryga zbudowana solidnie, akcja rozwija się sensownie, utrzymane odpowiednie tempo narracji. Autor potrafi utrzymać zainteresowanie czytelnika, postaci są na tyle charakterystyczne, że nie mylą się i choć czasami ma się wrażenie, że właściwie wszystko juz wiadomo, to potem okazuje się, że niby tak, ALE... I to "ale" daje większą...

To moje drugie spotkanie z komisarz Alicją Romską i muszę przyznać że jak pierwsza część była ciekawa tak drugi tom jest jeszcze o poziom wyżej w kontekście konstrukcji całej kryminalnej akcji powieści. Z przyjemnością sięgam po tom trzeci.

To moje drugie spotkanie z komisarz Alicją Romską i muszę przyznać że jak pierwsza część była ciekawa tak drugi tom jest jeszcze o poziom wyżej w kontekście konstrukcji całej kryminalnej akcji powieści. Z przyjemnością sięgam po tom trzeci.