Lubie książki Pana Kaniosa a ta jedna jakoś mnie nie przekonała, mimo że pomysł na fabułę bardzo fajny.

Lubie książki Pana Kaniosa a ta jedna jakoś mnie nie przekonała, mimo że pomysł na fabułę bardzo fajny.

Książka bardzo dobrze napisana, jednak poruszona tu ciężka tematyka nie pozwoliła mi na czytanie jej ciągiem. Nawarstwienie przemocy domowej, brutalności w zakładach karnych oraz bezwzględność kiboli spowodowała że musiałam robić przerwy by przetrawić, albo raczej dać sobie chwilę na ochłonięcie przed dalszą lekturą.
Jest to początek nowego cyklu z komisarz Alicją, która razem z zespołem ma za zadanie rozwikłać sprawę małżeńśtwa zamordowanego we własnym domu. Jak to się łączy z grupą młodocianych przestępców i samotnym Jakubem?
Świetny kryminał - zdecydowanie polecam

Książka bardzo dobrze napisana, jednak poruszona tu ciężka tematyka nie pozwoliła mi na czytanie jej ciągiem. Nawarstwienie przemocy domowej, brutalności w zakładach karnych oraz bezwzględność kiboli spowodowała że musiałam robić przerwy by przetrawić, albo raczej dać sobie chwilę na ochłonięcie przed dalszą lekturą.
Jest to początek nowego cyklu z komisarz Alicją, która...

Jest to pierwsza część cyklu z komisarz Alicją Romską. Bardzo dobrze napisana powieść kryminalna z wątkiem przemocy domowej, środowiska kibolskiej chuliganerii, problemem zaburzeń osobowości, brutalności w zakładach karnych... Wartka akcja i ciekawa psychoanaliza bohaterów ( postać Jakuba na pewno pobudzi do wielu refleksji) zapewnia porcję ciekawej lektury.

Jest to pierwsza część cyklu z komisarz Alicją Romską. Bardzo dobrze napisana powieść kryminalna z wątkiem przemocy domowej, środowiska kibolskiej chuliganerii, problemem zaburzeń osobowości, brutalności w zakładach karnych... Wartka akcja i ciekawa psychoanaliza bohaterów ( postać Jakuba na pewno pobudzi do wielu refleksji) zapewnia porcję ciekawej lektury.

Z jednej strony książka bardzo dobra, dobrze napisana, łatwo się czyta, z drugiej kilka wątków, które się przeplatają, ja osobiście nie lubię aż tylu historii. A z trzeciej strony tematyka na tyle ciężka, zwłaszcza, jeśli miało się bliską styczność z tego typu sytuacjami, że nie było przyjemnie znowu wchodzić w te wydarzenia i wzbudzać wspomnienia, dlatego odpuszczam.

Z jednej strony książka bardzo dobra, dobrze napisana, łatwo się czyta, z drugiej kilka wątków, które się przeplatają, ja osobiście nie lubię aż tylu historii. A z trzeciej strony tematyka na tyle ciężka, zwłaszcza, jeśli miało się bliską styczność z tego typu sytuacjami, że nie było przyjemnie znowu wchodzić w te wydarzenia i wzbudzać wspomnienia, dlatego odpuszczam.

Po raz kolejny sięgnęłam po kryminał Mariusza Kaniosa i się nie zawiodłam. Książka wciągnęła mnie od samego początku i trzymała w napięciu aż do końca. Autor ponownie zachwycił mnie swoim stylem i językiem. Bohaterowie przedstawieni w książce to postaci z krwi i kości, które możemy spotkać w codziennym życiu. Co tu dużo pisać, po prostu świetny kryminał! Oby więcej tak dobrych książek pojawiało się na polskim rynku wydawniczym.

Po raz kolejny sięgnęłam po kryminał Mariusza Kaniosa i się nie zawiodłam. Książka wciągnęła mnie od samego początku i trzymała w napięciu aż do końca. Autor ponownie zachwycił mnie swoim stylem i językiem. Bohaterowie przedstawieni w książce to postaci z krwi i kości, które możemy spotkać w codziennym życiu. Co tu dużo pisać, po prostu świetny kryminał! Oby więcej tak...

~ O świcie budzą mnie szeptem moje lęki..
Muszę je karmić cudzym strachem, inaczej pożrą mnie. ~

'..a przecież to strach jest w przemocy najgorszy, sam fizyczny ból to tylko reakcja fizjologiczna organizmu.

...gdzieś z głębi jego umysłu strach wrócił, jak echo w postaci niewyraźnego lęku. Często to czuł, to uczucie towarzyszyło mu gdzieś z tyłu głowy chyba przez cały czas. Dręczący niepokoj był nawet gorszy od chwilowego przerażenia, kiedy ojciec unosił rękę, żeby zadać matce cios.
Nie tak intensywny, jak tamten strach, ale niszczył go powoli i konsekwentnie przez całe lata, jak trucizna.
Sączył się z zakamarków mózgu i spływał w dół po całym ciele, wnikając w mięśnie i kości...'

Książka perfekcyjnie odcina nas od rzeczywistości i zaprasza do roli widza.

Pokazuje idealnie jak rodzinna patologia potrafi zabrać dzieciństwo i zrobić z nas potworów.
Ukazuje jak z boku wygląda rodzic alkoholik i co wtedy przeżywa dziecko.
A jednocześnie jak przemoc fizyczna i psychiczna odbiera nam szansę na normalną dorosłość.

Thriller, a potrafi dać do myślenia, uzmysłowić i przedstawić dramaturgię patologicznych rodzin lepiej niż poradniki psychologiczne.

Kolejna książka Pana Mariusza Kanios.
Warto ' stracić ' czas na przeczytanie.

~ O świcie budzą mnie szeptem moje lęki..
Muszę je karmić cudzym strachem, inaczej pożrą mnie. ~

'..a przecież to strach jest w przemocy najgorszy, sam fizyczny ból to tylko reakcja fizjologiczna organizmu.

...gdzieś z głębi jego umysłu strach wrócił, jak echo w postaci niewyraźnego lęku. Często to czuł, to uczucie towarzyszyło mu gdzieś z tyłu głowy chyba przez cały...

Dobry, wciągający kryminał. Co prawda domyśliłam się w połowie kto jest głównym sprawcą, ale intryga i tak jest pięknie poprowadzona, a język całkiem przyzwoity. Sięgam po druga część z serii.

Dobry, wciągający kryminał. Co prawda domyśliłam się w połowie kto jest głównym sprawcą, ale intryga i tak jest pięknie poprowadzona, a język całkiem przyzwoity. Sięgam po druga część z serii.

Zapowiada się, że seria z komisarz Alicją dorówna poziomem tej z komisarz Zuzanną. Wciągająca historia, trzyma w napięciu - jak się już zacznie czytać, to naprawdę ciężko jest się oderwać. Po kilku naprowadzających na winnego wtrąceniach autora można się było szybko domyślić, kto stoi za morderstwem małżeństwa. Zakończenie ciekawe, aż chciało się przewertować na kolejne strony, których już niestety nie było… Bardzo polecam.

Zapowiada się, że seria z komisarz Alicją dorówna poziomem tej z komisarz Zuzanną. Wciągająca historia, trzyma w napięciu - jak się już zacznie czytać, to naprawdę ciężko jest się oderwać. Po kilku naprowadzających na winnego wtrąceniach autora można się było szybko domyślić, kto stoi za morderstwem małżeństwa. Zakończenie ciekawe, aż chciało się przewertować na kolejne...

Panie Dyrektorze, bardzo dobrze, że rzucił Pan ten bank. Napisał Pan bardzo wciągający i co najważniejsze, bardzo inteligentny kryminał. Mam nadzieję, że pisanie sprawia Panu więcej satysfakcji niż dyrektorowanie zza biurka:)
Nie pisuję recenzji, tylko moje własne opinie. I śmiem twierdzić, że niektórzy polscy pisarze kryminałów, sądząc po ich obecnych produkcjach, mogą Panu buty czyścić, nawet mimo to, że ich niektóre dawniejsze dobre książki zostały słabo sfilmowane.
Pana bohaterowie żyją wśród nas, nie są oderwani od rzeczywistości. Bardzo mnie ucieszyło, że główny bohater policjant to nie mężczyzna około 50 z problemem alkoholowym, co dla wielu pisarzy stało się standardem. I nie jest to także trzydziestoletnia kobieta uzależniona od seksu. Fabuła nic na tym nie straciła, a w mojej ocenie nawet zyskała. Prowadzący śledztwo są w tej książce obecni cały czas, ale nie dominują.
Opisana w pierwszym tomie historia jest bardzo zgrabnie skonstruowana, bardzo logicznie uzasadniona i mówiąc kolokwialnie "trzyma się kupy" czyli tak jak lubię, zatem zabieram się za kolejne tomy.

Panie Dyrektorze, bardzo dobrze, że rzucił Pan ten bank. Napisał Pan bardzo wciągający i co najważniejsze, bardzo inteligentny kryminał. Mam nadzieję, że pisanie sprawia Panu więcej satysfakcji niż dyrektorowanie zza biurka:)
Nie pisuję recenzji, tylko moje własne opinie. I śmiem twierdzić, że niektórzy polscy pisarze kryminałów, sądząc po ich obecnych produkcjach, mogą...

Szepty moich lęków to mocna kryminalna pozycja od Mariusza Kaniosa. Pełna zawiłości, tajemnic i mylenia tropów. Cała fabuła jest jednak zaserwowana smacznie, bez wybujałych udziwnień.

Akcję śledzimy z bardzo ciekawej perspektywy - zdarzenia poznajemy od skutku do przyczyny, ciężar opowieści przesuwa się na to, jak błahe, spontaniczne i przypadkowe wybory prowadzą do nieodwracalnych i tragicznych w skutkach zdarzeń.
Efekt motyla. Zaczynamy od trzęsienia ziemi, żeby zlokalizować ten jeden kluczowy trzepot skrzydeł.

Bardzo poruszył mnie wątek przemocy domowej. Nie były to sceny brutalne czy nad wyraz dynamiczne. Jednak spektrum upokorzeń, poniżania i umniejszania zbudowane zostało tak, że wzbudza sprzeciw i dyskomfort.

Los doświadczył bohaterów wielorako. Stają oni przed wyborem, czy równie bezlitośnie odpłacić światu za swoje krzywdy. Czy zemsta przyniesie ulgę? Satysfakcję? Czy każdy zasłużył na to, żeby żyć? Czy każdy zasłużył na karę? Czy każdy ma prawo ją wymierzyć?

Oprócz samej fabuły, ogromnym atutem „Szeptów moich lęków” jest z pewnością lekkość pióra Autora, humor i plastyczność opisywanych zdarzeń. Mamy tu dla przykładu przesłuchanie Perły i genialny traktat o łopacie autorstwa Alicji Romskiej. Pozostając w temacie łopaty, trudno nie wspomnieć o wymierzeniu kary za kradzież rzeczonego narzędzia. Była to jedna z mocniejszych, działających na wyobraźnię scen, z jakimi przyszło mi się w tym roku mierzyć.

Jest to thriller bezkompromisowy, bezwzględny i bezbłędny. Z przyjemnością będę kontynuowała przygodę z Komisarz Romską w kolejnych tomach.

Szepty moich lęków to mocna kryminalna pozycja od Mariusza Kaniosa. Pełna zawiłości, tajemnic i mylenia tropów. Cała fabuła jest jednak zaserwowana smacznie, bez wybujałych udziwnień.

Akcję śledzimy z bardzo ciekawej perspektywy - zdarzenia poznajemy od skutku do przyczyny, ciężar opowieści przesuwa się na to, jak błahe, spontaniczne i przypadkowe wybory prowadzą do...