„ Nigdy nie wiemy, co nas w życiu czeka. Trzeba się cieszyć z każdego przeżytego dnia i nie oglądać za siebie.” (str.389)

Jest to druga część sagi o rodzinie Sobolewskich. Dużo się tu dzieje i dobrego i złego. Bohaterowie walczą o swoje życie i przetrwanie. Zmieniają się z wiekiem i pod wpływem różnych okoliczności. Jest rok 1811. Ignacy wreszcie się ustatkował. Stał się statecznym mieszczaninem i ojcem rodziny. Choć czasem ciągnęło go do bijatyk, awantur i podbojów. Jego przyjaciele rozjechali się w swoje strony.

Siostry osiągnęły już wiek kiedy należało się ustatkować i założyć rodzinę, tym bardziej, że młodsza z sióstr Frania była przy nadziei. Starsza Cecylia planowała poszerzyć swoją edukację w nowo otwartej Szkole Nauk Administracyjnych. Jednak był problem, bo kobiety w tych czasach nie miały żadnych praw publicznych. Jednak plany planami a rzeczywistość je zweryfikowała.

Przeszłość upomniała się o kapitana Ignacego, za swoje czyny został aresztowany. Obie siostry nie zapomniały o stryju i robiły wszystko by go wydostać z aresztu. Kiedy wyszedł z więzienia został zdegradowany i trafił do wojska jako rekrut, przechodząc gehennę szkolenia i często otrzymując poniżające zadania.

W Polsce panowała bieda i nędza. Kraj był wyniszczony wojnami i rozbiorami, grabieżami i przemarszami wojsk, które łupiły co tylko się dało. Zbliżała się kolejna wojna. Napoleon chciał wyzwolić Litwę spod moskiewskiego panowania i poszerzyć Księstwo Warszawskie. Liczono na szybkie zwycięstwo. Jednak prawda okazała się zupełnie inna. Wielka Armia topniała w oczach. Napoleon nie troszczył się o swoich żołnierzy, a Rosjanie unikali walki.

Kiedy mężczyźni poszli na wojnę siostry radziły sobie nadzwyczaj dobrze jak na ciężkie czasy, do momentu kiedy spotkało je nieszczęście. Siostry czekała długa i niebezpieczna podróż, do której starannie się przygotowały. Dużo przeszły, lecz wojskowe szkolenie odebrane w przeszłości niejeden raz uratowało im życie.
Ignacemu za odwagę, męstwo i rozwagę w walce przywrócono dawny stopień i awansowano na dowódcę. Kapitan po nieudanych związkach z kobietami poznał tę jedyną, która dała mu szczęście i miłość.

Poznajemy też losy matki sióstr, która zaplanowała zamach na rodzinę i upozorowała własną śmierć. Była kobietą bezduszną, pozbawioną uczuć. Jej jedynym zmartwieniem było starzejące się ciało. Była okrutna i bezwzględna, a zadawanie komuś bólu, czy dręczenie sprawiało jej przyjemność. Uknuła kolejny niegodziwy plan, zadając cios swoim córkom.

Dużo się tu działo. Czasami trudno było oderwać się od powieści, bo chciało się wiedzieć co będzie dalej. Ta część podobała mi się bardziej od części pierwszej.

„ Nigdy nie wiemy, co nas w życiu czeka. Trzeba się cieszyć z każdego przeżytego dnia i nie oglądać za siebie.” (str.389)

Jest to druga część sagi o rodzinie Sobolewskich. Dużo się tu dzieje i dobrego i złego. Bohaterowie walczą o swoje życie i przetrwanie. Zmieniają się z wiekiem i pod wpływem różnych okoliczności. Jest rok 1811. Ignacy wreszcie się ustatkował. Stał się...

Podobała mi się nawet bardziej niż pierwsza część, bo historia jest spójniejsza, są mniejsze skoki w czasie. Siostry jak zawsze pokazały pazurki, natomiast Ignacy poszedł do wojska. No właśnie, wojsko, mimo że wydarzenia historyczne mało mnie interesują, to i tak się zainteresowałam, bo bałam się o losy Ignacego, jego kompanii i braci Ussakowskich. Pominęłam tylko trochę opisów ostatecznej bitwy. Nie da się ukryć, że wątek sióstr mnie bardziej trzymał w napięciu. Czytałam to z wypiekami na twarzy, tyle intryg, przygód i podróży z widowiskowym finałem. Rzekłabym, że stała się tam niezła jatka, która znowu przypominała mi męski styl pisania.

9/10

Podobała mi się nawet bardziej niż pierwsza część, bo historia jest spójniejsza, są mniejsze skoki w czasie. Siostry jak zawsze pokazały pazurki, natomiast Ignacy poszedł do wojska. No właśnie, wojsko, mimo że wydarzenia historyczne mało mnie interesują, to i tak się zainteresowałam, bo bałam się o losy Ignacego, jego kompanii i braci Ussakowskich. Pominęłam tylko trochę...

Książka chwilami wbija w fotel, a dzieje się w niej tyle, że z pewnością nikt nie będzie się nudził przy lekturze. Nie chcę zdradzać żadnych wydarzeń i kolejnych perypetii z życia rodziny Sobolewskich, by nie odbierać wam przyjemności z czytania. Wojenne losy, które targały Polską z początku XIX wieku, żyjącą nadziejami rozbudzonymi przez Napoleona o niepodległej ojczyźnie, a przy tym niesamowite zdarzenia, które dotkęły siostry Sobolewskie...
To czyta się naprawdę z zapartym tchem i dlatego natychmiast sięgam po ostatni, zamykający sagę tom.

Książka chwilami wbija w fotel, a dzieje się w niej tyle, że z pewnością nikt nie będzie się nudził przy lekturze. Nie chcę zdradzać żadnych wydarzeń i kolejnych perypetii z życia rodziny Sobolewskich, by nie odbierać wam przyjemności z czytania. Wojenne losy, które targały Polską z początku XIX wieku, żyjącą nadziejami rozbudzonymi przez Napoleona o niepodległej ojczyźnie,...

Jak ja uwielbiam tę serię "Rodzina Sobolewskich" autorki. Siostry Cecylia i Franciszka w dziwny sposób straciły rodziców i odtąd w życiu muszą radzić sobie same. W tym tomie wiodą życie szlachcianek na wydaniu. Wybucha wojna i wybrankowie ich muszą się na nią wybrać dostając powołanie. Teraz już całkiem zostają same a gdy pewnego dnia zastają zamordowaną nianię synka Frani, Michasia wszystko zaczyna się komplikować. Bardzo dużo się tu dzieje a ja uwielbiam te buńczuczne siostry a dodam że mamy rok 1812. Polecam i czekam na tom 3 który niebawem.

Jak ja uwielbiam tę serię "Rodzina Sobolewskich" autorki. Siostry Cecylia i Franciszka w dziwny sposób straciły rodziców i odtąd w życiu muszą radzić sobie same. W tym tomie wiodą życie szlachcianek na wydaniu. Wybucha wojna i wybrankowie ich muszą się na nią wybrać dostając powołanie. Teraz już całkiem zostają same a gdy pewnego dnia zastają zamordowaną nianię synka Frani,...

Z jednej strony mogłam się spodziewać, że w tym tomie będzie się dużo działo, bo w poprzednim było podobnie. Ale nie sądziłam, że będzie aż tak emocjonująco. Przyznaję, że intrygi jakie wymyśliła autorka bardzo mnie zaskoczyły, to było naprawdę świetne! Dzięki temu też książka wciąga od pierwszej strony i jest nieodkladalna aż do ostatniej kartki.

Weronika Wierzchowska bardzo starannie przedstawiła stronę historyczną, która jest ważnym elementem losów rodziny Sobolewskich. Fani sag historycznych będą w tej kwestii zachwyceni.

Drugi tom jest bardzo interesujący też ze względu na przemianę bohaterów, w szczególności Wuja Ignacego oraz z uwagi na nietuzinkowe bohaterki Franciszkę i Cecylię, postacie silne, potrafiące poradzić sobie z przeciwnościami losu. A tych przeciwności w ich życiu nie brakuje.

Niebawem pojawi się trzeci tom losów rodziny Sobolewskich, jestem niesamowicie ciekawa jak to wszystko się zakończy.

Z jednej strony mogłam się spodziewać, że w tym tomie będzie się dużo działo, bo w poprzednim było podobnie. Ale nie sądziłam, że będzie aż tak emocjonująco. Przyznaję, że intrygi jakie wymyśliła autorka bardzo mnie zaskoczyły, to było naprawdę świetne! Dzięki temu też książka wciąga od pierwszej strony i jest nieodkladalna aż do ostatniej kartki.

Weronika Wierzchowska...

Książki Weroniki Wierzchowskiej zawsze przenoszą nas w czasie i pokazują silne, nietuzinkowe kobiety, które nie dają sobie w kaszę dmuchać.
Nie inaczej jest z nową sagą o losach rodziny Sobolewskich. "Żony ułanów" to jej druga część.
Tym razem autorka zabrała nas do początku XIX wieku, gdy Polska żyła nadzieją odzyskania niepodległości, wierząc, że pomoże jej w tym Napoleon. Wszyscy tego chcą ale nie każdy jest gotowy na poświęcenie. A jak Franciszka i Cecylia zapatrują się na wyprawę wojenną swoich mężczyzn? Czy będą bezpieczne bez ich opieki? Czy dawny wróg znów nie da o sobie znać? Tyle pytań a odpowiedzi tkwią pomiędzy stronami.
Gdy wzięłam do ręki książkę i zaczęłam czytać, to automatycznie przeniosłam się w przeszłość, bo to prawdziwy wehikuł czasu. Autorka tak obrazowo opisuje przeszłość i przygody, jakie przeżywają bohaterowie. Jest prawdziwą mistrzynią.
Chylę czoła przed jej wiedzą historyczną, bo tutaj naprawdę mamy ogrom wiadomości...o wojsku, wojnie, życiu zwykłych ludzi i codzienności.
Poza tym, gdy biorę do ręki Jej książki to wiem, że znajdę w nich silne bohaterki. Takie też były siostry Sobolewskie. To nie chucherka i damy mdlejące z wrażenia, ale kobiety, które umiały zadbać o siebie i same walczyły o to co kochały. A ich zimowa podróż przez ogarnięty wojną kraj, była pełna przygód i niebezpieczeństw a świetnie sobie poradziły. Czytałam o tym z wypiekami na twarzy...
Jestem ciekawa co jeszcze spotka Cecylię i Franciszkę w kolejnych tomach.
Jeśli lubicie historyczne sagi to koniecznie po nią sięgnijcie. Naprawdę warto

Książki Weroniki Wierzchowskiej zawsze przenoszą nas w czasie i pokazują silne, nietuzinkowe kobiety, które nie dają sobie w kaszę dmuchać.
Nie inaczej jest z nową sagą o losach rodziny Sobolewskich. "Żony ułanów" to jej druga część.
Tym razem autorka zabrała nas do początku XIX wieku, gdy Polska żyła nadzieją odzyskania niepodległości, wierząc, że pomoże jej w tym...