Niezwykle losy kobiet, które żyły w czasach krępujących zasad. Nie do uwierzenia,dobrze ,że to już przeszłość,konwenanse,zasady,gorsety.

Niezwykle losy kobiet, które żyły w czasach krępujących zasad. Nie do uwierzenia,dobrze ,że to już przeszłość,konwenanse,zasady,gorsety.

Dramatyczne wydarzenia, które zakończyły poprzedni tom położyły się cieniem na Domu Pod Lipami. Emilia i Dionizy nie żyją a Aurelia zostaje opiekunką ich dzieci. Stara się najmocniej jak może by grzechy rodziców nie odcisnęły piętna na dzieciach jednak nie zawsze da się wszystko przewidzieć i dostrzec. Jednak mimo dramatów, które los nie oszczędza bohaterom, życie toczy się dalej. Aurelia jest nadal młodą, atrakcyjną kobietą i o jej rękę zaczyna się starać przedsiębiorca budowlany Filip. Młoda kobieta ma wiele wątpliwości i trudno jest je zdecydować co wybrać.

,,Fantazje niewinnych lat" wprowadzają serię w XX wiek. Nowy wiek, nowe możliwość ale nadal te same problemy i narastające tajemnice. Autorka nie oszczędza bohaterom dramatycznych zdarzeń. Problemy, śmierć, intrygi cały czas im towarzyszą jednak bohaterki muszą uczyć się z nimi radzić i łapać szczęście wtedy gdy ono się pojawia. Aurelia i Matylda są przykładem dobrych i nowoczesnych kobiet, umiejących wyjść poza ramy konwenansów i podążających za głosem serca. Jednak otoczone są małostkowością, zazdrością, intrygami, które nakierowane są by wyrządzić jak największą szkodę. Młode kobiety jednak dzielnie stawiają czoła przeszkodą i budują wyspy dobra wokół siebie.

Drugi tom sagi krynickiej to barwna opowieść, przede wszystkim o odważnych, nie bojących się życia kobietach. Na przekór przeciwnością losu idą do przodu i starają się żyć dobrze, chociaż wszyscy na około rzucają im kłody pod nogi. To równocześnie też opowieść o zwykłej ludzkiej zazdrości, zawiści, nieuczciwości i małostkowości. Autorka doskonale wplata w tło wszystkie negatywne emocje pokazując jak łatwo niszczyć komuś życie poprzez sączący się nieustanie jad. Nie trzeba uciekać się do zamachów by zrujnować komuś życie. Jej bohaterowie są bardzo zwyczajni a przez to bardzo prawdziwi i bliscy. Odnajdziemy tam bez problemów uniwersalne zachowania i uczucia. ,,Fantazje niewinnych lat" to nie tylko powieść obyczajowa ale także historyczna, w której w tle pojawia się Krynica i Kraków wchodzące w XX wiek ale nadal mocno trzymające się XIX wiecznych konwenansów i schematów. Powoli jednak pojawiają się iskierki zmian i postępu, który jest nieuchronny.

Spędziłam dwa świetne dni przenosząc się w czasie do Krynicy sprzed stu lat. Przyjemnie było zanurzyć się w świat bohaterów i razem z nimi przeżywać kolejne nieoczekiwane zawirowania losu. Ten tom nie był tak dramatyczny jak pierwszy. Bardziej wniósł spokój i nadzieję, mimo że los nie oszczędzał bohaterek. Z pewnością będę kontynuować serię. Polecam!

Dramatyczne wydarzenia, które zakończyły poprzedni tom położyły się cieniem na Domu Pod Lipami. Emilia i Dionizy nie żyją a Aurelia zostaje opiekunką ich dzieci. Stara się najmocniej jak może by grzechy rodziców nie odcisnęły piętna na dzieciach jednak nie zawsze da się wszystko przewidzieć i dostrzec. Jednak mimo dramatów, które los nie oszczędza bohaterom, życie toczy się...

W drugim tomie Sagi Krynickiej autorka drugą z bohaterek uczyniła wdową, i to w najbardziej niefortunnym dla niej czasie. Matylda jest w kolejnej ciąży, gdy Seweryn umiera. Kobieta nie jest w stanie sama utrzymać dzieci. Aurelia przygarnia ją pod swój dach. Mieszkanka Krynicy, która okazała się spokrewniona z przyjaciółką, ponownie wychodzi za mąż, za Filipa Rapacza. Doczekują się dwójki potomstwa. Poza własnym przychówkiem Aurelia ma pod opieką dorastające dzieci zmarłych Litworów. Zbuntowane nastolatki nie znając całej prawdy obwiniają Drzewicką o śmierć Emilii i Dionizego.

Teodozja bierze udział w balu debiutantek. Staś sprawia wiele problemów wychowawczych, od podglądania pań po prześladowanie młodszego chłopca Nikifora. To syn Eudokii i malarza, który podobnie jak matka ma problemy z porozumiewaniem się.

Wszystko wskazuje na to, że szwagier Seweryna, Tytus, ukrywa dochody z firmy. Po śmierci wspólnika szybko zamyka interes i wyjeżdża do Lwowa. Oboje z żoną odżegnują się od znajomości z Matyldą.

Aurelią interesuje się Witalis Juraszko. Mężczyzna zatrudniony w tartaku ma wielkie ambicje. Buduje dom i pragnie żony z towarzystwa. Uczy się dobrych manier, by zaimponować wybrance.

Początek XX wieku w Polsce to czas kiedy powoli opadały bariery konwenansów. Coraz częściej zdarzały się mezalianse a kobiety zaczęły odchodzić od gorsetów na rzecz wygodniejszej odzieży. Panie zyskały możliwość rozwijania swej wiedzy na studiach. Wciąż jednak wiele osób uparcie trzyma się starych norm i nie chce słyszeć o zmianach. Widzimy na przykładzie przedstawionych postaci różne postawy wobec pomysłu równouprawnienia kobiet i mieszania się warstw społecznych.

Książka odwzorowuje klimat ówczesnych czasów, pokazuje jak niegdyś żyli ludzie. Autorka skupia się głównie na górnej warstwie społecznej, chociaż mamy też wątek ubogiej Eudokii i Nikifora. Czyta się lekko i przyjemnie.

W drugim tomie Sagi Krynickiej autorka drugą z bohaterek uczyniła wdową, i to w najbardziej niefortunnym dla niej czasie. Matylda jest w kolejnej ciąży, gdy Seweryn umiera. Kobieta nie jest w stanie sama utrzymać dzieci. Aurelia przygarnia ją pod swój dach. Mieszkanka Krynicy, która okazała się spokrewniona z przyjaciółką, ponownie wychodzi za mąż, za Filipa Rapacza....

+

+

„Miłość jest dla każdego. Jednakowo kochają bogaci i biedni, kobiety i mężczyźni. Ważna jest szczerość.”
Edyta Świętek w pięknej Sadze Krynickiej. Wracam do niej z przyjemnością, bo historia Aureli i jej losów od początku skradła me serce. Opowieść o różnych sferach społecznych przeplatających się ze sobą w życiu codziennym.

„Dzieci mają czyste serca, nieskażone nienawiścią. Nawet jeśli ma już posiane w nim złe ziarno, nie mogę dopuścić do tego, by wykiełkowało i zapuściło korzenie.”
Aurelia po śmierci Emilii i Dionizego bierze pod opiekę ich dzieci, Teodozję i Stanisława, młoda wdowa musi poradzić sobie nie tylko w nowej sytuacji, ale też z tajemnicą jaką powierzyła się zmarła.
Teosia i Staś nie są łatwymi wychowankami, a dodatkowo w tej relacji mąci Klara.
Staś nie chce podporządkować się regułom, znęca się nad słabszymi, psoci i
Czy Klara zdoła wlać w serca dzieci swoje poglądy a może to łagodność i miłość Aurelii wygra?
Czy prawda o działaniu Litworów ujrzy światło dzienne?
Matylda Adamczyk będąc w ciąży z czwartym dzieckiem zostaje wdową.
Seweryna, który do tej pory zajmował się domem i rachunkami zabrakło a kobieta nie potrafi poradzić sobie z sytuacją.
Z pomocą przybywa jej przyjaciółka Aurelia.
To ona bierze na siebie pomoc wdowie i wspiera ją, gdy ta zostaje praktycznie sama i bez wystarczających środków do życia.
Czy młoda wdowa odnajdzie spokój w domu Pod Lipami?
Zuzanna i Tytus odcinają się od wcześniejszego życia i od rodziny, informując, że Matylda nie może liczyć na żadne środki finansowe od nich.
Czy rzeczywiście Seweryn był tak nieroztropny, że nie zostawił żonie żadnych oszczędności?
Dlaczego małżeństwo tak szybko opuszcza Kraków, może przegrana sprawa to tylko pretekst?
Aurelia myśli o dzieciach osieroconych przez Emilię, o przyjaciółce, która nagle została sama, o przybranych rodzicach, którzy dali jej miłość i bezpieczeństwo czy znajdzie chwile by pomyśleć o sobie?
Czy jeszcze przyjdzie czas, że miłość znów zapuka do jej serca?

„Bo nawet najpiękniejsza willa bez szczęśliwych mieszkańców jest tylko zwyczajną budowlą.”
Edyta Świętek snuje swoja opowieść wśród Krynickich uzdrowisk. Bohaterowie borykają się z problemami, przeżywają wzloty i upadki, chwile bólu i radości. W bardzo obrazowy sposób pokazuje co jest istotne w życiu i jak otoczenie może wpływać na zachowanie poszczególnych osób. Autorka do swej opowieści przemyca wydarzenia jakie miały miejsce w XX wieku, życie mieszkańców jeszcze pod zaborem Austo-Węgierskim a przed I Wojną Światową. W powieści znajdziemy połączenie tradycji z wyłamywaniem się z przyjętych ram i norm, spojrzenie na ludzi ponad podziałami, przy jednoczesnym zamykaniu się tylko w swojej sferze.

„Miłość jest dla każdego. Jednakowo kochają bogaci i biedni, kobiety i mężczyźni. Ważna jest szczerość.”
Edyta Świętek w pięknej Sadze Krynickiej. Wracam do niej z przyjemnością, bo historia Aureli i jej losów od początku skradła me serce. Opowieść o różnych sferach społecznych przeplatających się ze sobą w życiu codziennym.

„Dzieci mają czyste serca, nieskażone...

RECENZJA 😊
TYTUŁ: Fantazje niewinnych lat
AUTORKA: Edyta Świętek
SERIA: Saga Krynicka, tom II
WYDAWNICTWO: Mando
LICZBA STRON: 416
DATA PREMIERY: 17.05.2023 r.
OCENA: ⭐️⭐️⭐️⭐️/5

Przyszedł czas na ponowne spotkanie z bohaterami Sagi Krynickiej. Od wydarzeń z pierwszego tomu mija siedem lat. Krynica rozkwita, odwiedza ją coraz więcej kuracjuszy, a doprowadzenie linii kolejowej może jeszcze bardziej rozwinąć uzdrowisko. Tragiczne wydarzenia z poprzedniego tomu kładą się cieniem na losy dwóch kobiet, ale nawet w najciemniejszym tunelu można dostrzec światło.

Tymczasem Matylda i Aurelia zmagają się z kolejnymi niespodziankami od losu. Nie chcę zbyt wiele zdradzać z fabuły, ale zapewniam, że i tym razem możecie liczyć na barwną historię, która choć opowiada o codziennym życiu i jego odcieniach, potrafi zaskoczyć i porwać Czytelnika w ubiegłe lata.

Autorka stawia przed bohaterami różne problemy, pokazując przy tym ich charaktery. Zżyłam się zarówno z Matyldą, jak i Aurelią, dlatego nie mogę się doczekać kolejnego spotkania w Krynicy.


#sagakrynicka #fantazjeniewinnychlat #edytaświętek #wydawnictwomando #krynica #uzdrowisko #ubiegływiek #literaturaobyczajowa #polskaautorka #recenzja #czytamzpasją

RECENZJA 😊
TYTUŁ: Fantazje niewinnych lat
AUTORKA: Edyta Świętek
SERIA: Saga Krynicka, tom II
WYDAWNICTWO: Mando
LICZBA STRON: 416
DATA PREMIERY: 17.05.2023 r.
OCENA: ⭐️⭐️⭐️⭐️/5

Przyszedł czas na ponowne spotkanie z bohaterami Sagi Krynickiej. Od wydarzeń z pierwszego tomu mija siedem lat. Krynica rozkwita, odwiedza ją coraz więcej kuracjuszy, a doprowadzenie linii...

Nie ukrywam, że w tej części najbardziej ujęła mnie historia Matyldy i Witalisa, bardzo im kibicowałam.
Myślę, że na ogromną uwagę zasługuje tu historia Nikifora, o ile cała saga jest wymyślona to historia opiera się na prawdziwych wydarzeniach. To piękna i zarazem smutna historia polskiego malarza. Nie twierdzę, że jest oparta na faktach jeden do jednego ale bardzo dużo w niej prawdy. Czekałam między stronami z ogromną niecierpliwością na opis jego dalszych losów, choć je znam. Bardzo podoba mi się jak on i jego matka zostali tu pokazani. Z ogromnym szacunkiem i empatią.
Teodozja i Stanisław przyprawiali mnie o takie nerwy, że czytając o nich cała chodziłam. Dlatego ucieszyło mnie zakończenie tej części.

I ciekawostka, wspomnienie o wegetarianizmie ☺️.

Nie ukrywam, że w tej części najbardziej ujęła mnie historia Matyldy i Witalisa, bardzo im kibicowałam.
Myślę, że na ogromną uwagę zasługuje tu historia Nikifora, o ile cała saga jest wymyślona to historia opiera się na prawdziwych wydarzeniach. To piękna i zarazem smutna historia polskiego malarza. Nie twierdzę, że jest oparta na faktach jeden do jednego ale bardzo dużo w...

MAŁA OJCZYZNA

Czytając pierwszy tom sagi krynickiej dosłownie przepadłam. Jestem zauroczona tą historią, dlatego szybko zatroszczyłam się o kolejną część. Dzięki "Fantazjom niewinnych lat" na powrót przeniosłam się w czasie i przestrzeni do Krynicy początków XX wieku. Czekały tam na mnie trzy rodziny: Drzewickich, Adamczyków oraz Juraszków aby ponownie zaprosić do swojego życia...

Dramatyczne wydarzenia z zakończenia pierwszego tomu kładą się cieniem na codzienności Aurelii, Felicyty i Ksawerego. Wypadek w tartaku ma poważne konsekwencje. W tej sytuacji opieka nad Teodozją i Stanisławem jest dla Drzewickich sporym wyzwaniem, tym bardziej, że dzieci są bardzo podatne na wpływy otoczenia. Matylda Adamczyk niespodziewanie musi zmierzyć się z samotnością i stratą, a Aurelia wreszcie postanawia dokonać zmian w swoim osobistym życiu. Tłem dla codzienności mieszkańców jest rozwój kurortu, budowa nowych willi i pensjonatów, a także wzrost znaczenia leczniczych źródeł. Dzięki doprowadzeniu linii kolejowej Krynica ma szansę zyskać jeszcze większy prestiż i znaczenie.

Historia opowiedziana przez Edytę Świętek w "Fantazjach niewinnych lat" ponownie mnie zauroczyła. Już od pierwszych stron pochłonęły mnie intrygujące wydarzenia oraz wyjątkowy klimat, tak dobrze oddający atmosferę i specyfikę przełomu XIX i XX wieku. Zwyczaje i tradycja łączą się tu z powoli wkraczającą nowoczesnością. Emancypacja i feminizm zaznaczają swój ślad, widać zmiany w ludzkiej mentalności i żeby wkroczyć na salony już nie zawsze potrzebne jest odpowiednie urodzenie. Dosłownie miałam przed oczami to wyjątkowe miasteczko, kiedy uliczkami jeździły bryczki i powozy, dróżkami przemykały popularne wśród mężczyzn bicykle, a w okolicach deptaku coraz częściej można było spotkać automobil. I szczerze mówiąc bardzo dobrze czułam się w tym niezwykłym otoczeniu.

Bohaterowie powieści w większości zaskarbili sobie moją sympatię, choć oczywiście nie brakuje tu intrygantów i czarnych charakterów. Od samego początku towarzyszyłam im w codziennych troskach, momentach trudnych i chwilach zwątpienia, ale mogłam też cieszyć się z nimi, dzielić chwile szczęścia, radości i wzruszeń. Powieść dostarcza naprawdę mnóstwa emocji. Dzięki temu, że tak bardzo pochłania nas powieściowa rzeczywistość, jesteśmy w stanie przeżywać mocniej przedstawione wydarzenia, ekscytować się nimi i dosłownie zapomnieć o otaczającym świecie.

Powieść urzeka, fascynuje i jest dla nas wyjątkową wycieczką do przeszłości, która, obok muzealnych skansenów, może znaleźć się już tylko w książce. Doceniam ogromną pracę autorki, dokładność i dbałość o szczegóły, skupienie się na elementach charakterystycznych dla epoki. Szkoda, że nie udało się płynnie przejść przez kolejne lata, bo szczerze mówiąc zaskoczyły mnie trochę te niewielkie przeskoki w treści. Od samego początku, od dnia narodzin bardzo zaintrygował mnie wątek Nikifora. Cieszę się, że temat nadal się rozwija i mam nadzieję, że w kolejnych tomach dowiemy się jeszcze więcej o tym wyjątkowym krynickim malarzu.

"Fantazje niewinnych lat" to opowieść sentymentalna, nieco nostalgiczna, ale też pełna życiowej mądrości. Historia skupia naszą uwagę na zwyczajach i tradycji, ale również na ludzkich dramatach, które sprawiają, że całość jest wiarygodna, wartościowa i staje się dla nas swego rodzaju drogowskazem.

Saga krynicka to jeden z tych cykli literackich, które mogę z czystym sumieniem polecić na każdy czas i każdy nastrój. Czyta się błyskawicznie, a miłe wrażenia po zakończonej lekturze na długo pozostają w pamięci.

MAŁA OJCZYZNA

Czytając pierwszy tom sagi krynickiej dosłownie przepadłam. Jestem zauroczona tą historią, dlatego szybko zatroszczyłam się o kolejną część. Dzięki "Fantazjom niewinnych lat" na powrót przeniosłam się w czasie i przestrzeni do Krynicy początków XX wieku. Czekały tam na mnie trzy rodziny: Drzewickich, Adamczyków oraz Juraszków aby ponownie zaprosić do swojego...

𝗗𝘇𝗶𝗲𝗰𝗸𝗼 𝘀𝘇𝗰𝘇ęś𝗰𝗶𝗮

Pierwsza część 𝑆𝑎𝑔𝑖 𝑘𝑟𝑦𝑛𝑖𝑐𝑘𝑖𝑒𝑗 idealnie trafiła w mój gust. To piękna powieść, wypełniona emocjami, napisana w pięknym stylu. Autorka zabrała mnie w niezapomnianą podróż w czasie do pięknego uzdrowiska w Krynicy w 1894 roku, gdzie krzyżowały się losy kuracjuszy i mieszkańców.

Od opisywanych zdarzeń w 𝑆𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡𝑎𝑐ℎ 𝑘𝑜𝑏𝑖𝑒𝑐𝑦𝑐ℎ 𝑑𝑢𝑠𝑧 minęło siedem lat. Jest początek XX wieku. Krynica rozkwita i staje się znanym uzdrowiskiem.

O rodzinie Drzewickich wciąż jest głośno w okolicy z kilku powodów. Najpierw ślub Jana z prostą łemkowską dziewczyną, potem jego przedwczesna śmierć, a następnie nieoczekiwana adopcja Aureli przez teściów.

Autorka na początku pokrótce przypomina zdarzenia z pierwszego tomu i przedstawia losy Aurelii tuż po wypadku, który dość dramatycznie zamknął poprzedni tom. Kobiecie na początku trudno było zarządzać tartakiem, bo pracownicy nie darzyli jej zaufaniem. Królowało bowiem przekonanie, że kobieta powinna siedzieć w domu i wychowywać dzieci. Zarządzanie interesami było męską rzeczą, jednak gdy zobaczyli jak doskonale sobie radzi i że pod jej rządami tartak się rozwija, niechęć szybko zmieniła się w podziw. Aurelia to kobieta nietuzinkowa wymykającą się wszelkim schematom, mądra i przedsiębiorcza, z sercem na dłoni, która nie waha się przyjąć pod swój dach kobiety, która wraz z mężem zniszczyła jej szczęśliwe życie.

Szczęśliwa Matylda oczekuje czwartego potomka. Jej mąż ma nadzieję, że tym razem udało mu się spłodzić syna. Gdy Matyldę dotyka tragedia, może liczyć jedynie na wsparcie przyjaciółki, która doskonale ją rozumie. Aurelia wie, że czas nie leczy ran, jedynie je zabliźnia. Czasami nie trzeba nic mówić, wystarczy wspólnie pomilczeć, by lżej było cierpiącej duszy.

𝐹𝑎𝑛𝑡𝑎𝑧𝑗𝑒 𝑛𝑖𝑒𝑤𝑖𝑛𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑙𝑎𝑡 to wspaniale opowiedziana historia dwóch przyjaciółek osadzona na początku XX wieku, gdzie pochodzenie nadal dla niektórych ma niebagatelne znaczenie. Wciąż króluje obłuda i poczucie wyższości nad innymi, którym powodzi się gorzej. Matylda nie jest w stanie zrozumieć podejścia ludzi z jej sfery. Uważa, że ocenianie innych na podstawie miejsca ich urodzenia, czy okoliczności, w jakich dorastali, jest wysoce krzywdzące. 𝑂 𝑐𝑧ł𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘𝑢 𝑤𝑖𝑛𝑛𝑦 ś𝑤𝑖𝑎𝑑𝑐𝑧𝑦ć 𝑗𝑒𝑔𝑜 𝑐𝑧𝑦𝑛𝑦 𝑖 𝑑𝑜𝑘𝑜𝑛𝑎𝑛𝑖𝑎 𝑜𝑟𝑎𝑧 𝑠𝑡𝑜𝑠𝑢𝑛𝑒𝑘 𝑑𝑜 𝑖𝑛𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑜𝑠ó𝑏. Niektórzy zachowywali się, jakby pochodzili co najmniej z królewskiego rodu, zadzierali nosa, podkreślali swoją pozycję, co nie przeszkadzało im w oszukaniu i okradzeniu z dóbr wdowy z małymi dziećmi. Bardziej obawiali się skandalu łączenia w pary z ludźmi z plebsu, niż tego, że ktoś mógłby nazwać ich złodziejami. Zachłanność i pieniądze niektórym odbierały rozum. Zazdrość mąciła zdrowy rozsądek. 𝐶𝑧𝑎𝑠𝑦 𝑠𝑖ę 𝑧𝑚𝑖e𝑛𝑖𝑎𝑗ą 𝑖 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖 𝑐𝑜𝑟𝑎𝑧 𝑚𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑠𝑧𝑜𝑘𝑢𝑗ą 𝑡𝑧𝑤. 𝑚𝑒𝑧𝑎𝑙𝑖𝑎𝑛𝑠𝑒. 𝑊𝑠𝑧𝑎𝑘 𝑐𝑧ę𝑠𝑡𝑜 𝑤𝑠𝑝𝑜𝑚𝑖𝑛𝑎𝑙𝑖 𝐿𝑢𝑐𝑗𝑎𝑛𝑎 𝑅𝑦𝑑𝑙𝑎, 𝑘𝑡ó𝑟𝑦 𝑏𝑦ł 𝑒𝑤𝑖𝑑𝑒𝑛𝑡𝑛𝑦𝑚 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑘ł𝑎𝑑𝑒𝑚 𝑛𝑎 𝑡𝑜, ż𝑒 𝑚𝑜ż𝑛𝑎 𝑤𝑦𝑗ść 𝑝o𝑧𝑎 𝑢𝑡𝑎𝑟𝑡𝑒 𝑠𝑐ℎ𝑒𝑚𝑎𝑡𝑦, 𝑎 𝑟óż𝑛𝑖𝑐𝑒 𝑠𝑝𝑜ł𝑒𝑐𝑧𝑛𝑒 𝑠ą 𝑤𝑦łą𝑐𝑧𝑛𝑖𝑒 𝑒𝑓𝑒𝑘𝑡𝑒𝑚 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑘𝑖𝑒𝑗 𝑝𝑦𝑐ℎ𝑦 𝑖 𝑐ℎę𝑐𝑖 𝑑𝑜𝑚𝑖𝑛𝑜𝑤𝑎𝑛𝑖𝑎 𝑛𝑎𝑑 𝑖𝑛𝑛𝑦𝑚𝑖. Ludzie zaczynali zmieniać swój światopogląd i dopuszczali myśl, że nie pochodzenie jest najważniejsze, lecz jego sposób bycia i to, co miał w głowie. Czasy powoli się zmieniają i ludzie wywodzący się z prostego ludu, coraz odważniej poczynają sobie w świecie.

Po śmierci Eleonory Aurelia zgodnie z jej wolą objęła opieką dzieci zmarłej, ale im są starsze tym coraz bardziej wykorzystują dobroć kobiety. Skłonne są do nieustannych psot i manipulowania innymi, zwłaszcza starszy Staś. Dzieci Eleonory rosną, a wraz z tym piętrzą się kłopoty z ich wychowaniem. Staś i Teosia stają się przebiegli, zręcznie wykorzystują swoją sytuację, wszyscy bowiem współczują sierotom. Wybryki rodzeństwa zaczynają być szeroko komentowane przez mieszkańców Krynicy. Aurelia zdaje sobie sprawę, że nie poradzi sobie z ich wychowaniem sama. Zaczyna poważnie rozważać zamążpójście, zwłaszcza że o jej rękę stara się przystojny i wpływowy Filip. Ciągle ma jednak wątpliwości, czy będzie w stanie pokochać go tak jak Jana, ale ma też nadzieję, że obecność mężczyzny w domu poskromi rozbrykane rodzeństwo.

Aurelia bardzo szybko przekonała się, jak niezwykle trudno jest wychowywać cudze dzieci, a zwłaszcza że mają trudny charakter i dodatkowo podjudzane są przez zazdrosną siostrę zmarłej matki. Aurelia próbuje wszystko im tłumaczyć i zachowywać wobec nich cierpliwość, co krnąbrne i niewdzięczne nastolatki biorą za słabość charakteru ich opiekunki i dręczące ją wyrzuty sumienia. Nie znają prawdy o swoich rodzicach, więc podszepty złej i zawistnej ciotki trafiają na podatny grunt. Nie rozumieją, jak wiele zawdzięczają Aureli, że za ofiarowany chleb, nie mają prawa swojej opiekunce okazywać tak skrajnej niewdzięczności.

𝑆𝑎𝑔𝑎 𝑘𝑟𝑦𝑛𝑖𝑐𝑘𝑎 to wspaniała i ujmująca historia, w której jestem zakochana od samego początku, napisana przepięknym językiem. Jestem urzeczona niesamowitym klimatem sagi, świetnie wykreowanymi postaciami bohaterów pierwszoplanowych, jak i drugoplanowych oraz idealnie skonstruowaną fabułą. Podobał mi się kunszt autorki , z jakim przeplata losy poszczególnych postaci i jak na siebie one wpływały. 𝐹𝑎𝑛𝑡𝑎𝑧𝑗𝑒 𝑛𝑖𝑒𝑤𝑖𝑛𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑙a𝑡 to piękna literacka podróż w czasie, opowiadająca o decyzjach i ich konsekwencjach, o dylematach moralnych i o ludzkiej przyzwoitości tak po prostu.

𝐹𝑎𝑛𝑡𝑎𝑧𝑗𝑒 𝑛𝑖𝑒𝑤𝑖𝑛𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑙𝑎𝑡 to książka z doskonale przedstawionym tłem historycznym, pełna emocji i wyjątkowego klimatu. To powieść o konwenansach, miłości, kobiecej przyjaźni i sile charakteru. To niesamowita i fascynująca podróż do minionej epoki. Do czasów, gdy na salonach odbywały się huczne przyjęcia, a wśród pięknej muzyki i wspaniałych toalet szerzyły się spiski, powstawały i rozwijały się skandale. Druga część sagi podobnie jak pierwsza kończy się dość zaskakująco i spektakularnie, więc nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po kolejny tom.

𝑁𝑎 𝑤𝑖ę𝑘𝑠𝑧𝑜ść 𝑟𝑧𝑒𝑐𝑧𝑦 𝑝𝑜 𝑝𝑟𝑜𝑠𝑡𝑢 𝑛𝑖𝑒 𝑚𝑎𝑚𝑦 𝑤𝑝ł𝑦𝑤𝑢. 𝑀𝑢𝑠𝑖𝑚𝑦 𝑠𝑖ę 𝑛𝑎 𝑛𝑖𝑒 𝑔𝑜𝑑𝑧𝑖ć, 𝑎 𝑖𝑚 𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗 𝑐𝑧ł𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘 𝑠𝑖ę 𝑠𝑧𝑎𝑟𝑝𝑖𝑒 𝑖 𝑟𝑜𝑧𝑑𝑧𝑖𝑒𝑟𝑎 𝑟𝑎𝑛𝑦 , 𝑡𝑦𝑚 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑚𝑢 𝑡𝑟𝑢𝑑𝑛𝑖𝑒𝑗.

𝗗𝘇𝗶𝗲𝗰𝗸𝗼 𝘀𝘇𝗰𝘇ęś𝗰𝗶𝗮

Pierwsza część 𝑆𝑎𝑔𝑖 𝑘𝑟𝑦𝑛𝑖𝑐𝑘𝑖𝑒𝑗 idealnie trafiła w mój gust. To piękna powieść, wypełniona emocjami, napisana w pięknym stylu. Autorka zabrała mnie w niezapomnianą podróż w czasie do pięknego uzdrowiska w Krynicy w 1894 roku, gdzie krzyżowały się losy kuracjuszy i mieszkańców.

Od opisywanych zdarzeń w 𝑆𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡𝑎𝑐ℎ 𝑘𝑜𝑏𝑖𝑒𝑐𝑦𝑐ℎ 𝑑𝑢𝑠𝑧 minęło siedem lat. Jest...

Najlepszy z trzech tomów. Jestem zachwycona.

Najlepszy z trzech tomów. Jestem zachwycona.