Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Zainteresowanych zapraszam do oficjalnej recenzji.

Powieść tocząca się swoim rytmem, w której można odnaleźć zachwycające fragmenty, a słowa są misternie dobierane.
Śledzimy dorastanie Yusufa, chłopca, który oddalony od swoich rodziców, sam musi ukształtować sobie wizję świata i swojego miejsca w nim. Opowieść może się w pewnym momencie wydać nużąca i wymaga skupienia, ale końcówkę czyta się z zapartym tchem. Kiedy bohater poznaje kolejnych ludzi i miejsca, to tak, jakbyśmy zanurzali się wraz z nim w różnych doznaniach, smakach i zapachach, niebezpieczeństwach nowych rejonów. Można się i przerazić, i przygnębić, i zachwycić tym różnorodnym światem, który maluje w tej książce autor.

Powieść tocząca się swoim rytmem, w której można odnaleźć zachwycające fragmenty, a słowa są misternie dobierane.
Śledzimy dorastanie Yusufa, chłopca, który oddalony od swoich rodziców, sam musi ukształtować sobie wizję świata i swojego miejsca w nim. Opowieść może się w pewnym momencie wydać nużąca i wymaga skupienia, ale końcówkę czyta się z zapartym tchem. Kiedy bohater...

Historia rozwija się powoli, ale z biegiem czasu robi się naprawdę interesująca. porusza, czasem śmieszy, smuci, ale przede wszystkim podnosi na duchu mimo ciężkiej sytuacji.
bardzo ładny język, myślę, że to zostawianie słów w języku arabskim i suahilli było świetnym pomysłem tłumacza. Książka kulturowo odległa, a jednak prawdziwie chwyciła mnie i porwała w afrykańską przygodę.

Historia rozwija się powoli, ale z biegiem czasu robi się naprawdę interesująca. porusza, czasem śmieszy, smuci, ale przede wszystkim podnosi na duchu mimo ciężkiej sytuacji.
bardzo ładny język, myślę, że to zostawianie słów w języku arabskim i suahilli było świetnym pomysłem tłumacza. Książka kulturowo odległa, a jednak prawdziwie chwyciła mnie i porwała w afrykańską...

Cyt.:
„... czuł, jak przez dłonie prześlizguje mu się nić własnego życia i pozwalał jej swobodnie odwijać się ze szpulki”.
Abdulrazak Gurnah, „Raj”

Na polskim rynku czytelniczym pojawiła się kolejna znakomita powieść Abdulrazaka Gurnaha, zdobywcy literackiego Nobla w 2021 roku. Wydana w 1994 roku powieść „Raj” trafiła do finału nagrody Man Booker Prize. Głównej nagrody wówczas nie zdobyła ale była zapowiedzią wielkiej kariery literackiej i ukazała niebywały wprost talent przyszłego Noblisty.

„Raj” to powieść niezwykła. Melancholijna, przesiąknięta fatalizmem, miejscami wręcz urzekająca. Afrykańska, czy też bardziej arabska wersja losów biblijnego Józefa, sprzedanego przez braci w niewolę.

Cyt.:
„Na imię miał Yusuf, a dom opuścił nagle, mając dwanaście lat.”
Abdulrazak Gurnah, „Raj”

Tak rozpoczyna się opowieść Adulrazaka Gurnaha. Yusuf /arabski odpowiednik imienia Józef/ wyrusza z rodzinnego domu wraz z wujem Azizem nie wiedząc, że został oddany w niewolę za umorzenie długów ojca i że domu rodzinnego nie ujrzy już nigdy. Yusuf zostaje niespodziewanie wyrwany ze swojego w miarę bezpiecznego świata i dzieciństwa i zostaje wrzucony w wielki afrykański tygiel ras i religii. Świat muzułmanów, chrześcijan, Arabów, Hindusów i czarnych ludów Afryki. To historia o dojrzewaniu w cieniu zniewolenia, o próbie zrozumienia ograniczeń uniemożliwiających wpływ na kształtowanie własnego losu.

Co ciekawe, autor nie wysuwa tu problemu kolonializmu i jego wpływu na mieszkańców Afryki na plan pierwszy jak w późniejszej powieści „Powróceni”. On istnieje, daleki, złowrogi, ale jedynie na drugim planie. Każdy kontakt z białą cywilizacją to niebezpieczeństwo ale i bez niego Afryka nie jest takim idealnym światem. To świat pełen konfliktów religijnych, etnicznych, chęci bogacenia się za wszelką cenę, chęci zdobycia władzy i podporządkowania sobie innych.

Panorama Afryki Wschodniej tuż przed wybuchem Wielkiej Wojny, pełna niedopowiedzeń, pozostawiająca spore pole do interpretacji, opowieść o ludzkiej krzywdzie i niedoli. Znakomita.

Zdecydowanie polecam.

Cyt.:
„... czuł, jak przez dłonie prześlizguje mu się nić własnego życia i pozwalał jej swobodnie odwijać się ze szpulki”.
Abdulrazak Gurnah, „Raj”

Na polskim rynku czytelniczym pojawiła się kolejna znakomita powieść Abdulrazaka Gurnaha, zdobywcy literackiego Nobla w 2021 roku. Wydana w 1994 roku powieść „Raj” trafiła do finału nagrody Man Booker Prize. Głównej nagrody...

Piękna opowieść

Piękna opowieść

Istnieją znakomite powieści, które czyta się jednym tchem, ale są też i tak beznadziejne książki, przez które nie da się przebrnąć. “Raj” Gurnaha nie należy ani do jednej, ani do drugiej kategorii. Warto jednak mieć ją na uwadze.

Najnowszą książkę zdobywcy Literackiej Nagrody Nobla z 2021 roku można nazywać powieścią drogi, ale znacznie więcej tutaj problematyki kolonializmu w Afryce oraz nakreślenia skomplikowanej struktury społecznej Afryki. Elementy powieści inicjacyjnej również w “Raju” znajdziecie.

Już na samym początku książki Gurnah łapie czytelnika za serce. Główny bohater Yusuf w wieku 12 lat zostaje zabrany od rodziców, aby jako niewolnik odpracować dług swojego ojca. Przerażający nie jest sam fakt, że trafia do niewoli, ale to w jaki sposób matka i ojciec oddają chłopca. Ten podstęp sprawił, że zjeżyły mi się włoski na całym ciele, bo przypomniały mi się sceny, kiedy w dzieciństwie właśnie za pomocą podobnego fortelu sam zostawałem oddawany dziadkom na wakacje.

“Raj” pod kątem budowy narracji jest nierówną powieścią, bo po zakończeniu powyższego wątku akcja nieco siada i trzeba sporej uwagi czytelnika, aby pozostać do końca z autorem. Nie można jednak nie zwrócić uwagi na przemodelowanie biblijnej historii Józefa oraz piękne opisy afrykańskich przestrzeni, które o dziwo nie symbolizują wolności, a skonstruowane są tak, że każda z nich jest zamkniętą klatką. Mało tego, różnorodna jest nie tylko przyroda, ale również ludy, które spotykamy na drodze karawany. Moim zdaniem Gurnah celowo zwolnił akcję swojej powieści, aby odkrywanie tej skomplikowanej sieci społecznej mocniej wybrzmiało. Bo okazuje się, że to nie kolonializm (który w książce jeszcze w Zanzibarze nie zdążył wejść na 100 proc.) zapoczątkował zniewolenie ludu i wszelkie antagonizmy, ale różnorodność poszczególnych regionów. Nakreślenie tego problemu Gurnahowi udaje się znakomicie.

Podobnie jak kwestia inicjacyjna Yusufa, który na naszych oczach staje się mężczyzną, odkrywa, czym jest jego raj i znajduje odpowiedź na niełatwe pytanie: czym jest wolność? Ciekawa pozycja, otwierająca oczy i ciesząca stylem.

Istnieją znakomite powieści, które czyta się jednym tchem, ale są też i tak beznadziejne książki, przez które nie da się przebrnąć. “Raj” Gurnaha nie należy ani do jednej, ani do drugiej kategorii. Warto jednak mieć ją na uwadze.

Najnowszą książkę zdobywcy Literackiej Nagrody Nobla z 2021 roku można nazywać powieścią drogi, ale znacznie więcej tutaj problematyki...

Historia Yusufa wciągnęła mnie zdecydowanie bardziej, niż Ilyasa. Nie umiem powiedzieć, dlaczego. Może była bardziej uniwersalna, może dojrzałem do lektury książek Abdulrazaka, a może była swoistym negatywem książek o wyprawach po Afryce, w których się zaczytywałem w dzieciństwie. Nie mogę się pozbyć wrażenia, że ta była mniej przefiltrowana przez "oksfordzkość" Gurnaha. Świeższa po prostu. Jest o dwadzieścia sześć lat wcześniejsza. To więcej niż miał Yusuf, kiedy pobiegł...

Historia Yusufa wciągnęła mnie zdecydowanie bardziej, niż Ilyasa. Nie umiem powiedzieć, dlaczego. Może była bardziej uniwersalna, może dojrzałem do lektury książek Abdulrazaka, a może była swoistym negatywem książek o wyprawach po Afryce, w których się zaczytywałem w dzieciństwie. Nie mogę się pozbyć wrażenia, że ta była mniej przefiltrowana przez "oksfordzkość"...

Miałam nadzieję, że "Raj" mnie oczaruje. Pierwsza część była na prawdę porywająca, z klimatem, z gorącą Tanzanią gdzieś pod spodem, ale obecną. Jak tyko zaczęła mnie wciągać historia Yusufa tak zaczęły się dłużyzny. Kajam się trochę, bo - ciut zniechęcona - niezbyt uważnie przez jakiś czas czytałam.
Nie oczekiwałam fajerwerków, zwrotów akcji i zamieszania, ale coś więcej niż powolna historia , krok za krokiem prowadzona.

Miałam nadzieję, że "Raj" mnie oczaruje. Pierwsza część była na prawdę porywająca, z klimatem, z gorącą Tanzanią gdzieś pod spodem, ale obecną. Jak tyko zaczęła mnie wciągać historia Yusufa tak zaczęły się dłużyzny. Kajam się trochę, bo - ciut zniechęcona - niezbyt uważnie przez jakiś czas czytałam.
Nie oczekiwałam fajerwerków, zwrotów akcji i zamieszania, ale coś więcej...

"Raj" Abdulrazaka Gurnaha to literacka podróż, która wciąga czytelnika w swoją głęboką i wielowarstwową fabułę. Jednak warto zaznaczyć, że ta powieść nie należy do tych lekkich i przystępnych na pierwszy rzut oka. To lektura, która wymaga pełnego skupienia, zaangażowania i gotowości do zanurzenia się w świat, który autor tak mistrzowsko kreśli.

Powieść ta jest napisana ku pochwale życia, z poszanowaniem dla natury. Gurnah w sposób wyjątkowy podkreśla różnorodność bohaterów, opisując ich przeżycia i losy, ale ukazując, że wszystkich nas łączy jedno: człowieczeństwo. Autor rysuje portrety postaci, które mimo różnic kulturowych i życiowych doświadczeń, podobnie jak czytelnik, dążą do zrozumienia świata i odnalezienia swojego miejsca w nim.

Podczas lektury "Raju" warto być przygotowanym na trudne tematy i obrazy. Gurnah nie unika przedstawiania kontrowersyjnych sytuacji i psychologicznych konfliktów. To powieść, która daje wiele do myślenia i stawia pytania dotyczące ludzkiej natury, kultury i historii.

Autor w swej pięknie prostym stylu zachwyca opisami, które przenoszą czytelnika do nieznanych wcześniej zakątków Afryki. Gurnah, laureat Nagrody Nobla, tworzy historię, która nie jest oczywista, ale pod powierzchnią dzikości i okrucieństwa męskiego świata kryje głębokie emocje i refleksje.

"Raj" to także studium dojrzewania, które wciąga czytelnika w podróż przez nie tylko geograficzną Afrykę, ale także przez psychologiczny obraz głównego bohatera. To subtelna analiza kulturowo zróżnicowanej Afryki Wschodniej, ukazana w kontraście do imperialistycznych wpływów.

Ta powieść to lektura, która przyciąga miłośników pięknej literatury i wymaga pełnego zaangażowania się w jej treść. Gurnah mistrzowsko łączy w niej podróż, dojrzewanie, odkrywanie tożsamości i szacunek dla różnorodności ludzkiej natury, tworząc opowieść, która pozostaje w pamięci długo po zakończeniu lektury. Autor z pełną świadomością podkreśla, że choć różnimy się w wielu aspektach, to nasza wspólna ludzka natura łączy nas wszystkich.

"Raj" Abdulrazaka Gurnaha to literacka podróż, która wciąga czytelnika w swoją głęboką i wielowarstwową fabułę. Jednak warto zaznaczyć, że ta powieść nie należy do tych lekkich i przystępnych na pierwszy rzut oka. To lektura, która wymaga pełnego skupienia, zaangażowania i gotowości do zanurzenia się w świat, który autor tak mistrzowsko kreśli.

Powieść ta jest napisana ku...

Po roku wracam do pióra autora. Pierwsze moje spotkanie to lektura książki „Powróceni” w której autor niespiesznym językiem nakreślił losy bohaterów na tle wydarzeń historycznych na początku XX wieku. Wydarzeń, które w Afryce Wschodniej odcisnęły się piętnem na psychice mieszkańców doprowadzając ich jednocześnie do koszmarów i traum, a pozbawiając szczęścia.

Tym razem sięgnęłam po „Raj”. Po powieść z gatunku literatury pięknej, która zabrała mnie w podróż po Afryce, aby u boku karawany kupców przemierzać terytorium kraju, aby poznać prawdę na temat kolonializmu i aby przybliżyć sobie ową dzikość egzotycznej Afryki. A wszystko to widziane oczami dwunastoletniego Yusufa, który za długi swojego ojca został sprzedany bogatemu wujowi…

„Raj” to wędrówka. Wędrówka w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, pogoń za odrobiną bezpieczeństwa i w końcu to stopniowe wyzbywanie się złudzeń. To też obraz walki jaką stoczył chłopak z samym sobą, odsłona pierwszych rozczarowań i próba ukazania świata w którym nie wszystko zgodne jest z oczekiwaniami. To uchwycenie momentu w którym ze spokojnego świata młody człowiek zostaje niejako wrzucony w świat, gdzie rządzi pieniądz, gdzie splatają się przeróżne ideały i gdzie ludzie mają ogromną możność dominowania nad innymi.

Tym co zachwyca to opisy przyrody. Autor posługuje się językiem prostym, ale nie pozbawionym emocjonalnego wydźwięku. Takim który potrafi oczarowywać swoim przekazem i który zdoła zmusić czytelnika do refleksji. Myślę sobie, że to idealna propozycja dla czytelników poszukujących literatury nieoczywistej ale pięknej… Takiej w której można się zatracić i jednocześnie takiej, która daje podstawę do rozmyślań idących w przeróżnych kierunkach.

Po roku wracam do pióra autora. Pierwsze moje spotkanie to lektura książki „Powróceni” w której autor niespiesznym językiem nakreślił losy bohaterów na tle wydarzeń historycznych na początku XX wieku. Wydarzeń, które w Afryce Wschodniej odcisnęły się piętnem na psychice mieszkańców doprowadzając ich jednocześnie do koszmarów i traum, a pozbawiając szczęścia.

Tym razem...