Książka zapowiadała się interesująco, niestety z czasem coś się stało i straciła na atrakcyjności. Miałam wrażenie, że Autorka, kiedy nie wiedziała, jak popchnąć dalej akcję, po prostu odwoływała się do rzeczy ndprzyrodzonych. Nie wróciłabym do tej książki.

Książka zapowiadała się interesująco, niestety z czasem coś się stało i straciła na atrakcyjności. Miałam wrażenie, że Autorka, kiedy nie wiedziała, jak popchnąć dalej akcję, po prostu odwoływała się do rzeczy ndprzyrodzonych. Nie wróciłabym do tej książki.

Literatura czeska chyba powoli wyrasta na tę moją ulubioną, a każda kolejna książka czeskiego autora tylko to potwierdza. Tym razem dokonała tego Marketa Pilatova swoją genialną „Ciemną stroną”.

To bardzo wieloznaczna i wielowątkowa powieść. Historia miesza się z teraźniejszą, świat rzeczywisty z kolei przenika się z innymi, jak się okazuje równie rzeczywistymi jak ten w którym żyją bohaterowie. Nie brakuje w tej powieści wątków paranormalnych jak duchy, hipnoza pozwalająca dowolnie przenosić się w przeszłość, czy żyjące od tysięcy lat istoty. Pilatova jednak nie ograniczyła się tylko do tego. Porusza w „Ciemnej stronie” też wątek zła i jego istoty, a także temu jak chętnie temu złu ulegamy.

Poza tym powieść buzuje emocjami – miłość, zazdrość, złość, z trudem hamowana wściekłość, chęć posiadania wielkiej władzy czy maniakalne upodobanie do zabijania. Jest też w książce wątek traum, które nie końca przepracowane ciążą nad głównymi bohaterami wpływając na całe ich życie.

Nie jest to oczywista powieść. Autorka karty odsłania powoli. Ale każda kolejna odsłonięta karta nierzadko okazuje się ogromnym zaskoczeniem. Po mistrzowsku buduje napięcie. Jedynym minusem jest zakończenie bowiem po takiej historii spodziewałem się spektakularnego zakończenia, niestety, takowego nie dostałem.

Mimo to polecam bardzo.

Literatura czeska chyba powoli wyrasta na tę moją ulubioną, a każda kolejna książka czeskiego autora tylko to potwierdza. Tym razem dokonała tego Marketa Pilatova swoją genialną „Ciemną stroną”.

To bardzo wieloznaczna i wielowątkowa powieść. Historia miesza się z teraźniejszą, świat rzeczywisty z kolei przenika się z innymi, jak się okazuje równie rzeczywistymi jak ten w...

Bardzo fajny klimat, pomieszanie czeskich realiów i zjawisk paranormalnych. Dobrze, ze książka jest krótka bo zdarzenia są opisane bez większych emocji i fabula nie jest wciągająca na tyle żeby czekać co się wyrazy w kolejnym rozdziale.

Bardzo fajny klimat, pomieszanie czeskich realiów i zjawisk paranormalnych. Dobrze, ze książka jest krótka bo zdarzenia są opisane bez większych emocji i fabula nie jest wciągająca na tyle żeby czekać co się wyrazy w kolejnym rozdziale.

Ciemna strona, Markéty Pilátovej to nietypowa książka o odwiecznej walce dobra ze złem, osadzona w XXI wieku, w mglistych Jesionikach.

Bardzo oniryczna opowieść o dwóch mężczyznach z nadnaturalnymi zdolności, dzięki którym odczytują aury, hipnotyzują i uzdrawiają. Mirka cechuje czeski pragmatyzm, żyje skromnie, trochę na uboczu i pragnie świętego spokoju. Rudy jest ambitnym materialistą, chce udowodnić anomalne zjawiska mentalne. Ich losy łączy czarny płaszcz, który jawi się jako relikt mroku. Razem decydują się odkryć tajemnicę z przeszłości.

Znaczna część akcji rozgrywa się poza światem rzeczywistym - w przeszłości, albo w pałacach pamięci. Bajkowy świat zmieszany jest tu z dawnym, komunistycznym instytutem badawczym, zajmującym się zjawiskami paranormalnymi i z Jesionikiem - miejscem, w którym w drugiej połowie XVIII wieku odbywały się procesy czarownic.

Autorka, po czesku, pokazuje kolaż fantasmagorycznych obrazów. Jest tu zamiłowanie do gór, do biegania, cosizm i kofola. Tak naprawdę to opowieść o różnych obliczach miłości. Ciekawa rzecz, zwłaszcza dla czechofilów i fanów realizmu magicznego.

Ciemna strona, Markéty Pilátovej to nietypowa książka o odwiecznej walce dobra ze złem, osadzona w XXI wieku, w mglistych Jesionikach.

Bardzo oniryczna opowieść o dwóch mężczyznach z nadnaturalnymi zdolności, dzięki którym odczytują aury, hipnotyzują i uzdrawiają. Mirka cechuje czeski pragmatyzm, żyje skromnie, trochę na uboczu i pragnie świętego spokoju. Rudy jest...

XXI wiek. Małe, czeskie Jesioniki. A w nich Rudy i Mirek – dwóch, jak zwykło się mówić, szarlatanów. Czy tylko stwarzają takie wrażenie, że posiadają tajemne moce widzenia aury i leczenia przez nakładanie rąk, aby móc wykonywać zajęcie przynoszące profity bez większego wkładu pracy, czy też rzeczywiście widzą i czują więcej?

To nie czysta fantasy i nie rasowy horror, trudno tu jednoznacznie określić gatunek, do którego zaliczymy „Ciemną stronę” Markety Pilatovej. Może więc powieść obyczajowa z elementami thrillera i parapsychologii? Trzeba też koniecznie wspomnieć o poczuciu humoru, które nadaje całej historii cudowną lekkość. W każdej dobrej powieści musi być interesująca kobieta – tutaj mamy ich kilka, każda silna, piękna i charakterna. Majka zwana Ewangeliną, której aura niepokoi, seksapil przyciąga, a umiejętności paranormalne zaskakują nawet ją samą, to nieodrodna potomkini Dolfiny, która nadal nawiedza ten świat, nie mając zamiaru rozstać się z przeszłością. Jest jeszcze babka Rudego – znachorka Hella i tajemnicza Chinka Lupo – mentalistka – dbająca o równowagę sił dobra i zła. W ich osobach pojęcie reinkarnacji nabiera nowego znaczenia.

Ciemna strona czeka cierpliwie, zastawia sidła, wabi, rozwiesza tajemnicze czarne płaszcze, które potem prześladują bohaterów niczym czarne mary z zaświatów, kuszą i intrygują, Niezaprzeczalną zaletą tej nietypowej, zajmującej powieści jest, obok oczywiście wspomnianego już humoru, zgrabne wymieszanie kilku płaszczyzn. Tej współczesnej, realistycznej, w której mamy rys obyczajowy maleńkiego, czeskiego miasteczka, z jego „elitą” korzystającą z układów i znajomości, bogacącą się cynicznie kosztem innych i stosującą różnego rodzaju metody „poniżej pasa”, by zapewnić sobie bezkarność. Dzisiaj i wczoraj są tu nierozdzielnie związane, wczorajsi komunistyczni działacze partyjni, dzisiaj piastują odpowiedzialne i dochodowe stanowiska, zmienili tylko szyld, ale sposób działania i mentalność pozostały takie same. Ci, którzy współpracując z reżimem przez 30 lat prowadzili nieudolne badania w Instytucie Działań nad Zjawiskami Paranormalnymi (Insti),teraz prowadzą własne, podejrzane praktyki. Tylko Mirek i Rudy rzeczywiście mogą przejść na drugą stronę i stawić czoła demonowi, który pod różnymi postaciami, Kristiana Nedoma, Okrutnego Hansa, budowniczego zamku w Kolstejnie, nawiedza przez wieki ten świat. I to jest właśnie ta druga, równorzędna płaszczyzna – nadnaturalna.

Wchodzimy na drogę niepoznanego, gdzie siły ciemności i zła, zaczajone, tylko czekają na takich śmiałków, gdzie Cień buduje swoje tajemne komnaty w pałacu pamięci, gdzie wracamy do krwi i śmierci każdej z licznych, przeszłych wojen i możemy rozmawiać z dawno zmarłymi krewnymi.

I choć ta groza, poprzez zauważalne przymrużenie oka i dowcipne opisy, jakaś taka tym razem mniej groźna, nie można się wprost oderwać od tej pękatej od przygód opowieści. Ponadto z czasem zaczyna ona przybierać kształt bliższy kryminalnej intrydze, w której samozwańczymi śledczymi zostają nasi dwaj uzdrowiciele, wspierani przez zaświaty. Tyle, że ten, którego ścigają i pragną unieszkodliwić również posiada bardzo potężną, złowrogą moc.

Fantastyczne są te przepychanki, owa nieświadomość, że druga strona uprzedza wszelkie zamiary i sama zastawia jedną zasadzkę za drugą. Jednocześnie zaś gdzieś podskórnie czujemy, że owa walka dobra ze złem, sił światła i ciemności, zarówno tych archetypicznych, rozumianych jako niebo i piekło, jak też tych całkiem realnych, tkwiących w każdym z nas, a więc pragnień i obsesji wymykających się zasadom i Dekalogowi, czy też szaleństwa przekraczającego wyobrażenie, którego nie jest w stanie okiełznać ani wszechmocna tabletka ani spowiedź na kozetce psychoterapeuty, otóż ta walka jest na wskroś prawdziwa i toczy się w ludziach każdego dnia. Fascynująca w „Ciemnej stronie” jest swobodna kompilacja powagi i zabawy, granie literackimi konwencjami, mieszanie gatunków i poruszanie kwestii poważnych z porozumiewawczym uśmiechem wysyłanym do czytelnika z pełnym zaufaniem, że już on sam zdoła poukładać sobie wszystkie poruszone kwestie w odpowiedniej kolejności.

Tempo akcji stale się podkręca, zawirowanie goni zawirowanie, bohaterowie podróżują nie tylko dosłownie, czerwonym volvo po czeskich ścieżkach, ale też dużo dalej, w umysły innych ludzi, w przeszłość, w inne wymiary rzeczywistości. To sprawnie opowiedziana, zasysająca nas całkowicie historia, która nie jest ani trochę błaha, pod pozorem intrygi i zabawy daje wiele do myślenia, każe się zatrzymać, by przyjrzeć się światu, ale też sobie samemu. Dreszcz strachu przebiega też po plecach na myśl, że wszystko, co najważniejsze, najintymniejsze, tylko nasze, mogłoby stać się dostępne dla takich właśnie „hakerów umysłu” w dowolnej chwili, że ktoś panoszyłby się w naszej głowie bezkarnie i bez naszej nie tylko zgody, ale też świadomości. Ulga, że to tylko literacka fantazja jest zaledwie połowiczna, bo przecież ludzki mózg to ciągle niepojęty labirynt, którego kolejne korytarze stale odkrywamy.
Książkę przeczytałam dzięki portalowi: https://sztukater.pl/

XXI wiek. Małe, czeskie Jesioniki. A w nich Rudy i Mirek – dwóch, jak zwykło się mówić, szarlatanów. Czy tylko stwarzają takie wrażenie, że posiadają tajemne moce widzenia aury i leczenia przez nakładanie rąk, aby móc wykonywać zajęcie przynoszące profity bez większego wkładu pracy, czy też rzeczywiście widzą i czują więcej?

To nie czysta fantasy i nie rasowy...

Czeska literatura w najlepszym wydaniu.



Zawsze chętnie czytam i recenzuję czeską literaturę. Chociaż trudno tak ogólnikowo ją określić. Mimo specyficznego poczucia humoru naszych sąsiadów, każda z książek jest zupełnie inna. Uwielbiam chociażby Petrę Soukupową, która porusza trudne, niewygodne tematy. Tym razem w moje ręce trafiła „Ciemna strona” Markéty Pilátovej od wspaniałego wydawnictwa Afera.

„Teraz chciało mu się śmiać, kiedy wspominał tamte lata – z dzisiejszej perspektywy ich eksperymenty musiały się pewnie wydawać równie absurdalne jak zabawa w łapanie pokemonów albo ganianie po łące za puchem dmuchawca”.

Tajemnicze miejsce
W nowoczesnym, zabieganym, rozwiniętym świecie rodem z XXI wieku wciąż znajdują się miejsca owiane tajemnicą i… chyba trochę też magią. Jesioniki to właśnie taki punkt na mapie, w którym wbita szpilka wchodzi naprawdę bardzo głęboko. I trudno ją wydostać. Mało tego… mamy tutaj do czynienia z uzdrowicielami…

„Podsunęła mu pod nos otwarty flakonik. Niewiele mu się rozjaśniło. Na jej skórze męska, nieco natarczywa woń całkowicie zmieniała swój charakter”.

Poznajcie Mirka i Rudego
Nasi bohaterowie – bardzo oryginalnie zarysowani przez autorkę, mają dość nietypowy pomysł na życie. Diagnozują i uzdrawiają ludzi, badają ich aury. Nie brakuje także takich tanich sztuczek jak wyginanie łyżeczek… właśnie tak! Pamiętacie taki zawód jak ZNACHOR? Oni właśnie tym się zajmują. Może wydawać się to bardzo ekscytujące, ale w praktyce jest to spokojne, niemalże nudne i pełne rutyny zajęcie. Momentem zwrotnym w ich monotonnym życiu jest czarny płaszcz. Wydaje się, że to nic takiego, a jednak jest to ważny symbol, który wzywa ich na ciemną stronę… Myślicie, że dadzą się zwieść?

„Brakuje mi punktów orientacyjnych, dzięki którym zawsze mogłem dostać się tam, gdzie chciałem. Znikają. Czy raczej ktoś umyślnie mi je przesuwa, żebym błądził”.

Mroczna zabawa
Jeśli szukacie rozrywki w dobrym stylu, to „Ciemna strona” na pewno spełni Wasze oczekiwania. Intryga jest wciągająca, pobudza ciekawość, a język, którym jest napisana, sprawia, że nieustannie chce się więcej i więcej. Polecam na letnie podróże i długie wieczory, na które najlepszym pomysłem jest zawsze właśnie książka.

Czeska literatura w najlepszym wydaniu.



Zawsze chętnie czytam i recenzuję czeską literaturę. Chociaż trudno tak ogólnikowo ją określić. Mimo specyficznego poczucia humoru naszych sąsiadów, każda z książek jest zupełnie inna. Uwielbiam chociażby Petrę Soukupową, która porusza trudne, niewygodne tematy. Tym razem w moje ręce trafiła „Ciemna strona” Markéty Pilátovej od...

Książka zapowiadała się obiecująco - grupa osób o paranormalnych umiejętnościach, podróże po czasach i wymiarach i zagadki z przeszłości, które ciążą i wymagają rozwiązania. Niestety, autorka kompletnie nie udźwignęła tematu i nawet przywołanie Insti - Instytutu Badań nad Zjawiskami Paranormalnymi, który faktycznie istniał w Czechosłowacji nie ratuje tej pozycji.
"Ciemna strona" jest płaska i nijaka. Bohaterowie w żaden sposób nie są zróżnicowani i tak niedookreśleni, że trudno ich zapamiętać. Autorka nie pogłębia ani ich charakterów ani ich losów. Nie dane są nam poznać ich motywacje ani emocje, co skutkuje, że ich przeżycia stają się obojętne. Co więcej, Pilatova wszystkie informacje podaje w ten sam beznamiętny sposób. Czy to dygresje, czy fakty napędzające fabułę, czy też dramatyczne doświadczenia, każda informacja jest przekazywana od niechcenia i bez żadnego pogłębienia. Punkty kulminacyjne umykają, a czytelnik nie jest w stanie zidentyfikować się z żadnym z bohaterów.
W związku z tym rozwiązanie fabuły nie wzbudza w czytelniku żadnych uczuć, może jedynie poczucie ulgi, że dotrwał do końca i będzie mógł pożegnać się z bohaterami.
Największy mój zarzut to historia Majki. Jak to zwykle bywa, najpiękniejszej i najseksowniejszej dziewczyny w szkole - jak rozumiem, mądra i miła bohaterka nie byłaby wystarczająco dobra, żeby umieścić ją na kartach książki. Nie, Majka musi rozpalać zmysły wszystkich mężczyzn, którzy stanęli na jej drodze i kusić samą swoją obecnością. Majka ma za sobą traumatyczne wydarzenie - jest ofiarą próby zbiorowego gwałtu. Sytuacja miała miejsce w szkole i została wyciszona, nikt nie poniósł konsekwencji. Nie mogę uwierzyć, że autorka z taką lekkością wpakowała swoją bohaterkę w tak dramatyczne i traumatyczne wydarzenie. Zrobiła to z taką bezmyślnością, jaka zdarza się pisarzom-mężczyznom, dla których gwałt czy przemoc seksualna są akceptowalnym sposobem na popchnięcie fabuły do przodu. Kobiety doświadczają męskiej przemocy na ogromnie wiele sposobów. Nie trzeba wcale gwałtu, żeby czuć lęk przed obcymi mężczyznami. Ten strach przed obcym towarzyszy niemal wszystkim kobietom na świecie - i zazwyczaj niesiemy to brzemię samotnie, ze świadomością, że musimy bronić się same - i że musimy być uważne i ostrożne. Tymczasem Pilatova zachowuje się tak jakby żyła na innej planecie, a lekkość z jaką opisuje to wydarzenie świadczy o tym, że zupełnie nie rozumie na czym polega przemoc seksualna. Można było tę scenę napisać na tysiąc lepszych sposobów, które nie byłyby aż tak dramatyczne. Niezbędna byłaby jednak wrażliwość i jakaś elementarna solidarność z kobietami, której tu zabrakło. I jeśli moje wcześniejsze argumenty wynikały z niesmaku czytelnika, to ten ostatni jest zaprawiony goryczą i smutkiem kobiety, która wciąż spotyka się z mizoginią - i jest narażona na przemoc seksualną.

Książka zapowiadała się obiecująco - grupa osób o paranormalnych umiejętnościach, podróże po czasach i wymiarach i zagadki z przeszłości, które ciążą i wymagają rozwiązania. Niestety, autorka kompletnie nie udźwignęła tematu i nawet przywołanie Insti - Instytutu Badań nad Zjawiskami Paranormalnymi, który faktycznie istniał w Czechosłowacji nie ratuje tej pozycji.
"Ciemna...

Powieść o walce dobra ze złem, w realiach czeskich, w okresie po upadku komunizmu, wśród bohaterów, którzy odznaczają się zdolnościami parapsychologicznymi. To w zasadzie fantastyka, bardzo dobrze umiejscowiona w realnym życiu, z obyczajowymi wątkami, z opisaniem postaci rodem z dobrej obyczajowej prozy, gdzie na pierwszym planie mamy relacje między, zdawałoby się początkowo, zwykłymi ludźmi, których losy splatały się w czasach słusznie minionych, wokół tajemniczego Instytutu Badań nad Zjawiskami Paranormalnymi, w którym próbowano zaprząc ludzi z takimi umiejętnościami w tryby służb specjalnych, wywiadowczych i politycznych.
A jak w klasycznej fantasy, powoli wyłania się jakiś odwieczny spór sił światłości i ciemności, będących w dziwnej symbiozie, z jakąś nutą gnostyczną. Fajne, odświeżające doświadczenie czytelnicze. Jest to bowiem niby urban fantasy, pisana w stylu oryginalnym, bo jakby nie fantastycznym, z taką fajną dozą realności. Nie jest realizm magiczny, nie ma tej latynoskiej magii, ale właśnie parapsychologia w ujęciu nacechowanym socjalistycznym materializmem. I efekt jest bardo dobry, a lektura satysfakcjonująca.

Powieść o walce dobra ze złem, w realiach czeskich, w okresie po upadku komunizmu, wśród bohaterów, którzy odznaczają się zdolnościami parapsychologicznymi. To w zasadzie fantastyka, bardzo dobrze umiejscowiona w realnym życiu, z obyczajowymi wątkami, z opisaniem postaci rodem z dobrej obyczajowej prozy, gdzie na pierwszym planie mamy relacje między, zdawałoby się...

Nie zawsze zdarza się książka przepełniona tak zwrotami akcji, jak ta. Do tego dochodzą nadnaturalne zdolności bohaterów oraz wszelkiej maści inni ezoterycy. Zgodnie też z tytułem „Ciemna strona” objawia swe różnorakie oblicze w bardzo ciekawy sposób. Niecodzienna historia, wielowymiarowy świat oraz odwiecznej problem walki dobra ze złem zaprzątają skutecznie umysły czytających. Wierzcie, ze to niesamowita przygoda w którą warto się zanurzyć.

Na pewno już to pisałam, ale proza czeska i piszący Czesi mają w sobie to COŚ, tu pozornie niby nie ma pośpiechu, ale jak to się często mówi w tym szaleństwie jest metoda.
Więc mgły, specyficzna aura i inne klimaty sprawiają, że książka jest naprawdę niepowtarzalna.

Kochani co ja więcej mam mówić, po prostu trzeba przeczytać i już, aby zrozumieć ten fenomen. Fenomen czeskiej prozy 🙂

Nie zawsze zdarza się książka przepełniona tak zwrotami akcji, jak ta. Do tego dochodzą nadnaturalne zdolności bohaterów oraz wszelkiej maści inni ezoterycy. Zgodnie też z tytułem „Ciemna strona” objawia swe różnorakie oblicze w bardzo ciekawy sposób. Niecodzienna historia, wielowymiarowy świat oraz odwiecznej problem walki dobra ze złem zaprzątają skutecznie umysły...

Marketa Pilátová sięgnęła po temat, który mógłby być naiwną historią o szarlatanach, oszustach, magii a stał się uniwersalną opowieścią o ciemnej stronie, z którą ciągle toczymy walkę.
Bohaterowie Pilátovej budują mentalne pałace, ona natomiast buduje świat, w który oswaja to, co dziwne, nieprawdopodobne. Przenosi nas na prowincję, do miasteczek schowanych między wzgórzami, przykrytych gęstą mgłą, obfitujących w ciekawą historię. 
Wprowadza do tego tajemniczego świata mentalistów, różdżkaży, hipnotyzerów i pozwala wysłuchiwać historii bohaterów żyjących także po tej drugiej, niematerialnej stronie. Te światy się przenikają, granica między nimi jest płynna, świat duchów okazuje się niezwykle bliski. 
Pisarce udało się rozrzucić w powieści niepokojące symbole, wprowadzić tajemnicze postaci i interesujące wątki.  Rudy i Mirek posiadają niezwykłe zdolności, mimo dzielących ich różnic staną ramię w ramię przeciwko wspólnemu wrogowi. Do głosu dojdą wielkie namiętności, skrywane urazy, wzajemna niechęć. 
"Ciemna strona" to książka niezwyczajna, balansująca na granicy światów. Gdzie na równych prawach spotyka się to, co paranormalne z tym, co racjonalne. Jednak to nie tylko książka z parapsychologicznymi wątkami. To przede wszystkim opowieść o ludziach, którzy za sprawą swoich zdolności, odmiennego sposobu odczuwania świata musiały zmierzyć się z innością, oswoić ją i niejednokrotnie wbrew strachowi stawić jej czoła.

Marketa Pilátová sięgnęła po temat, który mógłby być naiwną historią o szarlatanach, oszustach, magii a stał się uniwersalną opowieścią o ciemnej stronie, z którą ciągle toczymy walkę.
Bohaterowie Pilátovej budują mentalne pałace, ona natomiast buduje świat, w który oswaja to, co dziwne, nieprawdopodobne. Przenosi nas na prowincję, do miasteczek schowanych między wzgórzami,...