Moje stanowisko jako kociarza jest takie sobie. Co prawda mam dziesięcioletniego kocura, rozumiemy się, bo to kotka. Zawsze mnie wybiera jako cel grzania i leżenia, ale złośliwa, maniakalna i absolutnie egocentryczna to istotka. Nle jestem kociarzem jakimś wielkim. Czaruje mnie fenomen tych stworzeń i czuję te dowcipy, że pies ma Pana, a kot personel i t d.

Dobra. Ale ta książka to dla mnie dowód rzeczowy na to że gdzie się kończy się sensowna filozofia Boga, tam się kończy filozofia człowieka. Osobiście lubię czytać coś co mi jakoś oświetla drogę, przeciera szlaki. Tutaj niby fajnie, hahaha, ale książkę pożera nihilizm, połączony z tym rozpaczliwym tonem, że trzeba twardo stąpać po ziemi, że jest tylko to co jest że kot to w sumie bardziej naczelny niż my bo kot nie zrobi tego, tamtego, owego... czuję kod, przekaz, żart ale to jest serio czy taki żart? Nie wiem, bo momentami jakby śmiertelnie serio. Objaśnienia brak.

Kolejna narracja fanów nadawania paszportów karaluchom oraz osobowości prawnej rzece Odrze. Chciałoby się powiedzieć, strasząc - przyjdą Mongołowie i zrobią z wami porządek. Jak w "Nienasyceniu" Witkacego zdekapituja was o świcie. Ale w sumie zapomniałem o tym że była jeszcze pigulka Murti-Binga. Może to nasze literackie murtibingi, zrwcjonalizujmy, ucieknijmy w obłęd.

Szkoda czasu i kasy na takie rzeczy. Humanistyka, która w obliczu pytań zasadniczych ucieka w idiotyzmy nie jest funta kłaków warta. Tyle.

Moje stanowisko jako kociarza jest takie sobie. Co prawda mam dziesięcioletniego kocura, rozumiemy się, bo to kotka. Zawsze mnie wybiera jako cel grzania i leżenia, ale złośliwa, maniakalna i absolutnie egocentryczna to istotka. Nle jestem kociarzem jakimś wielkim. Czaruje mnie fenomen tych stworzeń i czuję te dowcipy, że pies ma Pana, a kot personel i t d.

Dobra. Ale ta...

Książka bardzo przypadła mi do gustu. Zawiera fragmenty filozoficzne oraz historie kotów. Dodatkowo autor komentuje dane zachowania występujące u ludzi, jak i u naszych czworonożnych towarzyszy. Analizuje również relacje jakie wiążą czlowieka z jego kocim przyjacielem.

Opinia jest mocno subiektywna.

Książka bardzo przypadła mi do gustu. Zawiera fragmenty filozoficzne oraz historie kotów. Dodatkowo autor komentuje dane zachowania występujące u ludzi, jak i u naszych czworonożnych towarzyszy. Analizuje również relacje jakie wiążą czlowieka z jego kocim przyjacielem.

Opinia jest mocno subiektywna.

Wielkie rozczarowanie. Totalny filozoficzny bałagan uzasadniający kocią naturę. Zasadniczo chodzi ogólnie o zwierzęta i ich dajmy na to brak refleksji nad życiem, brak lęku przed śmiercią, dążenie do przyjemności itd. Mówienie o tym, że dotyczy to tylko kotów jest nieuzasadnione i po prostu głupie, bo zwierzęta, koty i nie koty pod tym względem mają tak samo. Nie są ludźmi. Ja, jako kociara liczyłam na inne spojrzenie na kocią naturę, analizę kociego charakteru, trochę na poważnie, trochę oczywiście dla rozrywki. Ta książka mnie zmęczyła i nikomu jej nie polecam.

Wielkie rozczarowanie. Totalny filozoficzny bałagan uzasadniający kocią naturę. Zasadniczo chodzi ogólnie o zwierzęta i ich dajmy na to brak refleksji nad życiem, brak lęku przed śmiercią, dążenie do przyjemności itd. Mówienie o tym, że dotyczy to tylko kotów jest nieuzasadnione i po prostu głupie, bo zwierzęta, koty i nie koty pod tym względem mają tak samo. Nie są ludźmi....

Filozofia z punktu widzenia kota... w sumie dobry wstęp do zgłębienia filozofii lub też odrzucenia zainteresowania nią. Pzyznam, że przeczytałam książkę dość pobieżnie. Głównie dlatego, że filozofia nie jest już w topie moich zainteresowań. Myślę jednak, że znajdzie spore grono wielbicieli bo jest dobrze napisana.

Filozofia z punktu widzenia kota... w sumie dobry wstęp do zgłębienia filozofii lub też odrzucenia zainteresowania nią. Pzyznam, że przeczytałam książkę dość pobieżnie. Głównie dlatego, że filozofia nie jest już w topie moich zainteresowań. Myślę jednak, że znajdzie spore grono wielbicieli bo jest dobrze napisana.

Miejscami można znaleźć w niej coś ciekawego, ale generalnie chaotyczna.

Miejscami można znaleźć w niej coś ciekawego, ale generalnie chaotyczna.

Za mało kota w kocie, jak na gust kociary.

Za mało kota w kocie, jak na gust kociary.