Ciężko mi odnieść się do tej lektury, zwłaszcza biorąc pod uwagę woltę ideologiczną autora ( kilka lat temu? kilkanaście?) Ok, wywód na temat rozdźwięku miedzy myślą ateistyczną a torem myślenia wciąż quasireligijnym przyjmuję jednak konkluzje sumaryczne nie dla mnie. Brak zgody na wnioski finalne.

Ciężko mi odnieść się do tej lektury, zwłaszcza biorąc pod uwagę woltę ideologiczną autora ( kilka lat temu? kilkanaście?) Ok, wywód na temat rozdźwięku miedzy myślą ateistyczną a torem myślenia wciąż quasireligijnym przyjmuję jednak konkluzje sumaryczne nie dla mnie. Brak zgody na wnioski finalne.

John N. Gray w swojej publicystycznej książce wyszczególnił siedem typów ateizmu. Z dwoma mu po drodze, z pozostałymi już nieszczególnie. Ogółem nic specjalnie odkrywczego, ale szanuję, że "Kultura Liberalna" wydała książkę podważającą - nomen omen - wiarę w ateizm jako motor postępu. Gray przypomina bowiem, że po pierwsze bezbożne ideologie (nazizm i komunizm) doprowadziły do milionów ofiar, a po drugie same ostatecznie wzorują się na kulcie religijnym (rytuały wprowadzone po Rewolucji Francuskiej przez jakobinów).

John N. Gray w swojej publicystycznej książce wyszczególnił siedem typów ateizmu. Z dwoma mu po drodze, z pozostałymi już nieszczególnie. Ogółem nic specjalnie odkrywczego, ale szanuję, że "Kultura Liberalna" wydała książkę podważającą - nomen omen - wiarę w ateizm jako motor postępu. Gray przypomina bowiem, że po pierwsze bezbożne ideologie (nazizm i komunizm) doprowadziły...

Wbrew tytułowi nie jest to w żadnym razie encyklopedyczny przegląd różnych rodzajów ateizmu. Nawet subiektywny przegląd. Od razu minus za klikbajta.

Praktycznie cała książka to zbiór luźnych refleksji i opinii na tematy ateizmu i religii oraz ich relacji. Poziom subiektywizmu sięga niestety wyżyny nastoletniego solipsyzmu.

Autor nierzetelnie referuje tezy i przekonania oraz teorie przytaczanych myślicieli. Dlatego nie da się książki polecić dla kogoś na początek aby zrobić sobie przegląd różnych stanowisk.

To raczej zbiór momentami błyskotliwych a czasami męczących felietonów. Dla kogoś kto zna choć trochę omawianych myślicieli może to być nawet ożywcze spojrzenie. Niestety bardzo powierzchowne i nastawione raczej na wywołanie emocjonalnej reakcji niż intelektualna przyjemność

Wbrew tytułowi nie jest to w żadnym razie encyklopedyczny przegląd różnych rodzajów ateizmu. Nawet subiektywny przegląd. Od razu minus za klikbajta.

Praktycznie cała książka to zbiór luźnych refleksji i opinii na tematy ateizmu i religii oraz ich relacji. Poziom subiektywizmu sięga niestety wyżyny nastoletniego solipsyzmu.

Autor nierzetelnie referuje tezy i przekonania...

Książka poszerza horyzonty i skłania do wielu przemyśleń. Takie było założenie autora, który przeglądając różne nurty ateizmu, czyni wiele interesujących przemyśleń, często bardzo prowokacyjnych. W świecie Gray'a nie ma żadnych świętości, przez co lektura tego niezwykle zwięzłego, nienudzącego czytelnika tekstu jest niezapomnianym przeżyciem.
Polecam szczególnie tym, którym wydawało się, że mają już ugruntowany światopogląd.

Książka poszerza horyzonty i skłania do wielu przemyśleń. Takie było założenie autora, który przeglądając różne nurty ateizmu, czyni wiele interesujących przemyśleń, często bardzo prowokacyjnych. W świecie Gray'a nie ma żadnych świętości, przez co lektura tego niezwykle zwięzłego, nienudzącego czytelnika tekstu jest niezapomnianym przeżyciem.
Polecam szczególnie tym,...

Siedem typów ateizmu to ciekawy przegląd poglądów ateizmu w wydaniu różnych filozofów oraz ich rys historyczny. Dla laika jest to przystępna lektura, zachęcająca do poznania nowych opinii oraz poszerzenia wiedzy w tym temacie. Z najbardziej interesujących informacji tej książki mogę uznać fakt, iż zmienia ona zasadniczo punkt widzenia na świat jako jedyny słuszny. Okazuje się, że odrzucając pewne aksjomaty, możemy widzieć więcej i szybciej wyczuć nurty filozoficzne, ukryte w przekonaniach storytellerów, polityków czy publicystów.
Siedem typów ateizmu w interesujący sposób spina filozofię i religię jako sposoby poszukiwania prawdy i szczęścia, a każdy z typów jest jednym ze sposobów poszukiwań - mniej lub bardziej pasujący konkretnemu człowiekowi.
Polecam szukającym!

Siedem typów ateizmu to ciekawy przegląd poglądów ateizmu w wydaniu różnych filozofów oraz ich rys historyczny. Dla laika jest to przystępna lektura, zachęcająca do poznania nowych opinii oraz poszerzenia wiedzy w tym temacie. Z najbardziej interesujących informacji tej książki mogę uznać fakt, iż zmienia ona zasadniczo punkt widzenia na świat jako jedyny słuszny. Okazuje...

John Gray w szczytowej formie, błyskotliwy, cięty, dowcipny a jednocześnie cudownie zwięzły i przejrzysty w pisaniu - pisze dla każdego odbiorcy, normalnym językiem
Bardzo świeży myśliciel, można przewietrzyć mózg i powymiatać z niego parę niepotrzebnych przekonań
Kilka ważniejszych kwestii:
- Czy ludzkość jest nowym bogiem? "Czynienie tych kapryśnych istot obiektem kultu generuje pewne trudności" :))))
- "dziwaczna wiara w naukę": „Znaczna część tego, co uchodzi za wiedzę naukową, jest nie mniej wątpliwa niż cudowne zdarzenia występujące w tradycyjnej wierze”
- i jeszcze dziwniejszy kult postępu: „Gdy świeccy myśliciele przedstawiają historię ludzkości jako opowieść o postępie, chętnie przyjmują, że sami ów postęp uosabiają :)))) Przy okazji jednak potwierdzają, że ich ogląd świata stanowi spuściznę monoteizmu. Dopiero po wynalezieniu chrześcijaństwa zaczęto w ogóle opowiadać historię ludzkości. Wcześniej nie było czegoś takiego jak historia uniwersalna”
- wiara w ateizm: „ żarliwy ateizm prowadzi nie tylko do tworzenia religii zastępczych, lecz także napędza politykę opartą na wierze”

John Gray w szczytowej formie, błyskotliwy, cięty, dowcipny a jednocześnie cudownie zwięzły i przejrzysty w pisaniu - pisze dla każdego odbiorcy, normalnym językiem
Bardzo świeży myśliciel, można przewietrzyć mózg i powymiatać z niego parę niepotrzebnych przekonań
Kilka ważniejszych kwestii:
- Czy ludzkość jest nowym bogiem? "Czynienie tych kapryśnych istot obiektem kultu...

Wedle głównej tezy książki współczesny ateizm nie przeciwstawia się religii, gdyż jest przedłużeniem monoteizmu, co wyraża się w jego nadziei na odkupienie ludzkości. Wiara i niewiara to dwa niewiele się od siebie różniące reakcje na niewyobrażalną złożoność świata. Obie postawy próbują tkać sens z materiału, który za bardzo się do szycia się nie nadaje.

Prawdziwy wolnomyśliciel odrzuca więc nie tylko wiarę w Boga, ale także wiarę w ludzkość i postęp. Dręczy mnie tylko pytanie, czy w takim razie nie jest tak, że na luksus rzeczywistego ateizmu mogą sobie pozwolić tylko bogacze, dogadzający swym egoistycznym zachciankom i nie przejmujący się tym, co dzieje się w świecie polityki i ekonomii?

Wedle głównej tezy książki współczesny ateizm nie przeciwstawia się religii, gdyż jest przedłużeniem monoteizmu, co wyraża się w jego nadziei na odkupienie ludzkości. Wiara i niewiara to dwa niewiele się od siebie różniące reakcje na niewyobrażalną złożoność świata. Obie postawy próbują tkać sens z materiału, który za bardzo się do szycia się nie nadaje.

Prawdziwy...

Tytułowe "siedem typów ateizmu" to siedem najczęściej spotykanych postaw niereligijnych - a raczej pewnych linii genealogicznych tychże postaw - w cywilizacji zachodniej.

Nietrudno zauważyć, że autor segreguje je od tych, które najmniej lubi, do sobie najbliższych. Dystansuje się mocno od "nowego ateizmu", scjentyzmu i różnych objawów świeckiego humanizmu/wizji postępu dziejowego w tym transhumanizmu; bliskie są mu zaś starożytne filozofie moralne (jak stoicyzm i epikureizm),uduchowiony materializm Spinozy czy apofatyzm Szestowa.

Lektura tej książki była dla mnie ożywcza, bo choć większość z bliskich mi linii (lubię i epikurejczyków i stoików i Spinozę i Szestowa) docenia, to niektóre (np. motywy platońskie i humanistyczne) krytykuje.

Na duży plus słuszne zauważenie, że większym niż nauki przyrodnicze problemem chrześcijaństwa z rozumem są badania nad Jezusem historycznym. Autor też wielokrotnie podkreśla dwie rzeczy, które chrześcijaństwo naprawdę wniosło do cywilizacji zachodniej, a są to a) wizja "zbawienia" w ramach postępu dziejowego, która przetrwała oświecenie i znalazła odbicie w heglizmie, komunizmie, a także świeckim humanizmie i scjentyzmie, a była zupełnie obca starożytnym, b) wywyższenie jednostki, co odziedziczył liberalizm, a co również było obce starożytnym. Warto zauważyć, że te punkty to nie do końca są rzeczy, które chrześcijanie chcą wiedzieć jako swój unikatowy wkład w "dziedzictwo kulturowe Europy".

Esej zasadniczo czytało się lekko i przyjemnie. Jest bardzo erudycyjny i napakowany postaciami, faktami i biografiami; niektórych nie znałem wcale, a sporą część dość powierzchownie. Tak szeroki obszar tematyczny wywodu w sposób konieczny prowadzi do uproszczeń i niewielkich nadużyć, żeby daną postać lub ideę wpiąć w myśl przewodnią rozdziału, ale nie są to duże grzechy.

Tytułowe "siedem typów ateizmu" to siedem najczęściej spotykanych postaw niereligijnych - a raczej pewnych linii genealogicznych tychże postaw - w cywilizacji zachodniej.

Nietrudno zauważyć, że autor segreguje je od tych, które najmniej lubi, do sobie najbliższych. Dystansuje się mocno od "nowego ateizmu", scjentyzmu i różnych objawów świeckiego humanizmu/wizji postępu...