Marcin Sindera powrócił z kontynuacją serii o potężnym potomku boga Żmija. I cóż tu dużo mówić - powrót jest udany, satysfakcjonujący i wciągający! Czy można chcieć czegoś więcej?

Autor w kolejnym tomie zgłębił jeszcze bardziej meandra średniowiecznej polityki plemion pogańskich, walki, podstępy i fortele zrobiły się jeszcze bardziej krwawe i wyrafinowane, a na planszy fabularnego świata pojawił się również nowy gracz - chrystianizacja. Jest krew, okrucieństwo i fantastycznie wykreowani bohaterowie. Po taką fantastykę uwielbiam sięgać!

Szukającym odmiany literackiej, fanom polskiej fantastyki, i wszystkim pozostałym polecam serię ze Żmijem. Kąsa, dusi i hipnotyzuje 🐍

Marcin Sindera powrócił z kontynuacją serii o potężnym potomku boga Żmija. I cóż tu dużo mówić - powrót jest udany, satysfakcjonujący i wciągający! Czy można chcieć czegoś więcej?

Autor w kolejnym tomie zgłębił jeszcze bardziej meandra średniowiecznej polityki plemion pogańskich, walki, podstępy i fortele zrobiły się jeszcze bardziej krwawe i wyrafinowane, a na planszy...

Darzę ogromnym sentymentem książki pióra @marcinsindera .
Serce moje skradły, a wyobraźnię rozpaliły dwa pierwsze tomy cyklu Wróżda: "Wróżda" i "Żmij". Wyczekiwałam ostatniego tomu jak kania deszczu i kiedy poczułam zew słowiańskości - sięgnęłam po "Pożogę" wydaną nakładem @wydawnictwolira

Cóż to był za epicki kawał powieści fantastycznej! Umiejętnie poprowadzona fabuła, wartka akcja, słowiańskie wtręty słowne, wyborne opisy zwyczajów plemiennych, zabobonów, guseł, czarów, modłów, krwawych wojen, brutalnych zemst.

Ogromny szacunek dla autora za autentyczność. Widać, że Marcin Sindera przyłożył ogromną wagę, poświęcił maksimum uwagi i możliwie najbardziej wierne odwzorował prawdy historyczne, jakie mogły mieć miejsce. Choć są okryte całunem tajemniczości i zupełnie nam nieznane dzieje sprzed przyjęcia chrztu przez Mieszka I - księcia państwa Polan, to szczerze wierzę, że zdarzenia opisane w książce tak właśnie mogły wyglądać. Przemawiają do mnie opisy tych trudnych do życia i ciężkich czasów zdobywania i utrzymania władzy. To musiały być czasy nieustannej pożogi, bratania się, zdrad i łączenia grodów przymierzami, które ostatecznie zmierzały do scalania terenów w silne państwo polskie.

Czuję ogromną satysfakcję, że w książce opisane postaci są tak ludzkie, obarczone dylematami, podejmujące nie zawsze słuszne decyzje, pełne wad i słabości. Są to też bohaterowie lojalni i postępujący honorowo.
Niezmiernie się cieszę, że Marcin wyróżnił i udzielił głosu kobiecym postaciom literackim - silnym i wyjątkowym. Niestety, połowa dziejów państwa polskiego jest bezimienna, bowiem płeć piękna miała zadanie wyłącznie rodzić potomków władców, a nie zajmować karty kronik historycznych.

Rozsmakowałam się w tej trylogii, bawiłam zacnie i wybudziłam z drzemki wyobraźnię. Cenię sobie takie publikacje, które dają czystą radość obcowania ze słowem. Liczę, że Marcin Sindera stworzy kolejną niepowtarzalną słowiańską opowieść, a ja ponownie zachłysnę się radością podczas czytania!

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Darzę ogromnym sentymentem książki pióra @marcinsindera .
Serce moje skradły, a wyobraźnię rozpaliły dwa pierwsze tomy cyklu Wróżda: "Wróżda" i "Żmij". Wyczekiwałam ostatniego tomu jak kania deszczu i kiedy poczułam zew słowiańskości - sięgnęłam po "Pożogę" wydaną nakładem @wydawnictwolira

Cóż to był za epicki kawał powieści fantastycznej! Umiejętnie poprowadzona fabuła,...

Wojna pustoszy ziemie słowiańskich plemion. Syn Żmija, Drakonis, stanie do walki z synem Smoka - Niemirem. To jednak nie jedna z bitew rozegrana na bagiennych terenach. Zjednoczone plemiona Polan stają do równie krwawej walki z siłami Wieletów. I choć momentami bywa krwawie, a walki bywają wyrównane to zawsze wygrywa silniejszy i sprytniejszy. W tej historii, pośród niezmordowanych wojów pojawiają się również silne, słowiańskie kobiety, w których płynie równie wzburzona krew. Przypadła mi do gustu Migla. O ile w poprzednich tomach kobiety były traktowane jak przedmioty, w tym otrzymują drugą twarz.

W tej części, ostatniej, zamykającej trylogię Wróżda, autor nie pozostawił miejsca na chwilę spokoju. Mnóstwo bitew, krwawych zamieszek, strzelania z łuków, pastwienia się nad wrogiem. Przyznam, że trochę mnie ten nadmiar przytłoczył ale jeśli ktoś jest fanem takich przygód, to będzie miał ich tutaj bez liku. Najlepiej jednak czytać trylogię od początku, by poznać historię Drakonisa, by zrozumieć zemstę, która się dokonuje...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/photo/?fbid=635658338356955&set=a.530574228865367

Wojna pustoszy ziemie słowiańskich plemion. Syn Żmija, Drakonis, stanie do walki z synem Smoka - Niemirem. To jednak nie jedna z bitew rozegrana na bagiennych terenach. Zjednoczone plemiona Polan stają do równie krwawej walki z siłami Wieletów. I choć momentami bywa krwawie, a walki bywają wyrównane to zawsze wygrywa silniejszy i sprytniejszy. W tej historii, pośród...

Oceniam na 3,5, ale pod względem rozwoju pióra autora z tomu na tom i tego, że uwzględnił uwagi czytelniczek, zasługuje na podciągnięcie pod 4.

Jeśli macie kogoś wśród bliskich, kto lubi słowiańskie klimaty, bitki na miecz, może interesuje się Polską przed rządami Piastów i szuka lektury dla czystego relaksu, to trylogia „Wróżda” może być dobrą opcją na prezent.

Po pierwszym tomie miałam zarzut do nijakiego stylu autora i drugi był już pod tym względem naprawdę niezły - Sindera zrobił ogromny postęp. Problemem było jednak to, jak w historii Draconisa traktowane są kobiety. Jeśli napiszę, że „nie najlepiej”, będzie to eufemizm. I tu wchodzi „Pożoga” cała na biało i wyraźnie mówi głosem pisarza: tak, słucham was i już szybciutko się poprawiam.

W „Pożodze” do głosu dochodzą kobiety: nie jedna, nie dwie, a trzy. Każda inna, każda charakterna i każda ma swoje zadanie (którym w końcu nie jest zaspakajanie chuci panów wojów i rębajłów). I miałam taką radochę z poznawania postaci Migli, z powrotu Gnieszy, z roli Jegli w tej powieści.

Dużo tu bitew, dużo krzyżowania mieczy, strzelania z łuku i mniej przyjemnych wojennych elementów. Tu przyznam, że nieco odpadałam, bo ja zakrywam oczy przy takich rzeczach. Ale myślę, że osobom, które np w serialowym GoT namiętnie wpatrywały się w ekran, kiedy rozgrywały się na nim większe i mniejsze potyczki, ten element powieści bardzo do gustu przypadnie.

„Pożoga” to trzeci tom kończący trylogię i myślę, że lepiej traktować trylogię jako całość, żeby mieć pełny obraz tego, kim jest Draconis, o co chodzi ze Żmijem, z zemstą itd, ale jednocześnie wydaje mi się, że tę książkę można też czytać jako samodzielny twór.

Oceniam na 3,5, ale pod względem rozwoju pióra autora z tomu na tom i tego, że uwzględnił uwagi czytelniczek, zasługuje na podciągnięcie pod 4.

Jeśli macie kogoś wśród bliskich, kto lubi słowiańskie klimaty, bitki na miecz, może interesuje się Polską przed rządami Piastów i szuka lektury dla czystego relaksu, to trylogia „Wróżda” może być dobrą opcją na prezent.

Po...

Czekałam na zakończenie tej trylogii historyczno-fantasy z Draconisem i warto było 🔥🔥🔥 Akcja rozgrywa się na ziemiach polskich w okolicach roku 900 n e ,a więc na moment przed narodzinami naszego państwa , a w tym tomie to kobiece postaci maja dużo do powiedzenia 💪😄,słowiańskie kobiety są silne to wiadomo , a Jegla i Migla są świetnymi przykładami ,a ja takie bohaterki właśnie lubię 😁
W tym tomie wojna pustoszy ziemie słowiańskich plemion, Polanie muszą stawić czoła przeważającym siłom Wieletow , a na północy krwawe żniwo zbiera inny konflikt ,a syn boga Żmija - Draconis zdecyduje o finale , bedzie musiał się zmierzyć z Niemirem -synem smoka i zrobi wszystko by ochronić swoją rodzinę …
Ta powieść najpierw zachwyciła mnie okładka ( @wydawnictwolira 💙),później szybko wciągnęła , bo akcji nie brakuje od pierwszej strony, a na koniec po prostu oczarowała świetnie wykreowanym i mrocznym światem oraz bohaterami ( a zwłaszcza bohaterkami 😁) Trochę szkoda,ze to już koniec tej historii😅, ale mam nadzieję,że @marcinsindera pokusi się jeszcze o napisanie innych książek 😁
Oceniam Pożogę 10/10 💙💙💙🤍🤍🤍to najlepszy tom z całej serii , a jeśli kochacie słowiańskie klimaty to koniecznie sięgnijcie po historie Draconisa 💪

Czekałam na zakończenie tej trylogii historyczno-fantasy z Draconisem i warto było 🔥🔥🔥 Akcja rozgrywa się na ziemiach polskich w okolicach roku 900 n e ,a więc na moment przed narodzinami naszego państwa , a w tym tomie to kobiece postaci maja dużo do powiedzenia 💪😄,słowiańskie kobiety są silne to wiadomo , a Jegla i Migla są świetnymi przykładami ,a ja takie bohaterki...