Chcialem przeczytac cos o Niemczech, by dowiedziec sie co tam sie ostatnio dzieje. Ta ksiazka akurat dotyczy wschodnich Niemiec, dawnego NRD, a tereny te maja swoja specyfike postkomunistyczna. Rzeczywistosc podaza raczej innym torem we Frankfurcie czy Dusseldorfie.
Teksty sa ok, ale zawsze mialem jakis niedosyt. Trudno zdefiniowac to uczucie, teksty sa z natury bez konkluzji, dziennikarz nie chce przeciez nam podsuwac pod nos wnioskow, czego sama intencja jest dobra, ale w zamian nagle oddczuwamy ten brak konkluzji jako brak jakiego zakonczenia, albo moze ze jest to sytuacja w toku, ze ciag dalszy nastapi. Definitwnie niepotrzebny (nadaje bowiem calej ksiazce ton) byl uplasowany dosc wczesnie w ksiazce rozdzial o rzezni, tu jakos poczulem ze autor chyba jednak tego kraju bardzo nie lubi, nie daje mu szansy, a przeciez w Niemczech jest przeciez troche rozwiazan socjalnych nad ktorymi sie warto zastanowic.
Teksty pod koniec ksiazki sa jakby lepsze, bardziej spojne.
Czy autor moze jakos pani Merkel wybaczyc ze nie poczuwa ona sie do polskosci i dac jej spokoj? Ciekawe bylo opisanie wszelkiej masci lewicowcow ktorzy uwazaja Roze Luxemburg za patronke. Ten rozdzial byl najciekawszy.
Generalnie, ciagle mamy wrazenie ze nasz dziennikarz jakos nie ma wejscia w te Niemcy od wewnatrz, ze wszyscy burmistrzowie, dziennikarze, prawnicy etc. trzymaja go na dystans, moze intuicyjnie wyczuwaja ze on nie ma do nich zaufania, a wobec tego oni do niego? A moze wlasnie na odwrot, to oni sie boja dziennikarza z kraju postkomunistycznego, bo podejrzewaja ze w tej postkomunie prawda jakos ciagle moze byc nagieta w rozne strony?
Moze nasz dziennikarz staje sie ofiara wlasnego uprzedzenia, nie umie jakos wejsc - i nie wie jak - w blizsze uklady z "Niemcami"? Nie czuje sie w tej ksiazce ani sladu i nawet odrobiny takiego emocjonalnego powiazania z ludzmi i ich sprawami, jakie autor mial w "Moj brat obalil dykatora". Rzeczywiscie w krajach arabskich to emocjonalne powiazanie z ludzmi jest duzo latwiejsze niz w Niemczech (tylko ze pamietajmy ze czasem w zamian Arabowie maja talent do opowiadania bajek),a z kolei ci nudni i zimni Niemcy czesto potrafia sie bardzo inteligentnie wypowiedziec o wielu sprawach, na co jakby autor nie zwrocil uwagi.
Nie mial szczescia do ludzi, czy tez z gory zalozyl ze nie ma z kim gadac? Oczywiscie ze dzialacze AfD nie chcieli z nim rozmawiac, ale przeciez nie o te osoby mi chodzi.

Chcialem przeczytac cos o Niemczech, by dowiedziec sie co tam sie ostatnio dzieje. Ta ksiazka akurat dotyczy wschodnich Niemiec, dawnego NRD, a tereny te maja swoja specyfike postkomunistyczna. Rzeczywistosc podaza raczej innym torem we Frankfurcie czy Dusseldorfie.
Teksty sa ok, ale zawsze mialem jakis niedosyt. Trudno zdefiniowac to uczucie, teksty sa z natury bez...

Bardzo potrzebna książka. Jest to głos jak najbardziej aktualny, wnoszący powiew świeżości do naszej świadomości o Niemczech. Zbiór reportaży bez jakiejkolwiek cenzury, każdy z nich dający do myślenia, historie z życia wzięte, które zasługują na publikacje. Niektóre z nich są makabryczne, większość smutna, a wszystkie przejmujące, nie trzeba nam doniesień z hen dalekich krajów, tak tak, to Niemcy.

Bardzo potrzebna książka. Jest to głos jak najbardziej aktualny, wnoszący powiew świeżości do naszej świadomości o Niemczech. Zbiór reportaży bez jakiejkolwiek cenzury, każdy z nich dający do myślenia, historie z życia wzięte, które zasługują na publikacje. Niektóre z nich są makabryczne, większość smutna, a wszystkie przejmujące, nie trzeba nam doniesień z hen dalekich...

Ciekawy zbiór reportaż opisujący sytuację w Niemczech. Tematem jak dla mnie przewodnim jest tutaj sytuacja po upadku muru berlińskiego i w ostatnich latach wzrost liczby emigrantów i problemy z nimi związane. Jednak najciekawsze jest to ze autor skupia się na mniejszych niemieckich miejscowościach i przedstawia nam opinie ludzi tam mieszkających. Ta książka przedstawia Niemcy w całkiem innym świetle. Nie jest to jak dotychczas kraj taki nieskazitelny. Mamy za to tutaj: uprzedzenia, nieufność oraz załatwianie własnych interesów. Przeszłość i II wojna światowa dalej ciąży nad tym narodem. Mimo ponad trzydziestu lat od upadku Muru Berlińskiego dalej występuje podział na wschód i zachód. Do tego dochodzą także podziały na tle etnicznym czy tolerancyjnym. Niemcy wcale nie są takie jak nam się wydają.
Jerzy Haszczyński zebrał tutaj bardzo ciekawe reportaże – skupił się na prowincji i terenach południowych. Większość historii związane jest z emigrantami i tarciami między nimi a Niemcami. Autor wraca też do spraw gdzie niemieccy obywatele zostali zamordowani przez emigrantów. Muszę przyznać, że ten zbiór reportaży zrobił na mnie wrażenie. Jednym z ciekawszych był reportaż o polskich korzeniach Angeli Merkel. „Rzeźnia numer jeden…..” spodoba się każdemu, kto lubi dobre reportaże.

Ciekawy zbiór reportaż opisujący sytuację w Niemczech. Tematem jak dla mnie przewodnim jest tutaj sytuacja po upadku muru berlińskiego i w ostatnich latach wzrost liczby emigrantów i problemy z nimi związane. Jednak najciekawsze jest to ze autor skupia się na mniejszych niemieckich miejscowościach i przedstawia nam opinie ludzi tam mieszkających. Ta książka przedstawia...

Pozytywne zaskoczenie, bo reportaże to nie mój ulubiony rodzaj literatury, ale czytało się to bardzo apetycznie. Niby Niemcy każdy zna, bo to sąsiad, kilkaset lat wspólnej historii, ale jednak mało wiedziałem o tym społeczeństwie, ich aktualnych rozterkach, a wątki polsko-niemieckie to prawdziwe smaczki niektórych reportaży. Książka ma wartość również jako przewodnik turystyczny (nie wiem czy takie było zamierzenie autora)

Pozytywne zaskoczenie, bo reportaże to nie mój ulubiony rodzaj literatury, ale czytało się to bardzo apetycznie. Niby Niemcy każdy zna, bo to sąsiad, kilkaset lat wspólnej historii, ale jednak mało wiedziałem o tym społeczeństwie, ich aktualnych rozterkach, a wątki polsko-niemieckie to prawdziwe smaczki niektórych reportaży. Książka ma wartość również jako przewodnik...

Ciekawe fakty, o których wcześniej w większości nie słyszałam. Tym bardziej dla mnie interesujące, że jestem po filologii germańskiej :) Podoba mi się w tych reportażach próba zachowania dość dużej dozy obiektywizmu, co jest rzadkością w dzisiejszych czasach. Niektóre historie znacznie bardziej wciągające niż inne. W szczególności na temat tytułowej rzeźni, w niewielkiej miejcowości Rheda Wiedenbrueck, w powiecie Guethersloh, gdzie przed paroma laty spędziłam miesiąc swojego życia będąc w delegacji, co też sprawiło, że historia była dla mnie podwójnie interesująca.

Ciekawe fakty, o których wcześniej w większości nie słyszałam. Tym bardziej dla mnie interesujące, że jestem po filologii germańskiej :) Podoba mi się w tych reportażach próba zachowania dość dużej dozy obiektywizmu, co jest rzadkością w dzisiejszych czasach. Niektóre historie znacznie bardziej wciągające niż inne. W szczególności na temat tytułowej rzeźni, w niewielkiej...

Zbiór różnych reportaży polskiego autora na temat Niemiec i niemieckiego społeczeństwa. Jak w każdym zbiorze występowała tu daleka różnorodność pod kątem długości i przede wszystkim jakości. Imigracja i problemy z niej wynikające są chyba głównym wątkiem przewijającym się przez treść większości z nich. Ale nie tylko, są ciekawe opowieści z dawnego NRD oraz wątki dotyczące jeszcze epizodów II wojny światowej. Reportaże dają obraz współczesnych Niemiec, pewnie nie pełny, ale jednak ukazują z jakimi problemami borykają się nasi zachodni sąsiedzi.

Zbiór różnych reportaży polskiego autora na temat Niemiec i niemieckiego społeczeństwa. Jak w każdym zbiorze występowała tu daleka różnorodność pod kątem długości i przede wszystkim jakości. Imigracja i problemy z niej wynikające są chyba głównym wątkiem przewijającym się przez treść większości z nich. Ale nie tylko, są ciekawe opowieści z dawnego NRD oraz wątki dotyczące...

Reportaże z Niemiec bardzo dla mnie interesujące i odkrywcze. Warto przeczytać.

Reportaże z Niemiec bardzo dla mnie interesujące i odkrywcze. Warto przeczytać.

Nie jest to do końca to, czego oczekiwałam - może dlatego, że lubię obraz Niemiec kosmopolitycznych, otwartych, tolerancyjnych i multikulti, takich Niemiec ze zgniłego Zachodu.
Tymczasem w reportażach Haszczyński porusza problemy Niemiec "nieberlińskich": rasistowskich, ksenofobicznych, nacjonalistycznych. Pokazuje również, jak te stare jak świat problemy w nowoczesnym, cywilizowanym kraju dominującym w Europie przybierają nowe maski, używają nowych haseł, posługują się nowymi obrazami.

Literacko nie jest to może książka wybitna, ale podoba mi się to, jak zwraca uwagę na zagadnienia, o których zwykle nie myślę w kontekście naszego zachodniego sąsiada.

Nie jest to do końca to, czego oczekiwałam - może dlatego, że lubię obraz Niemiec kosmopolitycznych, otwartych, tolerancyjnych i multikulti, takich Niemiec ze zgniłego Zachodu.
Tymczasem w reportażach Haszczyński porusza problemy Niemiec "nieberlińskich": rasistowskich, ksenofobicznych, nacjonalistycznych. Pokazuje również, jak te stare jak świat problemy w nowoczesnym,...

świetny reportaż - w szczególności o wielkiej rzeźni czy wsi idealnej

świetny reportaż - w szczególności o wielkiej rzeźni czy wsi idealnej

Dobrze się czytało, widać, że Autor zna się na tym co opisywał. W książce znajdziemy panoramę współczesnych Niemiec, które borykają się ze swoimi problemami społecznymi. Sporo jest też wątków polskich, na czele z tytułową "Rzeźnią numer jeden", gdzie poruszona została kwestia pracy Polaków w Niemczech.
Polecam.

Dobrze się czytało, widać, że Autor zna się na tym co opisywał. W książce znajdziemy panoramę współczesnych Niemiec, które borykają się ze swoimi problemami społecznymi. Sporo jest też wątków polskich, na czele z tytułową "Rzeźnią numer jeden", gdzie poruszona została kwestia pracy Polaków w Niemczech.
Polecam.