Trzy lata strachu
Zbiór 22 kontrowersyjnych opowiadań popularnej autorki, zawierających pokaźną dawkę horroru, brutalności, seksu, grozy, bizzaro fiction, szaleństwa, dewiacji...
UNDERLUK (bramygrozy.pl):
Całość otwiera „Zła myśl”, czyli niezła historia o wampirze chcącym walczyć z degradacją wizerunku jego istoty w dzisiejszych mediach, ale padającego ofiarą takiej właśnie ideologii. No i pewna myśl daje mu się nieźle we znaki na końcu. I ta końcówka jakoś mi tutaj nie pasowała. „Czy boisz się ciemności” to całkiem konkretna opowieść o dziewczynie, która od dziecka bała się tytułowej ciemności, w której wyraźnie czuła czyjąś obecność. Ale ciemności czasami nie da się uniknąć. Niezły tekst, z odpowiednią dawką grozy i niezłą dawką brutalności. Jednak nie tak mocną jak w „Dzieci to ja mam w dupie! - czyli gay fiction”. Mocna opowieść o homoseksualiście, który sięga po mroczne metody by wygrać górę pieniędzy za bycie pierwszym mężczyzną, który urodzi dziecko. Sensu nie ma w tym zbyt wiele, ale zakończenie robi wrażenie. Ciekawie wypada tekst „O mężczyźnie, który żył nadzieją” i oczekuje końca świata. Ale ma swoje powody, których tutaj nie zdradzę. Jeśli pożądacie surrealistycznej, zwichrowanej seksualnie jazdy to „Hotel psychiatryczny” wydaje się dobrym adresem. Pewien lekarz ma bilet do seksualnego raju, ale nie łatwo go uzyskać. „Falowanie” to całkiem niezły horror z klasycznie makabrycznym zakończeniem. Czasami dzieci, które mają wszystko są nie znośne. Tak jak bohaterka opowiadania zatytułowanego „Niekochanie”. Ale ona znajdzie miłość, choć nie do końca taką tradycyjną. Historia całkiem, całkiem z niezłym finałem. „Umieranie” z punktu widzenia umierającego. Coś jak opis sennego koszmaru, ale jakoś szczególnie nie porywa. „Restart umysłu” to z kolei opowiadanie, które podobało mi się tutaj najbardziej. Historia z delikatną warstwą s-f i klasycznym finałem grozy. Napisana dosłownie i bez brania jeńców. „Fashion victim” natomiast piętnuje zakupoholizm i uleganie modzie. Apaszki potrafią być niebezpieczne. Całość kończy „Carpe Diem”, dość smutna historia o chorującej bohaterce, która znajduje dla siebie rozwiązanie.
Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 2015 roku nakładem wydawnictwa Horror Masakra. W niniejszym, elektronicznym wydaniu, pojawiły się dwa, dodatkowe, premierowe opowiadania („Przetrwają najgłodniejsi”, „Voodoo Doll”),a dwa zniknęły („Cisza w eterze”, „Dusze w pudełku”).
Projekt okładki: Przemysław Małachowski.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 14
- 12
- 7
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
❗TW: przemoc, gwałty, krew, śmierć, przekleństwa
2/22 - tyle opowiadań mi się podobało.
,,Przetrwają najgłodniejsi" i ,,Donica" były spoko.
-----
Te z roku 2013 i część z 2014 są beznadziejne i cringeowe. Humor typowy dla tamtych czasów, mrozi straszne; styl narracji absurdalnie delikatny jak na to, co jest tam opisywane, a używane słowa (głównie przymiotniki, powiedzonka) bardziej pasują do romansu z Wattpada niż opowiadań grozy
Późniejsze są trochę lepsze, ale nadal straszne nudne i niestraszne.
❗TW: przemoc, gwałty, krew, śmierć, przekleństwa
więcej Pokaż mimo to2/22 - tyle opowiadań mi się podobało.
,,Przetrwają najgłodniejsi" i ,,Donica" były spoko.
-----
Te z roku 2013 i część z 2014 są beznadziejne i cringeowe. Humor typowy dla tamtych czasów, mrozi straszne; styl narracji absurdalnie delikatny jak na to, co jest tam opisywane, a używane słowa (głównie przymiotniki,...
100% horroru Masakry.
Jak widać szukanie, kombinowanie i pisanie po ludziach czasem daje efekty.
Przed wami ostatnie z brakujących ksiażek horroru masakry czyli "Trzy lata strachu" Sylwii Błach.
Poniższa ksiażka to własciwie zbiór róznych tekstów Sylwii, powstałych na przestrzeni kilku lat. Jak na zbiorek przystało znajdziemy tu opowiadania całkiem dobre jak i te które po przeczytaniu zaraz wylatują z głowy.
Mamy tu wampiry, gwałty, koszmary z róznych zakamarków snów, bizzaro fiction, szalonych psychiatrów i tak dalej i tak dalej.
Objętosciowo róznie: przeczytacie tu dłuższe opowiadania ale i też jest kilka shortów czy drabbli.
Moim numerem jeden jest opowiadanie "falowanie" czyli zapis następujacej choroby psychicznej. Klimat się udziela niesamowicie szybko chociaż szybko się też kończy.
Aaa i w tym wszystkim jest jeszcze opowiadanie premierowe "carpe diem". Które jest po prostu smutne i dołujace (nie żebym narzekał, w końcu dobra pisarka potrafi przelać całą palete uczuć na czytelnika)
Także ten, polecam. Zdecydowanie warto było czekać.
100% horroru Masakry.
więcej Pokaż mimo toJak widać szukanie, kombinowanie i pisanie po ludziach czasem daje efekty.
Przed wami ostatnie z brakujących ksiażek horroru masakry czyli "Trzy lata strachu" Sylwii Błach.
Poniższa ksiażka to własciwie zbiór róznych tekstów Sylwii, powstałych na przestrzeni kilku lat. Jak na zbiorek przystało znajdziemy tu opowiadania całkiem dobre jak i te które po...
Sylwia Błach w “Trzech latach strachu” sięga po najróżniejsze tematy i najczęściej wychodzi z nich obronną ręką. Przy tym nie boi się kontrowersji i brutalności. Czasami przydałoby się jednak trochę więcej klimatu i zaskoczenia. Mimo wszystko warto sięgnąć, bo to kawałek całkiem niezłej literatury i wśród zaprezentowanych opowiadań, każdy powinien znaleźć coś dla siebie.
Całość na: http://bramygrozy.pl/literatura/167/trzy-lata-strachu.html
Sylwia Błach w “Trzech latach strachu” sięga po najróżniejsze tematy i najczęściej wychodzi z nich obronną ręką. Przy tym nie boi się kontrowersji i brutalności. Czasami przydałoby się jednak trochę więcej klimatu i zaskoczenia. Mimo wszystko warto sięgnąć, bo to kawałek całkiem niezłej literatury i wśród zaprezentowanych opowiadań, każdy powinien znaleźć coś dla...
więcej Pokaż mimo to