Po przeczytaniu „Cynicznej i romantycznej” Małgorzaty Kasprzyk wiedziałam, że z chęcią sięgnę po inne pozycje autorki, dlatego dziś na tapet wleciała książka „Sekret profesora” i już wiem, że na niej się nie skończy.

„Sekret profesora” zaczyna się opowieścią o Felicji, kobiecie uważanej za starą pannę. Na jej drodze staje wybitny naukowiec, tytułowy profesor, który szybko zyskuje aprobatę panny na wydaniu. Młodzi ludzie decydują się na ślub, każde z innych pobudek – Felicja marzy tylko o uniknięciu staropanieństwa i urodzeniu dziecka; Alojzy Dyszkiewicz pragnie namiętności oraz bliskości ukochanej. Szybko okazuje się, że mężczyzna jest zawiedziony małżonką, więc wdaje się w krótki romans z kucharką.

Dwadzieścia lat później na zebraniu partii przypadkowo spotykają się dwie młode studentki: Adriana i Laura. Ktoś zwraca im uwagę, że są do siebie niezwykle podobne, jakby były siostrami. O ile Laura postanawia zrzucić podobieństwo na przypadek losowy, o tyle Ada nie potrafi przejść obok tego obojętnie. Postanawia rozwikłać zagadkę swojego poczęcia, co przynosi jej mnóstwo dylematów oraz ciężkich wyborów, które zaważą na jej przyszłości i nie raz nadszarpniętym przez zazdrość sumieniu.

Książka Małgorzaty Kasprzyk urzekła mnie już od pierwszych stron przede wszystkim idealnie oddanym klimatem lat trzydziestych, a także późniejszych lat pięćdziesiątych. Postacie są genialnie przedstawione, zupełnie jak żywe. Przewracając kartkę za kartką odnosiłam wrażenie, jakbym słuchała opowieści babci, a nie czytała książkę. To było naprawdę dobre – na te kilka godzin przenieść się w czasie, doznać mnóstwa emocji, przeżyć konsekwencje przedwojennego romansu, odczuć na własnej skórze dylematy moralne bohaterów i patrzeć, jak ich losy zmieniają się na przestrzeni lat. Poznać sekret profesora.
Zdecydowanie polecam! 9/10

Po przeczytaniu „Cynicznej i romantycznej” Małgorzaty Kasprzyk wiedziałam, że z chęcią sięgnę po inne pozycje autorki, dlatego dziś na tapet wleciała książka „Sekret profesora” i już wiem, że na niej się nie skończy.

„Sekret profesora” zaczyna się opowieścią o Felicji, kobiecie uważanej za starą pannę. Na jej drodze staje wybitny naukowiec, tytułowy profesor, który szybko...

"Sekret Profesora" Małgorzaty Kasprzyk to historia, która ma w sobie wiele tajemnic. Tajemnic skrywanych przez wiele lat, aby pewnego dnia jeden zbieg okoliczności rozbił na drobny mak kopułę, która miała chronić najbliższych dwóch rodzin przed poznaniem prawy.
Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza część dzieje się w 1933 roku, a druga dwadzieścia lat później. I niestety, ale mam duże zastrzeżenia do części pierwszej. Przeczytałam wiele książek o czasach przedwojennych i z wojną w tele i uważam, że nie wystarczy wpisać konkretnego roku, aby osadzić tam swoją opowieść. Trzeba umiejętnie dobierać słowa, tworzyć opowieść i bohaterów wokół tego smutnego dla Polski czasu. Nie zgadzały mi się również stroje kobiet, które opisywała autorka. W książce nosiły suknie z odkrytymi ramionami🤔 Oczywiście nie omieszkałam sprawdzić uwczesnej mody i niestety, ale różni się diametralnie. Kolejną rzeczą, która rzuciła mi się w oczy to język jakim posługiwali się bohaterowie. Zdecydowanie zbyt nowoczesny. Miałam wrażenie, że pisarka sama nie potrafiła się zdecydować w jakim okresie czasowym osadzić swoją powieść.
Mimo minusów, które odczułam, ogólny zarys fabuły mi się podobał. Wciągnęłam się w zagmatwane losy bohaterów i rozwikłanie zagadki sprzed lat.
Jeśli lubicie rodzinne sekrety i odkrywanie ich krok po kroku to ta książka jest zdecydowanie dla Was 🥰

"Sekret Profesora" Małgorzaty Kasprzyk to historia, która ma w sobie wiele tajemnic. Tajemnic skrywanych przez wiele lat, aby pewnego dnia jeden zbieg okoliczności rozbił na drobny mak kopułę, która miała chronić najbliższych dwóch rodzin przed poznaniem prawy.
Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza część dzieje się w 1933 roku, a druga dwadzieścia lat później....

Każda rodzina skrywa jakiś sekret. Niestety sekrety prędzej czy później wychodzą na jaw.

Prof. Alojzy Dyszkiewicz po śmierci swojej pierwszej żony ucieka w pracę. Postanawia się ponownie ożenić z córką mecenasa Gorczycy Felicją. Pozornie piękna miłość okazuje się powierzchowną. Prof. Dyszkiewicz podejrzewa swoją małżonkę, iż wyszła za mąż za niego jedynie ze strachu przed staropanieństwem. W ich małżeństwie brakuje szczerości, ciepła i namiętności. Jest to sztuczny , zimny związek.

Gdy pewnego dnia Felicja postanawia wyjechać nad morze do swojej kuzynki, Alojzy wdaje się w romans z kucharką , która została zatrudniona w jego domu tylko na czas nieobecności żony. Dla obojga jest to czas wyjątkowy, pełny ciepła , miłości i zrozumienia. Niestety to co dobre szybko się kończy. Powrót żony, przynosi kres gorącemu uczuciu Alojzego i Rozalii. Żona ma dla prof. Dyszkiewicza niespodziankę. Czy ich małżeństwo odżyje na nowo, czy dalej pozostanie w chłodnej relacji?
Czy romans profesora ujrzy światło dzienne?

Historia spisana przez Małgorzatę Kasprzyk zaczyna się w czasach międzywojennych, a kończy w czasach współczesnych. Na kartach powieści poznajemy dalsze losy kolejnych pokoleń rodziny Dyszkiewiczów.
Bohaterowie to zwyczajni ludzie, którzy mają swoje przyzwyczajenia oraz wady i zalety. Ich postępowanie i podjęte decyzje mają wpływ na kolejne pokolenia. Bardzo ważne są tutaj relacje rodzinne. Rodzina to podstawa. Więzy krwi dają o sobie znać non stop.

Książka to taka jakby skrócona wersja, streszczenie losów rodziny prof. Dyszkiewicza i jego potomków. Z jednej książki mogłaby powstać bardzo ciekawa trylogia.

Książkę czyta się bardzo szybko, ale jak to się mówi " to co dobre szybko się kończy" :)

Jeśli jesteście ciekawi jaki sekret skrywa profesor to serdecznie polecam lekturę tej ciekawej i wciągającej historii. To książka idealna na długi jesienny wieczór.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu @waspos za egzemplarz recenzencki.

Każda rodzina skrywa jakiś sekret. Niestety sekrety prędzej czy później wychodzą na jaw.

Prof. Alojzy Dyszkiewicz po śmierci swojej pierwszej żony ucieka w pracę. Postanawia się ponownie ożenić z córką mecenasa Gorczycy Felicją. Pozornie piękna miłość okazuje się powierzchowną. Prof. Dyszkiewicz podejrzewa swoją małżonkę, iż wyszła za mąż za niego jedynie ze strachu przed...

🌺 Profesor Aleksy Dyszkiewicz, pod nieobecność swojej żony, wdaje się w romans z kucharką. By nie rozbijać swoich związków postanawiają zapomnieć o tej przygodzie i każde z nich udaje się w swoją stronę.
20 lat później na Politechnice Warszawskiej, na której wykłada profesor, dochodzi do spotkania dwóch studentek - Laury Dyszkiewicz i Adriany Karskiej, które są do siebie zdumiewająco podobne. Adriana zaczyna grzebać w przeszłości oraz nawiązuje kontakt z profesorem Dyszkiewiczem, by wyjaśnić, co łączy ją z przypadkowo spotkaną dziewczyną.

🌺 Podsumowując krótko moją przygodę z tą książką, mogę napisać, że była przyjemna. Czytało mi się ją szybko i ciekawie. Autorka przedstawia dzieje dwóch powiązanych ze sobą rodzin na przestrzeni lat - poznajemy je jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej i towarzyszymy im przez kolejne 50 lat. Jedno co mi przeszkadzało podczas lektury to narzucone tempo. Wątki nie zostały rozwinięte, wszystko dzieje się za szybko! Ta książka naprawdę ma potencjał, ale zdecydowanie warto byłoby pochylić się dłużej nad niektórymi kwestiami. Polecam tym, którzy lubią lekkie książki, przy których można się zrelaksować 😊

🌺 Profesor Aleksy Dyszkiewicz, pod nieobecność swojej żony, wdaje się w romans z kucharką. By nie rozbijać swoich związków postanawiają zapomnieć o tej przygodzie i każde z nich udaje się w swoją stronę.
20 lat później na Politechnice Warszawskiej, na której wykłada profesor, dochodzi do spotkania dwóch studentek - Laury Dyszkiewicz i Adriany Karskiej, które są do siebie...

𝑆́𝑤𝑖𝑎𝑡 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑧𝑚𝑖𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑎 𝑐𝑧𝑎𝑠 𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑖 𝑤 𝑚𝑖𝑒𝑗𝑠𝑐𝑢….

👉„Sekret Profesora” to nie tylko historia wielopokoleniowej rodziny, ale także opowieść o tym, jak świat ewoluuje i wszystko się zmienia. 💙

👉Fabuła książki podzielona jest na dwie części. Akcja początkowo rozgrywa się . przed II wojną światową a potem mamy czasy PRL-U.

👉Wybitny naukowiec, profesor i wdowiec Alojzy Dyszkiewicz poznał pewnego wieczoru podczas spotkania ze swoim prawnikiem- Felicje. Od tego wieczoru życie Profesora i Felicji uległo zmianie. Młodzi ludzie czują się dobrze w swoim towarzystwie i szybko podejmują decyzję, że chcą spędzić razem resztę życia. Alojzy postanowił poślubić Felicję. Jednak ich małżeństwo, pomimo posiadania dziecka, nie układa się tak, jak oczekiwał Alojzy. Mężczyzna zawiedziony żoną, która początkowo zabiega o jego względy, nawiązuje romans z inną kobieta- swoją kucharką. 💔

👉Dwadzieścia lat później dwie młode dziewczyny spotykają się przypadkowo na Uniwersytecie Warszawskim. Uwagę przyciąga ich wygląd oraz bardzo duże podobieństwo. Dwie młode studentki, Adriana i Laura, wydają się nie mieć ze sobą nic wspólnego. Ada nie może jednak zapomnieć, jak bardzo jest podobna do Lury. Dziewczyna postanawia szukać odpowiedzi.💙

👉"Sekret Profesora” to piękna, pełna dylematów i emocji opowieść, która zabiera czytelnika w niezwykła podróż w czasie. Autorka wskazuje w książce, że jeden błąd i jedna decyzja ma swoje konsekwencje. Pisarka w swojej książce doskonale oddaje klimat tamtych czasów, dzięki czemu lektura książki jest bardzo przyjemna. Bardzo podoba mi się, fakt że książka została wzbogacona w zdjęcia dawnej Warszawy.
👉Polecam Wam abyście odkryli sekret profesora 💙

𝑆́𝑤𝑖𝑎𝑡 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑧𝑚𝑖𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑎 𝑐𝑧𝑎𝑠 𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑖 𝑤 𝑚𝑖𝑒𝑗𝑠𝑐𝑢….

👉„Sekret Profesora” to nie tylko historia wielopokoleniowej rodziny, ale także opowieść o tym, jak świat ewoluuje i wszystko się zmienia. 💙

👉Fabuła książki podzielona jest na dwie części. Akcja początkowo rozgrywa się . przed II wojną światową a potem mamy czasy PRL-U.

👉Wybitny naukowiec, profesor i wdowiec Alojzy...

Niech nie zmyli Was ten uroczy różowy kolor, bo w książce poruszane są niezwykle ważne tematy.

Na początku poznajemy historię Profesora Alozjego, jego żony. Na pozór piękna miłość okazuje się być pełną zatarć i ukrytych odłamków, które zrodziły się w smutku i niezrozumieniu.
Jesteśmy świadkami romansu, który nigdy nie powinien się zdarzyć, a jednak...gdyz życie bywa nieprzewidywalne.
Czy można utkać własne szczęście poprzez zabieranie go komuś innemu?
Myślę, że ta historia pokazuje to bardzo klarownie.
Druga część książki to losy Laury i Adriany. Podobne jak dwie krople wody dziewczyny,nie zdają sobie sprawy z więzi jaka je wiąże.
Bardziej bliska będzie nam Adriana, i to przy niej spędzimy najwięcej czasu. Będziemy wraz z nią cieszyć się życiem, a także przeżywać niekiedy bardzo niebezpieczne przygody.
Poznamy jej wybranka, i będziemy świadkami przemiany w postrzeganiu kwestii rodzinnych.

To bardzo lekka i przyjemna lektura. Można zapomnieć o całym świecie, by odkryć Sekret Profesora ❤

Niech nie zmyli Was ten uroczy różowy kolor, bo w książce poruszane są niezwykle ważne tematy.

Na początku poznajemy historię Profesora Alozjego, jego żony. Na pozór piękna miłość okazuje się być pełną zatarć i ukrytych odłamków, które zrodziły się w smutku i niezrozumieniu.
Jesteśmy świadkami romansu, który nigdy nie powinien się zdarzyć, a jednak...gdyz życie bywa...

Kolejna książka i kolejny raz muszę przyznać, że autorka potrafi sprawić, że na pozór zwyczajna historia przykuwa uwagę tak, że ciężko się oderwać. Książka jest o ludziach, o relacjach międzyludzkich, tak naprawdę o zwyczajnym życiu. Możliwe, że właśnie w tym tkwi sekret autorki, że opisuje zwyczajne życie, jednocześnie opowiada w taki sposób, że ja osobiście czuję się tak jakbym siedziała z kimś bliskim przy stole i słuchała opowieści rodzinnych, zasłyszanych plotek o znajomych , czy sąsiadach. Tak, autorka wprowadza taki nastrój, że jej książka to po prostu przyjemność, po której nie mam wygórowanych oczekiwań, ale mam ochotę po prostu "posłuchać".

Książka podzielona jest na dwie części, dlatego też śledzimy losy profesora z czasów początków jego drugiego małżeństwa, a potem poznajemy losy kolejnego pokolenia. Przyznaję, że może nie z jakimś wielkim zachwytem, bo i większych emocji, porywów namiętności, ani dłuższego skupienia się na wydarzeniach tu nie było, ale losy profesora śledziłam z zainteresowaniem. Również, gdy dotarłam do losów kolejnego pokolenia byłam bardzo ciekawa i naprawdę z przyjemnością przewracałam kolejne strony. Mój entuzjazm opadł trochę później, bo mam wrażenie, że o ile początkowo tempo akcji w książce można porównać do pociągu podmiejskiego, potem do ekspresu to już ostatnie kilka rozdziałów to jest po prostu pendolino! To już mi się nie do końca podobało, nie byłam przekonana, czy potrzebne mi były do szczęścia te ostatnie rozdziały, tak już miałam wrażenie, że trochę to było na siłę, za bardzo uproszczone, czasem zbyt idealne.

Całość mimo wszystko oceniam bardzo pozytywnie. Może nie jestem wielką fanką takich książek, ale raz na jakiś z coraz większą chęcią sięgam po książki tej autorki, bo to się po prostu dobrze, przyjemnie czyta!

Kolejna książka i kolejny raz muszę przyznać, że autorka potrafi sprawić, że na pozór zwyczajna historia przykuwa uwagę tak, że ciężko się oderwać. Książka jest o ludziach, o relacjach międzyludzkich, tak naprawdę o zwyczajnym życiu. Możliwe, że właśnie w tym tkwi sekret autorki, że opisuje zwyczajne życie, jednocześnie opowiada w taki sposób, że ja osobiście czuję się tak...

"Wie pan, można w ciągu jednej nocy zmienić ustrój w państwie, ale nie można tak szybko zmienić ludzkiej mentalności."

Świat się zmienia. Tak było od zawsze i tak już pewnie pozostanie. Niektóre zmiany są lepsze, inne gorsze, ale nie da się ich uniknąć. Świat przedstawiony w książce pędzi, a wraz ze zmieniającymi się latami, przemianom ulega rzeczywistość, realia historyczne, ustrój polityczny, ale przede wszystkim sposób postrzegania tego, co otacza bohaterów. To, co zmienia się najwolniej lub najtrudniej to ludzka mentalność, która broni się przed nowym i nieznanym. W przypadku niektórych ludzi, takich obyczajowych zmian jest kilka, czy nawet kilkanaście w trakcie ich ziemskiej wędrówki. Czy cokolwiek zatem pozostaje takie samo? Jakie są wartości, które bez względu na realia są stałe i niepodważalne?

"W każdym małżeństwie zdarzają się lepsze i gorsze momenty. To zupełnie naturalne. Ale kiedy się kogoś kocha, trzeba przezwyciężać wątpliwości i starać się rozwiązywać problemy. Wtedy wszystko pójdzie dobrze."

Po pierwsze rodzina - bo potrzeba stworzenia własnego małego świata, który składa się z ludzi, których się kocha, nie zmienia się od wieków. Poczucie bliskości, miłości i bezpieczeństwa jaką daje właśnie rodzina, potrafi ustrzec człowieka od popełniania błędów. To także dla wielu osób motywacja, aby być lepszym człowiekiem i walczyć o swoje szczęście. Tylko rodzina może nauczyć czym jest wzajemny szacunek, uczciwość i miłość pomimo wszystko. W życiu bohaterów tej opowieści sposób postrzegania czym jest rodzina trochę zależy od obyczajów panujących w danym momencie, od tego, co wypada, a co jest absolutnie nieakceptowalne. Mamy kobietę, która wychodzi za mąż, aby ustrzec się od plotek, bo taki był świat początku dwudziestego wieku. Równocześnie obserwujemy jej męża, który żyjąc w tych samych czasach, pragnie zupełnie czegoś innego. A to prowadzi do nieporozumień, konfliktów i rzutuje na losy kolejnych pokoleń.

"Miłość ci wszystko wybaczy..."

Zdrada - kolejna rzecz, która niestety rani równie mocno bez względu na wiek, epokę, ustrój czy przekonania. To jedna z tych spraw, które sprowadzają na człowieka ból, strach i rozczarowanie, nieważne czy mamy pięć, pięćdziesiąt czy jeszcze więcej lat. To zdrada doprowadziła do całej lawiny nieporozumień, sekretów i kłamstw, które przetrwały więcej niż jedno pokolenie. Sekret pewnego profesora z lat trzydziestych dwudziestego wieku przetrwał zmieniające się realia, wojny i inne dziejowe zawirowania. Wpłynął na potomków profesora w stopniu, którego się absolutnie nie spodziewał. I tu pojawia się pytanie - czy miłość jest w stanie wybaczyć absolutnie wszystko oraz czy powinna?

"Sekret profesora" to bardzo ciekawie napisana opowieść, która przemierzając różne lata poprzedniego stulecia, przedstawia nam historię dwóch rodzin. Ich losy musiały się w pewnym momencie przeciąć i połączyć, aby zrozumieć przesłanie autorki. O tym, że pewne wartości nigdy się nie zmieniają, a konsekwencje naszych obecnych poczynań widoczne są nawet wiele lat później. O tym, że mentalność ludzka potrzebuje czasu i zrozumienia, a czas płynie nieubłaganie i zmienia pokolenia. O tym, że sekrety, które wychodzą na jaw po długim czasie, mogą ranić równie mocno, jak wtedy, kiedy powstały. "Chyba okazałam się podobna do pradziadka" - czy pewne skłonności i popełnianie podobnych błędów jest dziedziczne?

*Cytaty pochodzą z książki Małgorzata Kasprzyk, Sekret profesora, Wydawnictwo WasPos, 2023

"Wie pan, można w ciągu jednej nocy zmienić ustrój w państwie, ale nie można tak szybko zmienić ludzkiej mentalności."

Świat się zmienia. Tak było od zawsze i tak już pewnie pozostanie. Niektóre zmiany są lepsze, inne gorsze, ale nie da się ich uniknąć. Świat przedstawiony w książce pędzi, a wraz ze zmieniającymi się latami, przemianom ulega rzeczywistość, realia...

Każda rodzina ma jakieś skrzętnie skrywane przez lata sekrety. Kwestią czasu jest tylko to, kiedy ujrzą one światło dzienne. A wychodzą zawsze, choć czasem potrzeba na to wielu lat tak jak to było w przypadku bohaterów popularnej powieści Małgorzaty Krawczyk.
.
Dobiegająca 30-stki zamożna panna o imieniu Felicja ma jedno, jedyne marzenie. Chciałaby szybko wyjść za mąż i urodzić swojemu wybrankowi dziecko. Przystojny i wykształcony wdowiec Alojzy Dyszkiewicz wydaje się idealnym kandydatem na głowę rodziny. Tylko czy małżeństwo z rozsądku to dobry przepis na szczęście? Czy związek zbudowany na słabych fundamentach ma szansę przetrwać zawirowania losu i rutynę dnia codziennego? Przekonajcie się sami.
.
Bardzo lubię powieści osadzone w czasach międzywojennych, a tu mamy możliwość przyjrzenia się losom kilku pokoleń żyjących w kilku różnych ustrojach politycznych – od lat 30.XX w. aż po czasy współczesne. Mimo że akcja książki toczyła się w tak ciekawych czasach, to równie dobrze mogłyby to być czasy obecne, z racji tego, że autorce nie do końca udało się oddać atmosferę okresu międzywojennego. Liczyłam na to, że tj. w sadze Drozdowskiej przeczytam tu o wydarzeniach wojennych, a tymczasem Krawczyk zafundowała nam przeskok w czasie w momencie, gdy zaczęło się robić ciekawie. Jednak naprawdę wciągnęły mnie losy profesora Alojzego i jego rodziny i chętnie dowiedziałabym się więcej o ich życiu zarówno w czasach II wojny, jak i zaraz po niej. Jednak niestety nie było mi to dane…
.
Rzadko mi się zdarza, że narzekam na to, że książka jest za krótka, ale w tym przypadku właśnie tak jest. Wydarzenia pędziły w zawrotnym tempie, jakby autorka nie mogła się zdecydować kogo uczynić głównym bohaterem powieści. Czy był nim tytułowy profesor? Niekoniecznie, bo częściej o nim wspominano, niżeli był on bohaterem wydarzeń. Felicja – niezwykle irytująca osoba i jak dla mnie kobieta nie warta naśladowania. Pan profesor również okazał się zwykłym bawidamkiem, który przez zaledwie miesiąc nieobecności swojej żony zdążył nieźle nabroić. Jego oblubienica nie była lepsza, bo w zasadzie nie miała konkretnych powodów, by zdradzać dobrego, acz prostego człowieka, jakim był jej mąż. Przyznam, że lubię, kiedy bohaterowie wywołują u mnie takie skrajne emocje, nie są idealni a pełni wad i drobnych grzeszków.
.
Książkę czyta się błyskawicznie, zdziwiłam się, nawet gdy w pewnym momencie audiobook zamilkł. Okazało się, że to już koniec. Liczę jednak na to, że będzie kontynuacja losów prawnuczki profesora, a być może i jej dzieci czy wnuków. Moim zdaniem „Sekret profesora” to książka warta polecenia, choć nie tak dopracowana i wzruszająca jak czytana przeze mnie ostatnio Saga Drozdowska. Jednak chętnie sięgnę po kolejną część o ile takowa powstanie.
.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @waspos

Każda rodzina ma jakieś skrzętnie skrywane przez lata sekrety. Kwestią czasu jest tylko to, kiedy ujrzą one światło dzienne. A wychodzą zawsze, choć czasem potrzeba na to wielu lat tak jak to było w przypadku bohaterów popularnej powieści Małgorzaty Krawczyk.
.
Dobiegająca 30-stki zamożna panna o imieniu Felicja ma jedno, jedyne marzenie. Chciałaby szybko wyjść za mąż i...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam