Po raz pierwszy z twórczością pani Celiny spotkałam się przy okazji lektury książki "Złodziejki żon", pamiętam, że wtedy brakowało mi czegoś w tej powieści, a że lubię poznawać i porównywać książki tego samego autora bez większego namysłu sięgnęłam po "Kaszmirową chustkę. Przyznam, że miałam obawy, a zarazem byłam bardzo ciekawa, jak w tej historii odnalazła się autorka.
I co? Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, a niniejsza historia skradła moje serce od pierwszych stron, a losy dwóch rodzin tylko mnie utwierdziły w przekonaniu, że los bywa często okrutny, przewrotny, i bardzo niesprawiedliwy.
Tak jak w pewnej piosence "Los chce ze mną grać w pokera/ Raz mi daje, raz zabiera"*

Akcja powieści toczy się w maleńkiej wsi i jej okolicach na Podlasiu. Antek, młody dość dobrze sytuowany gospodarz uderza w konkury do córki zamożnego młynarza- Anny. Do zaręczyn jednak nie dochodzi, Antek wycofuje się w ostatniej chwili. Żeni się z inną panną, a i Anna układa sobie życie z innym mężczyznom. Wydawałoby się, że ich drogi się rozeszły, ale przewrotność losu krzyżuje ich losy kilkadziesiąt lat później za sprawą pewnej pięknej chustki- pamiątki po teściowej Anny...
W jaki sposób doszło do spotkania, i co z tym ma wspólnego chusta? Czy uczucia na pewno wygasły? Jak potoczyły się losy bohaterów na przestrzeni lat? Czy życie rozdaje karty zawsze sprawiedliwie?
Tego już Wam nie napiszę, ale gwarantuję, że sięgając po tę historię, nie będziecie żałować nawet minuty spędzonej w jej towarzystwie.

Tak jak wspomniałam wyżej, bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta historia. Autorka stworzyła przepiękną, wielowątkową opowieść o zwyczajnym życiu, jego smutkach i radościach, wzlotach i upadkach, jednak otulając ją niezwykłym klimatem podlaskiej wsi, wprowadziła mnie w nostalgiczny nastrój, wywołała tęsknotę, przywołała piękne wspomnienia. Moje korzenie również wywodzą się ze wsi i doskonale rozumiem to co autorka chciała czytelnikom przekazać.
Pięknie został oddany klimat wsi i jej całorocznego niezwykle trudnego życia, doskonale czytało się o wiejskich tradycjach, oddaniu tradycji i rodzinie, sąsiedzkiej pomocy przy pracach polowych, o solidarności w najtrudniejszych momentach życiowych zawieruch, o wierze i nadziei, że kiedyś będzie lepiej, o pragnieniu lepszego losu dla swych dzieci...
Akcja powieści nie goni na złamanie karku, i to jest jej dodatkowym atutem. Dzięki temu łatwiej jest się nastroić, chłonąć tę historię, całym sobą.
Bohaterowie i więzi między nimi są doskonale i bardzo autentycznie wykreowani, z każdą przewróconą stroną poznajemy ich najintymniejsze marzenia i pragnienia, obserwujemy ich poświęcenie dla dobra rodziny, niewyobrażalną tęsknotę. Razem z nimi płaczemy gdy ktoś odchodzi i radujemy gdy przychodzi, przeżywamy każdy zwyczajny dzień.

Jestem naprawdę zauroczona tą historią, napisana ładnym językiem, barwna i niezwykle ciepła opowieść, która pozwoliła mi naprawdę przy sobie odpocząć i wrócić wspomnieniami na piękną, choć wymagającą i trudną w obejściu polską wieś. Piękna.
Opowieść podzielona na dwie części, w pierwszej z nich obserwujemy życie Jana, w drugiej Anny.
W kulminacyjnym momencie wszystkie wątki łączą się w spójną i klarowną całość, pokazującą, jak w życiu każdego człowieka zakorzeniona jest potrzeba kochania i bycia kochanym.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. To klimatyczna, spokojna historia rodzinna, która obejmuje swym zasięgiem kilka pokoleń. Idealna książka na jesienne wieczory, piękna i nostalgiczna. Jestem pod wielkim wrażeniem tej historii.

Po raz pierwszy z twórczością pani Celiny spotkałam się przy okazji lektury książki "Złodziejki żon", pamiętam, że wtedy brakowało mi czegoś w tej powieści, a że lubię poznawać i porównywać książki tego samego autora bez większego namysłu sięgnęłam po "Kaszmirową chustkę. Przyznam, że miałam obawy, a zarazem byłam bardzo ciekawa, jak w tej historii odnalazła się autorka.
I...

Jest to zarys bardzo ciekawej sagi o losach ludzi z powojennej wsi. Szkoda, że ściśniętej na kilkunastu stronach.

Jest to zarys bardzo ciekawej sagi o losach ludzi z powojennej wsi. Szkoda, że ściśniętej na kilkunastu stronach.

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Celiny Mioduszewskiej uważam za bardzo udane. Tytułowa "Kaszmirowa chustka" trafia doskonale w mój czytelniczy gust, czyli opowiada o czasach przeszłych, a do tego typowo wiejskie klimaty, zawsze jakoś mocniej ogrzewają moje serducho. Opisy tamtejszej wsi, ludności – ich zajęć, obrządków świątecznych, a także jakże inne od naszego, postrzeganie świata niezwykle mnie intrygują. Książka zdecydowanie należy do tych, przy których odpoczniecie po pracy, lub zrelaksujecie się przy popołudniowej kawie. Antek Grądzki – kawaler planujący zmienić wkrótce swój stan cywilny, planuje udać się wraz ze światem do pewnej panny. Anna jest córką młynarza, co dla młodego mężczyzny jest jednak za wysokim progiem...
Żeni się zupełnie z kimś innym. Tak samo wspomniana córka młynarza układa sobie szczęśliwie życie u boku innego mężczyzny.
Czy jednak ich drogi w młodości rozeszły się bezpowrotnie? Czy los już nigdy nie postawi ich na tej samej ścieżce? Tego Wam już oczywiście nie zdradzę i tradycyjnie zachęcam do samodzielnej lektury. Jak wspomniałam wyżej – fani tych czasów będą zauroczeni.

Moje pierwsze literackie spotkanie z twórczością Celiny Mioduszewskiej uważam za bardzo udane. Tytułowa "Kaszmirowa chustka" trafia doskonale w mój czytelniczy gust, czyli opowiada o czasach przeszłych, a do tego typowo wiejskie klimaty, zawsze jakoś mocniej ogrzewają moje serducho. Opisy tamtejszej wsi, ludności – ich zajęć, obrządków świątecznych, a także jakże inne od...

To smutne, że dziś każdy może napisać książkę, a ktoś inny oprawi ją w piękną okładkę i wyda. Rozumiem, że autorka chciała przedstwić, udokumentować jak wyglądało życie na wsi w powojennej Polsce i za to plus dla niej. Jednak jako powieść, pod względem fabularnym i językowym książka jest absolutnym grafomaństwem. Autorka buduje zdania na poziomie gimnazjalistki piszącej wypracowanie z języka polskiego. Co więcej co jakiś czas wychodzi z ram powieści by przejść z roli narratora do roli przewodnika po skansenie (bo przecież temu głupiemu czytelnikowi wszystko trzeba tłumaczyć). W dodatku miesza style i słowa nie pasujące do siebie w jednym zdaniu. Bohater mówi językiem literackim i gwarą jednocześnie, przez co wypada to strasznie sztucznie. Postaci i zdarzenia są przedstawione pobieżnie, płytko, bardzo nienaturalnie. Autorce mimo dobrych chęci niestety brak polotu i literackiego talentu. Czytając to wszystko serio miałam ochotę cisnąć książką.

To smutne, że dziś każdy może napisać książkę, a ktoś inny oprawi ją w piękną okładkę i wyda. Rozumiem, że autorka chciała przedstwić, udokumentować jak wyglądało życie na wsi w powojennej Polsce i za to plus dla niej. Jednak jako powieść, pod względem fabularnym i językowym książka jest absolutnym grafomaństwem. Autorka buduje zdania na poziomie gimnazjalistki piszącej...

"KASZMIROWA CHUSTKA" CELINA MIODUSZEWSKA

Jest to trzecia powieść autorki, jednak moja przeczytana pierwsza.
Nie wiedziałam czego się spodziewać i przyznam, że jestem bardzo miło zaskoczona.

Bardzo ciekawa historia, przemyślana i dopracowana fabuła, cudownie realistyczni bohaterowie.
Piękny język i styl. Jest bardzo klimatycznie i tak sielsko - anielsko.
Autorka w naturalny, piękny i bardzo plastyczny sposób ukazała nam polską wieś, jej codzienność.
Poznamy panujące tam zwyczaje i obyczaje. Odkryjemy mentalność ludzi tam mieszkających, ich zasady, zwyczaje i marzenia.

Wszystko dzieje się po wojnie w małej polskiej wsi na Podlasiu.
Tutaj mieszka Antek i Anna.
Chłopak chce ożenić się z piękną panną, dlatego przybywa do jej domu, aby się oświadczyć.
Jednak do ożenku nie dochodzi. Antek niedługo potem się żeni ze Stasią, a Anna wychodzi za mąż za Władka.
Jednak po kilku latach ich drogi się krzyżują.
Co się wydarzy i co ich połączy ?
Ja już wiem i zachęcam do poznania tej cudnej historii.

Jak bardzo życie potrafi nas zaskoczyć.

"KASZMIROWA CHUSTKA" CELINA MIODUSZEWSKA

Jest to trzecia powieść autorki, jednak moja przeczytana pierwsza.
Nie wiedziałam czego się spodziewać i przyznam, że jestem bardzo miło zaskoczona.

Bardzo ciekawa historia, przemyślana i dopracowana fabuła, cudownie realistyczni bohaterowie.
Piękny język i styl. Jest bardzo klimatycznie i tak sielsko - anielsko.
Autorka w...

"Kaszmirowa chustka" to dla mnie jedno z czytelniczych rozczarowań. Książka bez treści, nudna, chaotyczna i zupełnie o niczym. W historii bohaterów nie ma nic, o czym chciałoby się czytać.
Książka napisana przesadnie egzaltowanym językiem, co dodatkowo utrudnia jej odbiór.
Nie polecam.

"Kaszmirowa chustka" to dla mnie jedno z czytelniczych rozczarowań. Książka bez treści, nudna, chaotyczna i zupełnie o niczym. W historii bohaterów nie ma nic, o czym chciałoby się czytać.
Książka napisana przesadnie egzaltowanym językiem, co dodatkowo utrudnia jej odbiór.
Nie polecam.

"Kaszmirowa chustka" jest trzecią lekturą Autorki, ktorą miałam przyjemność przeczytać. Dodatkowo, zostałam jej ambasadorką, dlatego jest mi niezmiernie miło podzielić się dziś z Wami moimi odczuciami po przeczytaniu tej pozycji. Mogę śmiało stwierdzić, że z dotychczasowych książek Autorki, ta jest moją ulubioną i bardzo dobrze mi się ją czytało. A co znajdziemy w środku ? Co podobało mi się najbardziej ? O tym przeczytacie w dalszej części mojej opinii.

Podlasie. Jeden z bohaterów - Antoni Grądzki bardzo wcześnie został sierotą. Teraz w końcu przyszedł czas na to, aby poszukać sobie kandydatki na żonę i się ożenić. W tym celu, udaje się wraz ze swatem do Anny Dąbrowskiej - córki młynarza. Jednak do oświadczyn nie dochodzi, ponieważ Antek wystraszył się odrzucenia przez piękną, majętną dziewczynę. Po pewnym czasie, znalazł sobie inną pannę, którą postanowił poślubić. Anna Dąbrowska wkrótce również wychodzi szczęśliwie za mąż, tym samym zaczynając nowy rozdział w swoim życiu. Żaden z tych bohaterów nawet nie podejrzewa, jak przewrotny bywa los... Bowiem po parunastu latach, tych dwoje ponownie się spotka, jednak okoliczności będą zgoła odmienne.... Jak potoczy się historia Antka i Anny ? Co sprawi, że po ponad 30 latach spotkają się ponownie ? Co zaplanował dla nich los ? Tego dowiecie się właśnie z tej książki.

Tak jak wspomniałam na początku, z dotychczasowych powieści Autorki, ta jest moją ulubioną. Bardzo dobrze czytało mi się opisy wsi, przyrody oraz zwykłego, powojennego wiejskiego życia. Możemy tutaj dowiedzieć się między innymi tego, jak można było się zachłysnąć wielkim światem, jakim była Warszawa, jak ciężko pracowało się w polu i z jaką determinacją walczono o utrzymanie rodziny. Poznajemy też zwyczaje świąteczne, bowiem na przestrzeni lat, często przewija się motyw Świąt Bożego Narodzenia. Wynosimy z tej publikacji, jakie potrawy świąteczne najczęściej przygotowywano na wigilijny stół. Możemy też dowiedzieć się, jak wyglądały konkury u panien oraz jakie były możliwości edukowania się. Interesująca powieść osadzona w powojennej Polsce. Czytałam tę książkę z dużą ciekawością i zainteresowaniem. Momentami miałam wrażenie, jakbym znajdowała się pomiędzy bohaterami. Mam wrażenie, że z tej powieści bije taki spokój i otucha. Oczywiście, zdarzały się momenty smutne jak i radosne, ale czyż nie o to właśnie chodzi ? Przecież życie każdego z nas, to zarówno radości jak i troski. Dzięki temu, ta pozycja wydaje mi się taka realna. Podczas lektury, całkowicie się wyciszyłam i odpoczęłam. Dlatego Wam ją polecam. Jeśli lubicie książki, gdzie jest dużo opisów, chcecie odpocząć przy dobrej lekturze lub być może tak jak ja, po prostu wyciszyć się i odpocząć, to ta powieść idealnie się do tego nadaje. Bardzo dziękuję Autorce za egzemplarz z dedykacją oraz za możliwość poznania tej historii. Przyznaję 9 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów ! ;)

"Kaszmirowa chustka" jest trzecią lekturą Autorki, ktorą miałam przyjemność przeczytać. Dodatkowo, zostałam jej ambasadorką, dlatego jest mi niezmiernie miło podzielić się dziś z Wami moimi odczuciami po przeczytaniu tej pozycji. Mogę śmiało stwierdzić, że z dotychczasowych książek Autorki, ta jest moją ulubioną i bardzo dobrze mi się ją czytało. A co znajdziemy w środku ?...

🌸 "Kaszmirowa chustka" autorstwa Celiny Mioduszewskiej to nostalgiczna opowieść o życiu na wsi w powojennej Polsce.

🌸 Antek zamierza się oświadczyć Annie i w tym celu wybiera się do niej z wizytą. Jednak do zaręczyn nie dochodzi, a chłopak wybiera na żonę inną kobietę-Stasię. Anna natomiast wkrótce również wychodzi za mąż.
Jednak losy Anny I Antka jeszcze się splotą kilkanaście lat później.

W jakich okolicznościach Anna i Antek ponownie się spotkają?
Jak potoczą się losy ich dzieci?

🌸 Akcja powieści rozgrywa się na Podlasiu, I to już przekonało mnie do sięgnięcia po tą książkę. Poza tym ciekawy opis, klimatyczna okładka i zostałam kupiona.
Książka jest pisana językiem typowym do tamtych czasów i to wpłynęło na autentyczność tej historii. Sama pochodzę że wsi i pamiętam opowiadania babci o powojennych czasach i życiu w tamtym okresie, także ta książka wprowadziła mnie w nostalgiczny nastrój i sama zaczęłam wsponinać dawne czasy. Autorka opisała wiejskie realia życia, pracę na roli, codzienną egzystencję, tradycje i obyczaje, których już w większości nie ma i odeszły w zapomnienie. Książka jest spokojna, nie ma w niej akcji a pomimo tego miło spędziłam przy niej czas, dlatego jeśli lubicie takie klimaty to może wam się spodobać.

🌸 "Kaszmirowa chustka" autorstwa Celiny Mioduszewskiej to nostalgiczna opowieść o życiu na wsi w powojennej Polsce.

🌸 Antek zamierza się oświadczyć Annie i w tym celu wybiera się do niej z wizytą. Jednak do zaręczyn nie dochodzi, a chłopak wybiera na żonę inną kobietę-Stasię. Anna natomiast wkrótce również wychodzi za mąż.
Jednak losy Anny I Antka jeszcze się splotą...

"Kaszmirowa chustka" to nie tylko romans. To również bardzo wartościowa historia, która chwyta za serce.
.
Nie znałam wcześniej pióra autorki, ale już po przeczytaniu kilku stron wiedziałam, że ta powieść pochłonie mnie do reszty. I tak się stało. Nie mogłam się od niej oderwać. To jakim pięknym językiem autorka się posługuje i to w jaki sposób opisuje relacje bohaterów, ściskało mnie za serce. Podczas czytania czułam się... tak błogo. Miałam wrażenie jakbym płynęła i była tam na wsi wraz z Anną i Antkiem.
.
Bardzo polecam Wam tę powieść. Cudownie spędziłam z nią czas.
Pamiętajcie by do jej czytania przygotować sobie kocyk i gorącą herbatę. Pozwólcie się zatopić w jej wnętrzu.
.
Dziękuję autorce za możliwość poznania historii Anny i Antka.

"Kaszmirowa chustka" to nie tylko romans. To również bardzo wartościowa historia, która chwyta za serce.
.
Nie znałam wcześniej pióra autorki, ale już po przeczytaniu kilku stron wiedziałam, że ta powieść pochłonie mnie do reszty. I tak się stało. Nie mogłam się od niej oderwać. To jakim pięknym językiem autorka się posługuje i to w jaki sposób opisuje relacje bohaterów,...

Sorki, ale nie doczytałam do końca. To było ponad moje siły...
Już po połowie nie wiedziałam who is who. Może i autorka miała jakiś plan na tą książkę, ale bałaganu, jaki stworzyła, nie da się przykryć pięknymi słowami, opisami przyrody. Nawet nie jestem ciekawa, jak się kończy ta historia. A taka piękna okładka, ciekawy opis książki. Chyba nie mam już w moim życiu tyle czasu, aby czytać wszystko, jak leci...

Sorki, ale nie doczytałam do końca. To było ponad moje siły...
Już po połowie nie wiedziałam who is who. Może i autorka miała jakiś plan na tą książkę, ale bałaganu, jaki stworzyła, nie da się przykryć pięknymi słowami, opisami przyrody. Nawet nie jestem ciekawa, jak się kończy ta historia. A taka piękna okładka, ciekawy opis książki. Chyba nie mam już w moim życiu tyle...