Pierwszy listopadowy śnieg nastroił nas nieco melancholijnie, podobnie jak książka „Nawet myszy idą do nieba”. Iva Procházková udowadnia w niej, że nie boi się podejmowania trudnych tematów, takich jak sprawy ostateczne. Robi to jednak z takim wyczuciem i wyrozumiałością wobec młodego odbiorcy, że trudno się oderwać od lektury.
Czy wiecie jak skończyła się ucieczka małej myszki Czmyszki przed lisem Rudeuszem?

Oj, nie najlepiej. Najpierw obudziła się w całkiem nowym miejscu, gdzie powitali ją krewni, z którymi już kiedyś się pożegnała. Chwilę potem musiała wyruszyć w drogę. Małą łódką przeprawiła się przez Jezioro Pożegnań, co było okazją, żeby powspominać swoje poprzednie życie. Kiedy dotarła na drugi brzeg, za radą najbliższych ustawiła się w kolejce do Koziej Bramy. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, dostanie się do nieba – miejsca gdzie trafia każdy porządny gryzoń.

Podczas tej krótkiej tułaczki w nieznanym świecie Czmyszka odkrywa, że po pierwsze do nieba wchodzi się pojedynczo, lżejszym o ciężar własnego ciała. Po drugie, trzeba się przed tym dobrze wyszorować mydłem. Dodatkowo nie czuje się głodu i nikt na nikogo nie poluje. Tylko dlaczego Czmyszka nadal odczuwa strach przed wrednym lisem Rudeuszem? Czyżby ziemskie nawyki towarzyszyły jej również w nowym życiu?
"Brama otworzyła się, a Czmyszka przemknęła na drugą stronę. Serce waliło jej jak oszalałe. Szła powoli, łapka za łapką, i co chwilę rozglądała się dookoła. Wolała być ostrożna w nieznanym terenie. Za każdym rogiem może czaić się niebezpieczeństwo – rozsądna mysz to wie. Lepiej nie ryzykować nawet po śmierci".

A co się stanie, kiedy spotka się z Rudeuszem? Czy jest szansa, że się zaprzyjaźnią?

Autorka pochyla się nad tematem śmierci, ale czyni to delikatnie, z sympatią dla naszych zwierzęcych bohaterów. Kiedy mysz staje oko w oko ze śmiercią, dotyka nas smutek i przygnębienie, ale za moment historia przeradza się w ciepłą i humorystyczną opowieść. Pojawia się wątek tułaczki, zwierzęcego raju, a w końcu i prawdziwej przyjaźni. Wszystko zaś zmierza do pozytywnego zakończenia. Książka urzeka pięknymi ilustracjami Denisy Grimmovej. Symbolika, którą posługuje się autorka, przemawia do nas na różne sposoby. Na podstawie lektury można wysnuć wiele mądrych wniosków. Dla najmłodszych będzie okazją do zadawania pytań o przemijaniu.

Ulubione sformułowanie po lekturze – nie pyszczkuj!

Iva Procházková za książkę Nawet myszy idą do nieba otrzymała najważniejszą czeską nagrodę literacką Magnesia Litera.

Pierwszy listopadowy śnieg nastroił nas nieco melancholijnie, podobnie jak książka „Nawet myszy idą do nieba”. Iva Procházková udowadnia w niej, że nie boi się podejmowania trudnych tematów, takich jak sprawy ostateczne. Robi to jednak z takim wyczuciem i wyrozumiałością wobec młodego odbiorcy, że trudno się oderwać od lektury.
Czy wiecie jak skończyła się ucieczka małej...

Śmierć jest tematem trudnym nie tylko dla dorosłych, ale także dla dzieci. Bo jak wytłumaczyć, że babcia już więcej nie przyjedzie, a ukochany piesek się nie obudzi? Tu z pomocą przychodzi czeska pisarka Iva Procházková, która za swoją bajkę Nawet myszy idą do nieba otrzymała najważniejszą czeską nagrodę literacką – Magnesia Litera. Będąc zupełnie szczerą, nie ma we mnie ani grama wątpliwości, że zasłużyła. Dlaczego?

Myszka Czmyszka i lis Rudeusz to bohaterowie stojący obok siebie w łańcuchu pokarmowym, więc ich znajomość już z natury obarczona jest statusem „wrogowie”. Sytuacja jednak zmienia się, kiedy oboje w wyniku różnych wypadków trafiają do nieba. Miejsca, gdzie nie czuć głodu i strachu, więc dotychczasowy czynnik wrogości zanika, i okazuje się, że zwierzaki mogą zostać najlepszymi przyjaciółmi. Jednak czy idealne niebiańskie warunki będą tym, co tak naprawdę nadaje sens i radość codziennemu życiu? Co się z nimi stało, gdy wydały ostatnie tchnienie?

Czytaj więcej: https://ladydot.pl/blog/za-tęczowym-mostem

Śmierć jest tematem trudnym nie tylko dla dorosłych, ale także dla dzieci. Bo jak wytłumaczyć, że babcia już więcej nie przyjedzie, a ukochany piesek się nie obudzi? Tu z pomocą przychodzi czeska pisarka Iva Procházková, która za swoją bajkę Nawet myszy idą do nieba otrzymała najważniejszą czeską nagrodę literacką – Magnesia Litera. Będąc zupełnie szczerą, nie ma we mnie...

Myši patří do nebe

Coraz bardziej potrzeba nam takich ciepłych i mądrych historii, niezależnie od wieku. Dlatego nawet jeśli nie macie w swoim otoczeniu młodszych czytelników, którym moglibyście tę książkę podarować, to obdarujcie nią jakiegoś bliskiego dorosłego. Albo samych siebie. Gwarantuję, że nie pożałujecie! „Nawet myszy idą do nieba”, to bowiem niesamowicie urocza, wzruszająca i ani trochę smutna opowieść.

„Nawet myszy idą do nieba”, to opowieść o myszce Czmyszce, której czas na ziemskim padole nieoczekiwanie dobiegł końca. Nasza bohaterka początkowo nie ma pojęcia co się stało, ale na szczęście z pomocą przychodzą jej mysi przewodnicy z zaświatów i instruują ją co ma robić dalej. Czmyszka wyrusza więc w niesamowitą podróż na drugą stronę: przepływa Jezioro Pożegnań, musi odstać swoje w kolejce do bramy strzeżonej przez wszystkowiedzącą kozę, następnie odbywa oczyszczającą – z ziemskich resztek – kąpiel w specjalnej łaźni (w towarzystwie przyjaznego krokodyla) i koniec końców ląduje we właściwym Niebie. A tutaj czekają na nią już tylko zabawa i przyjemności, bo niebo okazuje się być jak niekończący się, trwający w wiecznym dniu i lecie, plac zabaw. Wyobraźcie więc sobie jakie jest jej zdziwienie, gdy w tym idealnym miejscu spotka, nie tylko dobrych znajomych, ale także swojego największego arcywroga lisa Rudeusza – przez którego zresztą tutaj trafiła. Niechęć Czmyszki do drapieżnika, szybciutko jednak znika. Okazuje się bowiem, że mają ze sobą wiele wspólnego i mogą zostać najlepszymi przyjaciółmi. Takimi, którzy nie potrafią bez siebie ani nieżyć, ani…żyć!

Czy śmierć może być lekcją relacji i przyjaźni? Jak widać może. Gdy znikają wszelkie bariery można odkryć, że uprzedzenia nie są nikomu potrzebne, a ktoś z kim z zasady nigdy nie chcieliśmy mieć nic wspólnego, może okazać się kimś dla nas bardzo ważnym. Nie jest to jednak jedyna nauka o przyjaźni, jaką w tej książce odnajdziecie. Można by bowiem uznać, że to przecież żadna sztuka zaprzyjaźnić się ze swoim wrogiem w takim miejscu, jak niebo. Dlatego też Iva Procházková trochę swoim bohaterem sprawę utrudnia, stawiając przed nimi nietypowe wyzwanie. Ów „fikołek” nadaje jej opowieści głębi i uniwersalności, czyniąc ją jeszcze bardziej wyjątkową. O tym, co takiego się wydarzyło, musicie przekonać się sami. Zdradzę wam tylko, że będziecie wzruszeni.

„Nawet myszy idą do nieba” oswaja także temat śmierci i odchodzenia, używając do tego figur i porównań przyjaznych dzieciom i dla nich zrozumiałych. Niebo napisane przez Ivę zostało więc doskonale skrojone do możliwości rozumienia młodszego czytelnika. Nie ma w nim żadnych obowiązków, nic nikomu nie doskwiera, mieszkańcy mogą nic nie robić lub wciąż się bawić. Są huśtawki, trampoliny, kino…i każdy potrafi tutaj latać! Po jakimś czasie bohaterowie zaczynają jednak tęsknić za tym wszystkim, co nie było idealne. W nienachalny sposób autorka przemyca więc w tekście również pochwałę niedoskonałości. I to kolejny z powodów dla których warto tę po jej książkę sięgnąć.

Mam nadzieję, że zdecydujecie się wspólnie przeżyć nadzwyczajną przygodę z Czmyszką i Rudeuszem. Mądrze i refleksyjnie, bo warto!

P.S. Iva Procházková otrzymała za tę historię najważniejszą czeską nagrodę literacką Magnesia Litera. Jakoś mnie to w ogóle nie dziwi. Na dokładkę, a o czym już zapewne wiecie, powstał film animowany (reż. Jan Bubeníček i Denisa Grimmová) o tym samym tytule, który wyświetlany jest także w kinach w Polsce.

Myši patří do nebe

Coraz bardziej potrzeba nam takich ciepłych i mądrych historii, niezależnie od wieku. Dlatego nawet jeśli nie macie w swoim otoczeniu młodszych czytelników, którym moglibyście tę książkę podarować, to obdarujcie nią jakiegoś bliskiego dorosłego. Albo samych siebie. Gwarantuję, że nie pożałujecie! „Nawet myszy idą do nieba”, to bowiem niesamowicie urocza,...

Rudeusz i Czmyszka to bohaterowie najnowszej książki Ivy Prochazkovej - "Nawet myszy idą do nieba". W tej uroczej historii skierowanej przede wszystkim do młodszych czytelników odnajdujemy opowieść o niezwykłej przyjaźni. Poznajemy losy rezolutnej myszki Czmyszki i lisa Rudeusza, odwiecznych wrogów, którzy zgodnie z prawami natury odgrywają role drapieżcy i ofiary. Ale niespodziewanie dla tej dwójki wszystko się zmienia.
🐁Czmyszka na skutek nieszczęśliwego wypadku trafia do nieba, gdzie spotyka swojego odwiecznego wroga. A ponieważ w niebie panuje równość i przyjazna atmosfera, ta dwójka może zacząć budować relacje. 
Okazuje się, że wiele ich łączy, że świetnie się ze sobą czują i lubią wspólnie spędzać czas. 
➡Na stwierdzenie Czmyszki: "Sama nie wiem, czemu wcześniej się nie zakolegowaliśmy! (...)- lis odpowiada-  Jak to: czemu? Bo się mnie bałaś! Trudno zakolegować się z kimś przed kim czujesz strach". 
I kiedy strach przestaje mieć wielkie oczy a okoliczności zaczynają sprzyjać, okazuje się, że niemożliwe staje się możliwe. 
Czy ta nić porozumienia byłaby możliwa na ziemi? Czy lisia i mysia natura wygra nad zawartą w niebie przyjaźnią? O tym już musicie się sami przekonać, sięgając po książkę Prochazkovej. 
Ale powiem jedno, ta wielowymiarowa historia udowodni nam, że czasem  warto przełamać uprzedzenia. Dostajemy piękną i wzruszająca opowieść o przyjaźni, która przełamuje rasowe uprzedzenia. O poświęceniu i wierze w to, że każdy zasługuje na przyjaźń i nawet wróg może zmienić się w istotę bliską naszemu sercu. 
To oczywiście również opowieść o śmierci, która ma oswoić młodego czytelnika z tym przykrym i trudnym tematem. 
Opowieść Ivy Prochazkovej doprawiona jest odpowiednią dawką humoru, dzięki czemu nawet taki trudny temat jak śmierć zostaje złagodzony i między powagą tematu i pewną dozą wesołości panuje równowaga.

📚I. Prochazkova "Nawet myszy idą do nieba", tłum. Julia Różewiecz, @wydawnictwoafera

Rudeusz i Czmyszka to bohaterowie najnowszej książki Ivy Prochazkovej - "Nawet myszy idą do nieba". W tej uroczej historii skierowanej przede wszystkim do młodszych czytelników odnajdujemy opowieść o niezwykłej przyjaźni. Poznajemy losy rezolutnej myszki Czmyszki i lisa Rudeusza, odwiecznych wrogów, którzy zgodnie z prawami natury odgrywają role drapieżcy i ofiary. Ale...

Literatura czeska nie przestaje mnie pociągać, zarówno ta dla dorosłych, jak i ta dla dzieci. Dlatego zupełnie nie mogłam się oprzeć skrytej za piękną okładką historii "Nawet myszy idą do nieba" Ivy Prochazkovej, którą wcześniej znałam jako autorkę powieści dla dorosłych.

Wydawać by się mogło, że historia, która zaczyna się od śmierci głównego bohatera, nie może być odpowiednia dla najmłodszych, ale Prochazkova udowadnia, że właśnie może. Nie tylko dlatego, że sam motyw śmierci wprowadza z delikatnością i empatią. Przede wszystkim zaś dlatego, że nawet dzieci potrafią się zastanawiać nad tym, co dzieje się z nami lub naszymi zwierzakami po śmierci. Wizja zwierzęcego raju jest chyba nie najgorszą odpowiedzią na to pytanie, prawda?

Autorka z wyczuciem kreśli wizję tego zwierzęcego nieba wraz z obowiązującymi tam zasadami, pokazując jednocześnie, że nikt nie wkracza tam samotny. Przybyszy jeszcze przed bramą witają ukochani zmarli i sprawiają, że po drugiej stronie życia znika poczucie strachu czy osamotnienia. Odpowiednikiem bram nieba strzeżonych przez Świętego Piotra staje się w tej wizji Kozią Bramą, a strzegąca jej koza ma wszystko wypisane na liściu kapusty. Tuż za bramą jest czyściec w postaci zwierzęcej Łaźni, w której Czmyszka zmywa z siebie ziemski kurz przed wejściem do raju. A tam wszystkie stworzenia są równe i znajdują swoje miejsce. Znika głód i strach, więc nie ma powodu bać się drapieżników i można zawiązywać całkiem nowe przyjaźnie.

Trudna tematyka śmierci została w książce potraktowana z powagą, a jednocześnie pełną ciepła delikatnością. Jest w niej opowieść o godzeniu się z odchodzeniem, także własnym, ale też o przestrzeni do narodzin przyjaźni wcześniej niemożliwych. Piękne ujęcie prawdy, że czasem to okoliczności czynią z nas wrogów, a w innym miejscu i czasie między naturalnymi wrogami jest możliwa zupełnie inna relacja.

"Nawet myszy idą do nieba" to niezwykła, pełna ciepła opowieść o śmierci, życiu pozagrobowym, ale też niezwykłej przyjaźni i drugiej szansie, na którą zawsze warto mieć nadzieję. Z ciekawymi bohaterami, pozornie tak do siebie nieprzystającymi. Opatrzona przepięknymi ilustracjami Denisy Grimmovej książka urzeka subtelnością, spokojną narracją i nietuzinkową fabułą. Mądra, wyjątkowa, niezwykle refleksyjna historia, którą możecie zaproponować także starszym przedszkolakom. A po lekturze być może wybierzecie się na jej animowaną wersję do kina. Bez dwóch zdań, Afera wie, co dobre.

Literatura czeska nie przestaje mnie pociągać, zarówno ta dla dorosłych, jak i ta dla dzieci. Dlatego zupełnie nie mogłam się oprzeć skrytej za piękną okładką historii "Nawet myszy idą do nieba" Ivy Prochazkovej, którą wcześniej znałam jako autorkę powieści dla dorosłych.

Wydawać by się mogło, że historia, która zaczyna się od śmierci głównego bohatera, nie może być...

Oswajanie dzieci ze śmiercią wcale nie musi być smutne. Książka „Nawet myszy idą do nieba” Ivy Procházkovej pokazuje, że radość można znaleźć także po śmierci, a czasem można nawet, szczególnie będąc zwierzęciem, powrócić na ziemię w innej postaci.

Dlaczego ta książka mnie urzekła? Przede wszystkim widać w niej taką typową dziecięcą radość. Zwierzęta przebywające w niebie mają nielimitowany czas na zabawę. Wygłupiają się, grają w wymyślone gry zespołowe, nie czują głodu i wreszcie mogą być tym, kim chcą. Choćby przyjacielem swojego ziemskiego odwiecznego wroga. Cała ta radość wzbogacona jest o przepiękne ilustracje Denisy Grimmovej. Aż trudno od nich oderwać wzrok. Do tego piękna okładka i świetne wydanie.
Więcej na: https://konfabula.pl/nawet-myszy-ida-do-nieba/

Oswajanie dzieci ze śmiercią wcale nie musi być smutne. Książka „Nawet myszy idą do nieba” Ivy Procházkovej pokazuje, że radość można znaleźć także po śmierci, a czasem można nawet, szczególnie będąc zwierzęciem, powrócić na ziemię w innej postaci.

Dlaczego ta książka mnie urzekła? Przede wszystkim widać w niej taką typową dziecięcą radość. Zwierzęta przebywające w niebie...

Co dzieje się ze zwierzątkiem po jego śmierci? Można przyjąć wersję pesymistyczną, iż pupil znika bezpowrotnie. Można też, wzorem Ivy Procházkovej, autorki książeczki dla dzieci pt.: Nawet myszy idą do nieba optymistycznie założyć, iż ziemski koniec może być nowym początkiem, a odchodzący zwierzak trafia do zwierzęcego nieba, do miejsca, w którym czeka na nie zarówno beztroskie, pełne swobody i hulanek życie jak i prawdziwa przyjaźń.

W takie miejsce trafia Czmyszka, mała myszka, która traci życie po tragicznym upadku z urwiska. Spotyka tam swojego odwiecznego wroga – liska Rudeusza. Czy niebo stanie się dla Czmyszki bezpieczną przystanią, a wrogi rudzielec prawdziwym kompanem zabaw? Czy zwierzątka będą potrafiły odnaleźć się w zwierzęcym raju czy też wręcz przeciwnie, zapragną powrotu na ziemię, do ukochanego lasu? Czy takie marzenia mają szansę się ziścić bez jakichkolwiek konsekwencji?

SONY DSC

Iva Procházková dotyka tematu wrażliwego. Śmierć to często temat tabu, o którym niełatwo rozmawiać z dziećmi. Czeska pisarka odczarowuje ów motyw. Nawet myszy idą do nieba to bowiem historia pełna ciepła, zaskakujących zwrotów akcji i dobrego humoru. Akt odejścia zwierzaka przekuty został tutaj w piękną opowieść o sile przyjaźni i walki z uprzedzeniami. To pełna serdeczności i spokoju historia o próbie zwalczania wrodzonych lęków. Wszak nawet największe animozje mogą okazać rzeczą wydumaną, a najstraszniejszy nawet wróg nie takim diabłem strasznym, jak go malują. Próba ujarzmienia strachu, otwarcie się na drugie stworzenie, spojrzenie na niego poza ziemskimi podziałami – para głównych bohaterów uczy tolerancji, otwartości oraz życzliwości wobec siebie.

W tej nagrodzonej czeską nagrodą literacką Magnesia Litera książce pada szczególne światło na samo niebo, jako na miejsce absolutnej beztroski. Procházková maluje je, jako krainę, w której królują wyłącznie pozytywne emocje, co może być początkowo dla jego bywalców interesujące i atrakcyjne, na dłuższą metę może zahaczać o nudę. Wszak życie bywa pełniejsze, gdy wypełniają je nie tylko pozytywne wibracje, ale też wyzwania. Przecież nic tak nie dodaje skrzydeł jak udane próby stawiania im czoła. Czeska prozaiczka taktownie wskazuje, iż pełnia szczęścia to życie wraz z jego cieniami i blaskami.

Nawet myszy idą do nieba jest książeczka, której autorka podchodzi do tematu oswajania śmierci z prawdziwie wielką lekkością i wyczuciem słowa. Brak tutaj podniosłego tonu, ckliwych uniesień, taniego grania na emocjach. To historia szczera, wyważona, pełna ciepła i zdrowego dystansu do życia i śmierci. Zjedna zarówno treścią, jak i przepięknymi ilustracjami autorstwa Denisy Grimmovej. Są to kadry pełne uroku, cieszące oko, ale też w pełni oddające ducha bajki. Pięknie wydana pozycja z równie atrakcyjną treścią.

www.bookiecik.pl

Co dzieje się ze zwierzątkiem po jego śmierci? Można przyjąć wersję pesymistyczną, iż pupil znika bezpowrotnie. Można też, wzorem Ivy Procházkovej, autorki książeczki dla dzieci pt.: Nawet myszy idą do nieba optymistycznie założyć, iż ziemski koniec może być nowym początkiem, a odchodzący zwierzak trafia do zwierzęcego nieba, do miejsca, w którym czeka na nie zarówno...

Cudowna książkowa propozycja dla rozpoczynających przygodę z czytaniem dzieciaków, której jedną z największych zalet jest poruszenie tematu śmierci zwierzaka. I to omówienie tego tematu w sposób delikatny, subtelny a jednocześnie przejrzysty, niewzbudzający strachu ani obawy o to, co znajduje się po drugiej stronie. Jakże często sami mamy z tym problem i o ile jeszcze potrafimy wytłumaczyć śmierć człowieka, o tyle śmierć zwierzęcia i to, co potem dzieje się z pupilem dla większości jest zagadką. A nie ukrywajmy, że dla dzieciaków temat jest ważny.
Głównymi bohaterami niniejszej książki są myszka Czmyszka i lis Rudolf. Zagorzali wrogowie w tragiczny sposób giną i spotykają się po drugiej stronie, gdzie nikt na nikogo nie poluje, nikt nie jest głodny ani nie czuje potrzeby zdobywania pożywienia. W świecie pozaziemskim panują luźne zasady, a jednak wszystko jest zorganizowane. Początkowo Czmyszka czuje się tam wspaniale – posiada umiejętności, o których na ziemi nawet nie śniła, spotyka dawno zmarłych krewnych oraz zaprzyjaźnia się z innymi zwierzętami oraz, ku swojemu zdziwieniu odkrywa, iż jej dotychczasowy wróg jest całkiem miłym, sympatycznym, wrażliwym i spragnionym przyjaźni lisem. Stopniowo zaczyna łączyć ich wyjątkowa więź i kiedy odnajdują się już w zwierzęcym niebie – pojawia się w nich tęsknota za ziemskimi przygodami i codziennością, która odebrana przez śmierć, wydaje im się teraz jeszcze bardziej atrakcyjna.
W zwierzęcym raju nie musi się uczyć, nie ma się czego bać, nie ma na co czekać…w niebie może się tylko bawić. A ileż można się bawić? Wspomnienia utraconego życia są tak emocjonujące, że myszka i lis pragną wrócić na ziemię. Czy im się to uda? I czy pogodzą się z postacią, w jakiej przyjdzie im żyć? I czy niebo jest dobre…ale tylko na chwilę?
Cudowna lektura dla prawdziwych wrażliwców ukazująca, jak ważna w życiu jest przyjaźń i poświęcenie. Branie pod uwagę potrzeb i marzeń drugiego sprawia, że podejmowane decyzje przychodzą z łatwością, a ich konsekwencje nierzadko zaskakują. I, co najważniejsze, w ostatecznym rozrachunku zaskakują pozytywnie.
Opowieść o myszce i lisku to opowieść pełna wrażliwości, ciepła i empatii. Pięknie napisana trafi w gusta najbardziej wymagających czytelników. Wzrusza, zaciekawia, bawi i uczy, że trzeba mieć zawsze oczy otwarte na potrzeby drugiego i chwytać życie pełnymi garściami. Tematyka śmierci staje się zrozumiała, podobnie jak świadomość, że w życiu jest całe mnóstwo odcieni szarości. Cała historia to cudowna literacka przygoda, ukryta w przepięknej oprawie graficznej, z twardą, filmową okładką i ozdobiona mnóstwem naprawdę ciekawych, kolorowych ilustracji. Wszystko to zawdzięczamy wrocławskiemu wydawnictwu Afera, które wypuszcza w świat fantastyczne historie zamknięte w cyklu „Czeska bajka”. W stosunkowo niegrubej książce znajduje się całkiem dużo tekstu, z którym spokojnie mogą się zmierzyć dzieciaki rozpoczynające przygodę z czytaniem. A po przeczytaniu, oczywiście zapraszamy na film, który ukazał się w Polsce równocześnie z książką.

Cudowna książkowa propozycja dla rozpoczynających przygodę z czytaniem dzieciaków, której jedną z największych zalet jest poruszenie tematu śmierci zwierzaka. I to omówienie tego tematu w sposób delikatny, subtelny a jednocześnie przejrzysty, niewzbudzający strachu ani obawy o to, co znajduje się po drugiej stronie. Jakże często sami mamy z tym problem i o ile jeszcze...

Iva Procházková napisała piękną i mądrą opowieść o przyjaźni pomimo różnic i uprzedzeń. I o zwierzęcym raju, czyli życiu bez trosk i zmartwień, gdzie niczego niby do szczęścia nie trzeba, a jednak…

Więcej na blogu:
http://wilczelektury.blogspot.com/2022/05/nawet-myszy-ida-do-nieba.html

Iva Procházková napisała piękną i mądrą opowieść o przyjaźni pomimo różnic i uprzedzeń. I o zwierzęcym raju, czyli życiu bez trosk i zmartwień, gdzie niczego niby do szczęścia nie trzeba, a jednak…

Więcej na blogu:
http://wilczelektury.blogspot.com/2022/05/nawet-myszy-ida-do-nieba.html

Ta książka bardzo mi się podoba, tak samo fajna jak i film na podstawie tej książki. Polecam wszystkim, a szczególnie tym którzy lubią zwierzęta 🐁🦊

Ta książka bardzo mi się podoba, tak samo fajna jak i film na podstawie tej książki. Polecam wszystkim, a szczególnie tym którzy lubią zwierzęta 🐁🦊