Daniel miał spędzić spokojne wakacje u cioci,a skończyło się na przygodzie życie w mroźnych odstępach Norwegii i to w iście kryminalnym stylu.

Zaczęło się od doniesienia o martwym niedźwiedziu polarnym i chociaż nikt nie miał tego w planach, chwilę potem z odpowiednim ekwipunkiem Daniel wraz z ciocią ruszyli śladem kłusowników. Na swojej drodze napotkają przeszkody i rozmaitych ludzi, dotrą do zakątków gdzie natura nietknięta ręką człowieka będzie zachwycać bezkresnym pięknem.

To opowiedziana niezwykle malowniczo, wzruszająca, zabawna i bardzo klimatyczna historia dotycząca brutalnej i bezwzględnej ingerencji człowieka w naturę. I chociaż jej przekaz jest dosadny i mocny, to łatwo można się w nią zagłębić i przepłynąć niczym z wartkim nurtem rzeki, bo lekkie pióro Ilony Wiśniewskiej doskonale oddaje klimat, emocje bohaterów i wyjątkową aurę północy.

A skoro już o bohaterach mowa, to chociaż są tak skrajnie różni, ukształtowani przez pasje, pracę i życie które wiodą, to aż chce się każdego z nich bliżej poznać i posłuchać ich opowieści.

Przygoda, którą Daniel przeżyje, ludzie których pozna, doświadczenie które zbierze będzie miało na niego ogromny wpływ.

No i oczywiście ilustracje! Są cudowne - zerknijcie na zdjęcia ze środka książki. Nie umiałabym wyobrazić sobie innych, które tak oddałby klimat tej historii!
Całość jest wspaniała! Polecam!

Daniel miał spędzić spokojne wakacje u cioci,a skończyło się na przygodzie życie w mroźnych odstępach Norwegii i to w iście kryminalnym stylu.

Zaczęło się od doniesienia o martwym niedźwiedziu polarnym i chociaż nikt nie miał tego w planach, chwilę potem z odpowiednim ekwipunkiem Daniel wraz z ciocią ruszyli śladem kłusowników. Na swojej drodze napotkają przeszkody i...

Nowy rok, nowe wyzwania! Kiedy zobaczyłam zimową tematykę styczniowego wyzwania, nie miałam żadnych pomysłów, po co sięgnąć i przyznam, że czekałam instagramową rolkę i w ciemno wybrałam tytuł. Taka spontaniczność!

Trafiło na młodzieżową opowieść Ilony Wiśniewskiej „Przyjaciel północy”. Na start się przyczepię, że akcja działa się latem, no ale na odległym, śnieżnym archipelagu Svalbardzie (Norwegia) – więc zaliczamy.

Pomimo że książka skierowana jest do młodszych czytelników – bawiłam się świetnie, żałując momentami, że nie mogła trafić w moje ręce lata temu. Nienachalna, cenna wartość edukacyjna swobodnie miesza się z tu przygodami, podróżami, dziką naturą i amatorskim śledztwem detektywistycznym. Wiele tu ciepła do natury, zwierząt i mroźnego klimatu (który, nie jest tak promowany jak gorące wyspy i palmy). Do tego nietypowe, ale świetnie wpasowujące się, artystyczne ilustracje autorstwa Mariusza Andryszczyka. Dzieło niemal kompletne, a jedyne, czego mi zabrakło to bardziej robudowanego zakończenia, które (na ironię) przypomniało mi lata szkolne i niższe oceny za eseje z języka polskiego.

Powieści z wątkiem krajoznawczym zawsze mi się wyjątkowo podobały, gdzie nie tylko wchodzimy w przedstawioną historię, ale możemy się dowiedzieć, czegoś więcej o innym zakątku świata.

Wyzwanie LC 2024 – styczeń – przeczytam książkę, której akcja dzieje się zimą. 

Nowy rok, nowe wyzwania! Kiedy zobaczyłam zimową tematykę styczniowego wyzwania, nie miałam żadnych pomysłów, po co sięgnąć i przyznam, że czekałam instagramową rolkę i w ciemno wybrałam tytuł. Taka spontaniczność!

Trafiło na młodzieżową opowieść Ilony Wiśniewskiej „Przyjaciel północy”. Na start się przyczepię, że akcja działa się latem, no ale na odległym, śnieżnym...

Ostateczne rozstrzygnięcie zagadki kryminalnej naciągane, ale ponieważ jest to tylko pretekst by poznać piękno Północy to skupię się na malowniczości a zarazem realności opisu życia na Arktyce.

Ostateczne rozstrzygnięcie zagadki kryminalnej naciągane, ale ponieważ jest to tylko pretekst by poznać piękno Północy to skupię się na malowniczości a zarazem realności opisu życia na Arktyce.

Świetna opowieść dla dzieci i młodzieży, w którą bardzo się wciągnęłam. Historia zapiera nas na północ go krainy niedzwiedźi polarnych, którym zagraża globalne ocieplenie i działalność nieodpowiedzialnych ludzi. Piękna historia, aż poczułam ten chłód z północy. Idealna lektura na zime 🌨

Świetna opowieść dla dzieci i młodzieży, w którą bardzo się wciągnęłam. Historia zapiera nas na północ go krainy niedzwiedźi polarnych, którym zagraża globalne ocieplenie i działalność nieodpowiedzialnych ludzi. Piękna historia, aż poczułam ten chłód z północy. Idealna lektura na zime 🌨

Każdy nastolatek i dorosły powinni znać temat okrutnego zabijania naszej przyrody, szczególnie niedźwiedzi. W książce ten trudny i smutny temat jest przedstawiony przyswajalnie dla młodego człowieka. Choć i dorosły nie będzie się raczej nudzić, jeśli przymknie oko na czasem naciągane wydarzenia i idealnego 12latka Daniela. Jest w niej sporo przyrodniczych ciekawostek. Kilka razy można się uśmiechnąć z różnych sytuacji i bardzo łatwo można dać się wciągnąć w historię. Trochę przypominało mi to kryminał, bo i okrwawione zwłoki były. Dlatego książkę poleciłabym nieco starszym, niż małym wrażliwym dzieciom.

Każdy nastolatek i dorosły powinni znać temat okrutnego zabijania naszej przyrody, szczególnie niedźwiedzi. W książce ten trudny i smutny temat jest przedstawiony przyswajalnie dla młodego człowieka. Choć i dorosły nie będzie się raczej nudzić, jeśli przymknie oko na czasem naciągane wydarzenia i idealnego 12latka Daniela. Jest w niej sporo przyrodniczych ciekawostek. Kilka...

Ciekawa książka dla młodzieży, nie przesadzona, w punkt. pokazuje realia Svalbardu.

Ciekawa książka dla młodzieży, nie przesadzona, w punkt. pokazuje realia Svalbardu.

Prezentowała ciekawe przygody głównego bohatera na Spitsbergenie. Surowy krajobraz, dzień który trwa kilka miesięcy, zwierzęta oraz sprawa brutalnie mordowanych niedźwiedzi polarnych - to wszystko znalazło się w tej książce.

W trakcie czytania tej książki dopadła mnie niemoc czytelnicza, lecz książkę czytało mi się przyjemnie.

Podobały mi się bardzo opisy samej przyrody, a duży wątek sprawy zabijanych niedźwiedzi dodawał ciekawości.

Książka będzie idealna na długie, zimowe wieczory ❄️

Prezentowała ciekawe przygody głównego bohatera na Spitsbergenie. Surowy krajobraz, dzień który trwa kilka miesięcy, zwierzęta oraz sprawa brutalnie mordowanych niedźwiedzi polarnych - to wszystko znalazło się w tej książce.

W trakcie czytania tej książki dopadła mnie niemoc czytelnicza, lecz książkę czytało mi się przyjemnie.

Podobały mi się bardzo opisy samej przyrody,...

Kolejne spotkanie z Iloną Wiśniewską tym razem w odsłonie dla młodszych czytelników. Oby więcej tak pięknych i mądrych książek dla młodzieży.

Lato to dla mnie czas kiedy bardzo chętnie podróżuję mentalnie w polarnych kierunkach. Prawie kryminalna przygoda na Spitsbergenie była więc wyborem doskonałym. Zwłaszcza, że była to też okazja do spotkania starych znajomych z wcześniejszych polarnych wojaży. Był i Birgen i Harald a i Wojtka ( Moskala) nie zabrakło.

Autorka przemyciła kilka historii, które dobrze znam ale i tak spotkanie było emocjonujące. Młodszy czytelnik zrozumie skalę fatalnych skutków globalnego ocieplenia tak dramatycznie wpływającą na dalszy byt niedźwiedzi polarnych a dołączona mapka pozwoli wraz z nastoletnim Danielem śledzić geografię Spitsbergenu

Dla mnie do podróż uroczo wzruszająca i jak zwykle podsycająca tęsknotę za ukochaną Północą.

Kolejne spotkanie z Iloną Wiśniewską tym razem w odsłonie dla młodszych czytelników. Oby więcej tak pięknych i mądrych książek dla młodzieży.

Lato to dla mnie czas kiedy bardzo chętnie podróżuję mentalnie w polarnych kierunkach. Prawie kryminalna przygoda na Spitsbergenie była więc wyborem doskonałym. Zwłaszcza, że była to też okazja do spotkania starych znajomych z...

Normalna moją 7, ale dodałam gwiazdkę, żeby rozpowszechnić książkę. Edukacyjna, ciekawa.
Mam nadzieję, że będą kolejne książki dla dzieci tej autorki :)

Normalna moją 7, ale dodałam gwiazdkę, żeby rozpowszechnić książkę. Edukacyjna, ciekawa.
Mam nadzieję, że będą kolejne książki dla dzieci tej autorki :)

To pierwsza fabularna powieść tej autorki, więc podchodziłam do niej z dużą rezerwą. Czytałam ją synkowi na dobranoc i przyznam, że usypiała go błyskawicznie, zupełnie nie mógł się wciągnąć i utrzymać uwagi, ale być może jeszcze nie dorósł do końca do tematu. Jeśli chodzi o moje wrażenia, to na plus oceniam piękne ilustracje, przesłanie "żeby chcieć mniej" i różne ciekawostki wplecione w fabułę. Jeśli zaś chodzi o samą intrygę i wątek zabójców niedźwiedzi to bardzo mi się dłużyły te wątki i męczyły. Już wolałam czytać o niesporczakach czy wielorybach, niż o tym "śledztwie". Biorąc pod uwagę, że to książka skierowana raczej do młodzieży to chyba zabrakło jej tego czegoś, co sprawia, że dzieci i nastolatki czytają historię z wypiekami na twarzy. Jak pomyślę o 12-letniej sobie, to raczej by mnie wtedy ta książka nie urzekła.

To pierwsza fabularna powieść tej autorki, więc podchodziłam do niej z dużą rezerwą. Czytałam ją synkowi na dobranoc i przyznam, że usypiała go błyskawicznie, zupełnie nie mógł się wciągnąć i utrzymać uwagi, ale być może jeszcze nie dorósł do końca do tematu. Jeśli chodzi o moje wrażenia, to na plus oceniam piękne ilustracje, przesłanie "żeby chcieć mniej" i różne...