Seria o Agacie Raisin potrafi poprawić nastrój. Zawiera nieoczywisty, subtelny humor, przemyca tysiąc szpil i zabawnych zachowań ludzkich.

Tom 4.
Upiorna Agatha tym razem podejmuje się śledztwa w sprawie morderstwa Jessicy Tartnick, organizatorki pieszych rajdów, doprowadzającej właścicieli ziemskich do szału ciągłymi żądaniami odbywania wycieczek przez ich działki. Agatha jest w siódmym niebie prowadząc śledztwo wraz ze swoim przystojnym sąsiadem Jamesem Laceyem. Nie spocznie, póki nie znajdzie sprawcy zabójstwa.

Rozrywka gwarantowana!

Seria o Agacie Raisin potrafi poprawić nastrój. Zawiera nieoczywisty, subtelny humor, przemyca tysiąc szpil i zabawnych zachowań ludzkich.

Tom 4.
Upiorna Agatha tym razem podejmuje się śledztwa w sprawie morderstwa Jessicy Tartnick, organizatorki pieszych rajdów, doprowadzającej właścicieli ziemskich do szału ciągłymi żądaniami odbywania wycieczek przez ich działki. Agatha...

Historia fajna ale zakończenie mnie dobiło, chodzi mi o życie prywatne bohaterki. Sama jestem baba i wiem, że takie jesteśmy i niektóre zrobią wszystko dla faceta więc ciągłe rozterki miłosne Agaty jeszcze przecierpiałam ale na końcu jak się już zrobiło uroczo między nimi to ona wyskoczyła z takim postanowieniem. Chyba straciłam do niej całą sympatię bo ogólnie jest ciekawą postacią. Oj nieprędko wrócę do tej serii, może wcale.
Uzewnętrzniłam się i jest mi już lepiej.

Historia fajna ale zakończenie mnie dobiło, chodzi mi o życie prywatne bohaterki. Sama jestem baba i wiem, że takie jesteśmy i niektóre zrobią wszystko dla faceta więc ciągłe rozterki miłosne Agaty jeszcze przecierpiałam ale na końcu jak się już zrobiło uroczo między nimi to ona wyskoczyła z takim postanowieniem. Chyba straciłam do niej całą sympatię bo ogólnie jest ciekawą...

Naprawdę słodka historyjka. I zabawna i złośliwa i sielska w sumie, pomimo raczej okropnych bohaterów. I nie mam na myśli samej Agaty, która się jawi prawie niczym anielica na tle koszmarnych piechurów.

Autorka jest mocno złośliwa. To znaczy wszystkie postacie i sytuacje są mocno przerysowane, włącznie z samym morderstwem, ale jednocześnie wszystko dobrze się trzyma konwencji żartu.

Naprawdę słodka historyjka. I zabawna i złośliwa i sielska w sumie, pomimo raczej okropnych bohaterów. I nie mam na myśli samej Agaty, która się jawi prawie niczym anielica na tle koszmarnych piechurów.

Autorka jest mocno złośliwa. To znaczy wszystkie postacie i sytuacje są mocno przerysowane, włącznie z samym morderstwem, ale jednocześnie wszystko dobrze się trzyma...

Sielskie wioseczki Cotswold kryją zbrodnię i mnóstwo niezbyt pięknych motywów. Agatha uwielbia odkrywać sąsiedzkie sekreciki.

Sielskie wioseczki Cotswold kryją zbrodnię i mnóstwo niezbyt pięknych motywów. Agatha uwielbia odkrywać sąsiedzkie sekreciki.

Raczej nie sięgnęłabym po książkę i sama ją przeczytała, aczkolwiek przesłuchanie jej jako audiobooka, w wykonaniu Pauliny Holtz nadrabia wszystko. Takie przyjemne "czytadełko" bez efektów WOW.

Raczej nie sięgnęłabym po książkę i sama ją przeczytała, aczkolwiek przesłuchanie jej jako audiobooka, w wykonaniu Pauliny Holtz nadrabia wszystko. Takie przyjemne "czytadełko" bez efektów WOW.

Na książkę trafiłam przypadkiem, ale myślę, że zostanę wierną czytelniczką serii. Agatha to wprawdzie nie moja ukochana Daisy D., ani tym bardziej panna Marple, ale chyba da się polubić. Nieskomplikowana akcja i typowo angielska atmosfera.

Na książkę trafiłam przypadkiem, ale myślę, że zostanę wierną czytelniczką serii. Agatha to wprawdzie nie moja ukochana Daisy D., ani tym bardziej panna Marple, ale chyba da się polubić. Nieskomplikowana akcja i typowo angielska atmosfera.

Kolejna zagadka kryminalna rozwiązywana przez Agathę i jej przystojnego sąsiada Jamesa. Końcówka tak zaskakująca, że aż nie wierzę .... i bynajmniej nie chodzi mi wątek kryminalny ;)

Kolejna zagadka kryminalna rozwiązywana przez Agathę i jej przystojnego sąsiada Jamesa. Końcówka tak zaskakująca, że aż nie wierzę .... i bynajmniej nie chodzi mi wątek kryminalny ;)

Całkiem przyjemny kryminał, taki bez większych ambicji ale dobrze się czyta. Pewnym mankamentem jest to, że wyjaśnia się wszystko w jednym momencie, ale da się to przeżyć i lektura dalej jest przyjemną rozrywką.

Całkiem przyjemny kryminał, taki bez większych ambicji ale dobrze się czyta. Pewnym mankamentem jest to, że wyjaśnia się wszystko w jednym momencie, ale da się to przeżyć i lektura dalej jest przyjemną rozrywką.

170/150/2020
Agatka dołącza do grupy piechurów. Bo jej atrakcyjny sąsiad już w niej jest. Tymczasem w innej piechurowej grupie w łeb (ze skutkiem śmiertelnym) obrywa pewna niemiła pani. Z włochatymi nogami ;-) Mnóstwo ludzi miało motyw, aby ją stuknąć, ponieważ celem jej życia (wprawdzie niewypowiedzianym) było wnerwienie każdej poznanej osoby. Oczywiście Agata znajduje mordercę, a przedtem poznaje całe mnóstwo zabawnych osób. Na horyzoncie pojawiają się problemy, bo amant z sąsiedztwa jej się oświadcza, a ona wprawdzie sama, ale nierozwiedziona… Więc w kolejnym tomie będzie dalszy ciąg perypetii żurawia i czapli. Ciekawe, w którym odcinku się zejdą. Albo rozejdą ostatecznie. Jak w meksykańskiej telenoweli ;-) Nadal lubię tę serię.

170/150/2020
Agatka dołącza do grupy piechurów. Bo jej atrakcyjny sąsiad już w niej jest. Tymczasem w innej piechurowej grupie w łeb (ze skutkiem śmiertelnym) obrywa pewna niemiła pani. Z włochatymi nogami ;-) Mnóstwo ludzi miało motyw, aby ją stuknąć, ponieważ celem jej życia (wprawdzie niewypowiedzianym) było wnerwienie każdej poznanej osoby. Oczywiście Agata znajduje...

Akcja książki częściowo przenosi się do sąsiedniego miasteczka, co zrozumiale było zabiegiem potrzebnym dla rozluźnienia atmosfery, ale mi żmudnie czytało się sceny z piechurami. Przyzwyczaiłam się już do mieszkańców Carsely i brakowało mi ich przy rozwiązywaniu zagadki.

Rozwiązanie zagadki jak zwykle bardzo przewidywalne, niemniej finał był zaskakujący. Nie mogłam się powstrzymać, by od razu zabrać się do kolejnej części.

Akcja książki częściowo przenosi się do sąsiedniego miasteczka, co zrozumiale było zabiegiem potrzebnym dla rozluźnienia atmosfery, ale mi żmudnie czytało się sceny z piechurami. Przyzwyczaiłam się już do mieszkańców Carsely i brakowało mi ich przy rozwiązywaniu zagadki.

Rozwiązanie zagadki jak zwykle bardzo przewidywalne, niemniej finał był zaskakujący. Nie mogłam się...