45
"To liczby, które znieczulają umysł. Mamy do dyspozycji tylko jedną śmierć, własną, śmierć innych możemy pojąć tylko pojedynczo. Teoretycznie możemy policzyć do miliona, nie umiemy jednak policzyć miliona śmierci".

Jest to opowieść o etycznej kwestii traktowania zwierząt. O tym, co sprawia, że jesteśmy ludźmi. Jak postaci bóstw przestały być postaciami połzwierzecymi, bo byłoby to mocno niewygodne ze względu na naszą dietę. O tym czy ich dusza jest mniej cenna niż nasza dusza? Jest to protest. Głośny. Logiczny. Przemyślany. Ujmujący. Zawstydzający.

Trudno zmienić swoje smaki, pokusy, przyzwyczajenia, przyjemności.

Może małymi krokami? ...Małe zmiany mają siłę kuli śnieżnej.

45
"To liczby, które znieczulają umysł. Mamy do dyspozycji tylko jedną śmierć, własną, śmierć innych możemy pojąć tylko pojedynczo. Teoretycznie możemy policzyć do miliona, nie umiemy jednak policzyć miliona śmierci".

Jest to opowieść o etycznej kwestii traktowania zwierząt. O tym, co sprawia, że jesteśmy ludźmi. Jak postaci bóstw przestały być postaciami połzwierzecymi,...

Czy jest to książka o filozofii, etyce, religii, kulturze, języku, człowieczeństwie, wegetarianizmie?
Mam wrażenie, że autor się czytelnikiem bawi, nie wygłaszając własnych przekonań ale zmuszając do nich czytającego.

Czy jest to książka o filozofii, etyce, religii, kulturze, języku, człowieczeństwie, wegetarianizmie?
Mam wrażenie, że autor się czytelnikiem bawi, nie wygłaszając własnych przekonań ale zmuszając do nich czytającego.

Ustami alter ego autor przedstawia czytelnikom swoje poglądy dotyczące traktowania zwierząt. To filozoficzne przemyślenia nad losem zwierząt zgotowanym im przez ludzi. Sprowadzenie ich do poziomu rzeczy, które służą zaspokojeniu fizjologicznych potrzeb, bez głębszego zastanawiania się jakim odbywa się to kosztem dla zwierząt, a teraz jeszcze dla środowiska. Autor w swoich przemyśleniach poszedł bardzo skrajnie, bo porównał zabijanie hodowlanych zwierząt do działań Niemców podczas II Wojny Światowej wobec Żydów. W książce mamy argumenty miażdżące postępowanie ludzi wobec zwierząt, ale też łagodzące, usprawiedliwiające, czy bagatelizujące. Znajdziemy też zdanie oburzenia a nawet pogardy wobec tak postawionej tezy. Generalnie autor pokazuje różne punkty widzenia, pozwala na różne zdania i emocje.

Książka warta przeczytania i przemyślenia, spojrzenia oczami innych na sprawę niezwykle istotną, jeśli nie pod względem etycznym to środowiskowym i humanitarnym. Ze względu na rozrost gatunku ludzkiego i w związku z tym, że potrzebuje on adekwatną ilość pożywienia, już dzisiaj wiemy, że mięsa, a raczej generalnie pożywienia nie wystarczy dla wszystkich, zwłaszcza wobec katastrofy klimatycznej i kurczących się obszarów nadających się pod uprawy roślin jadalnych. Hodowla zwierząt jest ogromną rozrzutnością i trwonieniem możliwości wyżywienia w sposób bardziej sprawiedliwy większej liczby ludzkości, a nie tylko tych bardziej uprzywilejowanych.

Czyta się, jak przystało na tekst filozoficzny, zdecydowanie nieśpiesznie, kontemplując, rozważając i szukając odpowiedzi.

Ustami alter ego autor przedstawia czytelnikom swoje poglądy dotyczące traktowania zwierząt. To filozoficzne przemyślenia nad losem zwierząt zgotowanym im przez ludzi. Sprowadzenie ich do poziomu rzeczy, które służą zaspokojeniu fizjologicznych potrzeb, bez głębszego zastanawiania się jakim odbywa się to kosztem dla zwierząt, a teraz jeszcze dla środowiska. Autor w swoich...

Jak na książkę filozoficzną wyjątkowo łatwa w odbiorze. Optyka co najmniej kilkunastu osób. Autora, pięciu osób komentujących utwór, oraz fikcyjnych postaci pojawiających się w opowiadaniu i reprezentujących różne postawy. Dodatkowo Peter Singer wymyślił ciekawą formułę na odniesienie się do utworu. Sama historia pisarki Elizabeth Costello dającej gościnny wykład i zakłócająca sielankę rodzinną (zwłaszcza synowej) jak na filozoficzny wywód zabawna.

Jak na książkę filozoficzną wyjątkowo łatwa w odbiorze. Optyka co najmniej kilkunastu osób. Autora, pięciu osób komentujących utwór, oraz fikcyjnych postaci pojawiających się w opowiadaniu i reprezentujących różne postawy. Dodatkowo Peter Singer wymyślił ciekawą formułę na odniesienie się do utworu. Sama historia pisarki Elizabeth Costello dającej gościnny wykład i...

Jak dla mnie książka jest fenomenem z uwagi na całkowitą otwartość autora, wolność od uprzedzeń i prezentowanie najszerszego spektrum poglądów. Jako praktykujący weganin spodziewałem się jednoznacznie "singerowskiego" wydźwięku tymczasem lektura zachęca do refleksyjności. Co ciekawe, pozwoliła mi ona na złapanie pewnego dystansu do własnego światopoglądu. Nie tyle wpłynęła na zmianę rygorów diety co raczej silniej otworzyła mnie na odmienność.
No i warsztat. Ech. Tu to już niezależnie od światopoglądu można się jedynie zachwycać.

Jak dla mnie książka jest fenomenem z uwagi na całkowitą otwartość autora, wolność od uprzedzeń i prezentowanie najszerszego spektrum poglądów. Jako praktykujący weganin spodziewałem się jednoznacznie "singerowskiego" wydźwięku tymczasem lektura zachęca do refleksyjności. Co ciekawe, pozwoliła mi ona na złapanie pewnego dystansu do własnego światopoglądu. Nie tyle wpłynęła...

Wyrafinowana gra z czytelnikiem dotycząca praw zwierząt, nadawanych im (lub) nie przez człowieka. Książka filozofująca, zmuszająca do przemyśleń i kształtowania własnych poglądów dotyczących relacji między ludźmi a zwierzętami.

Wyrafinowana gra z czytelnikiem dotycząca praw zwierząt, nadawanych im (lub) nie przez człowieka. Książka filozofująca, zmuszająca do przemyśleń i kształtowania własnych poglądów dotyczących relacji między ludźmi a zwierzętami.

Bardzo mi się podobały te mądre przemyślenia głównych postaci, zwłaszcza Elizabeth Costello, o sprawach ważnych. Jako wegetarianka nie mam dylematów, które targają niektórymi bohaterami, ale rozumiem je. Bardzo przemyślana fabuła, inteligentnie podana.

Bardzo mi się podobały te mądre przemyślenia głównych postaci, zwłaszcza Elizabeth Costello, o sprawach ważnych. Jako wegetarianka nie mam dylematów, które targają niektórymi bohaterami, ale rozumiem je. Bardzo przemyślana fabuła, inteligentnie podana.

To jedna z moich ulubionych pozycji JMC. Nie tylko ze względu na arcyciekawą tematykę. W książce Noblista prezentuje tak wyrafinowane podejście, że do końca nie sposób odgadnąć, czy zgadza się z tezami aktywistów broniących praw zwierząt, czy te tezy podważa. Dialogi są poprowadzone w taki sposób, że na pewno zmuszają do przemyśleń. Chyba właśnie o taki efekt chodziło południowoafrykańskiemu mistrzowi pióra.

To jedna z moich ulubionych pozycji JMC. Nie tylko ze względu na arcyciekawą tematykę. W książce Noblista prezentuje tak wyrafinowane podejście, że do końca nie sposób odgadnąć, czy zgadza się z tezami aktywistów broniących praw zwierząt, czy te tezy podważa. Dialogi są poprowadzone w taki sposób, że na pewno zmuszają do przemyśleń. Chyba właśnie o taki efekt chodziło...

Dopiero teraz przeczytałem i dobrze się stało. Po pierwsze - doskonały, nowy przekład Jacka Dehnela, po drugie suma moich doświadczeń z innymi gatunkami, a także suma doświadczeń wynikających z dyskusji na ich temat na pewno wpłynęły na mój odbiór treści. Ksiązka mnie porwała, nie mogłem przestać czytać, co jest dziwne. Treści są trudne posłowia kilku autorów bardzo rozbudowane, niemniej to wszystko sprawia, że "Żywoty zwierząt" są zapisem dyskusji, do której autor zaprosił przedstawicieli swojego gatunku - tak rzeczywistych (i wybitnych) jak i wymyślonych. Dyskusja i krzyżowanie się argumentów w treści wywołały we mnie skojarzenie - z jednej strony z platońskimi "Dialogami" , z drugiej z dziennikarskim punktem widzenia nakazującym, w imię obiektywizmu, przedstawianie argumentów różnych stron sporu. Rzadko, która książka aż tak mnie porwała. I nadziwić się temu nie mogę - zamiast filozofowania zawsze wolałem działanie...

Dopiero teraz przeczytałem i dobrze się stało. Po pierwsze - doskonały, nowy przekład Jacka Dehnela, po drugie suma moich doświadczeń z innymi gatunkami, a także suma doświadczeń wynikających z dyskusji na ich temat na pewno wpłynęły na mój odbiór treści. Ksiązka mnie porwała, nie mogłem przestać czytać, co jest dziwne. Treści są trudne posłowia kilku autorów bardzo...

https://papierowybluszcz.wordpress.com/2022/09/20/zywoty-zwierzat-john-maxwell-coetzee/

Najnowsze wydanie książki Żywoty zwierząt noblisty Johna Maxwella Coetzee jest dopracowane w najmniejszych szczegółach i niewątpliwie zasługuje na uznanie. Już sama paczka od wydawnictwa Znak miło mnie zaskoczyła. Wnętrze pudełka było wypełnione wiórami, a na nich położono starannie opakowaną w papier książkę. Nie byłoby w tym może nic nadzwyczajnego – ot eleganckie opakowanie podkreślające wartość tej publikacji – gdyby nie fakt, że nie był to zwykły papier prezentowy. Nadrukowano na nim bowiem hasła takie jak: „świeże mięso”, „gwarancja jakości”, „bon appetit”, „smaczne & zdrowe”, oraz rysunki m.in. zwierząt, kiełbas, boczku, sztućców. Wszystko to od razu nasunęło mi myśl o elegancko zapakowanym, drogim kawałku mięsa. Po odpakowaniu książki ta wizja jeszcze się wzmogła, gdyż na okładce zobaczyłam głowy zakolczykowanych krów pomalowane na czerwono. Na kolczykach umieszczono tytuł i autora książki. Pomyślałam: no tak, wszystko tu się zgadza – dokładnie taki zgotowaliśmy im żywot. Kończą w kawałkach, w mniej lub bardziej estetycznych opakowaniach. Bardzo doceniam pomysłowość wydawcy, bo jeszcze zanim otworzyłam książkę, moje myśli powędrowały dokładnie tam, gdzie autor książki zabiera nas podczas jej czytania.

Książka Żywoty Zwierząt to nie tylko krótka powieść Johna M. Coetzee, ale też zbiór komentujących ją esejów: literaturoznawczyni Marjorie Garber, filozofa Petera Singera, religioznawczyni Wendy Doniger, antropolożki i biolożki Barbary Smuts. W Polsce ukazała się po raz pierwszy w 2004 roku. Trzymane przeze mnie w rękach najnowsze wydanie wzbogacone zostało dodatkowo o wstęp autorstwa filozofki Amy Gutmann. Mam wobec niego mieszane uczucia, bo moim zdaniem trochę za dużo zdradza z treści książki. Wstęp bowiem to esencja tego, co znajdziemy w powieści oraz podsumowanie refleksji naukowców zawartych w esejach.

No dobrze, najwyższy czas napisać o samej powieści. Jej bohaterka – Elizabeth Costello jest uznaną powieściopisarką i właśnie przyleciała do Appleton College, aby wygłosić dwa wykłady na dowolnie wybrane przez siebie tematy. Elizabeth nie chce jednak mówić o literaturze – postanawia oba wykłady poświęcić kwestii praw zwierząt. A dokładniej – decyduje się przeanalizować „zbrodnię o szokujących rozmiarach”. W swoich wykładach pozwala sobie na radykalizm, nie dbając o to, jak obiorą ją słuchacze. Costello porównuje zbrodnie Trzeciej Rzeszy do tego, w jaki sposób my traktujemy zwierzęta, zamykając je w zakładach produkcyjnych czy fermach. Używa tego porównania świadoma, że tego typu wykłady mogą polaryzować ludzi. Podczas wykładów głos zabierają uczestnicy seminarium, stając w opozycji do jej poglądów. Żadna z postaci nie ma całkowicie racji ani całkowicie się nie myli (ta wielowarstwowość wykładu jest dobrze opisana w esejach dołączonych do powieści).

Autor już od pierwszych stron pokazuje trudną relację między bohaterką a jej rodziną. Elizabeth i Norma – żona jej syna Johna, nigdy się nie lubiły. Obopólną niechęć wzmaga fakt, że Elizabeth coraz bardziej widzi swoich jedzących mięso bliskich jako osoby popełniające przestępstwo. Z kolei jej rodzina uważa, że kobieta nie ma prawa wymagać od nich radykalnej zmiany, której oni nie chcą. Elizabeth w swoich przekonaniach czuje się coraz bardziej wyobcowana – i wśród bliskich i w środowisku akademickim.

Żywoty zwierząt to książka, obok której nie można przejść obojętnie, po przeczytaniu na bardzo długo zapada w pamięć, niezależnie od tego, po czyjej stronie barykady się znajdujemy: obrońców praw zwierząt czy ich ideowych przeciwników. Coetzee w mistrzowskim stylu porusza szereg kwestii dotyczących okrucieństwa wobec zwierząt i prowokuje czytelnika do głębszej refleksji nad ich losem.

https://papierowybluszcz.wordpress.com/2022/09/20/zywoty-zwierzat-john-maxwell-coetzee/

Najnowsze wydanie książki Żywoty zwierząt noblisty Johna Maxwella Coetzee jest dopracowane w najmniejszych szczegółach i niewątpliwie zasługuje na uznanie. Już sama paczka od wydawnictwa Znak miło mnie zaskoczyła. Wnętrze pudełka było wypełnione wiórami, a na nich położono starannie...