CAWPILE 8,96

CAWPILE 8,96

Ta książka była stworzona do bycia audiobookiem, może to kwestia tego, że wcześniej była podcastem, ale wspaniale się tego słuchało. Powiem szczerze, że nie popatrzyłam na opis, a jako, że to książka Johna Greena to byłam przygotowana na młodzieżówkę, a zanim się obejrzałam słuchałam o bernikli kanadyjskiej, Pingwinach z Madagaskaru czy Super Mario Kart i to było tak randomowe, a jednocześnie tak fajne, bo było po prostu o świecie. Także tytuł zdecydowanie pasuje do książki.

Ta książka była stworzona do bycia audiobookiem, może to kwestia tego, że wcześniej była podcastem, ale wspaniale się tego słuchało. Powiem szczerze, że nie popatrzyłam na opis, a jako, że to książka Johna Greena to byłam przygotowana na młodzieżówkę, a zanim się obejrzałam słuchałam o bernikli kanadyjskiej, Pingwinach z Madagaskaru czy Super Mario Kart i to było tak...

Zbiór krótkich, z braku lepszego sformułowania, esejów na różne tematy. Dość uniwersalne, mimo że czasem punktem wyjścia jest coś tak konkretnego jak Jerzy Dudek w Liverpoolu. Nie wychodzę po tym mądrzejsza, ale chwyciła mnie za serce

Zbiór krótkich, z braku lepszego sformułowania, esejów na różne tematy. Dość uniwersalne, mimo że czasem punktem wyjścia jest coś tak konkretnego jak Jerzy Dudek w Liverpoolu. Nie wychodzę po tym mądrzejsza, ale chwyciła mnie za serce

Uwielbiam w powieściach Greena, w jego stylu, to, że dodaje tam wiele interesujących faktów z różnych dziedzin - tuatary, Clostridium difficile, Franciszka Ferdynanda, różne kwestie matematyczne, itd. - rzeczy, o których będę zawsze pamiętać właśnie przez to, że kojarzą mi się z jego książkami. I dlatego wiedziałam, że ta książka będzie bardzo dobra. Bo autor ma talent do przemycania tego typu kwestii - a tu mógł to rozwinąć w pełnej okazałości.
"Antropocen..." to zbiór esejów na przeróżne tematy, od bakterii gronkowca, przez malowidła w jaskini Lascaux, aż do Monopoly. Taki zbiór wiedzy bezużytecznej 😂. Chociaż z drugiej strony, można dowiedzieć się rzeczy o których informacji nigdy by się nie szukało, a także wielu ważnych, niemal niepokojących informacji o naszym świecie (no i co nieco o życiu autora 😉).
Nie wszystkie eseje były dla mnie interesujące, co jest naturalne. Jedne tematy bardziej do mnie przemawiały, inne mniej. Ale nawet jeżeli jakiś temat nie jest mi bliski, to czytałam z zaciekawieniem, po prostu w takiej sytuacji nie zostanie to ze mną na dłużej.
Nie jest to książka którą można przeczytać na raz, mimo że jest stosunkowo krótka. Jesteśmy tu zalewani ogromną ilością faktów, kompletnie ze sobą niezwiązanych, więc potrzeba odrobinę czasu by przyswoić te informacje. Czytanie o "Pingwinach z Madagaskaru", a zaraz potem o historii sklepów spożywczych jest zwyczajnie niewygodne. Dlatego proponuję czytać tę książkę wtedy, kiedy macie ochotę, po kilka esejów, a najlepiej po jednym. Przynajmniej moim zdaniem tak jest najlepiej. Wtedy łatwiej przyswajamy nowe informacje, a niektóre są naprawdę ciekawe.
Poza tym - jak zwykle u Greena - ta książka jest kopalnią cytatów. Ja zaznaczyłam ich mnóstwo 😂. Niektóre to zabawne momenty, inne zawierają interesujące informacje, a większość - myśli, które wiele znaczą i z pewnością zostaną ze mną na dłużej.
Szczególnie polecam tę książkę wszystkim, którzy znają i lubią twórczość Johna Greena. Zwłaszcza, jeżeli czytaliście wszystkie, albo chociaż większość jego książek. Dodatkową frajdą będzie wówczas przypominanie sobie fragmentów jego powieści i odnajdywanie w nich elementów autobiograficznych. Oczywiście jest to naturalne, że pisząc, wkładamy w to cząstkę siebie, czasem większą, niż nam się wydaje. Czy autor robił to celowo, czy wychodziło to samo z siebie - nie wiem, ale odkrywanie tych drobiazgów jest fascynujące.
Musicie wiedzieć, że ta książka jest najbardziej autobiograficzna ze wszystkich książek autora. Recenzując różne rzeczy i zjawiska, autor opowiada też o sytuacjach ze swojego życia (poniekąd wiele z nich spowodowało, że zainteresował się kwestiami, o których pisze). Dzięki tej książce łatwiej zrozumieć, dlaczego Green pisze tak, jak pisze. Dlaczego niektóre wątki pojawiają się w jego powieściach.
Więc jeżeli nie czytaliście żadnej książki autora, to na początek (moim zdaniem) ta nie będzie najlepsza. Myślę, że to pozycja dla osób zainteresowanych światem, owszem, ale także znających chociaż trochę twórczość autora.
Uważam, że ta książka zasługuje na trochę większy rozgłos i popularność, bo jest naprawdę warta uwagi. Więc jeżeli lubicie książki Greena, albo szukacie czegoś nowego, innego niż zazwyczaj czytacie, to na co jeszcze czekacie?
(P. S. Niech tytuły esejów was nie zmylą - zazwyczaj ostatecznie autorowi chodzi o coś kompletnie innego, niż na początku nam się wydaje 😉)

(zapraszam też na mojego instagrama ksiazki_w_kropki <3)

Uwielbiam w powieściach Greena, w jego stylu, to, że dodaje tam wiele interesujących faktów z różnych dziedzin - tuatary, Clostridium difficile, Franciszka Ferdynanda, różne kwestie matematyczne, itd. - rzeczy, o których będę zawsze pamiętać właśnie przez to, że kojarzą mi się z jego książkami. I dlatego wiedziałam, że ta książka będzie bardzo dobra. Bo autor ma talent do...

Niektóre eseje zabawne i odkrywcze, niektóre nudne i przegadane; pół na pół - to i ocena 5/10. Polecam tylko jeśli akurat nie macie pilniejszej lektury.

Niektóre eseje zabawne i odkrywcze, niektóre nudne i przegadane; pół na pół - to i ocena 5/10. Polecam tylko jeśli akurat nie macie pilniejszej lektury.

Na pewno będę do niej wracać. Mnogość fantastycznych cytatów, spostrzeżeń i ciekawostek sprawiła, że jeszcze bardziej mam ochotę sięgnąć po inne książki autora (mimo że to literatura faktu, a reszta to obyczajówki młodzieżowe).
Ołówek poszedł w ruch, a to dobrze świadczy. Rozdział o zachodach słońca... LOVE IT.
Wiele myśli autora pokrywa się z moimi i może dlatego będę długo o niej pamiętać.
Takie książki popularno-naukowe chcę czytać!

Na pewno będę do niej wracać. Mnogość fantastycznych cytatów, spostrzeżeń i ciekawostek sprawiła, że jeszcze bardziej mam ochotę sięgnąć po inne książki autora (mimo że to literatura faktu, a reszta to obyczajówki młodzieżowe).
Ołówek poszedł w ruch, a to dobrze świadczy. Rozdział o zachodach słońca... LOVE IT.
Wiele myśli autora pokrywa się z moimi i może dlatego będę...

Oceniam na osiem, gdyż miejscami bardzo się uśmiałam czytając ją. Nie podejrzewałam Johna Greena o takie poczucie humoru. Książka to opis rzeczy, zjawisk, symboli, którym autor nadaje ocenę w gwiazdkach, a typowych według niego dla ery antropocen czyli współczesnej . Jednakże jego ocena jest zdeterminowana miejscem urodzenia, życia czyli USA.

Oceniam na osiem, gdyż miejscami bardzo się uśmiałam czytając ją. Nie podejrzewałam Johna Greena o takie poczucie humoru. Książka to opis rzeczy, zjawisk, symboli, którym autor nadaje ocenę w gwiazdkach, a typowych według niego dla ery antropocen czyli współczesnej . Jednakże jego ocena jest zdeterminowana miejscem urodzenia, życia czyli USA.

Zbiór felietonów autora książek dla młodzieży o tym jak bardzo człowiek oddziałuje na świat w którym żyje, jak bardzo jest to zachwycające i przerażające. Felietony skrza się nieoczywistym humorem, przesycone są cytatami z literatury (głównie amerykańskiej i angielskiej) oraz zaskakują zarazem oczywistością i świeżością spostrzeżeń.

Zbiór felietonów autora książek dla młodzieży o tym jak bardzo człowiek oddziałuje na świat w którym żyje, jak bardzo jest to zachwycające i przerażające. Felietony skrza się nieoczywistym humorem, przesycone są cytatami z literatury (głównie amerykańskiej i angielskiej) oraz zaskakują zarazem oczywistością i świeżością spostrzeżeń.

Zakochajmy się w świecie!

Niezwykłą umiejętnością Johna Greena jest udowadnianie czytelnikom, że warto zwracać uwagę na drobnostki. Urzekający kolor liści, wyjątkowo malowniczy zachód słońca, wspomnienie zapachu aromatyzowanych naklejek potrzyj i powąchaj skrzętnie zbieranych od dzieciństwa, teraz zaś przechowywanych w szczelnych pudełkach z pamiątkami. Pisarz opowiada zarówno o rzeczach wzniosłych, takich jak okres istnienia ludzkości czy też Galeria Prezydentów, ale też zgrabnie i szybko przechodzi do tematów dotyczących sieci sklepów o zabawnie brzmiącej nazwie Piggly Wiggly oraz do Pingwinów z Madagaskaru. I choć pozornie historie oparte na tak przyziemnych tematach wydawałyby się być mało interesujące, spojrzenie na świat Greena oraz jego ostre pióro zapewniają nam świetną rozrywkę na długie wieczory, a wykreowane przez niego błyskotliwe refleksje i przemyślenia czyta się naprawdę wyśmienicie! Czas spędzony z lekturą możemy porównać do pogawędki z dobrym znajomym przy kubku aromatycznej kawy. Pisarz, snując swoje opowieści, pozwala nam się do siebie zbliżyć i poznać jego punkt widzenia, z którym nie zawsze się zgodzimy, ale na pewno skłoni on nas do ciekawych przemyśleń.

Oczywiście, niektóre recenzje zainteresowały mnie bardziej od innych. To zupełnie naturalne – wy też z pewnością znajdziecie swoich faworytów! Moim absolutnie ulubionym rozdziałem jest Możliwości naszego zdumienia i zachwytu, który momentalnie zainspirował mnie do refleksji i głębszego zastanowienia się nad otaczającym nas światem. Dzięki niemu przypomniałam sobie, że jako ludzie poszczególne rzeczy dostrzegamy zupełnie inaczej, zaś wymiana doświadczeń może być niesamowitą przygodą oraz przyjemnością. W końcu każdy z nas, patrząc na to samo, często widzi coś innego! Autor doskonale zdaje sobie z tego sprawę i stara się nam o tym przypomnieć. Z korzyścią dla nas i naszych codziennych, małych zachwytów!

https://popbookownik.pl/antropocen-twoj-i-moj-swiat-recenzja-ksiazki/

Zakochajmy się w świecie!

Niezwykłą umiejętnością Johna Greena jest udowadnianie czytelnikom, że warto zwracać uwagę na drobnostki. Urzekający kolor liści, wyjątkowo malowniczy zachód słońca, wspomnienie zapachu aromatyzowanych naklejek potrzyj i powąchaj skrzętnie zbieranych od dzieciństwa, teraz zaś przechowywanych w szczelnych pudełkach z pamiątkami. Pisarz opowiada...

Słuchałam w formie audiobooka w wolnych chwilach, na spacerach i podczas układania puzzli. Przyjemne doświadczenie. KIlka esejów było gorszych, kilka lepszych, ale były też takie, które w jakiś sposób lepiej zapamiętałam np o chłopcu, którego Green wygooglował po kilkunastu latach z silną obawą, że może on nie żyć. Moją uwagę przykuły także to o latach nastoletnich autora. Było to ciekawe także ze względu na to, iż mogłam lepiej poznać autora książek lubianych przeze mnie gdy byłam młodsza. Można powiedzieć, że teraz bardziej widzę w bohaterach samego Johna Greena. Zapisałam sobie nawet kilka cytatów:
"technologia chełpi się rozwiązywaniem problemów, które sama stworzyła", a także "sztuka to miejsce przetrwania tego, co potrafi przetrwać człowiek"

Słuchałam w formie audiobooka w wolnych chwilach, na spacerach i podczas układania puzzli. Przyjemne doświadczenie. KIlka esejów było gorszych, kilka lepszych, ale były też takie, które w jakiś sposób lepiej zapamiętałam np o chłopcu, którego Green wygooglował po kilkunastu latach z silną obawą, że może on nie żyć. Moją uwagę przykuły także to o latach nastoletnich autora....