"Ostatnią relacją była „Podróż do Mongolii”, do której zaliczało się oficjalne sprawozdanie „Memoriał o wyprawie do Chin” i pisane do księcia Adama Czartoryskiego „Listy z podróży do Mongolii”. Listy te miały charakter oficjalny. Potocki składał w nich raport Ministrowi Spraw Zagranicznych jako kierownik działu naukowego podczas poselstwa. Korespondencja zawierała 6 listów. Potocki zapewniał, że będzie pisał w sposób obiektywny. Mówił także o pokusach, jakie czyhają na twórców relacji podróżniczych: „Pragnąłbym zapewnić, że będę pisał bezstronnie, ale nie ważę się tego przyrzec. Myśl, że mógłbym zawieść ciekawość i oczekiwania całej Europy, przyprawia mnie o wzburzenie, zdolne zniekształcić mój sąd. Przyłącza się do tego także i wzgląd na kilka osobistości. Pozostawiam więc moim czytelnikom wyłuskanie prawdy przezierającej spod barwnych osłon namiętności. Podobny los spotka wszystko, cokolwiek zostanie napisane o tej wyprawie: ci, którzy biorą w niej udział, nie zdobędą się nigdy na bezstronność, inni zaś nie są prawdy świadomi” "

Magdalena Cygan - Jan Potocki jako prekursor nowoczesnego reportażu podróżniczego, Naukowy Przegląd Dziennikarski 2/2016, s. 34.