Sprawa się przedstawia następująco w temacie miłości.

Hans Christian Andersen przekonuje, że miłość, mimo knowań Królowej Lodu, pokonuje nawet największe przeszkody. Innego zdania jest Iwan Bunin. Ludźmi targają namiętności i emocje pożądania, zawodu, goryczy, rozczarowań. Wszystko kończy się zbrodnią.

James Joyce w “Zmarłych” bawi się z czytelnikiem. Frywolnie, dowcipnie, ironicznie, faktograficznie sprawozdaje przyjęcie sylwestrowe (chyba) w domu z dublińskich wyższych sfer. Nic się nie dzieje, jak w polskim filmie, tylko droga wiedzie na Ostrołękę. Ale w ostatniej rundzie wyprowadza cios nokautujący. Piorun naszych dawnych dni trafia celnie w nasze poczucie sprawczości i panowania nad życiem.

Kolejni opowiadacze nie zrobili na mnie wrażenia, już chciałem usnąć, ale nie dał mi Stig Dagerman. “Mniejszą tragedię” zaczyna tak:

Wszystkie wielkie tragedie wydarzyły się dawno temu. Można o nich przeczytać w książkach albo obejrzeć je w teatrze. Obecnie zdarzają się tylko mniejsze tragedie, na przykład, gdy urodzi się dziecko komuś, kogo nie stać na ślub albo gdy żonaty listonosz zakocha się w pani na świeżo wyszorowanej klatce schodowej, podczas gdy po raz trzeci w ciągu dnia

Sprawa się przedstawia następująco w temacie miłości.

Hans Christian Andersen przekonuje, że miłość, mimo knowań Królowej Lodu, pokonuje nawet największe przeszkody. Innego zdania jest Iwan Bunin. Ludźmi targają namiętności i emocje pożądania, zawodu, goryczy, rozczarowań. Wszystko kończy się zbrodnią.

James Joyce w “Zmarłych” bawi się z czytelnikiem. Frywolnie,...

Przepieknie wydana, emocjonalnie wysublimowana , trafnie dobrane opowiadania najznakomitszych pisarek i pisarzy, a także wstęp -sonet Szekspira, to musi być bomba, nie wiem jak dla innych czytelników , ale dla mnie jest.
Radzę przeczytać, pokontemplować, zachwycić się , albo zbuntować, bo przejść bez żadnych emocji po przeczytaniu sie nie da.

Przepieknie wydana, emocjonalnie wysublimowana , trafnie dobrane opowiadania najznakomitszych pisarek i pisarzy, a także wstęp -sonet Szekspira, to musi być bomba, nie wiem jak dla innych czytelników , ale dla mnie jest.
Radzę przeczytać, pokontemplować, zachwycić się , albo zbuntować, bo przejść bez żadnych emocji po przeczytaniu sie nie da.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Spodziewałam się opowieści o miłości, a dostałam zlepek różnych opowiadań o fascynacji i zauroczeniu. Spotyka się dwoje ludzi i pojawia się między nimi łączność. Można nazwać to różnie, ale według mnie nie jest to z pewnością miłość. Daję 5 ze względu na dobór opowiadań do tematyki.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Spodziewałam się opowieści o miłości, a dostałam zlepek różnych opowiadań o fascynacji i zauroczeniu. Spotyka się dwoje ludzi i pojawia się między nimi łączność. Można nazwać to różnie, ale według mnie nie jest to z pewnością miłość. Daję 5 ze względu na dobór opowiadań do tematyki.

Miłość to chyba najchętniej wybierany motyw literacki. Pisarze i poeci od pokoleń biorą ten temat na swój warsztat i trudno się temu dziwić. Wszak miłość ma wiele twarzy. Może być spełniona i niespełniona, duchowa i fizyczna, szczęśliwa i tragiczna, dobrze wpływająca na daną jednostkę, ale i mająca destrukcyjne konsekwencje.

Zespół Wydawnictwa Wielka Litera podjął się trudnego zadania i postanowił zebrać najpiękniejsze historie o miłości, czego efektem jest ta przepięknie wydana książka.

"𝐌𝐢𝐬𝐭𝐫𝐳𝐨𝐰𝐢𝐞 𝐨𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞ś𝐜𝐢 𝐨 𝐦𝐢ł𝐨ś𝐜𝐢" to zbiór opowiadań napisanych przez klasycznych pisarzy-począwszy od Hansa Christiana Andersena czy Williama Shakespeare po tych bardziej współczesnych - Margaret Atwood czy Etgara Kereta. Każdy z Autorów w bardzo osobisty sposób opowiedział o miłości.

Przyznaję, że niektóre historie mnie nudziły, inne zaś, jak magiczna baśń o Królowej Śniegu pozwoliły na powrót do dzieciństwa. Kilku opowiadań wcześniej nie znałam, więc dobrze było poznać twórczość tych klasycznych Pisarzy.

Moja relacja z literaturą piękną jest raczej skomplikowana, jednakże mam mocne postanowienie by częściej po nią sięgać. Z przyjemnością stwierdzam również, że lektura "𝐌𝐢𝐬𝐭𝐫𝐳ó𝐰 𝐨𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞ś𝐜𝐢 𝐨 𝐦𝐢ł𝐨ś𝐜𝐢" to dobry początek mojego romansu z klasycznymi dziełami.
__
"A przecież, gdy mężczyzna patrzy na kobietę wystarczająco długo, zdarza się, że zaczyna ją kochać przynajmniej odrobinę".

Miłość to chyba najchętniej wybierany motyw literacki. Pisarze i poeci od pokoleń biorą ten temat na swój warsztat i trudno się temu dziwić. Wszak miłość ma wiele twarzy. Może być spełniona i niespełniona, duchowa i fizyczna, szczęśliwa i tragiczna, dobrze wpływająca na daną jednostkę, ale i mająca destrukcyjne konsekwencje.

Zespół Wydawnictwa Wielka Litera podjął się...

„O miłości” niosło za sobą o wiele więcej niż słodkie czy gorzkie historie zakochanych. Bo tylko nasze własne umami tworzy opowieści, w które czytelnik będzie chciał się zaangażować tak naprawdę. Ten ogrom skomplikowanych i bardzo prostych z perspektywy patrzącego relacji przyniesie Wam dużo literackiego dobra pod postacią tekstów Trumana Capote czy Clarice Lispector. Znajdziecie tu również Margaret Atwood i Etgara Kereta. W moim osobistym rankingu serce otworzyło się jednak na prostą historię listonosza Stiga Dagermana.

Ogromną czytelniczą przyjemność sprawiły mi zarówno te opowiadania, jak i „Skandynawskie lato”. Mam nadzieję, że Wielka Litera pokusi się o kolejne zbiory. Jako miłośniczka krótkich form mogę powiedzieć jedno - będę kibicować wydawnictwu!

„O miłości” niosło za sobą o wiele więcej niż słodkie czy gorzkie historie zakochanych. Bo tylko nasze własne umami tworzy opowieści, w które czytelnik będzie chciał się zaangażować tak naprawdę. Ten ogrom skomplikowanych i bardzo prostych z perspektywy patrzącego relacji przyniesie Wam dużo literackiego dobra pod postacią tekstów Trumana Capote czy Clarice Lispector....

O miłości pisało wielu i każdy potrafił zrobić to na inny sposób. W końcu uczucie to może być odwzajemnione, wzgardzone lub tłumione. Może przynosić radość lub ból. Może być skierowane do przyjaciela, obiektu westchnień, partnera czy rodzica. Może ukazać wiele twarzy.

„Mistrzowie opowieści o miłości" to ciekawy pomysł od wydawnictwa Wielka Litera na zebranie w jednym miejscu znanych głosów. Od pisarzy klasycznych do współczesnych. Każdy z nich miał nieco inny pomysł na ukazanie miłości i każdy z tych głosów wart jest uwagi. Andersen pisał o oddaniu przyjaciół, Bunin o toksycznym uczuciu, które wyniszcza a Lispector o kobiecie, która odkryła radość z wszystkiego co cielesne. U Czechowa miłość przypomina psikusa, u Lowry'a efekt przeznaczenia a u Kereta fascynację.

Długo zastanawiałam się w jaki sposób ocenić zbiór, który gromadzi w sobie tyle różnych głosów. Częściej opowiadania w nim zawarte były mi obojętne, a jedynie nieliczne mnie zaangażowały i zaciekawiły, ale już przez wzgląd na same nazwiska autorów warto dać im szansę. W końcu znajdziemy tutaj Szekspira, Andersena, Czechowa, Bunina, Joyce'a, Lowry'a, Lispector, Dagermana, Capote'a, Mishimy, Atwood czy Kereta. Zananych twórców tworzących od XIX wieku do dzisiaj. Każdy z nich ma unikatowy sposób opisywania uczuć i każdy z tych sposobów wart jest dania szansy. Zbiory tego typu to świetna okazja do sprawdzenia, którzy autorzy swoją prozą mogą do nas trafić, a po których sięgać niekoniecznie powinniśmy. Dlatego tak cenię antologie z tak różnymi głosami. I dlatego sugeruję sięgnąć po tak ciekawy tytuł. Bo Wielka Litera się postarała. Co prawda ktoś uznał, że przypisy nie są konieczne (dlaczego?!),a przekładów nie jestem pewna (Sochańska na pewni słabo tłumaczy Andersena, a Barańczaka Szekspir traci ducha),ale to drobne potknięcia w bardzo estetycznie wydanej antologii. Trzymam kciuki, by Wielka Litera zrobiła całą serię zbiorów „Mistrzowie opowieści" i po każdy z ochotą będę sięgać. Wam sugeruję zrobić to samo!

O miłości pisało wielu i każdy potrafił zrobić to na inny sposób. W końcu uczucie to może być odwzajemnione, wzgardzone lub tłumione. Może przynosić radość lub ból. Może być skierowane do przyjaciela, obiektu westchnień, partnera czy rodzica. Może ukazać wiele twarzy.

„Mistrzowie opowieści o miłości" to ciekawy pomysł od wydawnictwa Wielka Litera na zebranie w jednym...

Niejedno ma imię

Zbiory opowiadań nigdy nie były moim pierwszym czytelniczym wyborem, ale wobec zestawienia nazwiska Andersena i Atwood na jednej okładce nie mogłam przejść obojętnie. Z jakim efektem? Całkiem szczerze – jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona.

Zaskakujący jest już sam dobór autorów – w zestawieniu znaleźć można dzieła klasyków literatury, ale również mniej popularnych pisarzy. Co ważne – opowiadania są różnorodne, ale nie odbiegają od siebie poziomem – byłabym w stanie wskazać najlepsze (w moim odczuciu),ale nie trafiłam na żadne, które określiłabym mianem słabego. Oczywiście z powodu różnego ujęcia tematu każdy może mieć innych faworytów, jednak pod względem literackim cały zbiór reprezentuje wysoki poziom.

"Mistrzowie opowieści. O miłości" to zbiór, który poprzez dobór tekstów, traktuje temat miłości bardzo szeroko. Poczynając od znanej chyba wszystkim baśni o Królowej śniegu poprzez miłość romantyczną, uczucie popychające w szaleństwo i zbrodnię, czy relację przynoszącą zawód i niespełnione nadzieje. Każda z opowieści różni się diametralnie stylem, językiem oraz samym podejściem do tematu miłości.

O ile wątki romansowe w literaturze najczęściej mnie drażnią, o tyle czytanie o miłości w wykonaniu mistrzów słowa było naprawdę przyjemnym doznaniem. Świetny dobór tekstów, różnorodność opowiadań – od klasycznych po niebanalne – pozwoliły mi wydostać się z czytelniczego zastoju. Jeżeli szukacie lekkiej i zaskakującej lektury, może "Mistrzowie opowieści" spełnią również Wasze oczekiwania.

Niejedno ma imię

Zbiory opowiadań nigdy nie były moim pierwszym czytelniczym wyborem, ale wobec zestawienia nazwiska Andersena i Atwood na jednej okładce nie mogłam przejść obojętnie. Z jakim efektem? Całkiem szczerze – jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona.

Zaskakujący jest już sam dobór autorów – w zestawieniu znaleźć można dzieła klasyków literatury, ale również mniej...

Czyli najpiękniejsze historie o miłości – niekoniecznie romantycznej.

Cudownie otworzyć zbiór wysokich lotów opowiadań, które otwiera jeden z najpiękniejszych sonetów Szekspira. „Nie ma miejsca we wspólnej dwojga serc przestrzeni/Dla barier, przeszkód” – czy rzeczywiście istnieje taka miłość, której nic nie jest w stanie odmienić? Być może w literaturze tak się właśnie dzieje, ale znakomici autorzy zgromadzeni w tym zbiorze pokazują nam nie zawsze to wymarzone, baśniowe oblicze miłości. Znacznie częściej jest skomplikowana, niezgodna z oczekiwaniami, przynosząca ból i cierpienie. „Mistrzowie opowieści o miłości” od wydawnictwa Wielka Litera, to książka, w której od razu się zakochałam. Ale jest to uczucie pełne cierni i niewygody.

Literacka podróż
Zaczynamy od Szekspira, później wędrujemy śladami baśni wraz z Christianem Andersenem, by za chwilę zanurzyć się w świat groteski i absurdu wraz z Czechowem i Buninem. Dalej śladem miłości wiedzie nas James Joyce, Malcolm Lowry, Clarice Lispector, Stig Dagerman i Truman Capote. Podróż powoli kończymy z Mishima Yukio, Margaret Atwood i Etgarem Keretem. Znakomita podróż po różnych odcieniach uczucia, które dodaje skrzydeł, ale może też okrutnie wgnieść w ziemię. Najmocniej w pamięci zostanie mi piękny sonet Szekspira i opowiadanie Trumana Capote’a. Z kolei opowiadanie Margaret Atwood doskonale już znałam, i gdy tylko przeczytałam pierwsze zdania, wiedziałam, z jaką ciekawą historią mam do czynienia. Bohaterowie tych opowieści zostają postawieni w trudnych sytuacjach, w których nie ma oczywistych wyborów. Czasami dają się ponieść szaleństwu, innym razem zostają w roli biernych obserwatorów. Za każdym razem jest to historia niezwykle fascynująca.

„Przyglądał się badawczo przechodniom, każdemu z osobna, wypatrując tylko jej, aż w końcu ją zobaczył: dziewczynę w zielonym nieprzemakalnym płaszczu”.

„Mistrzowie opowieści o miłości” zdecydowanie zostaną na mojej półce na specjalnym miejscu. To zbiór wyjątkowych opowiadań, który porusza, budzi motyle w brzuchu i zostawia ogromny niedosyt.

Czyli najpiękniejsze historie o miłości – niekoniecznie romantycznej.

Cudownie otworzyć zbiór wysokich lotów opowiadań, które otwiera jeden z najpiękniejszych sonetów Szekspira. „Nie ma miejsca we wspólnej dwojga serc przestrzeni/Dla barier, przeszkód” – czy rzeczywiście istnieje taka miłość, której nic nie jest w stanie odmienić? Być może w literaturze tak się właśnie...

Mistrzowie opowieści o miłości to krótka lecz bardzo wartościowa książka. Zawiera 11 opowiadań z różnych części świata. Wprowadzenie to Sonet 116 Wiliama Shakespeare po polsku jak i angielsku.

"Życie jest jak brzydki stolik zostawiony w salonie przez poprzednich lokatorów".

Co ciekawe mamy tu bardzo różny przekrój miłości. Nie skupia się wyłącznie na tej najbardziej znanej ale ukazuje je w różnych relacjach. Poza tym po każdym opowiadaniu mamy piękne wykończenie artystyczne, subtelne i delikatne.

Każde opowiadanie ma to coś w sobie jednak najbardziej spodobało mi się o Królowej Śniegu, baśń w siedmiu częściach, Miss Algrave, Wypalanie kotów z kurzu i Pineapple Crush. Po przeczytaniu zmuszają nas do refleksji nad pięknem ale i brzydotą. Są swego rodzaju przestrogą.

Choć książka wydaje się niepozorna, każdy z Was znajdzie tu opowiadanie dla siebie, takie jak lubi. Opowiadania niosą ze sobą pewną naukę, można się złapać na tym jak wydają się prawdziwe i mocno działają na wyobraźnie.

Polecam nie tylko dla zakochanych, idealne na prezent i na zastój czytelniczy.

Mistrzowie opowieści o miłości to krótka lecz bardzo wartościowa książka. Zawiera 11 opowiadań z różnych części świata. Wprowadzenie to Sonet 116 Wiliama Shakespeare po polsku jak i angielsku.

"Życie jest jak brzydki stolik zostawiony w salonie przez poprzednich lokatorów".

Co ciekawe mamy tu bardzo różny przekrój miłości. Nie skupia się wyłącznie na tej najbardziej...

"Miłości nie odmienią chwile, dni, miesiące:
Ona trwa - i trwać będzie po sam skraj zagłady."

Piękny to zbiór utworów, w których miłość gra pierwsze skrzypce.

Przedstawiona jest na różne sposoby, ukazane są jej różne oblicza, a jednak koniec końców zawsze okazuje się taka sama.

Szekspir, Czechow, Atwood - to tylko niektórzy autorzy, których utwory znajdziemy w tej książce.

Różne spojrzenia na ten sam temat, który zawsze będzie aktualny i pożądany.

I oby miłość zawsze miała ostatnie zdanie.

"Miłości nie odmienią chwile, dni, miesiące:
Ona trwa - i trwać będzie po sam skraj zagłady."

Piękny to zbiór utworów, w których miłość gra pierwsze skrzypce.

Przedstawiona jest na różne sposoby, ukazane są jej różne oblicza, a jednak koniec końców zawsze okazuje się taka sama.

Szekspir, Czechow, Atwood - to tylko niektórzy autorzy, których utwory znajdziemy w tej...