Te dwie zmarszcz­ki prze­kre­śli­ły cię skry­cie i choć tań­czysz z bez­tro­ską mo­ty­la, w two­jej suk­ni pół nie­bie­skiej pół lila je­steś już jak wspo­mnie­nie, nie jak ży­cie.

Te dwie zmarszcz­ki prze­kre­śli­ły cię skry­cie i choć tań­czysz z bez­tro­ską mo­ty­la, w two­jej suk­ni pół nie­bie­skiej pół lila je­ste...

Szłam ścież­ką wie­czór przez łany doj­rza­łych zbóż, zna­la­złam wia­nek zdep­ta­ny czer­wo­nych róż. I od­tąd we śnie wciąż cho­dzę dro­ży­ną tą i wi­dzę róże na dro­dze zbro­czo­ne krwią.

Szłam ścież­ką wie­czór przez łany doj­rza­łych zbóż, zna­la­złam wia­nek zdep­ta­ny czer­wo­nych róż. I od­tąd we śnie wciąż cho­dzę dro­ż...

zwiędły suknie i wachlarz z piór strusich czas opada jak chmura szarańczy wszystko kończy się prędzej niż musi gra muzyka lecz nie ma z kim taczyć tancerz miły odszedł w dalszą drogę gdzie jest nie wiem ani wy nie wiecie jeśli tu go odszukać nie mogę jakże znajdę go w wielkim wszechświecie.

zwiędły suknie i wachlarz z piór strusich czas opada jak chmura szarańczy wszystko kończy się prędzej niż musi gra muzyka lecz nie ma z kim ...