Książka omawia dzieje rosyjskiego wywiadu, jeśli chodzi o pracę pod przykrywką (czyli właśnie tytułową "razwiedką") w okresie od wojen napoleońskich (1810 r.) do mniej więcej rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Autor w dużej mierze skupia się na kwestiach organizacyjnych przedstawiając jak wyglądała i zmieniała się struktura wywiadu w tamtych czasach. Trzeba też oczywiście sobie zdawać sprawę, że mówimy o innym wyobrażeniu wywiadu i szpiegostwa niż mamy w obecnych czasach. W sporej części były to wyprawy badawcze, które były kierowane do różnych rejonów azjatyckiego kontynentu. Ciekawe są również fragmenty o wysyłaniu rosyjskich obserwatorów wojskowych do zachodnich armii podczas różnych konfliktów zbrojnych oraz o rywalizacji wywiadów "białego" i "czerwonego" podczas rosyjskiej wojny domowej. Pojawia się też trochę wątków polskich, jest sporo egzotyki, zwłaszcza w częściach dotyczących XIX wieku. Doceniam też, że autor jako Rosjanin potrafi krytycznie podejść do tematu. Bołtunow zauważa, że rosyjski wywiad był często niedoinwestowany, brak było zwłaszcza wykształcenia językowego wśród "szpiegów", nie potrafiono przewidzieć z wyprzedzeniem zagrożenia, co często powodowało, że kierowano uwagę na inne rejony, które jak się okazywało nie były aż takim zagrożeniem dla państwa.

Książka omawia dzieje rosyjskiego wywiadu, jeśli chodzi o pracę pod przykrywką (czyli właśnie tytułową "razwiedką") w okresie od wojen napoleońskich (1810 r.) do mniej więcej rozpoczęcia drugiej wojny światowej. Autor w dużej mierze skupia się na kwestiach organizacyjnych przedstawiając jak wyglądała i zmieniała się struktura wywiadu w tamtych czasach. Trzeba też oczywiście...