Kawał dobrego humoru i odprężenia daje nam autorka w tej powieści. Prześmiewcza rzeczywistość skłania też do refleksji nad tym co naprawdę jest ważne. Poza wszystkim wspanialy humor rodem z monthego pytona.

Kawał dobrego humoru i odprężenia daje nam autorka w tej powieści. Prześmiewcza rzeczywistość skłania też do refleksji nad tym co naprawdę jest ważne. Poza wszystkim wspanialy humor rodem z monthego pytona.

Absurd, wątki komiczne były. Począwszy od oczekiwań (nie tylko bohaterów powieści) dotyczących czasu akcji. Ważne problemy - praca niezgodna z wykształceniem i niedająca satysfakcji, rutyna w związku, trudne relacje w środowisku zawodowym, gra pozorów, samooszukiwanie. Blog kulinarny - mógłby być osłodą dla bohatera i dla czytelnika, gdyby..., lecz... I zakończę tymi niedopowiedzeniami, ponieważ takie mam odczucia po przeczytaniu tej powieści.

Absurd, wątki komiczne były. Począwszy od oczekiwań (nie tylko bohaterów powieści) dotyczących czasu akcji. Ważne problemy - praca niezgodna z wykształceniem i niedająca satysfakcji, rutyna w związku, trudne relacje w środowisku zawodowym, gra pozorów, samooszukiwanie. Blog kulinarny - mógłby być osłodą dla bohatera i dla czytelnika, gdyby..., lecz... I zakończę tymi...

Piątka to w mojej opinii "nieźle". Nie był to czas stracony, trochę humoru, trochę krindżu, ale ciekawy choć antypatyczny główny bohater, a cała fabuła niespotykana. Żałuję, że na Onichimowską trafiłam dopiero teraz.

Piątka to w mojej opinii "nieźle". Nie był to czas stracony, trochę humoru, trochę krindżu, ale ciekawy choć antypatyczny główny bohater, a cała fabuła niespotykana. Żałuję, że na Onichimowską trafiłam dopiero teraz.

Słaba, i to w zasadzie wystarczy.

Słaba, i to w zasadzie wystarczy.

Dawno nie czytałam tak źle napisanej książki. Totalnie nie polecam.

Dawno nie czytałam tak źle napisanej książki. Totalnie nie polecam.

Zupa z gwoździa wpadła w moje ręce całkowicie przypadkowo, mała, drobna i niedługa książka wydała się idealna do zabicia czasu podczas podróży. Muszę przyznać, że wiele mnie zmyliło w tej niepozornej gabarytowo książce.

Przede wszystkim, ciężko ją przeczytać na raz, a przynajmniej mi było ciężko. Fabuła, tekst i akcja są tak skondensowane, że wystarczy wyłączyć się na sekundę a już nie wiem jakim cudem bohater znalazł się na drugim krańcu polski?! Tak więc nie uraczymy tu rozwlekłych opisów przyrody i otoczenia co oczywiście ma swoje dobre i złe strony. Takie skupienie spowodowało, że nie byłam w stanie książki przeczytać na raz.

Za to mamy bardzo fajna satyrę życia małżeńskiego jaki i korporacyjno – celebryckiego świata. Absurdy życia codziennego zostały wywleczone na wierzch i co prawda pobieżnie, ale jednak wyśmiane. Ciekawa pozycja na półce, którą warto przeczytać w wolnym czasie.

Zupa z gwoździa wpadła w moje ręce całkowicie przypadkowo, mała, drobna i niedługa książka wydała się idealna do zabicia czasu podczas podróży. Muszę przyznać, że wiele mnie zmyliło w tej niepozornej gabarytowo książce.

Przede wszystkim, ciężko ją przeczytać na raz, a przynajmniej mi było ciężko. Fabuła, tekst i akcja są tak skondensowane, że wystarczy wyłączyć się na...

Lekka książka, przyjemnie się czyta, chociaż zdarzały się momenty nudne, w których okropnie się dłużyła. Z pewnością nie jest to książka, którą pochłania się na raz i zapada w pamięci, bardziej do poduszki czy w wolnych chwilach.

Lekka książka, przyjemnie się czyta, chociaż zdarzały się momenty nudne, w których okropnie się dłużyła. Z pewnością nie jest to książka, którą pochłania się na raz i zapada w pamięci, bardziej do poduszki czy w wolnych chwilach.

Książka dobra, utrzymana do samego końca w lekkim i zabawnym stylu. Jest to obraz współczesnego, zwyczajnego małżeństwa borykającego się z codziennością, problemami i monotonią. Były momenty ciekawe i śmieszne, zaskakujące i rozbrajające, ale były też nudne i troszkę naciągane. Autorka w bardzo niewiarygodnie łatwy sposób potrafiła się również wczuć w rolę mężczyzny, formując z niego bardzo zaskakującą postać narratora.

Książka dobra, utrzymana do samego końca w lekkim i zabawnym stylu. Jest to obraz współczesnego, zwyczajnego małżeństwa borykającego się z codziennością, problemami i monotonią. Były momenty ciekawe i śmieszne, zaskakujące i rozbrajające, ale były też nudne i troszkę naciągane. Autorka w bardzo niewiarygodnie łatwy sposób potrafiła się również wczuć w rolę mężczyzny,...

To będzie jedna z moich ulubionych książek. Rewelacyjny styl i język. Przezabawna, ciekawa, i choć może nie ma w niej jakiejś zagmatwanej fabuły i szybkiej akcji, to jednak czytanie każdej strony było dla mnie pewnego rodzaju "smakowaniem" języka i ciętego humoru autorki. Takie małe arcydziełko, moim skromnym zdaniem. Bardzo, bardzo mi się podobała. No i bardzo bym chciała kontynuacji :)

To będzie jedna z moich ulubionych książek. Rewelacyjny styl i język. Przezabawna, ciekawa, i choć może nie ma w niej jakiejś zagmatwanej fabuły i szybkiej akcji, to jednak czytanie każdej strony było dla mnie pewnego rodzaju "smakowaniem" języka i ciętego humoru autorki. Takie małe arcydziełko, moim skromnym zdaniem. Bardzo, bardzo mi się podobała. No i bardzo bym chciała...

Anna Onichimowska – powieściopisarka, poetka i dramatopisarka – kojarzona jest przede wszystkim z literaturą dziecięcą i młodzieżową.Od czasu swojego debiutu opublikowała już ponad czterdzieści utworów, a jej najbardziej znaną powieścią wciąż pozostaje „Hera, moja miłość” i „Lot komety”. Swoją najnowszą książkę „Zupa z gwoździa” oddaje w ręce dorosłych czytelników.

Jan jest redaktorem w niewielkim czasopiśmie. Jego praca polega na prowadzeniu korespondencji z czytelnikami. To stanowisko wymagające wielu umiejętności, ponieważ czytelnicy domagają się pomocy w rozwiązaniu bardzo nietypowych problemów. O ile w ogóle się czegoś domagają – ostatnio Jan coraz częściej sam adresuje do siebie listy. Nie przeszkadza mu to jednak. Nie lubi niespodzianek, a wszelkie zawodowe porażki wynagradzają mu spokojne wieczory spędzone z żoną na grze w scrable, podziwianie nosacza – uroczej małpy z Borneo – oraz prowadzenie kulinarnego bloga. Jan nie jest przesądny dlatego zlekceważył pogłoski o końcu świata mającym wkrótce nastąpić. Nigdy nie przypuszczał, że ów przepowiadany koniec świata będzie tak naprawdę początkiem. Początkiem całkiem innego życia, w którym zabraknie jego żony, a mała redakcja zmieni się w wielką korporację.

„Zupa z gwoździa” to książka przede wszystkim o tym, w jaki sposób myślą mężczyźni. Ta napisana z dużym poczuciem humoru powieść wyjaśnia męski punkt widzenia na związek i małżeńskie problemy. Onichimowska potrafi przy tym wzruszyć, zmusić do refleksji i rozbawić czytelnika nie bagatelizując poważnego tematu. Warto również zwrócić uwagę na wysoki poziom edytorski książki. Ciekawa okładka w stonowanej kolorystyce, doskonale dobrany krój pisma i format książki – to tylko niektóre elementy świadczące o tym, że wydawnictwo Ezop dba o jakość wydawanych książek.

Anna Onichimowska stworzyła zabawną powieść, która przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom. Warto sięgnąć po nią podczas nadchodzących długich wieczorów, ponieważ może być doskonałym lekarstwem na jesienną chandrę.

Justyna Techmańska

Anna Onichimowska – powieściopisarka, poetka i dramatopisarka – kojarzona jest przede wszystkim z literaturą dziecięcą i młodzieżową.Od czasu swojego debiutu opublikowała już ponad czterdzieści utworów, a jej najbardziej znaną powieścią wciąż pozostaje „Hera, moja miłość” i „Lot komety”. Swoją najnowszą książkę „Zupa z gwoździa” oddaje w ręce dorosłych czytelników.

Jan...