Bardzo ciekawa książka. Nie przedstawia tylko historii owej persony, ale także realia życia na przełomie XVI i XVIIw. Przekonać się, że za stwierdzenie niezgodne z Biblią można polecieć na stos ("Wszechświat jest nieskończony").

Bardzo ciekawa książka. Nie przedstawia tylko historii owej persony, ale także realia życia na przełomie XVI i XVIIw. Przekonać się, że za stwierdzenie niezgodne z Biblią można polecieć na stos ("Wszechświat jest nieskończony").

Galileusz to jedna z najwybitniejszych ofiar świętego oficjum. Jest to główny wątek książki Mario Livio. W tle pojawiają się, młodość i życie osobiste uczonego, jego odkrycia, filozofia oraz wcześniejsza współpraca naukowa z Kościołem Katolickim. Znakomicie ukazuje politykę duchownych, która wykazywał 0 jakiejkolwiek tolerancji wobec negacji dogmatów. Dopiero w 1992 roku Jan Paweł II zrehabilitował Galileo Galilei, chociaż teoria heliocentryczna została uznana dużo wcześniej. Napisana przystępnym językiem, pomimo sporej objętości czyta się bardzo szybko.

Galileusz to jedna z najwybitniejszych ofiar świętego oficjum. Jest to główny wątek książki Mario Livio. W tle pojawiają się, młodość i życie osobiste uczonego, jego odkrycia, filozofia oraz wcześniejsza współpraca naukowa z Kościołem Katolickim. Znakomicie ukazuje politykę duchownych, która wykazywał 0 jakiejkolwiek tolerancji wobec negacji dogmatów. Dopiero w 1992 roku...

Nie jest to kompleksowa biografia Galileusza np. o ostatnich latach życia czy w ogóle o życiu prywatnym jest raczej niewiele. Autor skupia się przede wszystkim na historii sporu Galileusza z władzami kościelnymi. Dostajemy też skrócony opis osiągnięć naukowych Galileusza. Ogólnie książka jest ciekawa i warto po nią sięgnąć, żeby móc samemu poznać "sprawę Galileusza".

Nie jest to kompleksowa biografia Galileusza np. o ostatnich latach życia czy w ogóle o życiu prywatnym jest raczej niewiele. Autor skupia się przede wszystkim na historii sporu Galileusza z władzami kościelnymi. Dostajemy też skrócony opis osiągnięć naukowych Galileusza. Ogólnie książka jest ciekawa i warto po nią sięgnąć, żeby móc samemu poznać "sprawę Galileusza".

Mario Livio, astrofizyk i popularyzator nauki, podjął się napisania biografii Galileusza, ponieważ twórca nowożytnej astronomii i astrofizyki od zawsze go fascynował. Ponadto Galileusz jest symbolem walki o intelektualną wolność. Zadziwiające jest to, że jest to temat po 400 latach nadal mocno aktualny.

Autor od samego początku pisze schludnie i rzetelnie. Książka ta nie jest zbyt długa i na szczęście pozbawiona nadmiaru często zbędnych szczegółów. Napisana przystępnie jest publikacją... poprawną. Dla mnie zabrakło czynnika zapewniającego rozbudzenie ciekawości i całkowite wciągnięcie w świat tego fascynującego człowieka. Było akuratnie, bez polotu i... nudno. Livio wyczerpująco zawarł wiedzę i informacje nt. życia i pracy Galileusza, ale podał ją w mało atrakcyjnej formie przekazu.

Pragnę jednak zaznaczyć, że ogromne wrażenie wywarł na mnie sam proces Galileusza. Byłam w stanie sobie wyobrazić, jak ogromny ból musiał czuć ten uczony, kiedy klęczał i z pokorą wyrzekał się teorii heliocentrycznej. Jego historia to znakomity przykład uzmysłowienia sobie znaczenia wolności myśli. Jednocześnie mimowolnie nasunęła mi się myśl porównawcza, że chrześcijaństwo z inkwizycją na czele to rodzaj władzy totalitarnej kontrolującej ówczesną wolność słowa, myśli, rządzącą społeczeństwem.
Oburzającym jest fakt, że dopiero papież Jan Paweł II w latach 90.otwarcie przyznał się w imieniu Kościoła do popełnianych błędów przez tę instytucję. A w 2014 papież Franciszek wydał w Papieskiej Akademii Nauk oświadczenie akceptujące Wielki Wybuch oraz ewolucję. Niestety, mimo oficjalnego stanowiska Kościoła, nadal borykamy się z dużą częścią społeczeństwa wierzącą w kreacjonizm czyli "inteligentny projekt", kiedy ewolucja jest już dawno potwierdzonym faktem. Podobnie jest z wiekiem Wszechświata, obecnie znanym z marginesem błędu mniejszym niż 10%. Mimo to, aż 38% Amerykanów jeszcze w 2017 roku wierzyło, że "Bóg stworzył ludzi w ich obecnej formie i w jednej chwili w ciągu ostatnich 10 tysięcy lat".

Tocząca się debata nt. zmian klimatu jest jeszcze gorsza. Aby uniknąć nieodwracalnych konsekwencji konieczna jest niezwłoczna reakcja, ale dzisiaj zaprzecza się zmianom klimatu. Związane jest to głównie z motywacjami politycznymi, finansowymi i religijnymi.
Z historii Galileusza płynie niebywale ważne przesłanie. I chociażby dlatego warto po tę książkę sięgnąć.

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Mario Livio, astrofizyk i popularyzator nauki, podjął się napisania biografii Galileusza, ponieważ twórca nowożytnej astronomii i astrofizyki od zawsze go fascynował. Ponadto Galileusz jest symbolem walki o intelektualną wolność. Zadziwiające jest to, że jest to temat po 400 latach nadal mocno aktualny.

Autor od samego początku pisze schludnie i rzetelnie. Książka ta nie...

Szukałam w tej książce spojrzenia astrofizyka, którym ponoć jest autor, ale nie znalazłam. Szukałam Galileusza, który ponoć jest tematem biografii, ale nie spotkałam. Dostałam opowieść dziennikarską o tym jak bardzo kościołowi nie było po drodze z heliocentryzmem. Nie umniejszam wagi jaką walka z inkwizycją i papieżem odegrała w życiu Galileusza, ale właściwie cała książka sprowadza się do tego, aby pokazać jak działał i działa KK. Masa dokumentów, które mają potwierdzić przedstawioną tezę. Myślałam, że autor potraktuje czytelników poważnie. Tymczasem czułam się jak na agitacji, gdzie prowadzący powtarza slogany, choć wszyscy i tak wiedzą po co i w jakiej sprawie przyszli. Ostatnia część, dotycząca w dużej mierze Einsteina, była lakoniczna i moim zdaniem zbędna. Mam wrażenie, że nawet fani Galileusza mogą poczuć się znużeni usilnym wtłaczaniem tez do głowy. Panie Autorze, proszę dać szansę czytelnikom, to ludzie błyskotliwi i inteligentni, sami potrafią wyciągać wnioski. Sami potrafią też stawiać własne tezy. Szkoda, że autor nie ograniczył się do samej postaci Galileusza i fizyki z elementami walki z twardym stanowiskiem kościoła w sprawie budowy Wszechświata. Zastanawiam się, które zdanie w PŚ mówi o tym, że Ziemia leży w centrum... Nie polecam no chyba, że ktoś lubi czytać o tym jak KK się pomylił.

Szukałam w tej książce spojrzenia astrofizyka, którym ponoć jest autor, ale nie znalazłam. Szukałam Galileusza, który ponoć jest tematem biografii, ale nie spotkałam. Dostałam opowieść dziennikarską o tym jak bardzo kościołowi nie było po drodze z heliocentryzmem. Nie umniejszam wagi jaką walka z inkwizycją i papieżem odegrała w życiu Galileusza, ale właściwie cała książka...

Na początku książki autor wspomina, że to dobrze, że w końcu za biografię naukowca bierze się naukowiec. Tyle że tej nauki spodziewałbym się więcej, a raczej wpływu odkryć Galileusza na współczesne odkrycia, co wiemy dzisiaj, co sądziliśmy wcześniej. Wszystko to było, ale jakoś tak... mało? Dużo jest za to potyczek epistolarnych i wydawniczych, knowań w kuluarach kościelnych itd. Było to wszystko ciekawe, ale w pewnym momencie poczułem przesyt. Lubię za to, gdy książka da mi okazję poczuć, że bohaterowie historycznie byli rzeczywiście ludźmi, więc miło było się dowiedzieć, że tytuły książek i treści listów, mimo że pozornie neutralne, często były pełne kąśliwych, zawoalowanych zwrotów :)

Cenzura kościelna przerażająca. Można by gdybać jak wpływy tej instytucji spowolniły nasz rozwój.

Wreszcie dowiedział się kto jest winowajcą dychotomii humanista - ścisłowiec, która tak rezonuje w naszym społeczeństwie, zupełnie niepotrzebnie, a nawet z krzywdą dla nas, jak uważam od lat. Och Ty, Snow, Ty, ze swoimi Dwoma Kultura...

Na początku książki autor wspomina, że to dobrze, że w końcu za biografię naukowca bierze się naukowiec. Tyle że tej nauki spodziewałbym się więcej, a raczej wpływu odkryć Galileusza na współczesne odkrycia, co wiemy dzisiaj, co sądziliśmy wcześniej. Wszystko to było, ale jakoś tak... mało? Dużo jest za to potyczek epistolarnych i wydawniczych, knowań w kuluarach...

Książkę przeczytałam w jeden dzień, bo były momenty, że czytało się ją tak jak świetnie napisany dramat sądowy. Livio napisał książkę o wielkim naukowcu przystępnym stylem i językiem, która nie tylko skupiła się na samym życiu Galileusza, ale i co bardzo ważne w książce, na tym jak odkrycia i cała sprawa Galileusza oddziałuje na świat współczesny. I z tego względu książkę będę polecać, nawet tym, którzy życiorys Galileusza znają już na pamięć.

Galileusz w książce ukazany jest nie tylko jako genialny naukowiec, który zmienił znaczenie świata, ale i mężczyzna, który czasem bywał naprawdę wielkim dupkiem. Albo, może po prostu prócz tego, że był wielkim naukowcem, był też zwykłym człowiekiem. Galileusz to przede wszystkim wielki konstruktor, badacz, buntownik - bo jak nazwać inaczej kogoś kto staje do walki z Kościołem. Galileusz to również człowiek poniżony, zastraszony, stłamszony. Galileusz to człowiek zniszczony. Jak to jest z tym popularnym cytatem Charlesa Bukowskiego? "Znajdź to co kochać i pozwól, aby to Cię zabiło".

Ta biografia Galileusza nie jest tylko o nim samym. Ta zdawać by się mogło krótka książka, prócz postaci Galileusza, przybliża również współczesny nam świat, przede wszystkim skupiając się na kryzysie klimatycznym oraz kwestionowaniem zagadnień naukowych przez Kościół katolicki (tak, uderzyłam się w czoło kiedy przeczytałam kiedy tak naprawdę skończył się proces Galileusza). Dzięki czemu cała sprawa Galileusza staje się uniwersalną historią, która niestety jest wciąż się niezwykle aktualna.

Książka też i o tym czym była nauka i czym jest współcześnie, książka o pamięci, o tym jak wiele wniosków możemy wyciągnąć z przeszłości i jak niewiele z tego korzystamy. Livio przede wszystkim napisał książkę o myśleniu i o tym jak bardzo to myślenie jest ważne, zwłaszcza w dzisiejszym świecie.

Książkę przeczytałam w jeden dzień, bo były momenty, że czytało się ją tak jak świetnie napisany dramat sądowy. Livio napisał książkę o wielkim naukowcu przystępnym stylem i językiem, która nie tylko skupiła się na samym życiu Galileusza, ale i co bardzo ważne w książce, na tym jak odkrycia i cała sprawa Galileusza oddziałuje na świat współczesny. I z tego względu książkę...

Bardzo ciekawie napisana biografia jednego z najwybitniejszych i niezależnych umysłów XVII wieku. Galileusz jest niewątpliwie jedną z najbardziej pracowitych i twórczych postaci nauki swoich czasów. W książce zaprezentowane zostało również tło historyczne - w szczególności wpływy Kościoła Katolickiego, który pełnił wówczas rolę głównej siły ograniczającej rozwój nauki, brutalnie ingerującej w życie ludzi posiadających otwarty umysł. Niestety w dzisiejszych czasach również wiele sił - politycznych i religijnych - chce pełnić (i niejednokrotnie jest w stanie skutecznie to robić) rolę cenzora i hamulcowego rozwoju nauki, jak również rozwoju społecznego. Niewątpliwie w szerzeniu rozmaitych, pozbawionych sensu i podstaw naukowych teorii - jak choćby płaskość Ziemi, kreacjonizm czy też ruch antyszczepionkowy - mają szeroki udział rozmaite ruchy polityczne i religijne, których przedstawiciele (o zgrozo) korzystają do szerzenia swoich poglądów ze zdobyczy nauki i techniki, takich jak Internet i media społecznościowe. Historia Galileusza pokazuje, jak dużym złem jest dopuszczenie religii i polityki do decydowania o rozwoju nauki.

Bardzo ciekawie napisana biografia jednego z najwybitniejszych i niezależnych umysłów XVII wieku. Galileusz jest niewątpliwie jedną z najbardziej pracowitych i twórczych postaci nauki swoich czasów. W książce zaprezentowane zostało również tło historyczne - w szczególności wpływy Kościoła Katolickiego, który pełnił wówczas rolę głównej siły ograniczającej rozwój nauki,...

Doskonała biografia intelektualna Galileusza. Choć ja zamieniłabym proporcje - tutaj jest 1/3 o geniuszu Galileusza, 2/3 o ciasnocie umysłowej kościoła. Co do tego drugiego nie muszę już czytać o szczegółach - wolałabym głębiej poznać, jak pracują genialne umysły... Niemniej, bardzo wartościowa książka.

Doskonała biografia intelektualna Galileusza. Choć ja zamieniłabym proporcje - tutaj jest 1/3 o geniuszu Galileusza, 2/3 o ciasnocie umysłowej kościoła. Co do tego drugiego nie muszę już czytać o szczegółach - wolałabym głębiej poznać, jak pracują genialne umysły... Niemniej, bardzo wartościowa książka.

Jeśli nie jest się fanem Galileusza, to raczej nie jest to książka dla nas. I tak też było w moim przypadku.

Jeśli nie jest się fanem Galileusza, to raczej nie jest to książka dla nas. I tak też było w moim przypadku.