Książkę bardzo dobrze się czyta, poza jednym nudnawym rozdziałem pod koniec książki, w którym jest rozmowa z pełnomocnikiem KGP do spraw Ochrony Praw Człowieka. Ogólnie super;)

Książkę bardzo dobrze się czyta, poza jednym nudnawym rozdziałem pod koniec książki, w którym jest rozmowa z pełnomocnikiem KGP do spraw Ochrony Praw Człowieka. Ogólnie super;)

W książce opisano wiele historii kobiet pracujących w policji. Czyta się ją łatwo i przyjemnie, wbrew historiom, które są w niej opisane.

W książce opisano wiele historii kobiet pracujących w policji. Czyta się ją łatwo i przyjemnie, wbrew historiom, które są w niej opisane.

Fajna książka, momentami trochę nudna, ale ogólne bardzo na plus.

Fajna książka, momentami trochę nudna, ale ogólne bardzo na plus.

Niesamowicie otwiera oczy na pracę policjantek. Nie wiedziałam wielu rzeczy, a dzięki tej książce dowiedziałam się np. że kodeks pracy nie ma zastosowania do służb mundurowych. Więc pewne oczywiste dla nas rzeczy, jak ochrona przed molestowaniem czy prawo odwołania się od przydzielonej lokalizacji pracy tam nie ma zastosowania. Jeśli doda się do tego bardzo zmaskulizowane środowisko oraz bardzo zamknięty krąg osób - podziwiać należy każdą kobietę, która zdecydowała się pracować w tym zawodzie. Autorka rzetelnie wyszukała i przedstawiła punkt widzenia kobiet na kilka tematów jak podejście do alkoholu, sposób odnoszenia się do kobiet, próba przebicia szklanego sufitu, molestowania, trudności pracy fizycznej itp., co widać w ogromnej ilości przypisów i bibliografii na końcu książki. Autorka pozwala się również wypowiedzieć mężczyznom, ale pod kątem emocji i szczerości wypowiedzi nie równoważy to części "kobiecej", jeśli można tak ująć. Bardzo ciekawa, choć smutna niestety.

Niesamowicie otwiera oczy na pracę policjantek. Nie wiedziałam wielu rzeczy, a dzięki tej książce dowiedziałam się np. że kodeks pracy nie ma zastosowania do służb mundurowych. Więc pewne oczywiste dla nas rzeczy, jak ochrona przed molestowaniem czy prawo odwołania się od przydzielonej lokalizacji pracy tam nie ma zastosowania. Jeśli doda się do tego bardzo zmaskulizowane...

" [...] Jak przestaniesz żartować, to zrezygnuj z pracy, bo ci, co nie żartują, wpadają w alkoholizm, strzelają sobie w łeb albo zawisają pod sufitem. [...]”


Bardzo interesujący reportaż stworzyła Marianna Fijewska. Historie ukryte w książce "Policjantki. Kobiece oblicze polskich służb" są bardzo wciągające. Wysłuchałam ich dzięki aplikacji EmpikGo. W idealny sposób przeczytała je Martyna Szymańska. Ta lektorka ma tak wyjątkowy  głos, że aż miło się słuchało.
Nie od dziś wiadomo, że kobiety w policji mają znacznie trudniej niż mężczyźni. Niestety częściej są molestowane i wobec nich stosuje się mobbing. Nigdy do czegoś takiego nie powinno dochodzić, ale niestety dochodzi. Odbywałam staż w policji i swoje widziałam. Dzięki temu wiem, że w tej książce znajdziecie czystą prawdę.
Poznacie bohaterki, które pracują i pracowały w policji. Przeczytajcie ich wspomnienia i zdecydujcie sami, co o tym myślicie.
Praca w policji nie jest łatwą i przyjemną robotą. Niestety ktoś ją musi wykonywać. Część kobiet nie wytrzymuje stresowych sytuacji ze swoimi przełożonymi i niestety popełnia samobójstwa.
Decydując się na taki, zawód trzeba być psychicznie i fizycznie odpornym. Często narażone są na obelgi ze strony podejrzanych. Nieraz muszą z nimi stoczyć piekielne walki, aby zakuć ich w kajdanki. Narażone są na fizyczne urazy.
Czy ta praca daje im satysfakcję? Czy się w pełni zawodowo realizują?
Poznałam policjantki pracujące na różnych stanowiskach.
Jestem zadowolona z tej książki. Chętnie przeczytam inne książki tej autorki.
Poznacie historie między innymi: Anety, Katarzyny, Alicji i Karoliny. Nie zabraknie również historii kobiet służących w milicji. Jak im obecnie mija życie? Bardzo wstrząsające historie.
Co trzeba zrobić, żeby stać się mundurowym?  Podpowiem wam, trzeba przejść pięć kroków. Na czym one polegają? Doskonale to wyjaśnia sama autorka. 
A jak odreagować stres związany z częstym widokiem zwłok? Ten sekret zdradza nam pewna psycholożka. Oczywiście poznacie go, czytając lub słuchając wspaniałego reportażu Marianny Fijewskiej pod tytułem "Policjantki. Kobiece oblicze polskich służb".
Czy chcielibyście nosić polski mundur? Moim cichym marzeniem jest praca w policji jako cywil.
Uwaga! Niektóre historie wyciskają łzy. Przed czytaniem lub słuchaniem radzę przygotować sobie chusteczki.
Autorka zadaje bardzo dobre pytania swoim rozmówczyniom. Dziękuję Mariannie Fijewskiej, że przedstawiła pracę policjantki od środka. Może dzięki niej będziemy szanować ich ciężką pracę. To one narażają swoje życie, żebyśmy my mogli spokojnie spać. Często robią to kosztem własnych rodziny. Czy nadal Polacy będą pluć na polski mundur?
Dziękuję każdej kobiecie, która opowiedziała swoją historię w tej książce. Brawo za odwagę.

Z czystym sercem polecam.

" [...] Jak przestaniesz żartować, to zrezygnuj z pracy, bo ci, co nie żartują, wpadają w alkoholizm, strzelają sobie w łeb albo zawisają pod sufitem. [...]”


Bardzo interesujący reportaż stworzyła Marianna Fijewska. Historie ukryte w książce "Policjantki. Kobiece oblicze polskich służb" są bardzo wciągające. Wysłuchałam ich dzięki aplikacji EmpikGo. W idealny sposób...

Dzień dobry kochani w niedzielę. Zagadka na dziś. Czy policjantka, która w 2020 roku we Wrocławiu, podczas strajku kobiet (o zaostrzenie ustawy aborcyjnej),biła brawo protestującym została zwolniona?

Czy miałam dać sobie spokój z reportażami ? Miałam. Czy tak zrobiłam? Nie. Czy żałuję. Nie.

Policjantki. Kobiece oblicze polskich służb już dłuższą chwilę stała u mnie na regale. Dałam jej szansę i cieszę się, że to zrobiłam.

Książka podzielona jest na 25 krótkich rozdziałów. Opowiada o czasach obecnych jak i o losach pań, które są już na emeryturze. Historie przedstawione są w bardzo ciekawy sposób. Możemy poczytać o tym jak to jest zobaczyć pierwszego trupa i czy zwymiotowanie przy tym będzie pokazywało, że płeć piękna się nie nadaje do munduru. Dowiemy się jak to jest przekazać informacje rodzinie o tym, że ktoś z ich bliskich nie żyje. Nie zabraknie historii o mobbingu, braku równouprawnienia czy sile znajomości. Poznamy ten świat od środka, chociaż po lekturze jesteśmy głupsi niż na początku. Każda kobieta jest inna, ma inną wytrzymałość i zachowuje się inaczej to łączy je jedno. Każda z nich jest normalnym człowiekiem.

Uważam, że książka warta jest przeczytania. Dowiedziałam się kilku rzeczy np. czym jest ustawa dezubekizacyjna.
Polecam sprawdzić na własnej skórze.

Dzień dobry kochani w niedzielę. Zagadka na dziś. Czy policjantka, która w 2020 roku we Wrocławiu, podczas strajku kobiet (o zaostrzenie ustawy aborcyjnej),biła brawo protestującym została zwolniona?

Czy miałam dać sobie spokój z reportażami ? Miałam. Czy tak zrobiłam? Nie. Czy żałuję. Nie.

Policjantki. Kobiece oblicze polskich służb już dłuższą chwilę stała u mnie na...

Autorka książki wchodzi w świat policjantek i przedstawia policję z ich punktu widzenia. A świat ten nie jest łatwy, od pełnych cierpienia wezwań do wypadków drogowych, po szkołę policyjną pełną pogardy dla kobiet.
Po lekturze tej książki na pewno mam więcej szacunku do kobiet w mundurach. Ich historie zawarte w tej lekturze są warte poznania, każda inna, każda jednak bardzo ciekawa, często szokująca. Serdecznie polecam tę pozycję!

Autorka książki wchodzi w świat policjantek i przedstawia policję z ich punktu widzenia. A świat ten nie jest łatwy, od pełnych cierpienia wezwań do wypadków drogowych, po szkołę policyjną pełną pogardy dla kobiet.
Po lekturze tej książki na pewno mam więcej szacunku do kobiet w mundurach. Ich historie zawarte w tej lekturze są warte poznania, każda inna, każda jednak...

Bardzo ciekawa i łatwa do lektury książka. Choć mam wrażenie, że zdecydowana przewaga negatywnych opisów została przedstawiona celowo, a niekoniecznie pokrywa się to z rzeczywistością. Nie ma co generalizować, w każdej pracy i w każdym środowisku znajdą się ci źli.

Bardzo ciekawa i łatwa do lektury książka. Choć mam wrażenie, że zdecydowana przewaga negatywnych opisów została przedstawiona celowo, a niekoniecznie pokrywa się to z rzeczywistością. Nie ma co generalizować, w każdej pracy i w każdym środowisku znajdą się ci źli.

Reportaż godny polecenia, ale bez fajerwerków i efektu wow. Ciekawsze były dla mnie rozdziały dotyczące przemocy domowej, samobójców, śmiertelnych wypadków niż poruszanie kwestii typowo politycznych, biurokratycznych. Pozycja ciut słabsza od reportażu autorki, który dotyczył pracy pielęgniarek. Moja ocena to 7,5/10. Mam w planach przeczytanie dwóch pozostałych książek pani Fijewskiej o tematyce medycznej.

Reportaż godny polecenia, ale bez fajerwerków i efektu wow. Ciekawsze były dla mnie rozdziały dotyczące przemocy domowej, samobójców, śmiertelnych wypadków niż poruszanie kwestii typowo politycznych, biurokratycznych. Pozycja ciut słabsza od reportażu autorki, który dotyczył pracy pielęgniarek. Moja ocena to 7,5/10. Mam w planach przeczytanie dwóch pozostałych książek pani...

Książka pokazuje sytuację kobiet pełniących służbę w policji teraz lub w przeszłości. Wyjątkowo notka z książki jest zgodna z tym co znajdziemy w środku, bez naciąganej reklamy.
Dla mnie lektura ciekawa, bo nie miałam świadomości wielu spraw poruszanych w książce. Gdy czytałam o codziennej pracy, o tym z czym muszą się mierzyć każdego dnia naprawdę byłam pełna podziwu za ich wytrwałość w tym zawodzie. Myślę, że książkę powinna przeczytać każda młoda kobieta, która chce zostać policjantką.

Książka pokazuje sytuację kobiet pełniących służbę w policji teraz lub w przeszłości. Wyjątkowo notka z książki jest zgodna z tym co znajdziemy w środku, bez naciąganej reklamy.
Dla mnie lektura ciekawa, bo nie miałam świadomości wielu spraw poruszanych w książce. Gdy czytałam o codziennej pracy, o tym z czym muszą się mierzyć każdego dnia naprawdę byłam pełna podziwu za...