Tajemnice pielęgniarek. Prawda i uprzedzenia

Książka ma lepsze i gorsze momenty. Na początku książki jest bardzo dużo frustracji i użalania się jak to każdy krzywdzi pielęgniarki i później jeszcze fragment o roszczeniach płacowych jest bardzo słaby. Ogólnie to laurka dla pielęgniarek - "mają dużo trudniejsze studia niż lekarze", której głównym celem jest wzbudzenie współczucia u czytelników. Ciężko też potwierdzić autentyczność niektórych wypowiedzi/stwierdzeń, bo pielęgniarki nie są ujawnione z nazwiska.

Książka ma lepsze i gorsze momenty. Na początku książki jest bardzo dużo frustracji i użalania się jak to każdy krzywdzi pielęgniarki i później jeszcze fragment o roszczeniach płacowych jest bardzo słaby. Ogólnie to laurka dla pielęgniarek - "mają dużo trudniejsze studia niż lekarze", której głównym celem jest wzbudzenie współczucia u czytelników. Ciężko też potwierdzić...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szczerze, znając system od środka i wiele sytuacji nie zgodzę się z tym jak jest źle chociażby z płacami. "System" rządzi się swoimi prawami i "uzdrowić go będzie niezmiernie trudno, ale to nie prawda, że tylko pielęgniarki stykają się ze śmiercią i przejmują się nią. Samo stwierdzenie w książce, że podczas studiów nie mają czasu na nic w porównaniu do kierunków takich jak lekarski, ratownictwo medyczne czy fozjoterapia jest niesprawiedliwe i krzywdzące. Moim zdaniem pielęgniarki przedstawione w książce są w bardzo przerysowanym świetle co działa na ich niekorzyść. Dodatkowo pozostaje mi po niej niesmak.

Szczerze, znając system od środka i wiele sytuacji nie zgodzę się z tym jak jest źle chociażby z płacami. "System" rządzi się swoimi prawami i "uzdrowić go będzie niezmiernie trudno, ale to nie prawda, że tylko pielęgniarki stykają się ze śmiercią i przejmują się nią. Samo stwierdzenie w książce, że podczas studiów nie mają czasu na nic w porównaniu do kierunków takich jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Literatura faktu kojarzyła mi się z nudą, surowymi faktami i nieprzystępnym językiem. A tu wywiad prowadzony był przez panią Mariannę w taki sposób, że słuchając audiobooka, zaczęłam lubić tę formę literacką. Smuci mnie los kobiet opisanych przez autorkę. Ich zawód jest niedoceniony w konfrontacji z zawodem lekarza. Odpowiadają za ludzkie życie, bez nich szpitale stoją i ani rusz. Taki świat przedstawia dziennikarka. Mnie osobiście ciekawiło, dlaczego panie pielęgniarki zazwyczaj są takie oschłe i pozbawione życia. Ciekawi mnie los pielęgniarek za 50 lat. Czy ten zawód się utrzyma? Rokowania są słabe na podstawie wywiadu. Miło się słuchało, obecnie czytam drugą książkę pani Marianny równie ciekawą co powyższa pozycja.

Literatura faktu kojarzyła mi się z nudą, surowymi faktami i nieprzystępnym językiem. A tu wywiad prowadzony był przez panią Mariannę w taki sposób, że słuchając audiobooka, zaczęłam lubić tę formę literacką. Smuci mnie los kobiet opisanych przez autorkę. Ich zawód jest niedoceniony w konfrontacji z zawodem lekarza. Odpowiadają za ludzkie życie, bez nich szpitale stoją i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawód pielęgniarki, tak piękny, a jednocześnie tak bardzo niedoceniany, przede wszystkim finansowo. Niemniej nic nie usprawiedliwia podłego traktowania pacjentów, to nie ich wina, że upadający system jest jaki jest. Książka czasami irytująca przez ciągłe utyskiwania. Moim zdaniem ta książka przedstawia pielęgniarki w bardzo niekorzystnym i niesprawiedliwym świetle.

Zawód pielęgniarki, tak piękny, a jednocześnie tak bardzo niedoceniany, przede wszystkim finansowo. Niemniej nic nie usprawiedliwia podłego traktowania pacjentów, to nie ich wina, że upadający system jest jaki jest. Książka czasami irytująca przez ciągłe utyskiwania. Moim zdaniem ta książka przedstawia pielęgniarki w bardzo niekorzystnym i niesprawiedliwym świetle.

Pokaż mimo to

Wybór tej książki był zupełnie przypadkowy. Przez codzienne covidowe spacery przesłuchałam wszystkie zaległe podcasty i zdecydowałam się sięgnąć po pozycje książkowe w formie audiobooków. Uważam, że jest dobra książką to takiej właśnie formy przeczytania jej gdyż jest napisana w formie wywiadów/krótkich wypowiedzi ludzi ze środowiska medycznego. Nie często sięgam po książki polskich autorów ale ta ze względu na fakt autentyczności trafiła do mnie i na pewno sięgnę jeszcze po inne książki tej autorki prawdopodobnie również w formie audiobooka.

Wybór tej książki był zupełnie przypadkowy. Przez codzienne covidowe spacery przesłuchałam wszystkie zaległe podcasty i zdecydowałam się sięgnąć po pozycje książkowe w formie audiobooków. Uważam, że jest dobra książką to takiej właśnie formy przeczytania jej gdyż jest napisana w formie wywiadów/krótkich wypowiedzi ludzi ze środowiska medycznego. Nie często sięgam po książki...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa książka. Można się dowiedzieć o wielu ciekawostkach, o których nawet nam - pacjentom, się nie śniło. Polecam przeczytać, zwłaszcza krnąbrnym pacjentom którzy lubią wyładowywać swoją frustrację na pielęgniarkach.

Bardzo ciekawa książka. Można się dowiedzieć o wielu ciekawostkach, o których nawet nam - pacjentom, się nie śniło. Polecam przeczytać, zwłaszcza krnąbrnym pacjentom którzy lubią wyładowywać swoją frustrację na pielęgniarkach.

Pokaż mimo to

Książka ta to zbiór wywiadów przeprowadzonych z pielęgniarkami pracującymi na różnych oddziałach w całej Polsce. Wywołała we mnie wiele skrajnych emocji - od wdzięczności przez zaskoczenie, od współczucia po złość. Pielęgniarki są przepracowane, niedoceniane i przede wszystkim niedopłacane. Zmagają się nie tylko z trudami bardzo wyczerpującej fizycznie i psychicznie pracy, ale też z roszczeniami upierdliwych pacjentów, poniżeniem ze strony lekarzy uważających się za lepszych od nich i walką z systemem, który skazuje Je na pracę ponad siły, nie dając godziwego wynagrodzenia. Dochodzi do takich sytuacji, że pielęgniarka, która powinna odmówić pracy z uwagi na zbyt mała ilość personelu na dyżurze, zostaje przy pacjentach a potem modli się by na dyżurze nie stało się coś, przez co pójdzie do więzienia. Albo uszkadzając sobie kręgosłup przy dźwiganiu pacjenta, którego powinno dźwigać kilka osób, nie otrzymuje odszkodowania, bo... działała niezgodnie z przepisami BHP. Jestem wdzięczna tym dzielnym kobietom za ich poświęcenie, ale i zła o to, że ulegają presji i nie potrafią się postawić, narażając nie tylko siebie, ale też pacjentów.
Ale nie wszystkie pielęgniarki to te dobre dusze. Są też takie, które pracują nadal mimo wypalenia zawodowego i są po prostu wredne. Są też takie, które prześladują młodsze koleżanki, zwłaszcza te po studiach pielęgniarskich.
Za moich czasów, do liceum pielęgniarskiego szły dziewczyny, które nie dostały się do ogólniaka i były uważane za te mniej zdolne. Teraz widzę jak bardzo krzywdząca była to opinia. Jeśli chcecie się o tym przekonać, przeczytajcie tę książkę.

Książka ta to zbiór wywiadów przeprowadzonych z pielęgniarkami pracującymi na różnych oddziałach w całej Polsce. Wywołała we mnie wiele skrajnych emocji - od wdzięczności przez zaskoczenie, od współczucia po złość. Pielęgniarki są przepracowane, niedoceniane i przede wszystkim niedopłacane. Zmagają się nie tylko z trudami bardzo wyczerpującej fizycznie i psychicznie pracy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myślę, że powinna to być pozycja obowiązkowa w polskiej biblioteczce, a przynajmniej dodatek dla pacjentów w szpitalach. Żeby Ci roszczeniowi nabrali pokory i zrozumienia dla postaci w białych fartuchach. Książka zdecydowanie otwierająca oczy, pokazująca nam świat, którego większość z nas nie zna.

Myślę, że powinna to być pozycja obowiązkowa w polskiej biblioteczce, a przynajmniej dodatek dla pacjentów w szpitalach. Żeby Ci roszczeniowi nabrali pokory i zrozumienia dla postaci w białych fartuchach. Książka zdecydowanie otwierająca oczy, pokazująca nam świat, którego większość z nas nie zna.

Pokaż mimo to

Znam temat od środka, więc w sumie nie było dla mnie zaskoczeniem w jaki sposób autorka przedstawia środowisko pielęgniarskie. Na całe szczęście, jest wiele miejsc w których dzieje się trochę lepiej (co nie znaczy, że dobrze).
Myślę, że najważniejszą sprawą poruszaną w książce jest nadchodząca zapaść systemu spowodowana malejącą liczbą pielęgniarek. Im więcej osób o tym usłyszy, tym lepiej.
Brakuje mi w tej książce przedstawienia drugiej strony medalu - humoru, który towarzyszy nam w pracy na co dzień.

Znam temat od środka, więc w sumie nie było dla mnie zaskoczeniem w jaki sposób autorka przedstawia środowisko pielęgniarskie. Na całe szczęście, jest wiele miejsc w których dzieje się trochę lepiej (co nie znaczy, że dobrze).
Myślę, że najważniejszą sprawą poruszaną w książce jest nadchodząca zapaść systemu spowodowana malejącą liczbą pielęgniarek. Im więcej osób o tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kupiłam tą książkę w Biedronce za grosze, a okazało się, że „mocna rzecz”.

Autorka przedstawia blaski i cienie zawodu pielęgniarki i tych drugich jest znacznie więcej, niestety. Widzimy pielęgniarki jako osoby przepracowane, wykorzystywane w pracy na różne sposoby, poniewierane przez przełożonych, lekarzy i pacjentów. W dodatku tyrają na kilku etatach aby dorobić do marnej pensji. Są wykończone fizycznie i psychicznie, często rozsypuje im się życie rodzinne. W dodatku okazuje się, że jest to środowisko skłócone, zawistne, nieżyczliwe względem siebie.

Mamy tutaj wypowiedzi samych pielęgniarek, które opowiadają o swojej pracy, ale również przytaczają przykłady zdarzeń, po których można się załamać psychicznie. Są świadkami zgonów, w tym także dzieci oraz pacjentów, z którymi zdążyły się żyć. Obserwują samotność starych, schorowanych ludzi, porzuconych przez rodziny w szpitalu, których nikt nie odwiedza. Praca w szpitalach publicznych, niepublicznych, szpitalach psychiatrycznych, hospicjach, domach opieki – a w każdej inne warunki pracy, inny zakres obowiązków, inna motywacja. Zawód, w którym szybko przychodzi wypalenie zawodowe i zobojętnienie na wszystko, co się wokół dzieje.

Wypowiadają się również studenci medycyny i pielęgniarstwa, AWF-u, którzy mają praktyki w w szpitalach, a także lekarze czy nawet pani minister.

Autorka pokazuje zawód od strony samych pielęgniarek jak i osób związanych z tym środowiskiem. Stara się pokazać różne jego oblicza, z różnych perspektyw, ale obraz i tak jest smutny i po przeczytaniu czegoś takiego aż strach trafić do szpitala.

Kupiłam tą książkę w Biedronce za grosze, a okazało się, że „mocna rzecz”.

Autorka przedstawia blaski i cienie zawodu pielęgniarki i tych drugich jest znacznie więcej, niestety. Widzimy pielęgniarki jako osoby przepracowane, wykorzystywane w pracy na różne sposoby, poniewierane przez przełożonych, lekarzy i pacjentów. W dodatku tyrają na kilku etatach aby dorobić do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to