Dobrze się słuchało. Można spojrzeć na ten temat od strony ofiar, czemu na to pozwalają i jak myślą. Mam nadzieję, że to się kiedyś skończy i nikogo już to nie spotka.

Dobrze się słuchało. Można spojrzeć na ten temat od strony ofiar, czemu na to pozwalają i jak myślą. Mam nadzieję, że to się kiedyś skończy i nikogo już to nie spotka.

Wydaje mi się że to jest jedna z wielu potrzebnych książek, gdyż wbrew pozorom zjawisko przemocy psychicznej jest ogromnym problemem i do tego rozpowszechnionym. Musimy mieć o nim jak najwięcej informacji by nie paść ofiarą. Książka daje dużo przykładów osób pokrzywdzonych przez "osoby o narcystycznym usposobieniu". Ku przestrodze... Polecam 🙂

Wydaje mi się że to jest jedna z wielu potrzebnych książek, gdyż wbrew pozorom zjawisko przemocy psychicznej jest ogromnym problemem i do tego rozpowszechnionym. Musimy mieć o nim jak najwięcej informacji by nie paść ofiarą. Książka daje dużo przykładów osób pokrzywdzonych przez "osoby o narcystycznym usposobieniu". Ku przestrodze... Polecam 🙂

Polecam. Dobrze mieć wiedzę na zawarte w tej książce sprawy: przemocy, manipulacji, wykorzystywaniu… aby uniknąć czy też być czujnym na opisane zachowania.

Polecam. Dobrze mieć wiedzę na zawarte w tej książce sprawy: przemocy, manipulacji, wykorzystywaniu… aby uniknąć czy też być czujnym na opisane zachowania.

Co ja mogę powiedzieć...

Okropnie się na tej książce wynudziłam. Temat jest trudny, poważny, wciąż ignorowany, a jednak w pewnym momencie zaczęłam wzdychać z irytacji i wywracać oczami, bo miałam dość. Jest strasznie monotematyczna i mam wrażenie, że stronnicza. To absolutnie nie jest coś, co powinna czytać osoba będąca w takim związku... No i skoro o związkach mowa - przemoc psychiczna NIE WYSTĘPUJE TYLKO W ZWIĄZKACH I NIE ULEGAJĄ JEJ TYLKO KOBIETY! To coś, co najbardziej mnie wkurza w tej książce (poza kompletnie nie trafionym tytułem, bo nikt tu nie umiera...).

Spodziewałam się, że jednak dostanę szerzej ujęty temat, skoro w żaden sposób nie dają znać, że skupimy się tylko na jednym temacie, dlatego jest to strasznie płytkie ruszenie tematu. Jakieś podstawy naukowe, bibliografia, wywiady z terapeutami, ta "druga strona medalu"? Nie ma, bo i po co. Żeby się więcej nie wkurzać - nie polecam i żeby było jasne nie odnoszę się do historii tych kobiet, ale do samej książki i jej konstrukcji.

Co ja mogę powiedzieć...

Okropnie się na tej książce wynudziłam. Temat jest trudny, poważny, wciąż ignorowany, a jednak w pewnym momencie zaczęłam wzdychać z irytacji i wywracać oczami, bo miałam dość. Jest strasznie monotematyczna i mam wrażenie, że stronnicza. To absolutnie nie jest coś, co powinna czytać osoba będąca w takim związku... No i skoro o związkach mowa -...

Książka porusza ważny temat. Bardzo mieszane uczucia. Najgorsze jest jak wiesz, ale nic nie robisz. Ofiara jak wychodzi z toksycznego związku bardzo często się zmienia (nie mi oceniać czy na pewno na dobre),ciekawe czy oprawca, manipulator też może się zmienić? Ta książka nie daje odpowiedzi

Książka porusza ważny temat. Bardzo mieszane uczucia. Najgorsze jest jak wiesz, ale nic nie robisz. Ofiara jak wychodzi z toksycznego związku bardzo często się zmienia (nie mi oceniać czy na pewno na dobre),ciekawe czy oprawca, manipulator też może się zmienić? Ta książka nie daje odpowiedzi

"Najgorsza w przemocy psychicznej jest samotność".

Jest taki rodzaj bólu, który osiada na dnie serca niczym śnieg podczas bezwietrznej nocy. Ból, którego nie widać. Ból, który rozprzestrzenia się wewnątrz, zabierając w swoje odmęty całą radość życia... I o takim bólu jest ta książka, bo przemoc psychiczna b o l i.

Dlaczego nikt nie widzi, że umieram to reportaż ukazujący różne oblicza przemocy psychicznej. Ofiarami są głównie kobiety, ale problem ten dotyka też mężczyzn. Opowiedziane historie przeplatają się z opiniami psychologów i terapeutów, ujawniając schematy działania manipulatora i jego ofiary. Opisane przypadki dotyczą przemocy w relacjach damsko-męskich.
Szkoda, że nie ma tutaj przykładów wychodzących poza ten schemat, ale widocznie taki właśnie był zamysł tego reportażu.

Dręczenie, manipulacja, upokarzanie, zastraszanie, odrzucenie, poniżanie, dozowanie bliskości, wpędzanie w poczucie winy, agresja, zdrady, kłótnie... Te ciężkie emocje zostały zamknięte na kartach tej książki. Książki, z której wyłania się smutny obraz ofiary przemocowego partnera.
Tkwiąc w takiej relacji, człowiek zaczyna wątpić w swoje umiejętności i możliwości. Zaczyna wątpić w siebie. Uzależnia się od agresora, w taki sam sposób, w jaki można uzależnić się od używek. Racjonalizuje agresję. Tłumaczy sobie, że "bliskość boli, musi boleć". Upokorzona i zmanipulowana osoba przestaje żyć dla siebie, musi zasłużyć na miłość.

To była ciężka przeprawa. Straszna, a zarazem smutna. Książka niesie ważne przesłanie, aby wyjść z takiej relacji trzeba tego chcieć. Zdać sobie sprawę, że to niszczy, zrobić pierwszy i najważniejszy krok. Tym pierwszym krokiem może być przeczytanie tego reportażu. Dostrzeżenie, że wszystkie ofiary doznają skrajnych upokorzeń, a mimo to uwolnienie jest możliwe.
W książce zostały zamieszczone tytuły o pokrewnej tematyce, które pomogły innym osobom doświadczającym przemocy emocjonalnej.

Ponadto autorka zamieściła
test na mizoginistę i psychopatę. Pytania mogą być wskazówką dla osób, które zastanawiają się, czy tkwią w "burzliwym związku", czy w patologicznej relacji. Książka pozwala otworzyć oczy, być przestrogą, która może pomóc w porę wychwycić, że mamy do czynienia z toksyczną osobą. Uważam, że takie książki są potrzebne, bo ofiary przemocy psychicznej zwykle cierpią po cichu.



"Nawet kiedy się kłóciliśmy, byłam szczęśliwa, że rozmawiamy".

"Najgorsza w przemocy psychicznej jest samotność".

Jest taki rodzaj bólu, który osiada na dnie serca niczym śnieg podczas bezwietrznej nocy. Ból, którego nie widać. Ból, który rozprzestrzenia się wewnątrz, zabierając w swoje odmęty całą radość życia... I o takim bólu jest ta książka, bo przemoc psychiczna b o l i.

Dlaczego nikt nie widzi, że umieram to reportaż ukazujący...

Bardzo interesuje mnie temat przemocy psychicznej i toksycznych relacji ale uważam że książka ta nie jest dobrym początkiem dla ludzi którzy chcą zapoznać się z tematem lub poszerzyć swą wiedzę. Wydarzenia i informacje są tu strasznie chaotycznie przedstawione, tak że czytelnikowi trudno zrozumieć czyjej wypowiedzi słucha lub gdzie jest koniec jednej z historii. Uważam że przez swoją chaotyczność i ciągle powtarzanie tych samych informacji ta książka jest nudna i nieczytelna.

Bardzo interesuje mnie temat przemocy psychicznej i toksycznych relacji ale uważam że książka ta nie jest dobrym początkiem dla ludzi którzy chcą zapoznać się z tematem lub poszerzyć swą wiedzę. Wydarzenia i informacje są tu strasznie chaotycznie przedstawione, tak że czytelnikowi trudno zrozumieć czyjej wypowiedzi słucha lub gdzie jest koniec jednej z historii. Uważam że...

Bardzo dobra książka.

Bardzo dobra książka.

Temat ważny, książka zawiera różne historie ofiar przemocy psychicznej. Momentami (zwłaszcza w środku) chaotyczna. Pozostaje wrażenie braku wystarczającego pogłębienia tematu. W większości (o ile nie wszystkie) rozmowy dotyczą przemocy w związku.

Temat ważny, książka zawiera różne historie ofiar przemocy psychicznej. Momentami (zwłaszcza w środku) chaotyczna. Pozostaje wrażenie braku wystarczającego pogłębienia tematu. W większości (o ile nie wszystkie) rozmowy dotyczą przemocy w związku.

Jak dla mnie bardzo (BARDZO!) słabo. Tak ważny temat a tak płytko opisany - przeważnie coś w stylu: „tu się pokłóciliśmy, tu na mnie krzyczał a tu chciałam seksu a on nie chciał”. Poza kilkoma wyjątkami do tej pory nie wiem kto był bardziej niefair w tych związkach ta „ofiara” czy „oprawca” (hitem jest historia „ofiary” która zdradzała męża z „oprawcą” jednocześnie jeżdżąc z mężem na wakacje a seks z mężem był wówczas “niesatysfakcjonujący” wtf!?)
STANOWCZO ODRADZAM - zwłaszcza ludziom którzy faktycznie podejrzewają w swoim życiu przemocowe relacje

Jak dla mnie bardzo (BARDZO!) słabo. Tak ważny temat a tak płytko opisany - przeważnie coś w stylu: „tu się pokłóciliśmy, tu na mnie krzyczał a tu chciałam seksu a on nie chciał”. Poza kilkoma wyjątkami do tej pory nie wiem kto był bardziej niefair w tych związkach ta „ofiara” czy „oprawca” (hitem jest historia „ofiary” która zdradzała męża z „oprawcą” jednocześnie jeżdżąc...