Mikołaj Podolski

O sprawie opisanej w tej książce po raz pierwszy usłyszałam w programie TVP "Alarm", a jego autorem był Sylwester Latkowski. Książka właściwie opisuje wszystko to, o czym dowiedziałam się z programu, jednak wersja telewizyjna była bardziej dramatyczna i emocjonalna, bo wypowiadała się tam matka dziewczynki, która popełniła samobójstwo i szukała sprawiedliwości poprzez ukaranie osób, które przyczyniły się do śmierci jej dziecka oraz które zajmowały się procederem werbowania nieletnich dziewczyn do Zatoki Sztuki, gdzie proponowano im pracę w sex biznesie oraz gwałcono i zastraszano dziewczyny. Treścią tego reportażu jest właśnie samobójstwo 14-letniej Anaid, która rzuciła się pod pociąg. Czy wcześniej została zgwałcona i jeśli tak, to przez kogo? Wszystkie ślady prowadzą do sopockiej Zatoki sztuki, której właścicielem był "dyskotekowy baron" - Marcin, a dziewczyny do tego i innych nocnych klubów werbował mężczyzna o pseudonimie Krystek, określany też mianem "łowcy nastolatek". Było to miejsce owiane złą sławą, w którym balowali celebryci: aktorzy, piłkarze, biznesmeni. Epicentrum trójmiejskiego półświatka prostytucji. Odbywały się tam orgie z nieletnimi dziewczynami, które zmuszano do sexu, często dodając im do drinka tabletkę gwałtu a potem nagrywano z nimi filmiki, którymi je szantażowano. Czy podobne zdarzenie przytrafiło się Anaid? Często w kontekście Zatoki Sztuki i Krystka przewija się również nazwisko zaginionej Iwony Wieczorek, której losy do dnia dzisiejszego są nieznane. Czy to miejsce i ludzie z nim związani mieli jakiś udział w zniknięciu tej dziewczyny? Chyba jednak nie ma na to niezbitych dowodów. Szczerze mówiąc, to spodziewałam się, że z książki dowiem się czegoś więcej o tej sprawie, a tymczasem to w programie "Alarm podano więcej faktów. Odniosłam wrażenie, że autor książki cały reportaż oparł bardziej na poszlakach, domysłach i plotkach niż na niezbitych dowodach, ale trudno się dziwić, skoro większość ofiar duetu Marcin-Krystian była zastraszana i boi się zeznawać. Większość z tych dziewczyn ułożyła sobie życie na nowo i woli niechlubną przeszłość zostawić daleko za sobą. Czytało się to wszystko tak sobie. Cała sprawa jest szokująca, ale książka raczej monotonna i nie właściwie nie wyjaśniła do końca ani sprawy Anaid ani zniknięcia Iwony Wieczorek ani nie ujawniła jakichś nieznanych i drastycznych kulisów całej afery związanej z Zatoką Sztuki. Warto przeczytać, ale szału nie ma.