Bardzo szybko się ją czyta polecam

Bardzo szybko się ją czyta polecam

Ciekawe, choć niełatwe opowieści , w tym dwie silnie nacechowane pandemią, pokazujące dzieciom różne trudne sytuacje szkolno-życiowe oraz sposoby na radzenie sobie z nimi. Opisane są na tyle dobrze, by dziecko mogło a) wczuć się w opowieść, b) być może utożsamić się nieco z którymś z bohaterów.
Z perspektywy rodzica: doceniam próbę pokazania różnych trudności, które są rzeczywiście życiowe i zrozumiałe dla dziecka. To, że rodzice długo pracują, że siedzą przy komputerze lub z telefonem, że dzieci w szkole nie zawsze są fair etc.
Perspektywy dziecka przedstawić nie umiem, bo nim nie jestem, ale mogę potwierdzić, że mój 7-latek słuchał chętnie i aktywnie wyrażał chęć czytania kolejnych rozdziałów.
Aha, jeszcze jedno: część "fachowa" moim zdaniem jest wręcz przesadnie rozbudowana. Ale oczywiście być może dla kogoś będzie niezwykle cenna, a jak ktoś nie chce czytać wszystkiego, to oczywiście nie musi.
ogólnie rzecz biorąc - polecam.

Ciekawe, choć niełatwe opowieści , w tym dwie silnie nacechowane pandemią, pokazujące dzieciom różne trudne sytuacje szkolno-życiowe oraz sposoby na radzenie sobie z nimi. Opisane są na tyle dobrze, by dziecko mogło a) wczuć się w opowieść, b) być może utożsamić się nieco z którymś z bohaterów.
Z perspektywy rodzica: doceniam próbę pokazania różnych trudności, które są...

Bardzo fajna książka, fajne opowieści.
Tymon lat 7,5

Bardzo fajna książka, fajne opowieści.
Tymon lat 7,5

Żyjemy w ciekawych czasach. Dzieci i nauczyciele uczą się jak uczyć się online, a rodzice – jak pracować zdalnie i przeżyć razem w domu, często 24h na dobę, od czego często byliśmy odzwyczajeni. To czas stresu, mniejszego lub większego. Choć sama nie należę do mocno socjalizujących się osób, to i mój plan dnia wywrócił się do góry nogami od kiedy dzieci są non stop w domu. Bo to jednak co innego niż wakacje, choć tak wygląda. Właśnie czas przebywania w domu i wyzwania z izolacją od innych, zwłaszcza rówieśników, przedstawia pięć dość prostych w przekazie historii. Przedstawiają problemy, które napotykamy nie tylko w pandemii, ale które teraz najbardziej przybrały na sile.

W historiach spotkamy się z lękiem szkolnym, wysoką wrażliwością, zazdrością o rodzeństwo, nadużywaniem urządzeń elektronicznych, poczuciem osamotnienia w dobie kontaktu tylko internetowego i wieloma innymi trudnościami uczniów. Po każdej części dla dzieci dorosły znajdzie przystępny i wyczerpujący komentarz objaśniający wiele kwestii dotyczących tworzenia się emocji, rozwoju dziecka czy funkcjonowania mózgu. Ta książka może też pomóc rodzicom nauczyć się zachowywać spokój, bo nie oszukujmy się: dla nas ten czas to także stres.
Więcej na: https://konfabula.pl/dwie-ksiazki-o-self-regulation/

Żyjemy w ciekawych czasach. Dzieci i nauczyciele uczą się jak uczyć się online, a rodzice – jak pracować zdalnie i przeżyć razem w domu, często 24h na dobę, od czego często byliśmy odzwyczajeni. To czas stresu, mniejszego lub większego. Choć sama nie należę do mocno socjalizujących się osób, to i mój plan dnia wywrócił się do góry nogami od kiedy dzieci są non stop w domu....

Coraz częściej sięgam po książki, dzięki którym lepiej zrozumiem własne dziecko lub udaje mi się zaradzić na dręczące go emocje. Taką książką jest właśnie „Self-Regulation. Szkolne Wyzwania” Jest to trzecia książka autorstwa Agnieszki Stążka–Gawrysiak, lecz pierwsza, którą miałam okazję przeczytać.
Więcej o książce na stronie internetowej: https://papierowybluszcz.wordpress.com/2021/08/28/self-regulation-szkolne-wyzwania-agnieszka-stazka-gawrysiak/

Coraz częściej sięgam po książki, dzięki którym lepiej zrozumiem własne dziecko lub udaje mi się zaradzić na dręczące go emocje. Taką książką jest właśnie „Self-Regulation. Szkolne Wyzwania” Jest to trzecia książka autorstwa Agnieszki Stążka–Gawrysiak, lecz pierwsza, którą miałam okazję przeczytać.
Więcej o książce na stronie internetowej:...

Dotyczy dzieci w wieku 6-10 lat. Ostatni rozdział "Domowe zasady ekranowe wspierające samoregulację dziecka." nie wskazuje drogi: "Zalecenia ekspertów w tym zakresie można znaleźć na stronie Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pod adresem https://domowezasadyekranowe.fdds. pl/. Na koniec warto podkreślić, że urządzenie ekranami - mimo że z ich używania płyną liczne korzyści - dość silnie działają na układ nagrody w mózgu, pobudzając wydzielanie dopaminy i zwiększając "apetyt na więcej". Aby nie nasilać tego działania (które leży u podstaw uzależnień behawioralnych),należy powstrzymywać się od traktowania czasu spędzonego przed ekranem jako nagrody lub też redukowania tego czasu jako rodzaju kary."

W naszym przypadku sprawdziło się zastosowanie metody z literatury dotyczącej ADHD. Zauważam pozytywne zachowanie, nagradzam od razu, z zastosowaniem żetonów, które można potem wymieniać na dowolne nagrody. Córka sama wymyśla jaki kolor przypisać jakiemu przywilejowi. Rodzicu, nie krzycz i nie bij, bo to potęguje nadpobudliwość, wzmaga bunt i pogłębia niską samoocenę. Jeśli chcesz ukarać, wyznacz nudne zajęcie lub pozbaw przywilejów. Stosuj 3R: regularność (wszystko ma swoją porę),rutynę (schemat i kolejność, które dają poczucie bezpieczeństwa),repetycję (liczne powtórki, które zbudują cierpliwość u ciebie i u dziecka). Aneta Paszkiewicz w "Karierze szkolnej uczniów z ADHD" informuje "Najlepsze nawet metody nie zastąpią miłości i zrozumienia, jakich dziecko oczekuje od swoich rodziców, zaspokojenia tak istotnych potrzeb, jak potrzeby bezpieczeństwa i akceptacji..."

Zgodnie z opinią Billa Gottlieba i Janesa Greenblata w książce "Nareszcie skoncentrowani", "Czas przed ekranami ograniczyć do 2 godzin dziennie, wyłączać 1-2 godziny przed udaniem się na spoczynek". Może powodować uzależnienie z uwagi na zwiększenie produkcji dopaminy. Warto znaleźć ćwiczenia fizyczne, sporty i "aktywności sprawiające mu przyjemność".

Siedzenie nie jest zdrowe. Wystarczy poczytać " Mocne plecy". Z mojego doświadczenia czas przed ekranami nie zmienił wiele w mojej głowie. Dorobiłam się za to okularów i bólu kręgosłupa w wieku 19-26 lat. Diagnozy doczekałam się w wieku 39 lat. Regularne ćwiczenia rehabilitacyjne łagodzą ból. Wykryto dyskopatię odcinka lędźwiowego i koksartrozę bioder. Zadbajcie o to, by wasze dzieci jak najpóźniej spotkały się z problemami tego typu.

Zwróćcie uwagę na ich potrzeby spotkań i zabawy z innymi dziećmi jak to jest opisane w książce "Duże dzieci. Fascynujący wiek od 7 do 13 lat. Poradnik dla rodziców i wychowawców" Oggi Enderlein.

Dotyczy dzieci w wieku 6-10 lat. Ostatni rozdział "Domowe zasady ekranowe wspierające samoregulację dziecka." nie wskazuje drogi: "Zalecenia ekspertów w tym zakresie można znaleźć na stronie Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pod adresem https://domowezasadyekranowe.fdds. pl/. Na koniec warto podkreślić, że urządzenie ekranami - mimo że z ich używania płyną liczne korzyści -...

Druga część tym razem dla dzieci w wieku szkolnym. Przykłady trudnych sytuacji z dziećmi i modelowe rozwiązania self-regulation. Żeby tak można było zastosować te polecane zachowania i by dzieci zachowywały się tak modelowo jak w książce, to byłoby cudnie...

Druga część tym razem dla dzieci w wieku szkolnym. Przykłady trudnych sytuacji z dziećmi i modelowe rozwiązania self-regulation. Żeby tak można było zastosować te polecane zachowania i by dzieci zachowywały się tak modelowo jak w książce, to byłoby cudnie...

Książka „Self regulation. Szkolne wyzwania” to zbiór opowiadań przeznaczony dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym (ok. 6-10 lat) i dorosłych. Opowiadania mają na celu uporanie się z różnymi trudnymi sytuacjami, z którymi przyszło nam się zmierzyć wraz z nadejściem koronawirusa. Mowa tutaj o tych bardziej trudnych emocjach i sytuacjach – poczuciu osamotnienia, złości, stresie, wysokiej wrażliwości, zazdrości. Autorka książki w przystępny i dosyć obrazowy sposób stworzyła pięć opowiadań, które są przeznaczone dla dorosłych i dzieci i myślę, że ich lektura to dobry pomysł na wspólne spędzanie czasu.

Każde z opowiadań nawiązuje do aktualnej sytuacji związanej z pandemią koronawirusa, w której wszyscy się znaleźliśmy. Autorka opisuje blaski i cienie sporej ilości czasu spędzanego w domu, codziennego życia z dziećmi połączonego ze zdalną pracą i nauką, ograniczonych kontaktów towarzyskich. Autorka zwraca szczególną uwagę na to, jak różne sytuacje oddziałują na emocje dorosłych i dzieci, a co za tym idzie na zachowanie nasze i naszych pociech. Opowiadania mają swoje przesłanie, sposoby rozwiązywania konkretnych trudności oraz naukę, którą można z nich czerpać.

Bardzo podobała mi się taka forma opowiadań, która jest urozmaicona kolorowymi grafikami, co na pewno zainteresuje dzieci. Plusem jest też prosty język i ważna treść, którą dobrze się przyswaja oraz dodatkowe adnotacje dla dorosłych po każdym opowiadaniu. Książkę śmiało można zaliczyć do kategorii psychologii, bowiem sporo jest tutaj mowy o emocjach, różnych stresujących sytuacjach, które niejednokrotnie wpływają na dalsze życie człowieka i czasami wywierają na nim piętno. Bo wszystko zaczyna się zawsze od głowy – problemy, które nam dorosłym często wydają się błahe, dla dzieci mogą stanowić przeszkody nie do pokonania. Warto pomóc najmłodszym i zapoznać ich ze sposobami na uporanie się z trudnościami, wskazać właściwe rozwiązania i pokazać, że nie wszystko jest takie straszne, jakie może się wydawać. Zachęcam do lektury książki „Self regulation. Szkolne wyzwania” – moim zdaniem to wartościowa propozycja dla dzieci i dorosłych, która może wiele zmienić, a przede wszystkim pomóc i ułatwić trudną rzeczywistość.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Znak

IG @ksiazkowewisienki

Książka „Self regulation. Szkolne wyzwania” to zbiór opowiadań przeznaczony dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym (ok. 6-10 lat) i dorosłych. Opowiadania mają na celu uporanie się z różnymi trudnymi sytuacjami, z którymi przyszło nam się zmierzyć wraz z nadejściem koronawirusa. Mowa tutaj o tych bardziej trudnych emocjach i sytuacjach – poczuciu osamotnienia, złości, stresie,...

"Self-Regulation. Szkolne wyzwania" to kolejna książka @dylematki , która tym razem wzięła po lupę sytuacje i wyzwania, jakie mają dzieci na etapie wczesnoszkolnym, czyli klasy 1-3, ale również tę szczególną sytuację jaka spotkała nas w ostatnim czasie, a mianowicie lockdown i zdalna edukacja. Trzeba przyznać, że dla dorosłych nie było to łatwe, a co dopiero dla dzieci. Pięć rozdziałów poruszających pięć różnych problemów, a zakończonych słowem wyjaśnienia dla rodzica. Jest co nieco o odrabianiu lekcji i dzieleniu dużych zadań na mniejsze, by było nam łatwiej je wykonać. Autorka poruszyła również temat wyśmiewania przez inne dzieci i jak pomóc dziecku poradzić sobie w takiej sytuacji (przyznam, że osobiście miałam podobną sytuację z moimi dziećmi, tylko, że u nas bardziej chodziło o dokuczanie niż wyśmiewanie i okazało się, że moje działania były dość zbliżone do opisanych). No i ważna w dzisiejszych czasach kwestia szeroko rozumianych ekranów. Kiedy, jak i ile? W końcu większość naszych rodziców nie musiała borykać się z tym problemem. U mnie w domu komputer pojawił się, gdy miałam lat 10, a internet w wieku 12. Nasze dzieci nie znają świata bez komputera, telewizji czy smartfona, ale czy tego chcemy czy nie, jako rodzice musimy dzieciom pokazać jak w tym świecie wirtualnym się poruszać w równowadze do świata rzeczywistego.
Zarówno pierwszy tom, jak i ten polecam bardzo.

"Self-Regulation. Szkolne wyzwania" to kolejna książka @dylematki , która tym razem wzięła po lupę sytuacje i wyzwania, jakie mają dzieci na etapie wczesnoszkolnym, czyli klasy 1-3, ale również tę szczególną sytuację jaka spotkała nas w ostatnim czasie, a mianowicie lockdown i zdalna edukacja. Trzeba przyznać, że dla dorosłych nie było to łatwe, a co dopiero dla dzieci....

Po pierwszej części ta jest jeszcze lepsza. Pomaga dziecku oraz mnie. Szczerze czytam opowiadania sama ciekawa co będzie dalej.

Po pierwszej części ta jest jeszcze lepsza. Pomaga dziecku oraz mnie. Szczerze czytam opowiadania sama ciekawa co będzie dalej.