Uwielbiam książki Jakoba Wegeliusa za ich nieszablonowość. Wciąż pamiętam pierwszy zachwyt Legendą o Sally Jones, niewielką książeczką, którą przywiozłam z targów na początku 2019 roku. Swego czasu wracaliśmy do niej często, choć z czasem przyćmiły ją inne lektury. Później w podobny sposób zachwyciłam się Małpą mordercy, toteż na widok zapowiedzi Esperanzy radośnie strzygłam uszami.

Halidon, sztukmistrz na monocyklu, choć niewielki wzrostem, ma wielkie serce. Zaniepokojony nieobecnością swojego przyjaciela Kapitana, nie zważając na późną porę, wyrusza na poszukiwania. Tej zimnej nocy nie wszyscy napotkani ludzie okażą się przyjaźni, a w ciemnych uliczkach portowego miasta nie zawsze będzie bezpiecznie. Jednak niespodziewanie Halidon spotka również kogoś, kto wiernie będzie mu towarzyszył, to nieśmiało, to zuchwale merdając patykowatym ogonem.

Trzecia książka autora wydana w Polsce to kolejna okazja do podjęcia nietuzinkowej lektury, którą czytać można na różnych płaszczyznach, i to niezależnie od wieku. Nie jest to po prostu bajka dla dzieci, w której wszystko jest klarowne i wygładzone, a pointa oczywista. A jednak właśnie dlatego warto po nią sięgnąć, warto wspólnie z najmłodszymi podjąć wyzwanie i przeczytać historię, jakiej jeszcze nie czytaliście.

Ciekawy jest tu główny bohater - Halidon, żongler, cyrkowiec jeżdżący na monocyklu, mały, niepozorny i niezbyt urokliwy. To on wyrusza na poszukiwanie Kapitana, o którym my sami zgoła nic nie wiemy i zbieramy okruchy opowieści wraz kolejnymi retrospekcjami czynionymi przez Halidona. Wyłania nam się z niej obraz przywiązania, który nie do końca możemy nazwać przyjaźnią, ponieważ znamy tylko relację jednej strony. A jednak oddanie Halidona i jego potrzeba towarzyszenia Kapitanowi, są ogromnie poruszające i do ostatniej strony trzymamy za niego kciuki.

Drugim z ważnych bohaterów tej historii nocnych poszukiwań jest pies. Bezimienny przybłęda, na którego przypadkiem trafia bohater. Nieco skory do przechwałek i fantazjowania, ale podobnie jak Halidon samotny. Nasz bohater tego nie dostrzega, ale pies go potrzebuje, ale też nieco go przypomina. I choć nic nie idzie mu do końca tak, jak powinno, pozostaje przy Halidonie, a ten stopniowo zaczyna psu pomagać i się nim opiekować.

Halidon i pies stanowią swoje metaforyczne odbicie - za mali jak na przedstawicieli swojego gatunku, często odrzucani, lojalni wobec tych, którym okazali ufność. I potrzebujący domu i przyjaźni tak bardzo, że w poszukiwaniach są w stanie wiele zaryzykować i wiele wycierpieć. Przyzwyczajeni do odrzucania i wyśmiewania, kryją pod nieciekawą powierzchownością złote serca.

Ta pogrążona w mrokach nocy opowieść, jest tak naprawdę historią o potrzebie bliskości i przyjaźni. O tym, że każdy zasługuje na dom i każdy go potrzebuje. Jest opowieścią o marzeniach, które chce się realizować, ale nie kosztem porzucenia przyjaciół, o dobrych i złych ludziach napotykanych po drodze. Jest nierozbudowana i ogromnie poruszająca, choć finalnie ciepła i krzepiąca. O oddaniu i poświęceniu, o odmienności i bezpiecznej przystani. Wyjątkowa i niepowtarzalna.

Uwielbiam książki Jakoba Wegeliusa za ich nieszablonowość. Wciąż pamiętam pierwszy zachwyt Legendą o Sally Jones, niewielką książeczką, którą przywiozłam z targów na początku 2019 roku. Swego czasu wracaliśmy do niej często, choć z czasem przyćmiły ją inne lektury. Później w podobny sposób zachwyciłam się Małpą mordercy, toteż na widok zapowiedzi Esperanzy radośnie...

Literatura skandynawska ma swój niepowtarzalny klimat.
Uderza w niej realizm, prostota i obrazowość, która nawet ubrana w oszczędność nie pozostawia nam- odbiorcom, złudzeń.

Dzisiaj chciałabym podsunąć Wam książkę, która skierowana jest do nieco starszych dzieci oraz dorosłych ceniących niemal detektywistyczną fabułę odkrywającą przed czytelnikiem nie tylko krzywdzące opiniowanie ale również wskazującą wartości, które mogą być ważniejsze od całego niesprzyjającego świata.

Przed Wami "Esperanza" autorstwa Jakoba Wegeliusa, w tłumaczeniu Agnieszki Stróżyk, wydana pod skrzydłami @zakamarki .

Słyszeliście o uczuciu, które sprawia, że czujemy w gardle gulę przez którą ciężko jest łapać oddech, a serce przyspiesza jak gdyby walczyło o przetrwanie?
To właśnie przydarzyło się głównemu bohaterowi tej opowieści, gdy przebudził się i poczuł, że jego przyjaciel nie wrócił do domu. Nie ważna była pora dnia, pogoda, ani własny strach. Wyruszył z domu prosto do Elli Jansson u której spodziewal się odnaleźć swojego drucha, ale ten moment okazał się dopiero początkiem jego całonocnej wyprawy. Błądząc po uliczkach misteczka swoim monocyklem początkowo z obawą, a później paniką, trafiał do miejsc w których odkrywał ludzkie słabości i łatwość ich osądu. Wpadał w tarapaty, ulegał emocjom, czuł się bezbronny. Przy okazji kolejnych perypetii spotkał na swojej drodze bezpańskiego psa, który dodatkowo nadał historii tempa i sprawił, że ogólna niechęć i odraza , ktora przenikała ich swiat do głębi miała szansę dać początek czemuś nowemu.

Ale czy wspólnie odnajdą Kapitana?
Czy zdążą?
Czy Halidon spojrzy na świat mniej krytycznie i pozwoli komuś jeszcze wejść do swojego życia?

Ta książka nie jest łatwa w obejściu. Wymaga odrobiny skupienia, dystansu do tego co dzieje się w jej treści i jednocześnie potrzebuje uważności, aby wyciągnąć z niej najważniejsze życiowe lekcje.
Nawiązuje do uniwersalnych prawd naszego świata, który nie zawsze jest dobry i wyrozumiały a ponadto uczy poszukiwania tego co ważne i dające nam bezpieczną przystań w świecie chaosu. Wskazuje na samotność, zagubienie i jej następstwa aby jeszcze dobitniej pokazać wartość przyjaźni.

Literatura skandynawska ma swój niepowtarzalny klimat.
Uderza w niej realizm, prostota i obrazowość, która nawet ubrana w oszczędność nie pozostawia nam- odbiorcom, złudzeń.

Dzisiaj chciałabym podsunąć Wam książkę, która skierowana jest do nieco starszych dzieci oraz dorosłych ceniących niemal detektywistyczną fabułę odkrywającą przed czytelnikiem nie tylko krzywdzące...

Dotychczas nie znałam tego autora, jestem tak zachwycona tym tytułem, że na pewno sięgnę po książki Jakoba Wegeliusa: “Legenda o Sally Jones” i “Małpa mordercy”.

Co dzieje się w “Esperanzie”:

Halidon jeździ na monocyklu, zajmuje się żonglowaniem, więc ma wprawę w występach ulicznych. Przyjaźni się z Kapitanem, z którym mieszka, po pracy wraca do domu i go nie zastaje. Mimo że jego przyjaciel zostawił notkę, Halidona ogarnia coraz większy niepokój, co się mogło stać, co rozwija się do obaw, że Kapitan go zostawił. Strach przed porzuceniem bierze tutaj górę. Akcja rozwija się, Halidon wie, że jego bliski wyszedł do klubu jazzowego, ale o późnej porze zaczyna coraz bardziej się martwić i go szukać. Co wspaniałe jest w tej opowieści to emocje, z którymi sami się utożsamiamy i bardzo wczuwamy się w atmosferę sytuacji. Uosobieniem strachu przed porzuceniem jest pies o imieniu Esperanza, wiernie mu towarzyszy. Co będzie dalej? Jaki będzie finał tej historii? Czy Kapitan się pojawi?

To niesamowita historia, która Was wciągnie w wir uczuć i przemyśleń o zaufaniu, zwątpieniu, życiowych decyzjach i odejściach.
Piękne opisy, które porywają od pierwszej strony, ten tajemniczy klimat, fasynująca ilustracje…to była cudowna przygoda dla mnie, więc polecam dla czytelnika w każdym wieku. Dolną granicę wyznaczyłabym na 9+

Bardzo mocno polecam.

Dotychczas nie znałam tego autora, jestem tak zachwycona tym tytułem, że na pewno sięgnę po książki Jakoba Wegeliusa: “Legenda o Sally Jones” i “Małpa mordercy”.

Co dzieje się w “Esperanzie”:

Halidon jeździ na monocyklu, zajmuje się żonglowaniem, więc ma wprawę w występach ulicznych. Przyjaźni się z Kapitanem, z którym mieszka, po pracy wraca do domu i go nie zastaje....

Czy macie w życiu prawdziwego przyjaciela od serca? Taką osobę, za którą skoczylibyście w ogień? Która była przy Was w dobrych i złych chwilach, której ufacie bezgranicznie i powierzylibyście swój los? Kimś takim jest Kapitan dla Halidona. Posłuchajcie 👇

Halidon to mały człowieczek o specyficznej powierzchowności, ale złotym sercu. Nie jest zbyt ufny wobec ludzi, bowiem spotkało go z ich rąk wiele złego. Jedyną osobą, której ufa jest Kapitan, który jest dla niego niczym rodzina. Pewnego dnia wraca do domu i nie zostaje tam Kapitana, z początku nie widzi w tym nic złego. Kiedy jednak budzi się w nocy, a prycza przyjaciela wciąż pozostaje pusta, zaczyna się niepokoić i postanawia wyruszyć na poszukiwania.

Odwiedza miejsca ulubione przez Kapitana, cały czas jednak zadrą w oku tkwi mu sen, w którym śnił, że Kapitan go opuszcza. Niespodziewanie do poszukiwań dołącza bezpański kundel, którego Halidon zastał śpiącego w parku w czapce Kapitana.

Czy wspólna podróż, pełna niebezpieczeństw przyniesie zamierzony skutek? Czy Kapitan się odnajdzie, czy jednak faktycznie opuścił Halidona w pogoni za marzeniami? Czy pies znajdzie przyjaźń, której tak bardzo pragnie?

"Esperanza" to głęboka i metaforyczna opowieść o potrzebie przyjaźni i bliskości, obnażająca ludzkie słabości, lęki i przywary. Pokazuje jak wiele potrafimy zrobić dla bliskiej osoby, z drugiej strony stawiając cały nasz los na ostatnią kartę. Uświadamia, że nawet jeśli do tej pory spotykały nas ze strony innych same przykre rzeczy, zawsze znajdzie się w naszym życiu ktoś życzliwy, gotowy nieść nam bezinteresowną pomoc. To wzruszająca historia, w której najbardziej urzekła mnie postać psa. Ten maluch chwycił mnie za serce i bardzo dopingowałam mu, by odnalazł własne szczęście. Bardzo ją Wam polecam ❤️

Czy macie w życiu prawdziwego przyjaciela od serca? Taką osobę, za którą skoczylibyście w ogień? Która była przy Was w dobrych i złych chwilach, której ufacie bezgranicznie i powierzylibyście swój los? Kimś takim jest Kapitan dla Halidona. Posłuchajcie 👇

Halidon to mały człowieczek o specyficznej powierzchowności, ale złotym sercu. Nie jest zbyt ufny wobec ludzi, bowiem...

To już trzecia książka tego Autora, która robi na mnie wrażenie! Piękna, mądra, czuła i dopracowana w każdym calu, bo autor sam zilustrował tekst.
O przyjaźni, oddaniu, odmienności i poświęceniu.
Bardzo polecam!

To już trzecia książka tego Autora, która robi na mnie wrażenie! Piękna, mądra, czuła i dopracowana w każdym calu, bo autor sam zilustrował tekst.
O przyjaźni, oddaniu, odmienności i poświęceniu.
Bardzo polecam!