Niewątpliwą, ale chyba też jedyną, zaletą tej książki jest ogrom zdjęć z rodzinnego archiwum. Pozawalają one podejrzeć codzienne życie ikony kina. Natomiast reszta jest mocno rozczarowująca. Wspomnienia i anegdotki są nieciekawe i pisane językiem prosto z nieźle napisanego licealnego wypracowania, a przepisy, będące puentą każdej opowieści, nie zachęciły mnie do udania się do kuchni. Rozumiem, że są to rodzinne receptury i nie jest to typowa książka kucharska, ale można było się pokusić o jakieś modyfikacje i dopasowanie do dzisiejszych warunków, skoro zajmują one dużą część książki. A tak, ani to ciekawe wspomnienia, ani interesująca książka kucharska. Jeśli natomiast ktoś jest zainteresowany życiem Audrey Hepburn, chyba lepiej sięgnąć po „Oczarowanie” Donalda Spoto, a tę pozycję potraktować jedynie jako wizualne uzupełnienie.

Niewątpliwą, ale chyba też jedyną, zaletą tej książki jest ogrom zdjęć z rodzinnego archiwum. Pozawalają one podejrzeć codzienne życie ikony kina. Natomiast reszta jest mocno rozczarowująca. Wspomnienia i anegdotki są nieciekawe i pisane językiem prosto z nieźle napisanego licealnego wypracowania, a przepisy, będące puentą każdej opowieści, nie zachęciły mnie do udania się...

Wspaniała ciepła książka, pokazująca Audrey od kuchni ;) myśle to pozycja wspaniała na prezent, dla kogoś dla kogo Audrey była inspiracją. Dużo przepisów kulinarnych, prywatnych zdjęć, ciepłych wspomnień z życia aktorki.

Wspaniała ciepła książka, pokazująca Audrey od kuchni ;) myśle to pozycja wspaniała na prezent, dla kogoś dla kogo Audrey była inspiracją. Dużo przepisów kulinarnych, prywatnych zdjęć, ciepłych wspomnień z życia aktorki.

"Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie" Luca Dotti
Syn Audrey Hepburn opowiada nam o swojej mamie, pokazuje oblicze Audrey której nie znamy. Opisuje nam ich wspólne życie w Rzymie, czy ukochanej posiadłości w Szwajcarii La Paisible, która była azylem i ukochanym miejscem Audrey, gdzie się ukrywała przed fleszami i światem Hollywood. Książka, która miała być tylko książką kucharską, ale stała się dość oryginalną biografią,z unikalnymi przepisami kulinarnymi potraw które gościły na co dzień na stole w domu Audrey, zawierającą wspomnienia syna o mamie z bogatą kolekcją prywatnych fotografii z rodzinnego albumu. Dowiedziałam się, że Audrey była łasuchem, kochała czekoladę pod każdą postacią, nawet sam jej zapach potrafił poprawić jej humor,lody które jadła zawsze kiedy tylko mogła i wręcz kochała makaron z przecierem pomidorowym,do tego stopnia że zabierała nawet na wakacje składniki na jego przygotowanie. Poznałam Audrey, która była swojska, czuła, ciepła, kochająca zwierzęta i dobre jedzenie,bo taka była dla bliskich, rodziny i przyjaciół. My znaliśmy Audrey gwiazdę ekranu, piękną kobietę która zachwyca w ,, Śniadaniu u Tiffaniego,, modną, której stroje nadal inspirują do naśladowania. Dzięki tej książce dopiero teraz mam pełny obraz prawdziwej Audrey Hepburn i muszę przyznać, że mam do niej jeszcze więcej sympatii. Jeśli macie ochotę poznać tę fantastyczną kobietę, to powinniście tę książkę przeczytać. Ja osobiście naszpikowałam jej strony znacznikami z myślą i postanowieniem że wypróbuję przepisy potraw, które nie są jakoś wyszukane ,i gościły codziennie na stole Audrey.
Polecam i smacznego Wam życzę.

"Audrey w domu. Wspomnienia o mojej mamie" Luca Dotti
Syn Audrey Hepburn opowiada nam o swojej mamie, pokazuje oblicze Audrey której nie znamy. Opisuje nam ich wspólne życie w Rzymie, czy ukochanej posiadłości w Szwajcarii La Paisible, która była azylem i ukochanym miejscem Audrey, gdzie się ukrywała przed fleszami i światem Hollywood. Książka, która miała być tylko książką...

Jest coś niesamowitego w tej książce... Zwykle stronię od oceniania biografii - to tak, jakbym miała stanąć przed kimś, spojrzeć mu prosto w oczy i powiedzieć, że moim zdaniem jego życie było 6/10. Tym razem jednak było inaczej.

Luca zaprosił nas do La Paisible, rozpalił ognisko w ogrodzie i do późnej nocy częstował ukochanymi potrawami Audrey, opowiadając historie z jej życia i własnego dzieciństwa, które przypominał sobie, zainspirowany smakami i zapachami. W niechronologicznej kolejności, na grubych kartach, pięknym językiem oddając hołd nie tylko Audrey, ale i otaczającym ją wspaniałym ludziom. W jego wspomnieniach Audrey nie jest sławną aktorką, uwielbianą przez miliony dookoła świata, ale mamą, ciocią, żoną. I taką właśnie nam ją pokazał, ściągając ją z piedestału nieuchwytnej ikony Hollywood, sprawiając, że pokochaliśmy ją jeszcze mocniej.

@papierowa.julia

Jest coś niesamowitego w tej książce... Zwykle stronię od oceniania biografii - to tak, jakbym miała stanąć przed kimś, spojrzeć mu prosto w oczy i powiedzieć, że moim zdaniem jego życie było 6/10. Tym razem jednak było inaczej.

Luca zaprosił nas do La Paisible, rozpalił ognisko w ogrodzie i do późnej nocy częstował ukochanymi potrawami Audrey, opowiadając historie z jej...

Nie jestem wielką fanką Audrey, ale uważam, że warto przeczytać wspomnienia jej syna, które ukazują ją jako zwykłą kobietę, która by mogłaby mieszkać w domu obok nas. Pozwala to spojrzeć z innej strony na ludzi znanych, dostrzec to, że mają też inne, prywatne życie nieukazywane szerszej publiczności.

Nie jestem wielką fanką Audrey, ale uważam, że warto przeczytać wspomnienia jej syna, które ukazują ją jako zwykłą kobietę, która by mogłaby mieszkać w domu obok nas. Pozwala to spojrzeć z innej strony na ludzi znanych, dostrzec to, że mają też inne, prywatne życie nieukazywane szerszej publiczności.

Miła odmiana, móc spojrzeć na Audrey jako Panią Domu, oczami jej syna. Znika wielka aktorka, zostaje osoba z ciekawymi przyjaciółmi i pomysłami kulinarnymi. Raz można poczuć się, jakby mieszkało się w Rzymie, czytając następne strony zaczyna się rozumieć szwajcarskie zwyczaje. Historie przedstawione w tej książce są bardzo prywatne, zawierają w sobie ciepło i spokój. Warto jednak pamiętać, żeby nie czytać ich kiedy jest się głodnym!

Miła odmiana, móc spojrzeć na Audrey jako Panią Domu, oczami jej syna. Znika wielka aktorka, zostaje osoba z ciekawymi przyjaciółmi i pomysłami kulinarnymi. Raz można poczuć się, jakby mieszkało się w Rzymie, czytając następne strony zaczyna się rozumieć szwajcarskie zwyczaje. Historie przedstawione w tej książce są bardzo prywatne, zawierają w sobie ciepło i spokój. Warto...

To bardziej książka z przepisami i album ze zdjęciami niż wspomnienia - jeśli chce się czytać same wspomnienia, to trzeba lawirować w niewygodny sposób między resztą treści. Wspomnienia czasem na siłę zdają się nawiązywać do przepisów. Ogółem nie jestem zachwycona, to taka pozycja kolekcjonerska tylko dla zagorzałych fanów.

Ładne wydanie, super papier. Format mało wygodny do czytania, sposób klejenia niedostosowany do książki z przepisami. Widać, że się starano, ale wyszedł z tego trochę Frankenstein ubrany w elegancki garnitur.

To bardziej książka z przepisami i album ze zdjęciami niż wspomnienia - jeśli chce się czytać same wspomnienia, to trzeba lawirować w niewygodny sposób między resztą treści. Wspomnienia czasem na siłę zdają się nawiązywać do przepisów. Ogółem nie jestem zachwycona, to taka pozycja kolekcjonerska tylko dla zagorzałych fanów.

Ładne wydanie, super papier. Format mało wygodny...

Trochę anegdotek, trochę przepisów. Ciekawa pozycja.

Razi mnogość nazwisk i różnorodnych postaci, którym jest poświęcone tylko jedno zdanie, ale to skrócona bbiografia, więc może faktycznie tak trzeba.

Polski przekład książki i korekta treści na minus.

Ogólnie warto, lektura na jeden dłuższy wieczór, lub do porannej kawy.

Trochę anegdotek, trochę przepisów. Ciekawa pozycja.

Razi mnogość nazwisk i różnorodnych postaci, którym jest poświęcone tylko jedno zdanie, ale to skrócona bbiografia, więc może faktycznie tak trzeba.

Polski przekład książki i korekta treści na minus.

Ogólnie warto, lektura na jeden dłuższy wieczór, lub do porannej kawy.

Pięknie wydana książka, zawierająca nie tylko wspomnienia syna Audrey, ale także dość długą listę ulubionych jej dań i przepisów. Niektóre warte wypróbowania, bo Audrey co ciekawe preferowała prostotę w kuchni, zatem na pewno nie znajdziecie tam dań zbyt trudnych do zrobienia. Raczej są to typowe, bardzo domowe i sycące smaczne dania, które powinna znać każda mama i żona.
Audrey uwielbiam odkąd po raz pierwszy zobaczyłam "Wojnę i pokój".
Do tej pory uwielbiam scenę tańca bohaterki, którą grała - Nataszy Rostow na pierwszym balu.
Moim zdaniem to cała kwintesencja Audrey - łobuzerski urok i figlarna uroda połączona z ogromnym sercem dla innych.
Portret Audrey Hepburn, tej wspaniałej gwiazdy filmowej obdarzonej niesamowitą urodą i talentem przybliża nam jej syn Lucca Dotti. Z czułością i miłością opowiada o swojej mamie, która dla niego i jego brata Seana Ferrera była przede wszystkim mamą a dopiero potem słynną aktorką.
Zatem mamy tu opisy życia rodzinnego zwykłej kobiety: żony i matki, bo Audrey dla rodziny potrafiła zrezygnować z obiecującej kariery filmowej i pełnego przepychu Hollywood.
Otrzymujemy zatem szereg ciekawostek z życia domowego Audrey. Jak spędzała wolny czas, co jadała i co uwielbiała przyrządzać, co lubiła czytać, gdzie i jak podejmowała gości - nierzadko słynne postaci branży filmowej, jaka była na co dzień i dlaczego zaangażowała się w działalność charytatywną.
Co ciekawe Audrey była bardzo skromna i nigdy nie wykorzystywała swojej pozycji słynnej gwiazdy.
W książce znajduje się mnóstwo zdjęć z rodzinnego archiwum i za to ogromny plus oraz spisanych szczegółowo i skrupulatnie przepisów.
Dla wszystkich wielbicieli talentu i samej Audrey to absolutny must read. Polecam, coś wspaniałego ;)

Pięknie wydana książka, zawierająca nie tylko wspomnienia syna Audrey, ale także dość długą listę ulubionych jej dań i przepisów. Niektóre warte wypróbowania, bo Audrey co ciekawe preferowała prostotę w kuchni, zatem na pewno nie znajdziecie tam dań zbyt trudnych do zrobienia. Raczej są to typowe, bardzo domowe i sycące smaczne dania, które powinna znać każda mama i...

Bardzo długo tą książkę czytałam. Był moment, że zginęła gdzieś w stosie aktualnie czytanych i zaczęłam od nowa i znów odłożyłam. Bo tak naprawdę tej książki nie da się przeczytać na raz, od deski do deski. Dla mnie to było coś więcej niż książka kucharska. Tak naprawdę dzięki tym przepisom, komentarzom autora i wzmiankom o Audrey mogłam ją poznać z innej strony i zweryfikować swoje wyobrażanie o niej. Do tej pory jawiła się jako gwiazda filmowa z niezapomnianymi rolami. A tak naprawdę była matką, żoną i kobietą uwielbiającą gotować. Jak każda z nas miała swoje guilty pleasures - czekoladę i penne z ketchupem.
Czytałam kilka rozdziałów i odkładałam na bok. Analizowałam, które przepisy chciałabym spróbować, które nie wpisują się w moje gusta, a które są dla mnie zbyt wyszukane. Magdalenki skradły moje serce! Ale mam jeszcze paręnaście pozycji do przetestowania...
Dla mnie to książka inna od typowej biografii czy książki kucharskiej. Ale mam świadomość, że nie każdemu przypadnie do gustu.

Bardzo długo tą książkę czytałam. Był moment, że zginęła gdzieś w stosie aktualnie czytanych i zaczęłam od nowa i znów odłożyłam. Bo tak naprawdę tej książki nie da się przeczytać na raz, od deski do deski. Dla mnie to było coś więcej niż książka kucharska. Tak naprawdę dzięki tym przepisom, komentarzom autora i wzmiankom o Audrey mogłam ją poznać z innej strony i...