Wspaniała opowieść z czasów I Rzeczpospolitej. Autor barwnie pokazał szlachtę, chłopstwo, zatargi, podstępy i knucia dla polepszenia swojej pozycji. Świat został tu pięknie wykreowany, autor ma tak świetne pióro, że czytając miałam wrażenie, że oglądam film. Warto zapoznać się z twórczością tego pisarza, ponieważ zarówno fabuła jak i sposób przedstawienia bohaterów oraz ich przeżyć stoi na bardzo wysokim poziomie.

Wspaniała opowieść z czasów I Rzeczpospolitej. Autor barwnie pokazał szlachtę, chłopstwo, zatargi, podstępy i knucia dla polepszenia swojej pozycji. Świat został tu pięknie wykreowany, autor ma tak świetne pióro, że czytając miałam wrażenie, że oglądam film. Warto zapoznać się z twórczością tego pisarza, ponieważ zarówno fabuła jak i sposób przedstawienia bohaterów oraz...

Druga część i drugi raz bardzo fajna historia. A jest ona prowadzona tak, ze co krok podsuwa tylko fałszywe tropy, które dopiero na samy końcu się wyjaśniają. A i tak zostaje jedna niedopowiedziana kwestia. Warto się w tę powieść zagłębić.

Druga część i drugi raz bardzo fajna historia. A jest ona prowadzona tak, ze co krok podsuwa tylko fałszywe tropy, które dopiero na samy końcu się wyjaśniają. A i tak zostaje jedna niedopowiedziana kwestia. Warto się w tę powieść zagłębić.

Druga opowieść o szlachcicu Nadolskim jest równie wciągająca co pierwsza. Jest przygoda, zagadka i tajemnicze bestie.... Pisarz utrzymał poziom. Czyta się to świetnie. Dodatkowe brawa za utrzymanie klimatu i języka epoki. Polecam!

Druga opowieść o szlachcicu Nadolskim jest równie wciągająca co pierwsza. Jest przygoda, zagadka i tajemnicze bestie.... Pisarz utrzymał poziom. Czyta się to świetnie. Dodatkowe brawa za utrzymanie klimatu i języka epoki. Polecam!

W drugiej części serii Żegota Nadolski po raz kolejny zostanie wplątany w wyjaśnienie tajemniczej zagadki. W tym tomie nasz szlachcic schodzi bardziej na drugi plan, a pierwsze skrzypce grają tutaj jego zagraniczni przyjaciele, których poznaliśmy w poprzedniej części. Stiller i Murray zostają wysłani przez biskupa lwowskiego do pewnego majątku, w którym rzekomo niedawno zmarła córka gospodarza przemieniła się w upiora nękającego okoliczną ludność.
Ta część jest słabsza od poprzedniczki. Brakuje w niej chwilami napięcia i też sama zagadka jest mniej angażująca. Mimo tego jest to nadal solidna pozycja, którą ze spokojem mogę polecić.

W drugiej części serii Żegota Nadolski po raz kolejny zostanie wplątany w wyjaśnienie tajemniczej zagadki. W tym tomie nasz szlachcic schodzi bardziej na drugi plan, a pierwsze skrzypce grają tutaj jego zagraniczni przyjaciele, których poznaliśmy w poprzedniej części. Stiller i Murray zostają wysłani przez biskupa lwowskiego do pewnego majątku, w którym rzekomo niedawno...

To powieść tak dobra, że chciałoby się zasiąść z bohaterami przy kominku z grzanym miodem w cynowym kubku.

To powieść tak dobra, że chciałoby się zasiąść z bohaterami przy kominku z grzanym miodem w cynowym kubku.

Powrót do Nadolskiego i jego kamratów jak najbardziej udany i zaskakujący, na pewno książka plasuje się w ścisłej czołówce moich ulubionych pozycji.

Początkowo zdziwiło mnie, że sam Nadolski został potraktowany trochę jako postać poboczna, do której autor wracał co jakiś czas, aż na sam koniec powrócił jako bohater główny i odegrał ważną rolę w wydarzeniach, ale o tym trochę później. Sam ten aspekt o tyle ciekawy, że lepiej poznajemy 2 jego najbliższych kamratów, ich charaktery i wartości kształtują nasze wyobrażenie o nich, w poprzednim tomie z cyklu to właśnie oni byli postaciami pobocznymi.

Tak jak poprzednio dostajemy dużo opowieści różnych postaci, z czego część jest dziwna lub niedorzeczna, część zabawna i komiczna, a jeszcze kolejne wzruszają. Nie znaczy to, że książka ma jakieś dłużyzny, w opowieści i monologi postaci wpleciona jest akcja, tutaj o czymś opowiada, za oknem rozgrywa się 'horror', no i wracamy do opowieści.

Bardzo podobają mi się również częste przypisy wyjaśniające nieznane mi słowa, albo przybliżające informacje o jakichś postaciach historycznych i miejscowościach.

Jeżeli chodzi o samo wydanie książki, to okładka świetna, tak jak wszystkie z tego cyklu, a w samej treści nie dopatrzyłem się żadnych błędów, połkniętych liter.

Główny wątek fabularny, co po przeczytaniu 1 tomu nie powinno mnie zaskoczyć, dotyczył wierzeń, pogańskich czy nie, nie mnie to oceniać. Tak jak w poprzedniej dostajemy wysysającego krew sami wiemy kogo, tak tutaj dostajemy wilkołaka. Niby powinno wyjść kiczowato, bo wyjaśnienie tego jest dosyć banalne, ale autor tak sprawnie operuje językiem, że wszystko idealnie się ze sobą łączy, a wątek fantastyczny nie jest aż tak niedorzeczny i bezsensowny.

Serdecznie polecam!

Powrót do Nadolskiego i jego kamratów jak najbardziej udany i zaskakujący, na pewno książka plasuje się w ścisłej czołówce moich ulubionych pozycji.

Początkowo zdziwiło mnie, że sam Nadolski został potraktowany trochę jako postać poboczna, do której autor wracał co jakiś czas, aż na sam koniec powrócił jako bohater główny i odegrał ważną rolę w wydarzeniach, ale o tym...

"Piekło jest puste, a wszystkie diabły są tutaj."
William Shakespeare, Burza

➡️Nic nie wskazywało na to, żeby Żegota Nadolski ponownie musiał dobyć szabli. Żył w błogim spokoju, który po wydarzeniach w "Czasie pomsty" opisanych wydawał się prawdziwą łaską Bożą. A że na dodatek żona jego piękna właśnie okazała się brzemienna, na co on mało ze szczęścia nie oszalał - nic nie wskazywało na nadciągajace czarne chmury. I tak właśnie rozpoczyna się drugi tom cyklu o Żegocie Nadolskim.
➡️Być może pamiętacie, że "Czasem pomsty" byłem zachwycony i moja ciekawość, jak też autor poprowadzi tę opowieść w kolejnej części była tym większa. Ja już swoją ciekawość zaspokoiłem a niniejszym zaspokajam i Waszą 🙂
➡️Spotkacie tu starych znajomych z części pierwszej i inaczej być nie mogło, wszak to historia Żegoty, a on miał przyjaciół i bliskich, którzy w jego przygodach mu towarzyszyli. Szczególnie Stiller i Murray to niezwykłe postacie, oryginały nad oryginałami, acz nie tylko oni i tutaj szybko wspomnicie na zdarzenia części pierwszej, płynnie przechodząc do kolejnej, klimatycznej historii.
➡️I tak - klimat czasów I Rzeczpospolitej (szlacheckiej) oddany idealnie! Wystawiałem znowu jak żółw łeb ze skorupy, chłonąc całym sobą ten język wspaniały, staropolską składnię, barwne opowieści i szlacheckie bajdurzenie. Zapadłem się całkowicie i kompletnie w tę opowieść, napisaną żywo, z nerwem, z ikrą, a jednocześnie z pewnego rodzaju nostalgią, wkradającą się między wiersze.
➡️Pierwszorzędnie oddany klimat pustkowi, dziczy, mroźnej zimy i zjawisk pogodowych, nienachalne i barwne opisy otoczenia pozwalają idealnie wejść w nastrój książki.
"Dziwna to ziemia. Inna niż wszystkie. Pełna tajemnic, które ludzkim rozumem pojąć trudno."
➡️Znakomicie opisane potyczki, zasadzki, starcia na broń białą, z dostateczną ilością brutalności i krwi podnoszą ciśnienie i emocje, w oczekiwaniu na kolejne i kolejne militarne wydarzenia.
➡️I na koniec znak firmowy tej serii - elementy supernaturalne i posmak grozy. Dla mnie to absolutnie genialne połączenie lekkiego, klimatycznego horroru z opowieścią łotrzykowską i historyczną powieścią. Autor naprawdę idealnie łączy te trzy style, równoważąc je i tworząc nadzwyczaj zgrabną całość.
"Rok przeszło od pogrzebu było, a jak w dniu śmierci wyglądał. Na gębie czerwony, ślepia otwarte, a u rąk szpony niby u orła. Kiedy mu piersi osikowym kołkiem przebili, krew poleciała jak żywemu."
Wręcz uwielbiam tego rodzaju opowieści!
➡️Znacznie większą rolę w tej opowieści odgrywają Stiller i Murray, co mnie niezmiernie cieszy, bo szczególnie Stillera polubiłem okrutnie. A sam pan Żegota nieco w tle jakby się obraca, wkraczając bardziej w okolicach połowy powieści, ale rolę istotną bardzo mając do spełnienia.
➡️Na pewno jest też mniej osobistej tragedii, która mocno cechowała tom 1 i nadawała mu ton chwilami bardzo przygnębiający, ale myślę, że to bardzo dobrze, w końcu każdemu kiedyś los się odmienia, zatem dlaczego i nie naszemu bohaterowi.
➡️Tom 2-gi historii szlachcica Żegoty Nadolskiego i jego przyjaciół absolutnie nie zawiódł, pisany językiem barwnej gawędy, trzymający w napięciu, ze świetnymi, tak fikcyjnymi jak historycznymi postaciami, których sporo przewija się tu w opowieściach i przypisach.
➡️Szlachta, oficerowie najemni, zasadzki, bójki, rzezie, bohaterowie z krwi i kości, absolutne oryginały, a przy tym rewelacyjnie dobrane tempo powieści (w pierwszej części miałem drobne uwagi co do tempa właśnie, tutaj już jest doskonale) nie pozwalają się na chwilę oderwać od kart książki.
➡️Zapomnieć nie można o autentycznie znakomitych dialogach, przeplatanych zdrowym humorem, który kilka razy pozwolił mi się solidnie uśmiać.
"Baltazar wycedził:
– Ktoś ty?!
– Nie tykaj mnie acan, bośmy na jednym gównie się nie ślizgali! Mleko, co pod nosem masz, obliż i pod pierzynę do domu wracaj. Sio!"
A i szlachta jak widać miała swoje powiedzonka 😉
➡️Do tego mrożące krew w żyłach sceny, które zapadają w pamięć i autentycznie napełniają dreszczem grozy.
"Żelazne ostrze spadło wprost na wątłą szyję dziewczynki, prawie odrąbując głowę od ciała. Dwakroć musiał uderzyć szlachcic, by dokończyć dzieła. Potoczyła się odcięta główka po śniegu, brocząc go drobnymi kroplami krwi."
Oooo, zapewniam Was, Maciej Liziniewicz wie, co to dobra groza, a i klimat niesamowitości potrafi stworzyć znakomity!
➡️Absolutnie i zdecydowanie polecam, oceniając na 9/10 i dając UZJ (Uncelkowy Znak Jakości). Mości Panowie, kupą do sklepów! A i jak sądzę również niektórym niewiastom się ta historia bardzo spodoba 👌

"Piekło jest puste, a wszystkie diabły są tutaj."
William Shakespeare, Burza

➡️Nic nie wskazywało na to, żeby Żegota Nadolski ponownie musiał dobyć szabli. Żył w błogim spokoju, który po wydarzeniach w "Czasie pomsty" opisanych wydawał się prawdziwą łaską Bożą. A że na dodatek żona jego piękna właśnie okazała się brzemienna, na co on mało ze szczęścia nie oszalał - nic...

Lubicie powieści historyczne, w których czuć też odrobinę fantastyki? Pewną nutkę mroku, powiew grozy i czającego się zła? Dodajcie do tego jeszcze przygody rodem z sienkiewiczowskiej trylogii oraz dobrą znajomość historii i macie pewne pojęcie o książce z dzisiejszego zdjęcia 😏

"Mroczny zew" to drugi tom perypetii Żegoty Nadolskiego, który chciałby ułożyć sobie życie na nowo w swoim majątku. Zanim jednak odpocznie po wszystkich swych traumatycznych przeżyciach, musi rozwiązać kolejną zagadkę. Towarzyszą mu jego przyjaciele - Stiller i Murray, którzy wraz z nim muszą się zmierzyć z mieszkańcami pewnego majątku, twierdzącymi, iż niedawno zmarła córka szlachcica przemieniła się w upiora...

Powieść wciąga od pierwszych stron - uwielbiam tę przygodowo-historyczną serię, która świetnie ukazuje realia Rzeczpospolitej szlacheckiej i dodaje do tego trochę fantastyki.
Autor zachwyca pięknym językiem i znajomością realiów epoki. Co prawda tym razem trochę mniej jest Żegoty, a trochę więcej jego kompanów, ale dla ich wielbicieli to nawet lepiej 😉
Z czystym sumieniem mogę polecić ten tom, który może Was zaskoczyć rozwojem sytuacji 😏
Dajcie się porwać tej przygodzie 🤩

Lubicie powieści historyczne, w których czuć też odrobinę fantastyki? Pewną nutkę mroku, powiew grozy i czającego się zła? Dodajcie do tego jeszcze przygody rodem z sienkiewiczowskiej trylogii oraz dobrą znajomość historii i macie pewne pojęcie o książce z dzisiejszego zdjęcia 😏

"Mroczny zew" to drugi tom perypetii Żegoty Nadolskiego, który chciałby ułożyć sobie życie na...

Intrygująca historia z główną obsadą z poprzedniej książki to przepis na świetną książkę okraszoną pięknym językiem dobrze oddającym ówczesne realia.

Intrygująca historia z główną obsadą z poprzedniej książki to przepis na świetną książkę okraszoną pięknym językiem dobrze oddającym ówczesne realia.

Od dłuższego czasu można zauważyć wzrost wydawanych powieści osadzonych w czasach królów czy Rzeczpospolitej Szlacheckiej. Co ważniejsze książki trzymają dobry poziom a sporo z nich nie jest już utrzymana w duchu „ku pokrzepieniu serc” a jej głównym celem oprócz przybliżenia danej epoki jest zapewnienie czytelnikowi dobrej zabawy.

„Mroczny zew” to drugi tom przygód szlachcica Żegoty Nadolskiego, który po wielu perturbacjach i traumatycznych przeżyć związanych z zamordowaniem jego rodziny, próbuje ułożyć sobie życie na nowo. Spokój nie trwa długo.

Tym razem pierwsze skrzypce będą tutaj grać wysłannicy biskupa lwowskiego, którzy będą musieli rozwiązać zagadkę związaną z wydarzeniami do jakich dochodzi w Zatwarnicy. Znów w bieszczadzkiej osadzie zagości zło i śmierć a jedynie odkrycie prawdy może sprowadzić pokój na mieszkańców.
Podobnie jak w przypadku pierwszej książki, tak i tutaj mamy znakomicie nakreślone tło historyczne i czuć ducha epoki. Bardzo podobało mi się wplecenie w fabułę wątku bestii i to jak tego typu wątki były dawniej wykorzystywane do osiągnięcia swoich celów. W porównaniu do pierwszej części, ta jest zdecydowanie mocniejsza i nie brakuje tutaj mocnych i brutalnych opisów. Znakomicie udało się autorowi stworzyć klimat grozy, strachu i tajemnicy. Sama fabuła trzyma w napięciu od początku do końca z odpowiednią dynamiką i wieloma zaskakującymi zwrotami. Samo wyjaśnienie zagadki, które początkowo może wydawać się fantastyczne, trzyma się kupy a co ważne jest logiczne.

Jedynie co mnie tutaj zastanawia to nazwanie Tatarów Mongołami. Wydaje mi się, że jest to mylące a nawet niepoprawne bo wedle mojej co prawda skromnej wiedzy były to odrębne ludy.

Ta część jest równie dobra, jak nie lepsza od pierwszej powieści. Po jej przeczytaniu nasuwa mi się stwierdzenie że może i czasy się zmieniają ale ludzie nie. Wszystkie te nasze przywary czy grzeszki nadal są aktualne a zmieniają się tylko czasy. Uważam tę część za niezwykle udaną kontynuację licząc ze trzecia część również będzie trzymać poziom.

Od dłuższego czasu można zauważyć wzrost wydawanych powieści osadzonych w czasach królów czy Rzeczpospolitej Szlacheckiej. Co ważniejsze książki trzymają dobry poziom a sporo z nich nie jest już utrzymana w duchu „ku pokrzepieniu serc” a jej głównym celem oprócz przybliżenia danej epoki jest zapewnienie czytelnikowi dobrej zabawy.

„Mroczny zew” to drugi tom przygód...