Styl pisania autorki mi nie odpowiada. Sama historia mocno średnia

Styl pisania autorki mi nie odpowiada. Sama historia mocno średnia

Zdecydowanie za mało dobrego sowa o tej serii :)
To już trzecie spotkanie z Felicją Stefańską i bardzo udane...
tym razem źródło , motor napędowy zabójcy ma swoje odbicie sięgających czasów II wojny światowej - wcześniejsze pokolenia rodziny cięgnie się opowieścią przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
Bardzo mocne zakończenie , autorka potrafi słowem wprowadzić czytelnika "na salony" szaleńców.
Proszę czytać , ja już zapatruje się w kolejny 4 tom, bardzo polubiłam się z rzeczniczka urzędu gminy a tym samym dziennikarka śledczą.

Zdecydowanie za mało dobrego sowa o tej serii :)
To już trzecie spotkanie z Felicją Stefańską i bardzo udane...
tym razem źródło , motor napędowy zabójcy ma swoje odbicie sięgających czasów II wojny światowej - wcześniejsze pokolenia rodziny cięgnie się opowieścią przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
Bardzo mocne zakończenie , autorka potrafi słowem wprowadzić czytelnika...

"- Uważam, że trzeba być socjopatą lub psychopatą, by coś takiego robić. Ludzkości w ostatnich czasach odbiło.
- Mamona...
- Dokładnie. "

Jakże sprytnie w tym tomie autorka połączyła współczesność z historią.
W Adamowie, nieopodal Kryszewa pod Gdańskiem, w malowniczym otoczeniu lasów i łąk rozgrywały się niegdyś, najprawdopodobniej jakieś sto lat temu, bulwersujące miejscowych zbrodnie. Nad brzegiem rzeki znalezione zostało ciało kilkuletniej dziewczynki, a po pewnym czasie całe osiedle mieszkalne spłonęło. Identyczna sekwencja wydarzeń, identyczne z pozoru zbrodnie, dzieją się na tym samym terenie obecnie. Teraz jednak, zamiast drewnianych, ubogich chat stoi tam nowoczesne osiedle domków jednorodzinnych.
Analogie zmuszają policję i Felicję Stefańską do szukania albo motywu zemsty, albo psychopatycznego miłośnika historii lokalnej. Do tego wszystkiego mamy umiejętnie wplecione miejscowe legendy kaszubskie z topielicami na czele, co tylko dodaje smaczku opowieści.

Kiedy jednak, mimo rozpracowania wszystkich możliwych tropów, motywu nadal brak i nie wiadomo o co chodzi, w grę muszą wchodzić, zgodnie ze starym powiedzeniem, grube pieniądze...

Wielokrotny morderca to tym razem bardzo twardy, zimny, wyrachowany i długo nieuchwytny przeciwnik. Nie ma żadnych skrupułów, manipuluje innymi, nie liczy się z życiem ludzkim, prze po trupach do celu, ale światu pokazuje pokerową, krystalicznie czystą i uczciwą twarz. Stefańskiej jednak nie przechytrzy, bo ta i tym razem ma nosa.

Z kryminalnej opowieści, w której niestrudzona Felicja, grzebiąc w starych kronikach naraziła na szwank zdrowie miejscowej bibliotekarki, a także, co gorsze, utraciła bezpowrotnie coraz bliższą jej osobę, wybija się przede wszystkim bezwzględna chęć zysku, pazerność i chciwość. Jednym słowem zło. Takie, które czyha w osobie, po której można się tego najmniej spodziewać, a przez to długo niewykrywalne...

Bardzo życiowa książka. Ludzie wszędzie potrafią być podli – czy to w dużym mieście, czy małej mieścinie. A pieniądze ...cóż. Podnieta, która kusi wszystkich, odkąd zaczęto jej używać, chociaż nie wszyscy, na szczęście, walczą o nią oszustwem i zbrodnią.

Uwielbiam kryminały Pani Klejzerowicz. Dają mi niewysłowioną przyjemność. Nieprzegadane, bez rozbudowanych wątków pobocznych, a wyraziste i ponadczasowe w swej wymowie.

"- Uważam, że trzeba być socjopatą lub psychopatą, by coś takiego robić. Ludzkości w ostatnich czasach odbiło.
- Mamona...
- Dokładnie. "

Jakże sprytnie w tym tomie autorka połączyła współczesność z historią.
W Adamowie, nieopodal Kryszewa pod Gdańskiem, w malowniczym otoczeniu lasów i łąk rozgrywały się niegdyś, najprawdopodobniej jakieś sto lat temu, bulwersujące...

Anna Klejzerowicz jak zawsze dobra - ciekawie opowiedziana historia wspólczesnego moderstwa rzucona na tło historyczne. A do tego niezastapiona dziennikarka gminno-sledcza Felicja Stafańska. Prasa czuwa, wiec mozemy spać spokojnie.

Anna Klejzerowicz jak zawsze dobra - ciekawie opowiedziana historia wspólczesnego moderstwa rzucona na tło historyczne. A do tego niezastapiona dziennikarka gminno-sledcza Felicja Stafańska. Prasa czuwa, wiec mozemy spać spokojnie.

Początek trochę nudny, ale zakończenie da się czytać.

Początek trochę nudny, ale zakończenie da się czytać.

Trzeci raz towarzyszymy Felicji i jej przyjaciołom w rozwikłaniu śledztwa. Na niedawno wybudowanym osiedlu domków jednorodzinnych dochodzi do podpalenia, w skutek którego ginie czteroosobowa rodzina. Miejscowi nie lubią nowoprzybyłych, nazywając ich odmieńcami. Nowoprzybyli zaś wcale nie maja ochoty na integrację ani z autochtonami ze starej wioski ani z bliskimi sąsiadami. Kilka dni po pożarze znaleziono koleją mieszkankę osiedla. Felicja natrafia na starą legendę, która nieprawdopodobnie przypomina ostatnie wydarzenia. Policja nie traktuje informacji dziennikarki poważnie. Aż dochodzi do kolejnego morderstwa...

Trzeci raz towarzyszymy Felicji i jej przyjaciołom w rozwikłaniu śledztwa. Na niedawno wybudowanym osiedlu domków jednorodzinnych dochodzi do podpalenia, w skutek którego ginie czteroosobowa rodzina. Miejscowi nie lubią nowoprzybyłych, nazywając ich odmieńcami. Nowoprzybyli zaś wcale nie maja ochoty na integrację ani z autochtonami ze starej wioski ani z bliskimi sąsiadami....

Zaczęła się ciekawie. Bardzo podobało mi się początkowe dochodzenie-poznanie wszystkich Sąsiadów. Potem akcja klapa, powielanie tego samego tematu. Mam wrażenie, że na się przedłużana książka by naklepać stron. Rozwiązanie ciekawe, ale mnie nie porwała.

Zaczęła się ciekawie. Bardzo podobało mi się początkowe dochodzenie-poznanie wszystkich Sąsiadów. Potem akcja klapa, powielanie tego samego tematu. Mam wrażenie, że na się przedłużana książka by naklepać stron. Rozwiązanie ciekawe, ale mnie nie porwała.

Książka lepsza od dwóch poprzednich w cyklu. Ponownie - dobrze i szybko się czyta - na chorowanie idealna!

Książka lepsza od dwóch poprzednich w cyklu. Ponownie - dobrze i szybko się czyta - na chorowanie idealna!

Trzecia część śledztw Felicji, dość mroczna tajemnica z przeszłości, miłość i strata, dziwna motywacja sprawcy. Polecam i zabieram się za ciąg dalszy.

Trzecia część śledztw Felicji, dość mroczna tajemnica z przeszłości, miłość i strata, dziwna motywacja sprawcy. Polecam i zabieram się za ciąg dalszy.

Zaczynało się intrygująco, ale poszło w utarte schematy.

Zaczynało się intrygująco, ale poszło w utarte schematy.