Interesująca książka, a raczej zbiór artykułów, które powstawały w XIX wieku. Poszczególne tematy były istną mieszanką. Wiązały się z zjawiskami nadprzyrodzonymi, tajemniczymi widzeniami czy historiami, których nie dało się wyjaśnić w jakiś logiczny sposób. Pan Rogalski zajmował się redakcją tych niezwykłych tekstów. Z ciekawości zapoznałam się z jego biografią i byłam zaskoczona. Co encyklopedysta, tłumacz i wybitnie naukowy rozum widział w takich tematach? Czy naukowcy podchodzili do zjawisk nadprzyrodzonych z większą powagą niż nasi dzisiejsi? Byłby to ciekawy temat do analizy.

Wracając jednak do treści artykułów z pierwszej serii, to zostały one podzielone na 12 zeszytów. Muszę przyznać, że poza legendą szczurołapa z Hameln, żadna z tych historii nie była mi znana. Oczywiście pewne motywy jak przewidzenie własnej śmierci czy różne prorocze wizje są każdemu znane. Widać było, że pan Rogalski bardzo zadbał o jakość w trakcie doboru tekstów. Znalazła się nawet poezja z dreszczykiem, której przyglądam się w ostatnich czasach z zainteresowaniem. Czy się bałam w trakcie czytania? Raczej nie, choć w pewnych historiach przeszedł mnie lekki dreszczyk emocji. Książka mnie jednak bardziej zaciekawiła z historycznej strony. Szybko się przyzwyczaiłam do przestarzałego języka polskiego, którym się posługiwano w XIX wieku, choć nadal nie mogę twierdzić, że była to lekka lektura, którą mogłabym przeczytać w kilka wieczorów. Nie, tą książką trzeba się delektować i posiadać oczywiście pewne zainteresowania z tego zakresu i chęci, by przebrnąć przez ten język i treść. Jest jeszcze drugi tom, do którego z pewnością również zajrzę.

Interesująca książka, a raczej zbiór artykułów, które powstawały w XIX wieku. Poszczególne tematy były istną mieszanką. Wiązały się z zjawiskami nadprzyrodzonymi, tajemniczymi widzeniami czy historiami, których nie dało się wyjaśnić w jakiś logiczny sposób. Pan Rogalski zajmował się redakcją tych niezwykłych tekstów. Z ciekawości zapoznałam się z jego biografią i byłam...