Opowieść oparta na schemacie kryminalnym, z poprowadzonym nieco inaczej motywem Richarda Castle'a (vide Amok),by pod koniec skręcić w kierunku horrorów klasy B i lovecraftiańskie motywy. To nie zarzut! Ja lubię. :) Wydaje się, że to swego rodzaju ukłon dla miłośników pewnego rodzaju literatury i lore, ogólnie fandomów wszelakich, choć bez zalewania Czytelników fan serwisem.

Zgrabnie wymieszane i dobrze podane.

Opowieść oparta na schemacie kryminalnym, z poprowadzonym nieco inaczej motywem Richarda Castle'a (vide Amok),by pod koniec skręcić w kierunku horrorów klasy B i lovecraftiańskie motywy. To nie zarzut! Ja lubię. :) Wydaje się, że to swego rodzaju ukłon dla miłośników pewnego rodzaju literatury i lore, ogólnie fandomów wszelakich, choć bez zalewania Czytelników fan...

W Krakowie organizowany jest festiwal grozy Kfason. Trójka młodych ludzi nie wraca z niego do domu. Zaniepokojeni rodzice zatrudniają detektywa, który odkrywa, że co roku podczas eventów horrorowych dochodzi do wielu zaginięć. Ofiary łączy jedno, lubią czytać książki, które wzbudzają dreszczyk grozy. W tym samym czasie francuska policjantka zaczyna dochodzenie w sprawie zaginięcia jej bratanka, który w podobnych okolicznościach zaginął w Paryżu. Kiedy łączą siły zaczyna się...

Książkę oceniam dość wysoko. Pierwszy rozdział z opisaną sceną zabójstwa nastolatki wgniata w fotel. Jest krwawo, mocno i dotkliwie, co pobudza zmysły. Następnie akcja zwalnia, tak bardzo, że aż się nudziłam. Bardzo szczegółowa charakterystyka postaci, ich osobowość, dzieciństwo a nawet dialogi można było by skrócić o połowę. Kilka stron opisujących jak zbierają się do wyjazdu, kto się spóźnił i jakie skryte uczucia względem siebie żywią według mnie nic nie wnosiło. Zwłaszcza, że za długo nie pożyli 😁🙈 Czytając dalej dochodzimy do meritum. Jesteśmy świadkami eksperymentu. I tych scen powinno być dużo więcej. Każda kolejna jest idealnie dopracowana, oryginalna i przerażająca w swej prostocie. Wybrani ludzie idealnie spełniają swoje role, są przewidywalni chociaż nie zawsze tak wytrzymali jakby się wydawało. W finale mamy nawiązanie do jednego z największych mistrzów grozy i bardzo składnie wplecione są w historię wątki fantastyczne. I chociaż książka miała według mnie kilka wad to jest ogromnie warta przeczytania. Dla tych scen. Dla Eksperymentu 💀😈

W Krakowie organizowany jest festiwal grozy Kfason. Trójka młodych ludzi nie wraca z niego do domu. Zaniepokojeni rodzice zatrudniają detektywa, który odkrywa, że co roku podczas eventów horrorowych dochodzi do wielu zaginięć. Ofiary łączy jedno, lubią czytać książki, które wzbudzają dreszczyk grozy. W tym samym czasie francuska policjantka zaczyna dochodzenie w sprawie...

Pierwsza połowa - super! Poznajemy różnych bohaterów, możemy ich nawet całkiem polubić, albo i nie, to zależy od nas :). Tłem wydarzeń jest festiwal literatury grozy - no tutaj to byłam zachwycona, bo pojawiają się ukochane przeze mnie nazwiska: Lovecraft, Poe, King, i kilku polskich pisarzy, a także dwóch wymyślonych na potrzeby powieści pisarzy horrorów: Drach i Winchester (czyżby autor był wielkim fanem serialu Supernatural? Jak tak, to piąteczka o/). Dowiadujemy się, że co roku na różnych festiwalach/ spotkaniach literackich ginie kilku fanów, a młody detektyw próbuje odnaleźć trzy zaginione osoby z Polski. Jednocześnie dziennikarka z Krakowa nagle zapałała miłością do tego typu literatury i przygotowuje reportaż o KFASONie - festiwalu grozy. Kroki kierują ich do Francji.

No i dochodzimy do drugiej połowy książki. Co tu się zaczęło dziać, to ja nie wiem. Ewidentnie kogoś poniosło i powieść z thrillero-kryminału zaczęła przechodzić w jakieś dziwne fantasy z elementami fanficu względem H.P.Lovecrafta. Sama końcówka się kupy nie trzyma i przebrnęłam przez zakończenie czytając przez palce i żałując, że tak się to wszystko skończyło. Chociaż tyle, że pod koniec stało się jasne o co chodziło w bardzo krwawym i drastycznym prologu.

Jak już jesteśmy przy krwawym prologu... nie spodziewałam się, że ta książka będzie aż tak brutalna. Niektóre sceny wręcz wywoływały we mnie niepokój i nie czułam się komfortowo czytając je. Zaskoczyło mnie to, jak został wyjaśniony powód tych wszystkich krwawych scen - ale nie będę nikomu psuć radości z czytania. Powiem tylko tyle, że moim zdaniem "eksperyment" zalatuje lekko nazistami - oni mieli podobne pomysły.

Pomimo, że zakończenie bardzo mnie rozczarowało, to i tak uważam, że była to całkiem dobra powieść. Przynajmniej ja się przy niej dobrze bawiłam i spędziłam długie godziny z psem na kolanach na balkonie czytając "Eksperyment".

Pierwsza połowa - super! Poznajemy różnych bohaterów, możemy ich nawet całkiem polubić, albo i nie, to zależy od nas :). Tłem wydarzeń jest festiwal literatury grozy - no tutaj to byłam zachwycona, bo pojawiają się ukochane przeze mnie nazwiska: Lovecraft, Poe, King, i kilku polskich pisarzy, a także dwóch wymyślonych na potrzeby powieści pisarzy horrorów: Drach i...

Kolejny horror, który dostałem z polecenia od kolegi.
Fabuła kręci się wokół grupy młodych ludzi zafascynowanych literaturą grozy, wybierają się oni na festiwal książek, jednakże w trakcie tego wydarzenia wszyscy znikają bez śladu. Śledztwo podejmuje detektyw Michał Majer, a tropy prowadzą do Francji, gdzie w podobnych okolicznościach znika również młody mężczyzna. Majer podejmuje wspólne śledztwo z francuską policjantką, które również i na ich dwoje sprowadza ogromne niebezpieczeństwo.
Bardzo wciągająca powieść, zatraciłem się w tej historii bez reszty, całość trzyma w napięciu. Wraz z kolejnymi stronami pojawia się bardzo ciekawa postać, której aura jaka się wokół niej wytworzyła dodaje tylko powieści aury tajemniczości.

Kolejny horror, który dostałem z polecenia od kolegi.
Fabuła kręci się wokół grupy młodych ludzi zafascynowanych literaturą grozy, wybierają się oni na festiwal książek, jednakże w trakcie tego wydarzenia wszyscy znikają bez śladu. Śledztwo podejmuje detektyw Michał Majer, a tropy prowadzą do Francji, gdzie w podobnych okolicznościach znika również młody mężczyzna. Majer...

Gdy życie dogania sztukę…

„Eksperyment”, to opowieść o obrazach zła. Ze strony na stronę pogrążamy się tutaj w obsesji mordów i tortur, miotamy się między przerażeniem a przymusem wyobrażania sobie kolejnych scen, między obrzydzeniem a… fascynacją nad tym, do czego może posunąć się człowiek, by uwiarygodnić sztukę.

Tak, Grzegorz Kopiec pozamiatał.

Po kolei jednak.

Opisane w blisko czterdziestostronicowym prologu wydarzenia, sprawiają, że żołądek podchodzi do gardła, a nogi miękną w kolanach. To nie są sceny dla wrażliwych ludzi o słabych nerwach. Epatując okrucieństwem, brutalnością i zwyrodnialstwem, Grzegorz zdradza nam, czego możemy spodziewać się w dalszej części książki. Jednak, gdy nastawiamy się na historię, jak z najgorszego koszmaru, o słyszącym głosy psycholu, znęcającym się nad ofiarami w piwnicy, autor pokazuje nam, że jego powieść nie jest niczym z czym mieliśmy kiedykolwiek wcześniej do czynienia. Że ta historia nie jest w żadnym calu przewidywalna, a nasze wyobrażenie o mającym rozgrywać się tutaj koszmarze było skrajnie naiwne.

W końcu poznajemy więc bohaterów, którzy z różnych powodów wyruszają na Kfason, czyli krakowski festiwal grozy, organizowany przez niesamowitą Magdę Paluch. Szybko, niestety, okazuje się, że była to najgorsza w ich życiu decyzja. Stamtąd trafiają bowiem wprost w oko cyklonu i zostają zaangażowani w wyjątkowo popaprany eksperyment. Zresztą nie tylko goście Kfasonu zostają „wytypowani na ochotników” i pojawiają się w tajemniczej posiadłości. Enigmatyczni gospodarze mają spory rozmach i sprowadzają uczestników – głównie fanów grozy – z przeróżnych imprez literackich. Gdy czytelnikowi wreszcie wydaje się, że połączył wątki i wie, dokąd to wszystko zmierza, Kopiec robi kolejnego fabularnego fikołka, a my musimy zbierać szczękę z podłogi. Bowiem tego, kto stoi za całym wydarzeniem i czemu służy eksperyment, nikt nie byłby w stanie się domyślić. Pozostaje nam więc podążać dalej z nurtem historii i coraz bardziej odczuwać, jak mózg staje nam w poprzek. Co lepsze, finał miażdży i wyrzuca nas ostatecznie na zupełnie nowy poziom szoku i niedowierzania.

Mocno rozbudowana warstwa obyczajowa ma w tej powieści ogromne znaczenie. Dogłębnie poznajemy bohaterów, ich lęki, sukcesy, marzenia i słabostki. Doskonale wiemy do czego są zdolni i co mogą stracić, jeśli przyjdzie im wziąć udział w krwawym spektaklu. Większość z nich zwyczajnie lubimy, a to potęguje emocjonalne podejście do lektury. Autor „Eksperymentu” doskonale wyważył dramaturgiczne tętno fabuły, przeplatając ją zgrabnie wątkiem kryminalnym (wszak mamy tutaj podążających tropem zaginięć detektywa i policjantkę),masakrującymi umysł scenami gore i paranormalną, odkształcającą rzeczywistość, materią (bo chociaż stwarza takie pozory, zło, jakie się tutaj panoszy, nie jest zupełnie ludzkie). Muszę przyznać, że to co nam zaserwował rozsadza wręcz wyobraźnię.

„Eksperyment” jest trochę jak, napisana z rozmachem i dbałością o szczegół, wywrotowa szkatułka, o zgubnym dążeniu do doskonałości i, poniekąd, procesie twórczym. Po lekturze doskonale rozumiem więc dlaczego porównuje się Kopca do Kinga, nie powinno się go jednak w taki sposób szufladkować. Grzegorz Kopiec to Grzegorz Kopiec, a nie kolejny „polski King”. Ponadto wnioskuję o wydanie „Eksperymentu” za granicą! Niech wiedzą, że u nas też powstaje świetna groza.

Gdy życie dogania sztukę…

„Eksperyment”, to opowieść o obrazach zła. Ze strony na stronę pogrążamy się tutaj w obsesji mordów i tortur, miotamy się między przerażeniem a przymusem wyobrażania sobie kolejnych scen, między obrzydzeniem a… fascynacją nad tym, do czego może posunąć się człowiek, by uwiarygodnić sztukę.

Tak, Grzegorz Kopiec pozamiatał.

Po kolei...

"Eksperyment" odleżał swoje na mojej półce, być może ze względu na jego objętość. Na całe szczęście wpadł mi w oko, gdy szukałam czegoś fajnego na wieczór. Książka jest mocno wciągająca, nie ma w niej zbędnych, przerysowanych opisów. O bohaterach wiemy tyle ile powinniśmy, ni mniej, ni więcej. Historia jest niesztampowa, choć czasem miałam wrażenie, że przypomina mi film "Split", potem "Hostel", ale te porównania są bardzo delikatne, nieznaczne wręcz.
Widać, że autor dobrze przemyślał to, o czym chce napisać.
Ciekawa jestem, czy autor napisze jeszcze kiedyś jakąś powieść, czy pozostanie tylko w sferze antologii :)

"Eksperyment" odleżał swoje na mojej półce, być może ze względu na jego objętość. Na całe szczęście wpadł mi w oko, gdy szukałam czegoś fajnego na wieczór. Książka jest mocno wciągająca, nie ma w niej zbędnych, przerysowanych opisów. O bohaterach wiemy tyle ile powinniśmy, ni mniej, ni więcej. Historia jest niesztampowa, choć czasem miałam wrażenie, że przypomina mi film...

Na wstępie zaznaczę, że jestem czytelnikiem głównie kryminałów, a nie powieści grozy i horrorów. Może to mieć zatem wpływ na moją opinię:)
Zacznę wobec tego od plusów "Eksperymentu " , a było ich całkiem sporo! Pierwsze i najważniejsze to wyjątkowość pomysłu na fabułę. No czegoś podobnego do tej pory nie czytałam. Pomysł niebanalny, całość dobrze dograna i mimo wielu stron książki, czytało się ją szybko i trzymała w napięciu. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że nie było czasu na nudę. Kolejnym plusem były ucharakteryzowane postaci. Wszyscy dobrze zobrazowania, każdy inny z osobliwymi cechami. Polsko-francuska para śledczych również była zgranym super duetem. Lokalizacja jako zamczysko gospodarza również miała swój klimat. Opisy zbrodni w niej dokonywanych były mistrzowskie. Choć osobiście dla mnie zbrodnie były zbyt " mocne " , to z drugiej strony dzięki temu emocje podczas czytania nie opadały, a na rękach pojawiła się gęsia skórka. Zatem fabuła, postacie, lokalizacja i opisy na wielki plus. Co na minus? Dla mnie zdecydowanie zakończenie. Rozumiem, że to fantasy, ale jakoś do mnie nie przemówiło. Tak jakby autor nie do końca miał pomysł jak to zakończyć. Choć rzeczywiście bez pojawienia się elementów fantasy zakończenie mogłoby być równie surrealistyczne jak z owymi elementami. No bo jak wytłumaczyć inaczej, że przez kilkadziesiąt lat nikt nie odkrył tak makabrycznych zbrodni?

Na wstępie zaznaczę, że jestem czytelnikiem głównie kryminałów, a nie powieści grozy i horrorów. Może to mieć zatem wpływ na moją opinię:)
Zacznę wobec tego od plusów "Eksperymentu " , a było ich całkiem sporo! Pierwsze i najważniejsze to wyjątkowość pomysłu na fabułę. No czegoś podobnego do tej pory nie czytałam. Pomysł niebanalny, całość dobrze dograna i mimo wielu stron...

Udowodnienie prawdy, niesie ze sobą wiele konsekwencji.

Trójka młodych miłośników grozy wybiera się na Krakowski festiwal grozy, na którym znikają bez śladu. Wynajęty do odnalezienia ich detektyw Michał Majer trafia na ślad, który prowadzi go do Francji. Na miejscu okazuje się, że sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana i makabryczna, niż mogłoby się wydawać.

Mieszanie elementów różnych gatunków w jednej powieści może być równie fascynujące, co uciążliwe. W książce Eksperyment doświadczymy tego zabiegu i co najważniejsze, został on użyty w odpowiedni sposób 😁

Grzegorz Kopiec niezwykle dopracował swoją historię, a każdy jej element składa się w większą układankę, która co jakiś czas zaskakuje (pozytywnie)! Nie ma tu ani grama chaosu, co w przypadku grubszych powieści nie jest rzadkim zjawiskiem 😶

Bohaterowie wyróżniają się własnymi cechami, dzięki czemu jednych się lubi i im kibicuje, innym wręcz przeciwnie. Wielowątkowość nie jest problematyczna w przyswojeniu, a klimat tajemnicy i towarzyszące temu miejscami makabryczne sceny, doskonale się uzupełniają, gwarantując czytelnikowi całą gamę różnych emocji 😊

Jedynym mankamentem było dla mnie kilka wykorzystanych przez autora pomysłów, które często mi ze sobą zgrzytały. Wydaje mi się, że jest to jednak kwestia gustu i niektórym może się to spodobać 🙃

Ciesze się, że poza tworzonym na jedno kopyto horrorom, czasem pojawiają się takie wyjątki, jak Eksperyment, który naprawdę polecam każdemu - miłośnikom horroru, ale nie tylko!🔥

Udowodnienie prawdy, niesie ze sobą wiele konsekwencji.

Trójka młodych miłośników grozy wybiera się na Krakowski festiwal grozy, na którym znikają bez śladu. Wynajęty do odnalezienia ich detektyw Michał Majer trafia na ślad, który prowadzi go do Francji. Na miejscu okazuje się, że sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana i makabryczna, niż mogłoby się...

Każdy z nas ma marzenia. 😊 Jedni większe, inni nieco mniejsze, ale bez względu na to, jakie one by nie były, każdy pragnie, aby się one spełniły. 🙂 Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wiele bylibyście w stanie poświęcić, aby urzeczywistnić wasze pragnienia? Co bylibyście zdolni zrobić, aby wasze marzenia stały się jawą? 🤔 Tego chyba nie wie do końca nikt. "Eksperyment" Grzegorza Kopca uchyla rąbka tajemnicy i odpowiada na powyższe wątpliwości. Jesteście ciekawi? 😉

Książka opowiada o trójce fanów powieści grozy, ☠️ ktorzy wybierają się na krakowski festiwal literacki. 📚 Z imprezy jednak nie wracają, dlatego ich rodzice zgłaszają zaginięcie na policji.👮‍♂️ Aby odnaleźć swoich podopiecznych równocześnie wynajmują też prywatnego detektywa 🕵‍♂️ Michała Majera. Po nieudanych próbach poszukiwań mężczyzna dostaje cynk, że do podobnej sytuacji doszło również w Paryżu. 🗼Czy ten trop pozwoli detektywowi odnaleźć trójkę zaginionych? 🤔

"Eksperyment" to literatura grozy z elementami kryminału oraz fantastyki. Jest to naprawdę ciekawa oraz intrygująca historia, która wzbudza sporo emocji. 🤯🫣😯 Wydarzenia w tej książce, choć czasami dziwne, są dość mocno opisane przez autora. 👍 Mamy tu przedstawioną walkę dobra ze złem, ale prowadzoną we wnętrzu ludzkiego umysłu. Bohaterowie często stają przed wyborami, które są w stanie obnażyć całą prawdę o nich samych. 😵 I choć akcja rozkręca się tutaj dość wolno i dopiero pod koniec nabiera szybkiego tempa, to i tak książkę czytało mi się bardzo dobrze. 👍🙂 Mroczności dodawały też ilustracje zawarte w tym wydaniu - @wydawnictwo_vesper po raz kolejny dobra robota! 💪 "Eksperyment" uważam za udany! 👍😊 Polecam❗️

Każdy z nas ma marzenia. 😊 Jedni większe, inni nieco mniejsze, ale bez względu na to, jakie one by nie były, każdy pragnie, aby się one spełniły. 🙂 Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wiele bylibyście w stanie poświęcić, aby urzeczywistnić wasze pragnienia? Co bylibyście zdolni zrobić, aby wasze marzenia stały się jawą? 🤔 Tego chyba nie wie do końca nikt. "Eksperyment"...

Jeszcze przez jakiś czas będę pod wpływem tej opowieści, ale nie ma opcji że zasnę nie dzieląc się małymi wrażeniami zaraz po lekturze.

"Eksperyment" wciąga, wyzwala w czytelniku całą paletę emocji a na dodatek niezłe szokuje. Nie mam zielonego pojęcia jak mogłem być takim baranem i nie dałem jej szansy zaraz po premierze, ale dziś nadrobiłem i szczerze bije się w pierś z wstydu że tak późno.

To co się tu odwala to prawdziwa grozowa lokomotywa która zasuwa ile tylko fabryka dała. Myślałem że ze względu na jej wielkość lektura zajmie chwile czasu ale eksperyment jest historią która raz rozpoczęta nie jest w stanie się zatrzymać.

Z całą stanowczością uważam że Grzesiek ma talent do pisania i mu to elegancko wychodzi, ale przyznam że aż takich soczystych opisów to tu się nie spodziewałem.
Nie chodzi mi tu oczywiście o sceny seksu które swoją drogą były bardzo dobrze rozrysowane, lecz o brutalne i dosadne opisy tortur które śmiało mogłyby konkurować z tymi wykreowanymi przez pisarzy grozy celujących tylko w ekstremę.

Świetnie się bawiłem przy lekturze i nawet na moment nie żałuje zarwanej nocki. Vesper wiedział w jakich autorów inwestować.

Jeszcze przez jakiś czas będę pod wpływem tej opowieści, ale nie ma opcji że zasnę nie dzieląc się małymi wrażeniami zaraz po lekturze.

"Eksperyment" wciąga, wyzwala w czytelniku całą paletę emocji a na dodatek niezłe szokuje. Nie mam zielonego pojęcia jak mogłem być takim baranem i nie dałem jej szansy zaraz po premierze, ale dziś nadrobiłem i szczerze bije się w pierś z...