Książka bardzo ciekawa, nietuzinkowa, napisana bardzo dobrym językiem. Mimo częściowych negatywnych opinii o powieści, które zarzucającą jej nudę i dłużyznę, podjęłam próbę jej przeczytania. I jakie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że książka w ogólne nie jest nudna, wręcz odwrotnie. Wprowadza czytelnika w inny, obcy świat, pełen tajemnicy, mroku i niepokoju. Oczywiście pewnych elementów można domyślić się w połowie książki, ale wydaje mi się, że nie ma to stanowić tajemnicy. Najważniejsze jej towarzyszące lekturze poczucie zagubienia i niepewności.

Książka bardzo ciekawa, nietuzinkowa, napisana bardzo dobrym językiem. Mimo częściowych negatywnych opinii o powieści, które zarzucającą jej nudę i dłużyznę, podjęłam próbę jej przeczytania. I jakie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że książka w ogólne nie jest nudna, wręcz odwrotnie. Wprowadza czytelnika w inny, obcy świat, pełen tajemnicy, mroku i niepokoju....

Dawno mnie żadna książka tak nie pochłonęła bym 260 stron przeczytał praktycznie w dwa wieczory. Już byłem pewien, że całą intrygę rozgryzłem (Wydawało mi się, że to taka trochę wariacja na temat genialnego filmu Drabina Jakubowa) ale parę rzeczy mi się nie klei. Chyba muszę przeczytać jeszcze raz. Natomiast klimat jest miodzio. Gęsty i enigmatyczny. Krótko mówiąc taki jak lubię.

Dawno mnie żadna książka tak nie pochłonęła bym 260 stron przeczytał praktycznie w dwa wieczory. Już byłem pewien, że całą intrygę rozgryzłem (Wydawało mi się, że to taka trochę wariacja na temat genialnego filmu Drabina Jakubowa) ale parę rzeczy mi się nie klei. Chyba muszę przeczytać jeszcze raz. Natomiast klimat jest miodzio. Gęsty i enigmatyczny. Krótko mówiąc taki jak...

Słabiutka i przewidywalna.

Słabiutka i przewidywalna.

Niekonwencjonalna opowieść, trudna w ocenie. Wciągająca i ciekawa.

Niekonwencjonalna opowieść, trudna w ocenie. Wciągająca i ciekawa.

Czuć mocną inspirację Lynchem - szczególnie Mullholland Drive, przy czym wątek kryminalny i ambicji zawodowych zastąpiony został zawodem miłosnym, a te dwa pierwsze przeniesione na boczną fabułę. Jest nawet "Kowboj". Trochę też podobne do Paradoksu Urbanowicza w pewnych aspektach, choć wspominam o tym czysto subiektywnie, bo przecież wszelakie golemy towarzyszą w popkulturze od dawna. Atmosfera niesamowitości zgrabnie zbudowana, narracja prowadzona w umiejętny sposób, autor nie pogubił się w wątkach i wszystkie odpowiednio rozwiązał zostawiając niedopowiedzenia w sposób satysfakcjonujący i pozostawiający pole wyobraźni. Brak błędów właściwych nowym autorom, sprawdziłem i to trzecia książka autora - widać już wprawę w pisaniu. Sięgnę po inne.

Czuć mocną inspirację Lynchem - szczególnie Mullholland Drive, przy czym wątek kryminalny i ambicji zawodowych zastąpiony został zawodem miłosnym, a te dwa pierwsze przeniesione na boczną fabułę. Jest nawet "Kowboj". Trochę też podobne do Paradoksu Urbanowicza w pewnych aspektach, choć wspominam o tym czysto subiektywnie, bo przecież wszelakie golemy towarzyszą w...

Nieszablonowa powieść napisana ładnym językiem, oparta na pełnych niesamowitości i cichej grozy wydarzeniach. Atmosfera jest dziwna, gęsta i wzbudzająca niepokój. Podczas lektury pojawia się refleksja- dokąd to wszystko zmierza? A zakończenie tlumaczy wszystko, a zarazem nie tłumaczy zupełnie niczego.

Autor pisze ładnie. Zwłaszcza w pierwszych stronach jego sposób pisania o miłości jest bardzo piękny. Ale dla równowagi, żeby nie zapomnieć, iż nie jest to ckliwe romansidło, w kościele do bohatera przemawia diabelski głos, na drodze pojawiają się straszne postaci, są sceny niekonwencjonalnego, wyuzdanego seksu i dawnej tragedii, która wydarzyła się na pewnej spokojnej wsi.

To nie jest typowa powieść grozy, ale to bardzo dobra książka z wątkiem paranormalnym i pewnego rodzaju pętlą czasu. Niektóre jej fragmenty zostaną ze mną na dłużej.

Nieszablonowa powieść napisana ładnym językiem, oparta na pełnych niesamowitości i cichej grozy wydarzeniach. Atmosfera jest dziwna, gęsta i wzbudzająca niepokój. Podczas lektury pojawia się refleksja- dokąd to wszystko zmierza? A zakończenie tlumaczy wszystko, a zarazem nie tłumaczy zupełnie niczego.

Autor pisze ładnie. Zwłaszcza w pierwszych stronach jego sposób pisania...

# Wyzwanie LC 2023 na październik – przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy.

To moje pierwsze spotkanie z autorem i niestety niezbyt udane. Dla mnie to słaby HORROR, który nie wciąga i nie zaciekawia czytelnika, a wręcz nuży i usypia. A chyba nie o to chodzi w horrorach. Jest również bardzo PRZEWIDYWALNY. Po przeczytaniu ponad 70 tytułów S. Kinga już nie wzbudzają we mnie większych emocji wynurzenia nieszczęśliwego faceta, którego rzuciła dziewczyna. Pod względem literackim powieść jest dobra, ale niestety fabularnie historia prezentuje się bardzo słabo. Napisało cytuję za autorem "Ja cynika". Dodatkowa gwiazdka za kolejną pięknie wydaną książkę przez Wydawnictwo Vesper.
NIE POLECAM!!!

# Wyzwanie LC 2023 na październik – przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy.

To moje pierwsze spotkanie z autorem i niestety niezbyt udane. Dla mnie to słaby HORROR, który nie wciąga i nie zaciekawia czytelnika, a wręcz nuży i usypia. A chyba nie o to chodzi w horrorach. Jest również bardzo PRZEWIDYWALNY. Po przeczytaniu ponad 70 tytułów S. Kinga...

Całość recenzji pod linkiem:
https://nowaaleksandria.com/petla-kamil-staniszek/?fbclid=IwAR2wrR5TRbWn5psg6Am81c9mBd4x8Jzrh80CKZdqTcluJNJs9KOT30rvpQQ

Rafał nie wie już co jest prawdą, a co złudzeniem, a przede wszystkim czego może się spodziewać w Pogorzelisku, którego mieszkańcy wydają się być całkowicie inni od tych zapamiętanych.

Całość recenzji pod linkiem:
https://nowaaleksandria.com/petla-kamil-staniszek/?fbclid=IwAR2wrR5TRbWn5psg6Am81c9mBd4x8Jzrh80CKZdqTcluJNJs9KOT30rvpQQ

Rafał nie wie już co jest prawdą, a co złudzeniem, a przede wszystkim czego może się spodziewać w Pogorzelisku, którego mieszkańcy wydają się być całkowicie inni od tych zapamiętanych.

Dobra książka, warta polecenia. Trochę sieciagnie rozwinięcie, ale warto dotrwać do końca.....

Dobra książka, warta polecenia. Trochę sieciagnie rozwinięcie, ale warto dotrwać do końca.....

Kolejna pozycja od Vespera, która zachęciła mnie przegenialną okładką i ciekawym opisem, który – jak się okazało – niewiele ma wspólnego z treścią książki.

Po pierwsze, powieść porusza tak ważny i skłaniający do refleksji problem depresji po stracie ukochanej osoby. Czytając jednak miałam wrażenie, że autor gdzieś po drodze rozmija się z pierwotnym tematem, co skutecznie utrudniło mi samo czytanie. W miarę zapoznawania się z historią poczułam, że książka to zlepek kilku różnych gatunków – powieści psychologicznej, horroru, kryminału i – niestety – taniego erotyku. Tego ostatniego nie spodziewałam się po przeczytaniu opisu książki, dlatego wielce się zawiodłam, gdy się przekonałam, że takie treści występują.

Po drugie, niektóre postaci są – mówiąc eufemistycznie – niesympatyczne. Nie mogłam znieść seksistowskiego usposobienia jednego z bohaterów, który przedmiotowo traktował kobiety, w tym jedną z głównych bohaterek. Sam narrator, moim zdaniem, również nie zasługuje na choćby cień sympatii. Irytował mnie sposób, w jaki przedstawiał bohaterki pojawiające się na kolejnych kartach opowieści, dobitnie podkreślając, że biała bluzka jednej z nich skrywała „obfity biust”, a pod materiałem można było dostrzec „twarde sutki”. I tak z każdą postacią kobiecą… Narrator okazuje się także mało empatyczny, ponieważ bez ogródek stwierdza, że krowa dająca mleko to tylko „bezrozumny rogaty zwierz odganiający ogonem muchy”. Powiela także stereotypy o Cyganach, przedstawiając napotkaną przez głównego bohatera Cygankę jako wróżkę, która z pewnością chce okraść główną postać. Dziwną manierą narratora jest opisywanie w zasadzie wielu postaci – zarówno kobiecych, jak i męskich – przez pryzmat ich wagi. Kobiety są po prostu „grube” lub „nalane”. Mężczyźni natomiast są „grubasami” i mają „tłuste policzki”.

Po trzecie, historia ani trochę mnie nie wciągnęła. Momentami wydawała mi się banalna i trochę chaotycznie poprowadzona. Zakończenie było wielce niesatysfakcjonujące i, przynajmniej dla mnie, nieco niezrozumiałe.

Reasumując, raczej nie polecam tej książki. Po lekturze mam wrażenie, że problem samobójstw i problemów psychicznych traktuje się trochę po macoszemu, a miejscami czyta się tę powieść jak jakiś tani romans (nie umniejszając oczywiście romansom).

Kolejna pozycja od Vespera, która zachęciła mnie przegenialną okładką i ciekawym opisem, który – jak się okazało – niewiele ma wspólnego z treścią książki.

Po pierwsze, powieść porusza tak ważny i skłaniający do refleksji problem depresji po stracie ukochanej osoby. Czytając jednak miałam wrażenie, że autor gdzieś po drodze rozmija się z pierwotnym tematem, co skutecznie...