"Nienauczalni" to niesamowita opowieść o klasie 8 wyrzutków. Zapomnianych przez szkołę, zamiecionych pod dywan. To również opowieść o wypaleniu zawodowym pewnego nauczyciela, który trafia na tę zgraję samych indywidualistów i poprzez swoje działania powoli ratują siebie nawzajem. Niesamowicie pozytywna, a przy okazji uczy tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.

"Nienauczalni" to niesamowita opowieść o klasie 8 wyrzutków. Zapomnianych przez szkołę, zamiecionych pod dywan. To również opowieść o wypaleniu zawodowym pewnego nauczyciela, który trafia na tę zgraję samych indywidualistów i poprzez swoje działania powoli ratują siebie nawzajem. Niesamowicie pozytywna, a przy okazji uczy tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.

Książka pt. ,,Nienauczalni" opowiada o pewnej Kalifornijce, która jest zmuszona się przeprowadzić do Greenwich, miasta, w którym zamieszka wraz z macochą, ojcem i przyrodnim bratem, lecz tylko na moment. Jest bystrą uczennicą, lecz trafia przez przypadek do specjalnej klasy, w której przyczynia się do poprawienia jej. Książka trafiła mi do gustu i przeczytałem ją przez jeden dzień. Było to spowodowane tym, że historia była napisana z różnych perspektyw, przez co nie nudziła mi się. Moim ulubionym bohaterem był Jake Terranova, który pomagał jego byłemu nauczycielowi, który został przydzielony do tej klasy. Był pomocny ze względu na to, że podczas tego, jak był uczniem, to zepsuł on reputację swojego profesora przez nieuczciwą akcję związaną ze sprzedażą odpowiedzi do olimpiad organizowanych w stanach. Uważam, że książka jest godna poleceniu i może wciągnąć każdego.

Książka pt. ,,Nienauczalni" opowiada o pewnej Kalifornijce, która jest zmuszona się przeprowadzić do Greenwich, miasta, w którym zamieszka wraz z macochą, ojcem i przyrodnim bratem, lecz tylko na moment. Jest bystrą uczennicą, lecz trafia przez przypadek do specjalnej klasy, w której przyczynia się do poprawienia jej. Książka trafiła mi do gustu i przeczytałem ją przez...

Książkę skończyłam wczoraj, więc zaliczę ją jeszcze do wrześniowego wyzwania LC. Ostatnio mam "szczęście" do historii pełnych absurdów i "Nienauczalni" również do nich się zalicza. Plusem na pewno jest sam pomysł na fabułą, pokazanie różnych charakterów uczniów i język, prosty, momentami naprawdę zabawny. Ale jednak więcej było w tej historii mojego wywracania oczami niż śmiechu. Nie zliczę, ile razy się frustrowałam. Chyba zbyt racjonalnie podeszłam do tej historii. Nie ukrywam też, że moje nauczycielskie serce wielu rzeczom się dziwiło i nie zgadzało się z przedstawionymi wydarzeniami. Już kompletnie nie kupiłam pomysłu utworzenia klasy Nienauczalnych i nie rozumiałam, dlaczego akurat ci uczniowie do niej trafili. Bo ani oni głupi nie byli, ani zdegenerowani. Mieli swoje problemy, ale nie aż takie, żeby "postawić na nich kreskę", jak to wielokrotnie było wspominane w książce. Przykład. Jeden uczeń nie umiał czytać, bo miał zaburzoną percepcję, i przez wszystkie lata szkolne nie było nikogo, nie znalazł się nikt, kto by wpadł na to, kto by zauważył, że on nie umie czytać i może trzeba by mu pomóc. Panna Fountain - strasznie irytująca swoim zachowaniem. A już hitem było, gdy obcy człowiek, spoza szkoły, po prostu przychodził sobie do klasy Nienauczalnych i miał zastępstwo. Albo brał ich ot tak na wycieczkę. Kolejne: uczennica, która nie jest zapisana do szkoły, ale do niej chodzi. Taki kwiatków to by się znalazło mnóstwo. Rozczarowanie.

Książkę skończyłam wczoraj, więc zaliczę ją jeszcze do wrześniowego wyzwania LC. Ostatnio mam "szczęście" do historii pełnych absurdów i "Nienauczalni" również do nich się zalicza. Plusem na pewno jest sam pomysł na fabułą, pokazanie różnych charakterów uczniów i język, prosty, momentami naprawdę zabawny. Ale jednak więcej było w tej historii mojego wywracania oczami niż...

Bardzo ciekawa, wesoła, przyjemna książka :) nawet dorosły czytelnik będzie się przy niej świetnie bawił :) lektura może obudzić wspomnienia z własnych czasów szkolnych i skłonić do wielu refleksji :)

Bardzo ciekawa, wesoła, przyjemna książka :) nawet dorosły czytelnik będzie się przy niej świetnie bawił :) lektura może obudzić wspomnienia z własnych czasów szkolnych i skłonić do wielu refleksji :)

Świetna, momentami wybuchałam śmiechem. Czyta się bardzo szybko tak wciąga a końcówka...wzruszająca i mądra.

Świetna, momentami wybuchałam śmiechem. Czyta się bardzo szybko tak wciąga a końcówka...wzruszająca i mądra.

Bardzo sympatyczna powieść dla młodszych czytelników. Dzieciakom z klas 4-6 powinna się podobać. Dorosły czytelnik znajdzie tu niewiele, ot króciutkie wytchnienie na jeden wieczór.
Historia klasy wyrzutków z gimnazjum oraz ich nauczyciela, który z powodu pewnego skandalu został wyrzucony poza nawias lokalnej społeczności i stracił szacunek do samego siebie. Wszystkie opisane dzieciaki mają swoje problemy, kontuzjowany sportowiec, kujonka, dziewczynka – łobuziara, chłopiec, który ma problem z czytaniem, chłopak nie panujący nad emocjami, wreszcie odklejony od rzeczywistości miłośnik Star Treka. Łączy je jedno – samotność w świecie dorosłych, którzy nie próbują nawet zrozumieć ich problemów, a co dopiero pomóc im.
Domy rodzinne są różne, wiadomo, nawet w najlepszej rodzinie dziecko może czuć się samotne, pozbawione uwagi, bardziej uderza całkowita obojętność szkoły, instytucji powołanej do kształcenia i opieki nad dziećmi, a tymczasem grono nauczycielskie skupione jest wyłącznie na papierkach, punktach z egzaminów, na podnoszeniu prestiżu, nie wiadomo swojego, czy szkoły. W tym tyglu uczniowie tracą jakąkolwiek indywidualność, szkoła wręcz odczłowiecza dzieci, nadając im numerki w dzienniku, nie licząc się z ich opinią, oczekując tylko "odpowiedzi według klucza".
"Nienauczalni" nie szukają lekarstwa na problemy szkoły jako instytucji, ta książka i ta opowieść przypominają, że ważne są przyjaźń, zaufanie, wsparcie, że zawsze, w każdej sytuacji najważniejszy powinien być człowiek.
Nie jest to powieść pozbawiona minusów, jest tu dużo (za dużo) patosu, melodramatyzmu, naiwności i zbyt prostych, przewidywalnych rozwiązań. Charaktery postaci są powierzchowne, narysowane grubą kreską. Wszystko to jednak trzeba wziąć w nawias, bowiem to opowieść kierowana do młodego czytelnika, który nie potrzebuje głębokich analiz psychologicznych i naturalistycznych opisów, a raczej nieco bajkowych, pokrzepiających przygód grupki przesympatycznych rówieśników.

Bardzo sympatyczna powieść dla młodszych czytelników. Dzieciakom z klas 4-6 powinna się podobać. Dorosły czytelnik znajdzie tu niewiele, ot króciutkie wytchnienie na jeden wieczór.
Historia klasy wyrzutków z gimnazjum oraz ich nauczyciela, który z powodu pewnego skandalu został wyrzucony poza nawias lokalnej społeczności i stracił szacunek do samego siebie. Wszystkie...

Fantastyczna książka! Pełna ciepła i z pięknym przesłaniem. Jest miejsce na humor i łzy. Nie ma pompatyczności. Z pozoru prosta historia dla nastolatków ale o zgrozo 30 latki też dobrze się przy niej bawią. Okazuje się że można napisać coś dla młodszego odbiorcy bez infantylności i bez indoktrynacji poglądów politycznych czy ideologicznych. W swojej kategorii lekkiej i przyjemnej książki mistrzostwo! Polecam!

Fantastyczna książka! Pełna ciepła i z pięknym przesłaniem. Jest miejsce na humor i łzy. Nie ma pompatyczności. Z pozoru prosta historia dla nastolatków ale o zgrozo 30 latki też dobrze się przy niej bawią. Okazuje się że można napisać coś dla młodszego odbiorcy bez infantylności i bez indoktrynacji poglądów politycznych czy ideologicznych. W swojej kategorii lekkiej i...

Życie pisze różne scenariusze, czasem całkowicie niezgodne z naszymi planami. Przekonał się o tym pan Zachary Kermit, który marzy o spokojnym przejściu na emeryturę, ale nieoczekiwanie staje się nauczycielem najbardziej wymagającej grupy uczniów- klasy Nienauczalnych. Czy objęcie opieką dzieci, o których boi się mówić nawet grono pedagogiczne, pokrzyżuje plany pana Kermita?
Autor „Nienauczalnych” w zabawny, przyjemny i niejednokrotnie wzruszający sposób przedstawia poważne tematy wykluczenia, niesprawiedliwości, walki o własne zdanie i prawdę. Pokazuje, jak ważna jest wiara w dziecięce możliwości i współpraca. Uwielbiam tę książkę w każdym jej aspekcie: lekka forma, ponadczasowy temat, cudowni bohaterowie, emocje. Podczas czytania czułam się w pełni zaangażowana w losy uczniów.
Temat wychowania jest niejednokrotnie bagatelizowany przez społeczeństwo. Wielu uważa ten proces za niekontrolowany. Gordon Korman pięknie i prosto podkreśla rolę opiekuna, wychowawcy, pedagoga i jego moc świadomego oddziaływania na osobowość wychowanków.
Polecam tę książkę nie tylko młodzieży, ale także wszystkim tym, którzy z nią pracują!

Życie pisze różne scenariusze, czasem całkowicie niezgodne z naszymi planami. Przekonał się o tym pan Zachary Kermit, który marzy o spokojnym przejściu na emeryturę, ale nieoczekiwanie staje się nauczycielem najbardziej wymagającej grupy uczniów- klasy Nienauczalnych. Czy objęcie opieką dzieci, o których boi się mówić nawet grono pedagogiczne, pokrzyżuje plany pana Kermita?...

To zdecydowanie moja komfortowa książka! Szukałam czegoś lekkiego, zabawnego i niezobowiązującego, jednak nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. To ciepła i wzruszająca historia, napisana w zabawny i błyskotliwy sposób. Do tego jest niedługa, więc jeżeli ktoś potrzebuje czegoś odstresowującego na jeden wieczór, to ta pozycja będzie idealnym wyborem :)

To zdecydowanie moja komfortowa książka! Szukałam czegoś lekkiego, zabawnego i niezobowiązującego, jednak nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. To ciepła i wzruszająca historia, napisana w zabawny i błyskotliwy sposób. Do tego jest niedługa, więc jeżeli ktoś potrzebuje czegoś odstresowującego na jeden wieczór, to ta pozycja będzie idealnym wyborem :)

Lektura obowiązkowa dla każdego nauczyciela.

Lektura obowiązkowa dla każdego nauczyciela.