Ciekawa, ale co do gatunku nieco bym się wahała (?),wydaje mi się, że raczej dla starszego czytelnika. Porusza ważny problem rozpadu rodziny, przedstawiając go bardzo poetycko. Bardzo obrazowa, podczas czytania miałam konkretny kadry, obrazy przed oczami. Zakończenie wyjaśniające wszystko nagle, ale jakby rozmyte.

Ciekawa, ale co do gatunku nieco bym się wahała (?),wydaje mi się, że raczej dla starszego czytelnika. Porusza ważny problem rozpadu rodziny, przedstawiając go bardzo poetycko. Bardzo obrazowa, podczas czytania miałam konkretny kadry, obrazy przed oczami. Zakończenie wyjaśniające wszystko nagle, ale jakby rozmyte.

Mam z ta książką kłopot podobny jak z "Domem nie z tej ziemi". Po lekturze obu stwierdzam, że są to powieści dla dorosłego czytelnika, mającym za sobą bogate doświadczenie życiowe. Młodzież, że o dzieciach nie wspomnę, mogą pogubić się w fabule, odczytać jak fantastykę, zagmatwaną senną marę, a nie opowieść o namacalnym dramacie rodziny.
Z punktu widzenia człowieka dojrzałego - piękna, poetycka powieść, z kilkoma potknięciami.
Polecam, bo tytuł może zupełnie inaczej rezonować z różnymi odbiorcami. Warto wyrobić sobie własne zdanie. Piękna oprawa graficzna de Latoura.

Mam z ta książką kłopot podobny jak z "Domem nie z tej ziemi". Po lekturze obu stwierdzam, że są to powieści dla dorosłego czytelnika, mającym za sobą bogate doświadczenie życiowe. Młodzież, że o dzieciach nie wspomnę, mogą pogubić się w fabule, odczytać jak fantastykę, zagmatwaną senną marę, a nie opowieść o namacalnym dramacie rodziny.
Z punktu widzenia człowieka...

Nie spodziewałam się tego. Książka dla dzieci? To bardzo niewystarczająca kategoria. Lilana jest dla wszystkich, ale wymaga dojrzałości w zrozumieniu przekazu. Dla młodszych dzieci może być trochę straszna. Niepokojąca, ale też piękna. I ważna.

Nie spodziewałam się tego. Książka dla dzieci? To bardzo niewystarczająca kategoria. Lilana jest dla wszystkich, ale wymaga dojrzałości w zrozumieniu przekazu. Dla młodszych dzieci może być trochę straszna. Niepokojąca, ale też piękna. I ważna.

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek. Nabyłam ją wieki temu w bibliotece publicznej i mam ochotę wypożyczyć ją jeszcze raz. Co do fabuły - jest tam zawarte dosłownie wszystko, czego oczekuję od dobrej książki, oprócz jednoznacznego zakończenia.

Zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek. Nabyłam ją wieki temu w bibliotece publicznej i mam ochotę wypożyczyć ją jeszcze raz. Co do fabuły - jest tam zawarte dosłownie wszystko, czego oczekuję od dobrej książki, oprócz jednoznacznego zakończenia.

Książka jak seria obrazów, przeplata światło i mrok, cały wachlarz emocji i oddaje hołd bogatej wyobraźni. Zdecydowanie nie tylko dla dzieci :)

Książka jak seria obrazów, przeplata światło i mrok, cały wachlarz emocji i oddaje hołd bogatej wyobraźni. Zdecydowanie nie tylko dla dzieci :)

Przepadłam czytając tę książkę. Niewielki rozmiar a tyle emocji.
Lilana to kraina szczęśliwości, miłości, pełna kolorów, gdzie zawsze świeci słońce. Do Lilany nie można trafić ot tak sobie, mówi się, że to Lilana wybiera sobie swoich mieszkańców. Natalia i jej rodzina trafiają tam przez przypadek (?),gubią się wracając z wakacji. Lilana pokazuje się im w pełnej krasie. Nie mogli podjąć innej decyzji, koniecznie i jak najszybciej należy się tu przeprowadzić. Nie wiedzą jednak, że Lilana skrywa swoje sekrety, a przecież nie od dziś wiadomo, że jeśli coś jest zbyt piękne, to nie może być prawdziwe. Nie ma nic za darmo. Czy rodzinie Natalii przyjdzie zapłacić za pozorne szczęście bycia członkiem Lilanowej społeczności?
Świetnie napisana książka, nie poleciłabym jej bardzo młodym czytelnikom, może być dla nich ciut za mroczna. Dla tych trochę starszych i baaaardzo starszych - jak najbardziej 😁

Przepadłam czytając tę książkę. Niewielki rozmiar a tyle emocji.
Lilana to kraina szczęśliwości, miłości, pełna kolorów, gdzie zawsze świeci słońce. Do Lilany nie można trafić ot tak sobie, mówi się, że to Lilana wybiera sobie swoich mieszkańców. Natalia i jej rodzina trafiają tam przez przypadek (?),gubią się wracając z wakacji. Lilana pokazuje się im w pełnej krasie. Nie...

Ksiąrzka jest mroczna oraz opowiada o rozpadającej się rodzinie.

Ksiąrzka jest mroczna oraz opowiada o rozpadającej się rodzinie.

W wielkim skrócie:
- książka porusza trudną tematykę: rozpadu rodziny i nastoletniego "odlotu" jako formy radzenia sobie z problemami,
- problematyka została potraktowana trochę baśniowo, do czego powoli przyzwyczaja autorka (podobnie było w "Domu nie z tej ziemi").

Momentami książka jest nużąca, koniec - jak dla mnie - trochę "po łebkach". Pomysł ciekawy z legendą Lilany i poruszenia poważnej problematyki w książce dla nieco starszych dzieci.
Myślę, że warto mieć ją w szkolnej bibliotece i pogadać na jej temat z uczniami.

Więcej na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2020/08/lilana-kraina-marzen-tylko-w-marzeniach.html

W wielkim skrócie:
- książka porusza trudną tematykę: rozpadu rodziny i nastoletniego "odlotu" jako formy radzenia sobie z problemami,
- problematyka została potraktowana trochę baśniowo, do czego powoli przyzwyczaja autorka (podobnie było w "Domu nie z tej ziemi").

Momentami książka jest nużąca, koniec - jak dla mnie - trochę "po łebkach". Pomysł ciekawy z legendą Lilany...

Mam problem z tą książką.
Jest dobra. Bardzo dobra. Od sielanki po coraz bardziej gęstniejącą tajemnicę i poczucie grozy. W końcu nie wiemy czy to fantasy to, co czytamy czy może zapis choroby psychicznej?
Wadą jest niestety brak zakończenia. Opowieść się po prostu urywa. Potem jest wolta, która jeszcze bardziej wszystko gmatwa.
Autorka sugestywnie oddała świat Lilany ale jakby jej zabrakło pomysłu na zakończenie. Mimo to - sięgnę po inne jej książki.

Mam problem z tą książką.
Jest dobra. Bardzo dobra. Od sielanki po coraz bardziej gęstniejącą tajemnicę i poczucie grozy. W końcu nie wiemy czy to fantasy to, co czytamy czy może zapis choroby psychicznej?
Wadą jest niestety brak zakończenia. Opowieść się po prostu urywa. Potem jest wolta, która jeszcze bardziej wszystko gmatwa.
Autorka sugestywnie oddała świat Lilany...

Kiedy rodzice dwunastoletniej Natalii gubią drogę i przypadkiem trafiają do Lilany, nie widzą jeszcze, że to tutaj zmieni się ich życie, ale czuję, że to jedyne miejsce, w którym ich rodzina mogłaby znów być szczęśliwa. Nawet mama znów zaczyna się uśmiechać, jednak Natalia od początku czuje, że Lilana jest również przerażająca i skrywa wiele tajemnic. Jej bliscy nie są tu bezpieczni i tylko ona może ich uratować…

„Lilana” to mroczna, niepokojąca i tajemnicza baśń, w której rzeczywistość przeplata się z wyobraźnią. W pewnym momencie już sama nie wiedziałam, co jest prawdą, a co jedynie złudzeniem. Z każdą stroną obrazy stają się coraz bardziej niepokojące, a sama Natalia jest coraz bardziej niespokojna i przerażona. Małgorzata Strękowska-Zaremba stworzyła naprawę przejmującą historię o rozpadającej się rodzinie i rozpaczliwej próbie uratowania tego, co z niej pozostało. Wydaje mi się, że jest to książka dla nieco starszych czytelników, ponieważ ci młodsi mogliby jej po prostu nie zrozumieć. Mnóstwo w niej przemilczeń i niedopowiedzeń, które podsycają atmosferę opowieści, ale i zdecydowanie utrudniają jej odbiór.

Zakończenie jest niemożliwe do przewidzenia i sprawia, że cała historia jest jeszcze bardziej mroczna i niepokojąca, a czytelnika pozostawia zagubionego i niepewnego. Czy Lilana istnieje naprawdę, czy to tylko wyobraźnia dwunastoletniej Natalii?

To książka, która zdecydowanie mnie poruszyła i skłoniła do wielu refleksji, bo autorka porusza ważne, trudne tematy. Mogę ją z czystym sumieniem polecić każdemu, kto ma ochotę na mroczną i niepokojącą baśń, która ma jednak w sobie wiele prawdy o współczesnym świecie i jego problemach.

Kiedy rodzice dwunastoletniej Natalii gubią drogę i przypadkiem trafiają do Lilany, nie widzą jeszcze, że to tutaj zmieni się ich życie, ale czuję, że to jedyne miejsce, w którym ich rodzina mogłaby znów być szczęśliwa. Nawet mama znów zaczyna się uśmiechać, jednak Natalia od początku czuje, że Lilana jest również przerażająca i skrywa wiele tajemnic. Jej bliscy nie są tu...