Seria Wehikuł Czasu cieszy się coraz większą popularnością i na pewno nie jest to dziełem przypadku. Wydawnictwo Rebis kolejnymi tytułami przypomina nam najbardziej znaczące, nagradzane, uznane i lubiane tytuły szeroko rozumianej literatury fantastycznonaukowej. „Przestrzeni! Przestrzeni!” autorstwa Harrego Harrisona jest szóstym tytułem w ramach wspomnianego cyklu i drugim, który ociera się o post-apokaliptyczną wizję świata, a w zasadzie jest przedsionkiem do tego, co może nadejść w niedalekiej przyszłości. Tak jak wcześniej Roger Zelazny przeniósł nas za sprawą „Alei Potępienia” w całkowicie zniszczony świat, tak Harrison pokazuje bezpośrednią przyczynę, która może doprowadzić do takiej wersji przyszłości.

Jest rok 1999, ludzkość stoi na granicy nowego millenium oczekując tego co ma nadejść. Czy doczekają się magicznej zmiany i lepszego jutra? Bagaż jaki wnoszą w nowe tysiąclecie nie napawa optymizmem. Sam Nowy Jork liczy już 35 milionów ludzi, populacja Stanów Zjednoczonych osiągnęła liczbę 344 milionów a Anglia jest jednym olbrzymim miastem. Rozwój medycyny sprawił, że ludzie zaczęli żyć dłużej, zmniejszył się odsetek zachorowań, powstały leki na wcześniej śmiertelne choroby, a skutkiem tego był szybki i znaczący wzrost liczby urodzeń. Eksploatacja dóbr naturalnych osiągnęła limit. Woda pitna jest na wyczerpaniu, ziemia uprawna została wyjałowiona, złoża węgla i ropy wyssane do samego końca, latem są okropnie gorące i nie sprzyjające do rozwoju produkcji dóbr materialnych, zimy srogie i zbierające swoje żniwo wśród bezdomnych. Tych z kolei jest zatrważająca ilość. Wielu nie stać na jakiekolwiek mieszkanie, koczują więc na klatkach schodowych bądź stacja metra. Ci którzy mają luksus dachu nad głową muszą dzielić go z nieznajomymi rodzinami. Racje żywności i wody pitnej są ucinane z tygodnia na tydzień, a to tylko podburza całe społeczeństwo i prowokuje zamieszki.

Gdzieś obok tego wszystkiego jest zmęczony i zblazowany detektyw, który musi rozwiązać sprawę morderstwa. I tak naprawdę wątek kryminalny przeplata się przez całą książkę wraz z problemem przeludnienia. Wydaje się, że rozwiązanie sprawy zabójstwa jest tylko tłem do problemów jakie chciał przedstawić Harry Harrison. A mianowicie jak mogą reagować ludzie, którzy zostaną odcięci od najbardziej podstawowych potrzeb – jedzenia, picia, higieny osobistej i dachu nad głową.

Kluczem do zrozumienia tego co faktycznie może kiedyś czekać naszą Matkę Ziemię jest dialog między Solem a Shirl traktujący o konieczności wprowadzenia kontroli urodzeń. Ta długa dyskusja jest zdecydowanie najciekawszym elementem całej opowieści i pozwala czytelnikowi zrozumieć przyczyny zaistniałego stanu rzeczy jak i możliwe rozwiązania (jeśli nie jest jeszcze za późno).

Poza tą małą perełką całą książkę można określić jako poprawną. Prosta, szybka fabuła, napisana niewymagającym językiem, czyta się przyjemnie, lecz bez większych rewelacji. Nie wzbudza ona ogromnego zachwytu, ale na pewno daje do myślenia. Czy dzieło napisane w 1966 roku jest dalej aktualne? Myślę, że z punktu widzenia poruszonego problemu – tak. Warto zapoznać się z tytułem aby przenieść się 50 lat wstecz i poznać sposób myślenia z ubiegłego wieku, który jak się okazuje mimo upływu lat, wciąż jest nam bardzo bliski.

Premiera książki już 17go września.

P. S. Kolejne powieści z cyklu Wehikuł Czasu w przygotowaniu: „Cieplarnia” Brian Aldiss i „Drzwi do lata” Robert A. Heinlein.

https://www.sajfaj.pl/recenzja-przestrzeni-przestrzeni-harry-harrison/

Seria Wehikuł Czasu cieszy się coraz większą popularnością i na pewno nie jest to dziełem przypadku. Wydawnictwo Rebis kolejnymi tytułami przypomina nam najbardziej znaczące, nagradzane, uznane i lubiane tytuły szeroko rozumianej literatury fantastycznonaukowej. „Przestrzeni! Przestrzeni!” autorstwa Harrego Harrisona jest szóstym tytułem w ramach wspomnianego cyklu i...