Często potrafimy się w życiu „zasiedzieć”. Tworzymy azyl, w którym gromadzimy niezbędne do funkcjonowania gadżety. Zostawiamy jeszcze trochę miejsca na pasję i sprawdzone grono przyjaciół. Jest nam wygodnie. Nie czujemy potrzeby wyjścia ale nadchodzi moment, kiedy konfrontacja z „innym” światem zdaje się być nieunikniona. Różne są ku temu powody. Czasami sami czujemy, że coś już nie jest tak, jak powinno. Czasami do spojrzenia dalej i otwarcia oczu popycha nas ktoś. Czyjeś słowa bądź zachowanie. Wtedy są dwa wyjścia. Można wbrew wszystkiemu tkwić w jednym punkcie albo też podjąć poniekąd ryzyko i opuścić swoją strefę komfortu.

Pierwsza część serii „Kawiarenka za rogiem” pokazała czytelnikom, że główna bohaterka mogła zostać w rodzinnym domu, lecz byłoby to zbyt trudne. Podjęła więc ryzyko i rozwinęła skrzydła w Kielcach. Zaczęła żyć na własną odpowiedzialność. Mogłoby się wydawać, że złapała wszystko, co najlepsze. Podjęła się pracy w kawiarence dzięki czemu nie tylko posiada niezbędne do życia fundusze ale też poznała wiele wartościowych osób jak na przykład odwiedzająca ją regularnie wróżka. Jednak jak to bywa, nic nie może wiecznie trwać. Po burzy wychodzi słońce ale kiedy wciąż świeci też nie jest dobrze, gdyż nie potrafimy go należycie docenić. Relacja Miłki i Tymona nabiera rumieńców ale coś tutaj nie do końca jest tak jak powinno. Mężczyzna zbyt blisko trzyma się swojej drugiej pracownicy, Pauli, co wzbudza zazdrość w jego partnerce. Dodatkowo do Kielc na studia przyjeżdża siostra Miłki. Dziewczyna nie ma wyjścia, musi przygarnąć młodszą pod swoje skrzydła. Miłka nie podejrzewa nawet ile zawirowań swoim pobytem zafunduje jej siostra. Po spokojnym czasie nadchodzi ten cięższy. Czy Miłka sprosta zadaniom, jakie zgotuje jej los? I czy Tymon to mężczyzna, na którym można polegać?

Wilczyńska po raz kolejny pokazuje, że nie boi się poruszać trudniejszych tematów. W tej serii lubi poskręcać historię na ile jest to tylko możliwe, żeby w następnej kolejności krok po kroku odkrywać ją przed czytelnikami. Lektura drugiej
części wciąga równie mocno, jak pierwsza. Jest tutaj sporo niepewności. Fabuła zaskakuje, nie sposób jej przewidzieć. Wzbudza różne emocje. Podczas czytania, oprócz tych pozytywnych, o których obecność autorka zadbała, mogą się też te mniej optymistyczne. A to za sprawą między innymi Pauli.

Kolejna część w październiku!

Często potrafimy się w życiu „zasiedzieć”. Tworzymy azyl, w którym gromadzimy niezbędne do funkcjonowania gadżety. Zostawiamy jeszcze trochę miejsca na pasję i sprawdzone grono przyjaciół. Jest nam wygodnie. Nie czujemy potrzeby wyjścia ale nadchodzi moment, kiedy konfrontacja z „innym” światem zdaje się być nieunikniona. Różne są ku temu powody. Czasami sami czujemy, że...