Katarzyna Grochola zaskoczyła niewątpliwie całą literacką Polskę, informując o tym fakcie, że jej najnowsza powieść będzie kryminałem! Zaskoczyła, ale też i rozbudziła tym samym wielką ciekawość i apetyt na to, co też może kryć się na jej stronach. Dziś, będąc już po lekturze powieści pt. "Zranić marionetkę", znam odpowiedź na to pytanie, którą to postaram się podzielić z wami w tej oto poniższej recenzji...


Fabuła książki przenosi nas swoimi stronami do współczesnej Warszawy, gdzie to oto w jednym z bogatych apartamentowców zostaje odnalezione ciało znanego biznesmena, który wedle pierwszych ustaleń, miałby popełnić samobójstwo. Sprawa ta jednak komplikuje się wraz z kolejnymi, podobnymi wypadkami, jakie to mają miejsce w przeciągu nieodległego okresu czasu. Śledztwem tym zajmuje się doświadczony policyjny śledczy - Natan, któremu to zostaje przydzielona młoda antropolożka - Weronika, pisząca swoją pracę doktorską na temat samobójstw. Jak się wkrótce okaże, prawda o tajemniczych zgonach okaże się o wiele bardziej szokującą, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać...


Tak... - Katarzyna Grochola zrobiła to! Otóż napisała intrygujący, ekscytujący, niejednoznaczny w swej wymowie i co najważniejsze - pełnokrwisty kryminał! Kryminał, w którym wbrew moim obawom, najważniejsza jest zbrodnia i próby wyjaśnienia jej tajemnicy, nie zaś wątki natury obyczajowej, choć te również tu występują, ale w znacznie mniejszym wymiarze. Tym samym też do naszych rąk trafia książka z inteligentną intrygą, nietuzinkowymi bohaterami oraz mrocznym klimatem, jaki to wypełnia każdą ze stron tej pozycji.


Każdy z kluczowych elementów dla tego literackiego gatunku, spełnił tu swoją rolę w naprawdę imponującym stylu. Począwszy od skomplikowanej ścieżki wydarzeń, które to wiążą się z mozolnym śledztwem Natana i Weroniki, poprzez nie mniej pogmatwane życiorysy każdego z nich, a kończąc na rzetelnym i przekonującym do uwierzenia weń obrazie współczesnej Warszawy, co w przypadku obyczajowych dzieł tej autorki, nie zawsze miało miejsce. Te trzy składniki, jak i też oczywiście perfekcja pisarskiego warsztatu Katarzyny Grocholi, objawiająca się m.in. w mocnych i prawdziwych dialogach, czynią wspólnie spotkanie z tą powieścią wielką, niezapomnianą i intrygującą przygodą.


Co jeszcze czyni tą książkę tak udaną...? Otóż inteligentne spojrzenie na tę literacką rzeczywistość, które nie ogranicza się do jednej lub dwóch perspektyw, ale ukazuje nam punkty widzenia znacznie większej liczby postaci, co z kolei przekłada się na kompletny i bardzo różny ogląd tego, co kryje się na stronach tej powieści. Równie ważnym aspektem wydaje się być tu także poczucie umoru, którego naprawdę nie brakuje w tej opowieści. To bardzo ważne, gdyż właśnie ów dowcip, humor, żart i ironia stanowią cenną przeciwwagę dla mrocznej strony tej historii, w której to bądź co bądź, umierają ludzie.


Reasumując - najnowsze dzieło i zarazem pierwsza odsłona kryminalnej twórczości Katarzyny Grocholi, spełnia pokładane w nim oczekiwania i zaskakuje nas sobą w bardzo pozytywnym wymiarze. To dobra, dopracowana w każdym względzie, klimatyczna i emocjonująca od pierwszej do ostatniej strony opowieść o zbrodni, której to poznanie polecam każdemu miłośnikowi dobrej literatury, w naszym rodzimym wydaniu!

Katarzyna Grochola zaskoczyła niewątpliwie całą literacką Polskę, informując o tym fakcie, że jej najnowsza powieść będzie kryminałem! Zaskoczyła, ale też i rozbudziła tym samym wielką ciekawość i apetyt na to, co też może kryć się na jej stronach. Dziś, będąc już po lekturze powieści pt. "Zranić marionetkę", znam odpowiedź na to pytanie, którą to postaram się podzielić z...