Od ładnych paru lat grono popularnych autorów literatury kryminalnej prześciga się w wymyślaniu coraz brutalniejszych historii, serwując czytelnikom wyjątkowo krwawe zbrodnie, obrzydliwe gwałty i historie sadystycznych morderców, a regały w księgarniach uginają się od ich dzieł, trzeba przyznać jednak, że bardzo poczytnych. Od śmierci Joanny Chmielewskiej, niekwestionowanej królowej polskich kryminałów, które za naszą wschodnią granicą nazwano „kryminałami ironicznymi”, bardzo brakowało kogoś, kto tworzyłby powieści łączące wyraźny wątek kryminalny z dobrą komedią, a przy tym by utwory te nie epatowałyby bezsensowną przemocą. Z przyjemnością stwierdzam, że tę smutną lukę ma szansę wypełnić młoda pisarka Marta Matyszczak.

„Morderstwo w hotelu Kattowitz” to komedia kryminalna, której intryga wydaje się bardzo prosta – w tytułowym hotelu popełniono morderstwo, a ofiarą jest popularna piosenkarka, celebrytka Dobrosława Żak o infantylnym pseudonimie DJ Dzidzia. Aresztowano podejrzanego, jednak w jego winę nie wierzy prawie nikt. Oprócz policji sprawą zajmuje się Szymon Solański, były policjant, a obecnie prywatny detektyw, któremu towarzyszy sympatyczny kundelek – Gucio. Ekipę śledczą domyka zaangażowana przez Szymona Róża Kwiatkowska, dziennikarka, do której pan detektyw ma wielką słabość. Dla niej jest to szansa na podreperowanie finansów, dla niego – na zbliżenie się do kobiety. Szybko okazuje się, że podejrzanych o dokonanie zabójstwa jest więcej, a czytelnicy mogą się nacieszyć niemal 300 stronami bardzo dobrej i niebanalnej książki.

Autorka wprawnie prowadzi nas przez – znaną sobie doskonale – topografię Katowic i z taką samą swobodą kreuje bohaterów i wydarzenia. W powieści mamy dwa rodzaje narracji: trzecio- i pierwszoosobową, a co najciekawsze, narratorem pierwszoosobowym jest… Gucio. Jeśli jesteście miłośnikami zwierząt, to na pewno pokochacie tego uroczego kundelka, który bardzo trafnie, choć z psiej perspektywy, opisuje otaczający go świat. W całej narracji widać ogromną zaletę Marty Matyszczak – mało kto potrafi odmalować nie tylko śląską, ale i ogólnopolską rzeczywistość z takim dystansem, inteligentnym humorem i wspaniałą ironią.

Dialogi są barwne, żywe, pełne potocyzmów. Wypowiedzi niektórych postaci zawierają sporo elementów etnolektu śląskiego (ale bez obaw, jeśli go nie znacie, autorka tłumaczy dialekt w przypisach). Same postacie natomiast są bardzo wyraziste. Główni bohaterowie to „mężczyzna po przejściach” oraz „kobieta z przeszłością”, a iskry przelatujące między nimi niemal wyskakują z kartek książki. Pozostałe osoby dramatu to też niezła galeria osobliwości. Mamy tutaj menedżerkę zamordowanej gwiazdy – zmanierowaną snobkę, uznaną panią kardiochirurg, która porzuciła świetną pracę w szpitalu i została ochroniarzem w hotelu, dziwacznego vlogera czy dziennikarza-lowelasa, który chyba sam traci rachubę, z kim już spał, a z kim jeszcze nie.

Najwspanialszy jest jednak Gucio, który ma swój pierwowzór w rzeczywistości. I choć serce pęka na myśl, co obydwa pieski – i ten książkowy, i ten prawdziwy – musiały przejść, zanim trafiły w dobre ręce, kundelek okazał się rewelacyjną inspiracją.

Akcja powieści toczy się żwawo i nie brakuje w niej elementów przyjemnego zaskoczenia, a wiele wątków – jak się okazuje – ma drugie dno.

Na koniec warto dodać, że nieznajomość poprzednich części serii „Kryminał pod psem” nie przeszkadza w czytaniu „Morderstwa w hotelu Kattowitz”, ale lektura ta zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po inne książki Marty Matyszczak.

Aleksandra Dolęga