„Morderstwo w hotelu Kattowitz” to komedia kryminalna, której intryga wydaje się bardzo prosta – w tytułowym hotelu popełniono morderstwo, a ofiarą jest popularna piosenkarka, celebrytka Dobrosława Żak o infantylnym pseudonimie DJ Dzidzia. Aresztowano podejrzanego, jednak w jego winę nie wierzy prawie nikt. Oprócz policji sprawą zajmuje się Szymon Solański, były policjant, a obecnie prywatny detektyw, któremu towarzyszy sympatyczny kundelek – Gucio. Ekipę śledczą domyka zaangażowana przez Szymona Róża Kwiatkowska, dziennikarka, do której pan detektyw ma wielką słabość. Dla niej jest to szansa na podreperowanie finansów, dla niego – na zbliżenie się do kobiety. Szybko okazuje się, że podejrzanych o dokonanie zabójstwa jest więcej, a czytelnicy mogą się nacieszyć niemal 300 stronami bardzo dobrej i niebanalnej książki.

Autorka wprawnie prowadzi nas przez – znaną sobie doskonale – topografię Katowic i z taką samą swobodą kreuje bohaterów i wydarzenia. W powieści mamy dwa rodzaje narracji: trzecio- i pierwszoosobową, a co najciekawsze, narratorem pierwszoosobowym jest… Gucio. Jeśli jesteście miłośnikami zwierząt, to na pewno pokochacie tego uroczego kundelka, który bardzo trafnie, choć z psiej perspektywy, opisuje otaczający go świat. W całej narracji widać ogromną zaletę Marty Matyszczak – mało kto potrafi odmalować nie tylko śląską, ale i ogólnopolską rzeczywistość z takim dystansem, inteligentnym humorem i wspaniałą ironią.

Dialogi są barwne, żywe, pełne potocyzmów. Wypowiedzi niektórych postaci zawierają sporo elementów etnolektu śląskiego (ale bez obaw, jeśli go nie znacie, autorka tłumaczy dialekt w przypisach). Same postacie natomiast są bardzo wyraziste. Główni bohaterowie to „mężczyzna po przejściach” oraz „kobieta z przeszłością”, a iskry przelatujące między nimi niemal wyskakują z kartek książki. Pozostałe osoby dramatu to też niezła galeria osobliwości. Mamy tutaj menedżerkę zamordowanej gwiazdy – zmanierowaną snobkę, uznaną panią kardiochirurg, która porzuciła świetną pracę w szpitalu i została ochroniarzem w hotelu, dziwacznego vlogera czy dziennikarza-lowelasa, który chyba sam traci rachubę, z kim już spał, a z kim jeszcze nie.

Najwspanialszy jest jednak Gucio, który ma swój pierwowzór w rzeczywistości. I choć serce pęka na myśl, co obydwa pieski – i ten książkowy, i ten prawdziwy – musiały przejść, zanim trafiły w dobre ręce, kundelek okazał się rewelacyjną inspiracją.

Akcja powieści toczy się żwawo i nie brakuje w niej elementów przyjemnego zaskoczenia, a wiele wątków – jak się okazuje – ma drugie dno.

Na koniec warto dodać, że nieznajomość poprzednich części serii „Kryminał pod psem” nie przeszkadza w czytaniu „Morderstwa w hotelu Kattowitz”, ale lektura ta zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po inne książki Marty Matyszczak.

Aleksandra Dolęga