IRA to jeden z moich ulubionych polskich rockowych zespołów. Na dobrą sprawę na jej muzyce wychowywałem się w latach 90-tych. To opracowanie to próba przybliżenia fenomenu radomskiej grupy, która istnieje i działa do dziś. Na czym polega wielkość tego zespołu? Według mnie na dobrych melodiach z rockowym pazurem a także dobrych, zapadających w pamięć tekstach. A także na charyzmatycznym frontmanie i wokaliście Arturze Gadowskim, choć wszyscy członkowie formacji są na swój sposób interesujący i są bardzo sprawnymi muzykami. Moja ulubiona płyta? Chyba „Mój dom” z 1991 roku, chociaż po reaktywacji w 2002 roku nagrali niejeden dobry album. Wielu fanów niestety popełnia błąd mówiąc, że „nowa IRA” to już nie to samo co „stara IRA” i odwraca się od niej plecami. Tymczasem grupa cały czas idzie do przodu i nieustannie się rozwija toteż nic dziwnego, że nie jest w stanie zadowolić wszystkich. W przeciwieństwie do niektórych zespołów, które bardzo się skomercjalizowały, aby przetrwać na rynku muzycznym IRA nie straciła swojej rockowej zadziorności, choć umie też pokazać łagodniejsze oblicze pod postacią nastrojowych ballad. Co do książki to wydaje się być solidną dziennikarską robotą, choć taki fan jak ja nie znalazł w niej wielu informacji, o których by już wcześniej nie wiedział. Ale książka jest fajnie napisana i lekko się ją czyta. Czy polecam? Fanom jak najbardziej a pozostałym osobom na zasadzie muzycznej ciekawostki. Sześć gwiazdek (dobra).

IRA to jeden z moich ulubionych polskich rockowych zespołów. Na dobrą sprawę na jej muzyce wychowywałem się w latach 90-tych. To opracowanie to próba przybliżenia fenomenu radomskiej grupy, która istnieje i działa do dziś. Na czym polega wielkość tego zespołu? Według mnie na dobrych melodiach z rockowym pazurem a także dobrych, zapadających w pamięć tekstach. A także na...

Bardzo lubię słuchać IRY.Kazdy kto jest ich fanem wie jaką drogę przeszli żeby znaleźć się w tym miejscu w którym dziś są. My zawsze jako fani widzimy już gotowy utwór czy klop czy przygotowany koncert,słowem idziemy na gotowe,ale gdy opada kurtyna i gasną światła dopada chłopaków zmęczenie, tęsknota, zmagają się ze stresem często z fanami którzy nie rozumieją że chłopaki potrzebują odpocząć. Nie obce im są konflikty i mają za sobą czas rozstania i szukania stabilnego składu.
Ale.dla mnie ich muzyka jest bliska sercu.

Bardzo lubię słuchać IRY.Kazdy kto jest ich fanem wie jaką drogę przeszli żeby znaleźć się w tym miejscu w którym dziś są. My zawsze jako fani widzimy już gotowy utwór czy klop czy przygotowany koncert,słowem idziemy na gotowe,ale gdy opada kurtyna i gasną światła dopada chłopaków zmęczenie, tęsknota, zmagają się ze stresem często z fanami którzy nie rozumieją że...

Niby lektura na jeden dzień, ale nie dla mnie. Wolałem tę przyjemność rozbić na kilka dni. Nie jestem zagorzałym fanem, grupa powstała, kiedy jeszcze nie było mnie na świecie, ale lubię zespół IRA. Przez zespół przetoczyło się wielu muzyków, nie gra już w zespole sam jego twórca jak Jakub Płucisz. Jednak pozostał stały zestaw, także twórcy zespołu, wsparty młodszą siłą, która sprawia, że IRA jest wciąż niezmiennie kultową grupą muzyczną. Złośliwi zarzucają, że nowa IRA to nie stara IRA. Wszystko się w życiu zmienia, moda też, muzycy starają się grać tak, aby nadążać z oczekiwaniami, jakie są na rynku muzycznym. Nie powiem, że przestali grać ROCK, nadal powstają utwory z ostrzejszym brzmieniem jak ,,Za późno już”. Z kolei te delikatniejsze ,,Powtarzaj to” czy ,,Wymyśleni” też są dobre, przyjemne dla ucha. Inspirujące. Nie ukrywam, że gdy potrzebuję natchnienia to włączam sobie płytę zespołu IRA.

To nie tylko zespół, ale takie pięcioosobowe małżeństwo. Każdy jest inny, mają swoje nawyki, ale godzą to, dogadują się, działają razem, i tak już trzydzieści sześć lat.

Miewali gorsze dni, zawiesili grę, ale powrócili z podwojoną siłą. Ludzie tęsknili za nimi… Dziś natomiast mogą zabawiać starsze grono wielbicieli jak i młodsze.

Bez wątpienia jeden z najlepszych zespołów polskich. Myślę, że to lektura obowiązkowa dla każdego ,,słuchacza”.

Niby lektura na jeden dzień, ale nie dla mnie. Wolałem tę przyjemność rozbić na kilka dni. Nie jestem zagorzałym fanem, grupa powstała, kiedy jeszcze nie było mnie na świecie, ale lubię zespół IRA. Przez zespół przetoczyło się wielu muzyków, nie gra już w zespole sam jego twórca jak Jakub Płucisz. Jednak pozostał stały zestaw, także twórcy zespołu, wsparty młodszą siłą,...

Jedna z legend polskiego rocka, zespół Ira. Mimo, że spodziewałem się trochę innej opowieści o zespole to jednak przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. Dużo historii o zespole, ciekawostek, opowieści samych muzyków. Troche zabrakło jak dla mnie pikantniejszych historii zakulisowych, jednak dla fanów lektura obowiązkowa.

Jedna z legend polskiego rocka, zespół Ira. Mimo, że spodziewałem się trochę innej opowieści o zespole to jednak przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. Dużo historii o zespole, ciekawostek, opowieści samych muzyków. Troche zabrakło jak dla mnie pikantniejszych historii zakulisowych, jednak dla fanów lektura obowiązkowa.

Dawno nie połknąłem książki w jeden dzień.
Dobrze napisana, lekko się czyta. Dla fana zespołu, nawet tak zwanej "Starej IRY" ;) pozycja obowiązkowa.
Może trochę brakuje wypowiedzi Kuby i Petera, ich spojrzenia, większej liczby anegdot z tamtych czasów. Podobnie spojrzenia Josepha, który też tworzył tę kapelę.
Ale pozycja warta przeczytania.

Dawno nie połknąłem książki w jeden dzień.
Dobrze napisana, lekko się czyta. Dla fana zespołu, nawet tak zwanej "Starej IRY" ;) pozycja obowiązkowa.
Może trochę brakuje wypowiedzi Kuby i Petera, ich spojrzenia, większej liczby anegdot z tamtych czasów. Podobnie spojrzenia Josepha, który też tworzył tę kapelę.
Ale pozycja warta przeczytania.

Ira to miłość moich nastoletnich lat i cieszę się, że po tylu latach i przejściach ciągle grają i mają się nieźle. Biografia zespołu to zapis rozmów z jego członkami na czele z Arturem Gadowskim, wspomnienia czasów lepszych i gorszych, a także próba podsumowania osiągnięć i swoisty rachunek sumienia muzyków.
Książkę czyta się szybko, nie jest obszerna, mimo iż zawiera wspomnienia zespołu od początku istnienia grupy, notki o byłych członkach i powody ich odejścia, okoliczności powstania kolejnych płyt i przebojów. Poznajemy także trochę życie prywatne i pochodzenie członków zespołu, ale wydaje mi się, że niezbyt chętnie chłopcy dzielą się tą sferą życia. Dla byłych i obecnych fanów lektura obowiązkowa.

Ira to miłość moich nastoletnich lat i cieszę się, że po tylu latach i przejściach ciągle grają i mają się nieźle. Biografia zespołu to zapis rozmów z jego członkami na czele z Arturem Gadowskim, wspomnienia czasów lepszych i gorszych, a także próba podsumowania osiągnięć i swoisty rachunek sumienia muzyków.
Książkę czyta się szybko, nie jest obszerna, mimo iż zawiera...

IRA to jeden z moich ukochanych zespół :-) Przez całe studia słuchałam ich piosenek i chodziłam na koncerty. To były piękne lata. Do teraz, kiedy słyszę tak dobrze znane mi melodie wracają do mnie najwspanialsze wspomnienia. "Adres w sercu", "Twój cały świat", "Nadzieję", "Deszcz", "Bierz mnie", "Wyznanie", "Wiarę", "Mój dom", "Sen" znam na pamięć. Z tymi późniejszymi piosenkami jest już trochę gorzej, ale też mogę się pochwalić paroma tytułami. "Parę chwil', "Walcz" "Nie ma niepotrzebnych", "Venus", "Nie pytaj" to też ogarniam ;-) Jak jeszcze uczyłam w liceum był taki czas, że przy omawianiu mitów zawsze moi uczniowie przy nawiązaniach i kontynuacjach słuchali piosenki "Ikar" :-) Mam ich kilka płyt, które zawsze dodają mi energii, kiedy ich słucham. Nic więc dziwnego, że musiałam przeczytać na czym polega fenomen tego zespołu, który gra nieprzerwanie już od ponad trzydziestu lat. Książka, którą chciałam wam polecić odpowiada na to pytanie, ale również na wiele innych. Przede wszystkim jednak opisuje jak spełnia się marzenie kilku młodych chłopaków. Jak realizują swój plan, jakie mają wzloty i upadki, jak radzą sobie z życiem w trasie i wreszcie czy bardziej się przyjaźnią czy już mają siebie serdecznie dosyć ;-) Jeśli macie taki sam sentyment do tego zespołu jak ja, to ta książka powinna stać się dla was lekturą obowiązkową ;-) :-) Polecam :-)

https://mufloneks.blogspot.com/2019/02/bo-jest-paru-ludzi.html

IRA to jeden z moich ukochanych zespół :-) Przez całe studia słuchałam ich piosenek i chodziłam na koncerty. To były piękne lata. Do teraz, kiedy słyszę tak dobrze znane mi melodie wracają do mnie najwspanialsze wspomnienia. "Adres w sercu", "Twój cały świat", "Nadzieję", "Deszcz", "Bierz mnie", "Wyznanie", "Wiarę", "Mój dom", "Sen" znam na pamięć. Z tymi późniejszymi...

IRA - "...bo jest paru ludzi, bo jest parę w życiu dobrych chwil..."

IRA to kultowa grupa, z którą jestem od kiedy pamiętam, czyli praktycznie od początku ich działalności. Byłam na kilku koncertach i zawsze z przyjemnością słucham ich muzyki. To muzycy z charyzmą, ale również mocno ukierunkowani na swój cel muzyczny, co również sprawia, że mają całe grono wiernych słuchaczy.

IRA to po łacińsku znaczy gniew. - nie mylić z Irlandzką Armią Republikańską zwaną IRA i której nazwa uniemożliwiła chłopakom występ w UK :)

Zespół założył Kuba Płucisz w 1987 roku w Radomiu, skład zmieniał się, ale zawsze zostawali stali członkowie. Aktualnie IRA to Artur Gadowski, Wojtek Owczarek, Piotr Sujka, Piotr Konca i Sebastian Piekarek. IRA trwa na rynku już ponad 30 lat, a ich muzyka zupelnie się nie starzeje. Nadal jest oryginalna i bardzo specyficzna, częściowo przez unikatowy wokal Artura Gadowskiego.

Zespół przeżywał w swojej karierze wzloty i upadki, mieli chwile zawieszenia działalności, mieli chwile pracy za granicą w Stanach Zjednoczonych, i to nie tylko racy muzycznej, ale i pracy fizycznej, by utrzymać swe rodziny. Powrót do kraju i wydanie płyt 9 i X to wielki comeback IRY.
IRA się nie starzeje, nadal potrafią grać po 200 koncertów rocznie i czerpać z tego fun, choć Artur Gadowski mówi o stresie przed każdym koncertem, szczególnie teraz po zabiegu usunięciu tarczycy, który mocno wpłynął na jego kondycję i głos.

IRA to ludzie, którzy się nie poddają i dla których muzyka to ich życie. Jeśli chcecie poznać ich sekrety, wyznania i opowieści z trasy to koniecznie musicie sięgnąć po książkę IRA. Bo jest paru ludzi - pięknie wydaną i bogato ilustrowaną zdjęciami z prywatnego archiwum artystów. Ta biografia jest specyficzna - to opowieść przez lata pracy zespołu, z ich anegdotkami, przemyśleniami. Ja przeczytałam ją z ogromną przyjemnością i mimo, że o zespole wiem dużo - to jednak znalazłam tutaj wiele zaskakaujących informacji.

IRA Bo jest paru ludzi to nie tylko piękny album i książka dla fanów zespołu, ale swoista kopalnia wiedzy o polskiej muzyce rockowej, a IRA to juz klasyka naszego rocka. Polecam gorąco!

Nie ma takiej siły, która nas rozdzieli Przełamie los
Nie ma takiej siły, która nas odmieni Powtarzaj to.

https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2019/02/21-ira-bo-jest-paru-ludzi-waldemar.html

IRA - "...bo jest paru ludzi, bo jest parę w życiu dobrych chwil..."

IRA to kultowa grupa, z którą jestem od kiedy pamiętam, czyli praktycznie od początku ich działalności. Byłam na kilku koncertach i zawsze z przyjemnością słucham ich muzyki. To muzycy z charyzmą, ale również mocno ukierunkowani na swój cel muzyczny, co również sprawia, że mają całe grono wiernych...

Zespołu IRA słucham od wielu lat. Jest to zespół, który w większym lub mniejszym stopniu towarzyszy mi przez większość życia. Jednak muszę przyznać, że nigdy nie szukałam szczegółowego opisu jego historii. Tę książkę potraktowałam jako możliwość zajrzenia za kulisy działalności jednego z moich ulubionych polskich zespołów.
Wielu osobom wydaje się, że życie gwiazd muzyki jest cudowne, kolorowe i beztroskie. Zapominają o tym jak niepewny jest to kawałek chleba. Dzisiaj ludzie Cię kochają, jutro nikt o Tobie nie pamięta. Jedną płytą się zachwycają, drugą określają jako koniec zespołu. Niektórzy fani przyjmują sobie jakieś wyobrażenie o ulubionym twórcy i oczekują, że ten będzie zgodnie z nim postępował.
„IRA Bo jest paru ludzi” jest książką, która pozwala zrozumieć, że muzycy to też ludzie. Ludzie, którzy mierzą się z takimi samymi problemami jak zwykli śmiertelnicy. Pokazuje, że życie muzyka rockowego to nie tylko niekończąca się impreza, ale ciężka praca i próba sprostaniu oczekiwaniom świata przy jednoczesnym pozostaniu wiernemu sobie. Przez historię prowadzą nas sami członkowie grupy. Opowiadają o wydarzeniach i towarzyszącym im emocjach. Poznajemy różne punkty widzenia i nieznane dotąd fakty.
Jest to inspirująca i ciekawa podróż. Dodatkowo książka zawiera wiele zdjęć z prywatnego archiwum zespołu. Dla fanów pozycja obowiązkowa. :)

Zespołu IRA słucham od wielu lat. Jest to zespół, który w większym lub mniejszym stopniu towarzyszy mi przez większość życia. Jednak muszę przyznać, że nigdy nie szukałam szczegółowego opisu jego historii. Tę książkę potraktowałam jako możliwość zajrzenia za kulisy działalności jednego z moich ulubionych polskich zespołów.
Wielu osobom wydaje się, że życie gwiazd muzyki...

Ira to mój ukochany zespół, jednak książkę wymęczyłam. Jak na książkę dotyczącą zespołu jest nudna jak flaki z olejem, nie wnosi właściwie nic do wiedzy o zespole.

Ira to mój ukochany zespół, jednak książkę wymęczyłam. Jak na książkę dotyczącą zespołu jest nudna jak flaki z olejem, nie wnosi właściwie nic do wiedzy o zespole.