Wiele już pomyj wylano na "Galicyjskość" Saturczaka i w większości przypadków raczej słusznie. Zamiast opinii zatem, w punktach wyszczególniam, za co tak niska ocena: kontrowersyjna estetycznie okładka, tytuł (cóż ma wspólnego wojenna historia polsko-ukraińska z przedwojenna Galicją?),narracja cierpiąca na literackie ADHD (jak pisze autor "tak teraz mówią, żywe srebro - kiedyś się mówiło),wyraźny brak korektora, czy nawet redaktora, rażące niekonsekwencje w narracji, błędy i niedopatrzenia, przewidywalność, banał, epatowanie opisami okropieństw wojny, z których nie wynika wiele. Pomijam milczeniem fakt, że autor obraził moje rodzinne miasto (nie chce mi się już nawet przeglądać w poszukiwaniu cytatu),ale nie od dziś znane są przemysko-rzeszowskie antagonizmy i wzajemne obrzucanie się inwektywami. (Czyli jednak tego nie pominąłem). A państwu niezdecydowanym dobrze radzę pominąć - tę książkę.

Wiele już pomyj wylano na "Galicyjskość" Saturczaka i w większości przypadków raczej słusznie. Zamiast opinii zatem, w punktach wyszczególniam, za co tak niska ocena: kontrowersyjna estetycznie okładka, tytuł (cóż ma wspólnego wojenna historia polsko-ukraińska z przedwojenna Galicją?),narracja cierpiąca na literackie ADHD (jak pisze autor "tak teraz mówią, żywe srebro -...

Pozycja bardzo odtwórcza. Nie można w nią "wejść", przeszkadza niezdecydowanie, szczególnie w przypadku języka - jego styl chyba w zamierzeniu miał być lekki, luźny, potoczny, mówiony, a wyszedł tylko bełkot podwórkowy - do tego niekonsekwentny, a co za tym idzie, nieprzekonujący.

Książka jest bardzo nierówna, przegadana. Gdyby miała 50 stron - byłaby skondensowana, warta uwagi, a tak trąci sztucznie upchaną słowną watą. Pomysł był, i to bardzo ciekawy, ale w wykonaniu brakuje warsztatu. Postaci są dosyć papierowe, nie można im uwierzyć.

Do tego wydaje mi się, że zabrakło ręki redaktora. Bo jak można w książce, która nosi tytuł "Galicyjskość" udowodnić, że ona o tej galicyjskości jest? Poprzez wrzucanie na co drugą stronę słów "galicyjski" lub "Galicja"?

Podsumowując, książce brakuje stylu, smaku, pasji. Jest nijaka - ani nie zastanawia, ani nie dostarcza wiedzy. Po co jest?

Pozycja bardzo odtwórcza. Nie można w nią "wejść", przeszkadza niezdecydowanie, szczególnie w przypadku języka - jego styl chyba w zamierzeniu miał być lekki, luźny, potoczny, mówiony, a wyszedł tylko bełkot podwórkowy - do tego niekonsekwentny, a co za tym idzie, nieprzekonujący.

Książka jest bardzo nierówna, przegadana. Gdyby miała 50 stron - byłaby skondensowana, warta...

Trochę nudna. Bardzo wtórna.

Trochę nudna. Bardzo wtórna.

warta uwagi

warta uwagi

Trochę bełkot. Ale artystyczny.

Trochę bełkot. Ale artystyczny.

Intrygująca. Świat oczami chłopca który 'nie bardzo rozumie'.

Intrygująca. Świat oczami chłopca który 'nie bardzo rozumie'.