Pocałunek szpiega

CAŁA RECENZJA NA BLOGU:
https://majkabloguje.blogspot.com/2018/11/kochac-kogos-tak-bardzo-nie-jest.html

Podziwiam tę historię za autentyzm. Obraz wojny, w której śmierć i krzywda nie wybiera. Zmusza do zauważenia, że wróg jest również człowiekiem i ma takie same pragnienia, by cało wrócić do domu. Uświadamia, że czasem ten, którego uważałeś za najbliższą Ci osobę, ziści Twój najgorszy koszmar, tylko po to, by zrealizować własne ambicje. A zbyt pochopna decyzja, może pozbawić życie ukochanego. Myśleliście kiedykolwiek o tym, że w sercu każdego żołnierza codziennie toczy się walka pomiędzy obowiązkiem a miłością?

„Pocałunek szpiega” to nie tylko opowiastka o miłości ponad podziałami i trudach wojny. Pokazuje również, że inny nie znaczy gorszy, a coś co wydaje się dziwne i niebezpieczne, zwykle jest tylko niezrozumiałe. Myślę, że najważniejszą lekcją płynącą z historii Sage i Alexa, powinno pozostać, że zanim chwycimy za miecz, warto poznać nawzajem swoje kultury, wymienić się doświadczeniami, oszukać różnić i podobieństw, czerpać garściami z bogactwa obu narodów. Jednocząc się, jesteśmy silniejsi. Wzrastamy, zamiast opłakiwać poległych na wojnie. Chyba warto.

Pocałunek szpiega to druga część rewelacyjnej i trzymającej w elektryzującym napięciu trylogii, która swoją premierę miała 26 września 2018 roku za pośrednictwem Wydawnictwa Jaguar.

Autorką tej powieści jest Erin Beaty – kreatywna pisarka z Indianapolis w stanie Indiana, która ukończyła amerykańską Akademię Marynarki Wojennej na wydziale nauk o rakietach. Po odbyciu służby we flocie jako oficer do spraw obronności i instruktor szkolący kadrę kierowniczą, zajęła się pisaniem swojej pierwszej książki Pocałunek Zdrajcy, która jest pierwszym tomem Trylogii – The Traitor’s Circle.

Główną bohaterką książki jest Sage Fowler–dziewczyna, która nie ma zamiaru żyć tak, jak narzucają jej inni. Chce żyć według swoich własnych zasad i to zgodnych z biciem jej własnego serca. Sage jest nie tylko utalentowaną swatką i niezwykle inteligentną osóbką, ale i nieziemsko przebiegłym, cwanym szpiegiem, który dla dobra swojego królestwa gotów jest do największych i najbardziej niebezpieczniejszych poświęceń.

W tej części trylogii, akcja książki mocno ruszyła do przodu. Kapitan Alex po raz kolejny wyrusza na misje wojskową, ale tym razem jego nowym zadaniem jest wyszkolenie początkującego oddziału. Sage domyśla się, że jej narzeczony coś przed nią ukrywa. A ten mały sekret bardzo intryguje jej szpiegowską naturę. Dlatego, postanawia towarzyszyć mu w jego tajemniczej misji i po raz kolejny przysłużyć się także swojemu królestwu. Dziewczyna nie przewidziała jednak jednego, że tym razem zagrożone będzie nie tylko jej własne życie, ale i jej podopiecznego. Czy Sage wyjdzie cało z tej arcyniebezpiecznej przygody? Czy w nowym miejscu zdoła utrzymać w sekrecie tożsamość własną i swojego podopiecznego?

Pocałunek szpiega to niesamowicie wciągająca i rozbudzająca wyobraźnię historia, która zabierze nas w niezapomnianą, pełną niebezpieczeństw i intryg podróż, wypełnioną magią emocji, szczyptą tajemnic i garścią niebanalnych przygód, które pochłoną czytelnika bez reszty na wiele bezcenncych godzin.

Pocałunek szpiega to historia, która nie jest bajką dla uroczych, małych księżniczek. Jest to raczej mroczno- słodka opowieść dla dziewczyn z dużą, czytelniczą koroną, które szukają w książkach zarówno aury tajemniczości, jak i nutki bezcennej adrenaliny.

Z niecierpliwością czekam na 3 tom tej fantastyczno-szpiegowskiej historii!

Po rewelacyjnym "Pocałunku Zdrajcy" nie mogłam się doczekać kontynuacji, która okazała się być tak dobrym rozwinięciem historii, że nie sposób się nadziwić. Autorka pokazała nam jak ogromna jest jej wyobraźnia i jak bardzo rozwinięty jest świat, w którym żyją Sage i Alex. Erin Beaty niesamowicie poszerzyła miejsca, w których odgrywa się akcja, wzbogaciła powieść o nowe kraje, o których dotychczas tylko słyszeliśmy wzmianki a także we wspaniały sposób ukazuje czytelnikowi otoczenie dzięki pięknym opisom.

Już od pierwszych stron zostajemy wrzuceni na głęboką wodę, a nasi bohaterowie mają nowe zadania do wykonania, trudne decyzje do podjęcia a także sekrety, o których nikt nie powinien się dowiedzieć. Jak zapewne pamiętacie w pierwszym tomie doświadczyliśmy niesamowitej intrygi, ale zapewniam Was, że w kontynuacji będzie jeszcze więcej tajemnic, szpiegowskich akcji i niebezpiecznych zagrań. Bo kiedy ważą się losy państwa wszystkie chwyty dozwolone, a nasza Sage....oj dziewczyna dosłownie da wszystkim popalić!
Kapitan Quinn otrzymuje nową misję i kiedy po 9 miesiącach rozłąki wraca na zamek aby spotkać się z ukochaną, nie wie, że pozostało im tak mało czasu aż znów będą musieli się pożegnać. Sage natomiast bardzo dobrze sprawuje się w roli królewskiej guwernantki, jednak kiedy dowiaduje się o nowym zadaniu Aleksa, koniecznie chce mu towarzyszyć, niestety kapitan ma co do tego zupełnie inne zdanie. Mimo wszystko Sage za wszelką cenę pragnie postawić na swoim i posunie się do niewyobrażalnych dla kobiety kroków aby to osiągnąć.

Pytanie tylko, czy jej się powiedzie? Jaki stosunek do tego będzie miał Kapitan i dlaczego tak bardzo nie chce by Sage z nim jechała?

W tym tomie czeka nas wiele niebezpiecznych akcji, kłamstw i tajemnic tak ogromnych, że nie jedno serce przez nie zostanie złamane. Wspaniale poprowadzona fabuła, która praktycznie na każdym kroku trzyma nas w napięciu i nie raz zaskakuje. Niesamowite wojskowe zagrania nadadzą całej powieści charakterystycznego klimatu a niesłychana inteligencja naszych bohaterów sprawi, że dosłownie będziemy pochłaniać tę historię.

Bardzo spodobało mi się to, że autorka wprowadziła do fabuły ogrom nowych postaci, które w dużym stopniu wzbogaciły tę historię o naprawdę świetne charaktery. W dodatku nasza główna bohaterka ani trochę nie utraciła swojej zadziorności oraz sprytu. Sage dalej jest pewną siebie dziewczyną, chłonną wiedzy a co najważniejsze młodą kobietą, która ma niesamowity dar do szybkiej dedukcji i łączenia faktów. Sage jest prawdziwym mózgiem wszelkich akcji i razem z Kapitanem Quinnem tworzą niezastąpioną parę. Również uczucie, które ich połączyło nie straciło na sile i możecie być pewni, że teraz będzie im jeszcze ciężej chodź na chwilę się rozłączyć, ale jak to wpłynie na ich życie i decyzje?

Jedno jest pewne...niektóre sprawy bardzo się skomplikują, nie będzie żadnych szans na poprawę sytuacji, wróg będzie czyhał z każdej strony a wojna będzie wisieć w powietrzu. Czy Demorańczycy, Kimisarzy oraz Casmuńczycy dojdą do porozumienia? Jak poważna stanie się sytuacja kiedy życie Księcia będzie zagrożone?

Wspaniała, wciągająca historia, która dosłownie Was pochłonie! Niebezpieczna i ryzykowna gra, która przyniesie wiele niespodziewanych wydarzeń. Wojskowe manewry, misje ważniejsze od życia i miłość. Czy jesteście gotowi?

@camilleshade
camilleshade-books.blogspot.com

Sage Fowler, tak samo jak w „Pocałunku zdrajcy”, tak i w „Pocałunku szpiega” wykazuje się niezwykłą spostrzegawczością. Naprawdę podziwiałam ją za to jak potrafi łączyć niektóre fakty i wyciągnąć z nich odpowiednie wioski. Dodatkowo główna bohaterka jest naprawdę inteligentną dziewczyną, co w pewnym momencie okaże się być świetną cechą, a dodatkowo jest odważna. Która nastolatka rzuciłaby się w wir wojny albo potrafiła przeciwstawić rozkazom? Sage to potrafi.
Natomiast Alex Quinn… jest mężczyzną, na którego widok wzdycha niejedna, wierzcie mi. Jest przystojny, ale także odważny i uważany za bohatera. Jednak jest też po prostu człowiekiem i za maską pewności siebie oraz rycerskości kryje się strach i sekret.
Bohaterowie nie są idealni. Ani inteligentna Sage ani kapitan Quinn. Oboje popełniają błędy, oboje mają swoje sekrety, ale moim zdaniem to właśnie dzięki temu nie byli nudnymi postaciami. Byli ciekawi i nie wiedzieliśmy do końca jak mogą postąpić w pewnych sytuacjach, co dodawało nuty tajemniczości.

„Pocałunek szpiega” to nie jest różowa historyjka, gdzie wszystko będzie szło idealnie, a po wypełnieniu planu bohaterowie będą sobie żyli długo i szczęśliwie, a z każdej walki wyjdą niedraśnięci. O nie. To była książka pełna akcji i niewiadomych. Im bliżej byłam końca tym akcja coraz bardziej się zagęszczała, a ja nie wiedziałam, w którym kierunku wszystko się potoczy. Już od pierwszych stron coś zaczęło się dziać, ale to był tylko zalążek tego, co dostawaliśmy później – a było tego sporo. Były intrygi, a także przeszkody napotkane na drodze przez głównych bohaterów.
Nie nudziłam się ani przez chwilę. Ta książka pobudziła we mnie wiele emocji, ale przede wszystkim strach, a w pewnym momencie zostałam tak wystraszona, że musiałam się od razu podzielić swoimi wrażeniami z drugą osobą i chciałam jak najszybciej dobrnąć dalej z nadzieją, że coś się lepszego wydarzy i chociaż na chwilkę będę mogła odetchnąć.
Wspomnę jeszcze o bardzo ważnej kwestii, choć mówiłam o tym wcześniej już po przeczytaniu „Pocałunku zdrajcy”. W tej historii mamy romans, a raczej dość głębokie uczucie, które dzieli dwójkę głównych bohaterów. I chociaż tutaj mamy to już od pierwszych stron, nadal ta miłość nie gra pierwszych skrzypiec. Owszem, kładzie leciutki cień na niektóre działania głównych bohaterów, ale przede wszystkim pierwszą rolę w tej historii gra misja, którą wypełnia Sage, Alex i cały batalion wojowników.
Ta książka pokazała mi coś jeszcze. A raczej przypomniała, że miłość w takim świecie jak ten przedstawiony w „Pocałunku szpiega” wygląda inaczej i działa na innych zasadach niż w normalnych romansach, do których ja przywykłam. Tutaj jest ona niewątpliwie silniejsza i może przetrwać wiele burz.

Bardzo wam tę pozycję polecam, jeśli lubicie tego rodzaju historie. Zawirowana akcja, dużo wydarzeń i myślę, że nie sposób byście się nudzili. Krótkie rozdziały i prosty styl sprawiają, że książkę czyta się szybko. A to, co autorka nam przedstawia w tej historii sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Będziecie chcieli więcej i więcej. A im bliżej końca, tym mocniej napięte nerwy.
Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń, w świat Sage i Alexa, w ich życie i miłość. Mam nadzieję, że jeśli sięgnięcie po tę książkę, także na to pozwolicie. To książka, o której łatwo nie zapomnę i nie mogę się doczekać aż będę mogła sięgnąć po kolejny tom.

Oryginał recenzji na blogu: https://bookwormpl.blogspot.com/2018/10/107-pocaunek-szpiega-erin-beaty.html

W końcu miałam możliwość zapoznać się z dalszymi losami moich ulubionych bohaterów! Tak, dzisiaj mam dla Was recenzję 2 tomu przygód Sage i Alexa. Wiem, że pierwsza część zebrała skrajne opinie, ale jak dla mnie jest to coś zupełnie nowego i nie trzyma się tak utartych już schematów z jakimi spotykamy się w młodzieżówkach. 2 tom jest kontynuacją wydarzeń z pierwszej części. W "Pocałunku szpiega" mamy o wiele więcej akcji, niż w poprzednim tomie. Każda scena ma swoje odzwierciedlenie dalszym przebiegu tej historii. Wszystkie podane szczegóły znacznie odbijają się na tempie akcji, co nie ukrywam wbija w fotel. Czytałam tą książkę zaledwie dwa dni, więc musicie sobie wyobrazić jaka była interesująca skoro totalnie zawładnęła mną i moim czasem.



Mamy tu bohaterów, którzy nie są idealni. Każdy boryka się z własnymi problemami i widać czarno na białym, do czego takie tajemnice mogą doprowadzić. Sage i Alex są wspaniałym duetem i oboje od siebie uczą się wielu rzeczy, które mają swój wpływ na ich rozwój wewnętrzny. Nie mamy tu bohaterów, którym wszystko udaje się za pierwszym razem a intrygi są idealnie skonstruowane. Tu mamy do czynienia z czystym fartem lub (w tych gorszych momentach) z dotkliwym upadkiem a nawet otarciem się o śmierć. Erin Beaty nie tworzy heroicznych bohaterów. Pokazuje realia podejmowanych decyzji. Gra na granicy życia i śmierci może skończyć się różnie. Nie ma możliwości by po podjęciu skrajnej decyzji na tej cienkiej granicy nie odnieść ani jednej rany. Tu wielokrotnie udowadnia nam autorka, że rany powstają i potrafią zaważyć mocno nad dalszym losem bohaterów.

Fascynuje mnie to, że bohaterowie są również niesamowicie ludzcy. Ulegają emocjom i pod wpływem chwili potrafią podejmować nie raz głupie decyzje. Podoba mi się również strona dedukcji. To fajne, że czytelnik może poczuć się jak jeden z bohaterów i uczestniczyć w rozwiązywaniu zagadek i problemów.



Podejrzewam, że czytając tą recenzję uznacie, że jest ona dość niespójna i przepełniona emocjami, jednak ja w przypadku tej książki inaczej pisać nie umiem. Ogromnie mi ta seria przypadła do gustu i szkoda, że nie jest tak popularna jak inne, już niestety utarte i męczące serie, które czyhają na człowieka na każdym rogu. Jednak można upleść w tekst młodzieżówki problemy jakie możemy mieć w życiu codziennym i pokazać nie tylko konsekwencje podejmowanych czynów, ale także rozwiązanie danych problemów. Erin Beaty pozostawia nam ogromny bagaż emocji i nie tylko tych pozytywnych, ale również tych negatywnych. pokazuje cierpienie oraz to co dzieje się z psychiką bohatera po utracie najbliższej osoby. Jak dla mnie to był przepyszny kąsek i nie raz postaram się po tą serię sięgnąć. Lecz teraz pozostaje mi jedynie oczekiwanie na 3 tom!

Bardzo się bałam drugiego tomu. Z jednej strony czekałam na niego z niecierpliwością, z drugiej z kolei bałam sie tej historii. Głównie dla tego, że tom pierwszy zakończył się happy endem także nie do końca wiedziałam, czym autorka może mnie tu jeszcze zaskoczyć.
Wyobraźcie sobie moje zaskoczenie kiedy od pierwszych stron zostajemy wrzuceni na głęboką wodę. Jeżeli myśleliście, że Sage będzie siedzieć pokornie w zamku, kiedy Alex wyruszy na tajemniczą i niebezpieczną misję to byliście w błędzie.
Sage jest ponadprzeciętne spostrzegawcza oraz inteligentna, a dodatkowo bardzo szybko potrafi łączyć fakty. Tym razem działa na polecenie kogoś innego niż król. Jak można było się tego spodziewać na misje wyrusza wraz z Alexem (ku jego ogromnemu niezadowoleniu). Oficjalnie wyrusza jako guwernantka swojego podopiecznego, nieoficjalnie ma szpiegować.

W tym tomie wyruszamy poza granice królestwa, do sąsiadów. Czy Sage znajdzie się w niebezpieczeństwie? Czy uda się jej wydostać?

Więcej na: https://libraryofvelaris.blogspot.com/2019/01/pocaunek-szpiega-erin-beaty.html