Wbrew pozorom los dla Profesorowej Szczupaczńskiej nie jest łaskawy. Ta szacowna kobieta w następnych swoich przygodach narażona została na kontakt z prawdziwym Szatanem czyli Stanisławem Przybyszewskim. Współczuję jej całym sercem, bo i ja próbowałam zawrzeć z tym panem znajomość poprzez lekturę jego pism, co spowodowało poczucie głębokiego szoku. Niestety powieściowy Przybyszewski "mówi" tym prawdziwym, co może i dla innych być walorem tej książki, ale nie dla mnie. Pewnie też przerywanie "mistrzowi" ustami trzeźwo myślącej Profesorowej sprawiło Autorce (Autorom) tej książki wiele frajdy, ale widać Maryla Szymiczkowa jest bardziej odporna na Przybyszewskie bajdurzenie niż ja. Całe szczęście, że sprawa pana Przybyszewskiego jest tylko jednym z licznych wątków tej znakomitej powieści (tak znakomitej jak i inne autorstwa pani Szymiczkowej), ale dla mnie była ona łyżką dziegciu w beczce miodu. Z tym, że w literaturze nie dla wszystkich dziegieć jednaki.

Wbrew pozorom los dla Profesorowej Szczupaczńskiej nie jest łaskawy. Ta szacowna kobieta w następnych swoich przygodach narażona została na kontakt z prawdziwym Szatanem czyli Stanisławem Przybyszewskim. Współczuję jej całym sercem, bo i ja próbowałam zawrzeć z tym panem znajomość poprzez lekturę jego pism, co spowodowało poczucie głębokiego szoku. Niestety powieściowy...