Do książki podchodziłam trochę jak pies do jeża, a to ze względu na osobę autora. Owszem pisze jeden bestseller za drugim, ale raz, że za bestselerami nie gonię, a dwa, Ken Follett ponoć jest co nieco nieobiektywny w kwestii faktów historycznych w niektórych swoich dziełach. Książkę dostałam w prezencie, więc pomyślałam, że nastawię się na rozrywkę, a ewentualną prawdę lub fałsz historyczny po prostu zignoruję. Przyznam uczciwie, że jak zaczęłam czytać, to nie mogłam się oderwać. Między czytaniem zastanawiałam się jak dalej potoczą się losy bohaterów i do jakiego finału zmierza akcja. Ale po kolei. Z głównym bohaterem spotykamy się w styczniu 1958 r. Luke budzi się na podłodze publicznej ubikacji na dworcu kolejowym Union Station w Waszyngtonie. W tym momencie jeszcze nie wie jak się nazywa, kim jest i dlaczego tam się znalazł. Jest bez grosza przy duszy i cierpi na zanik pamięci. Powoli zaczyna zauważać u siebie pewne umiejętności oraz wiedzę wskazującą na to, że nie jest zwykłym bezdomnym pijakiem. Akcja toczy się dwutorowo. Mamy przeskok do lat czterdziestych kiedy to czwórka przyjaciół – Luke, Anthony, Elspeth i jej koleżanka Billie - studiuje na Harvardzie. Wybuch wojny krzyżuje plany niektórym z nich, a ich drogi się rozchodzą. Akcja przyspiesza. Okazuje się, że Luke jest śledzony, tylko nie wiadomo przez kogo i dlaczego. W tym samym czasie na Przylądku Canaveral na Florydzie trwają ostatnie przygotowania do wystrzelenia w kosmos satelity Explorer I. Ciągle pojawiają się jakieś problemy natury technicznej lub atmosferycznej, a presja jest ogromna bo Stany Zjednoczone przegrywają ze Związkiem Radzieckim wyścig o dominację w kosmosie. Poprzednie tego typu próby zakończyły się fiaskiem, kolejna porażka z wystrzeleniem Explorera I będzie oznaczać de facto oddanie pałeczki pierwszeństwa Rosjanom. Wraz z Lukiem i odnalezioną przyjaciółką i miłością z czasów studenckich Billie odkrywamy kolejne części misternej sieci powiązań. Nie wiadomo kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Dlaczego tak bardzo zależy wpływowym osobom na tym, aby Luke nie odzyskał pamięci, aby nie poskładał elementów tej skomplikowanej układanki w logiczną całość? Dlaczego we wszystkim macza palce CIA? Jakie informacje są w posiadaniu Luke'a, że zaczyna się na niego polowanie i wyścig z czasem? Intryga jest skonstruowania niezwykle ciekawie i wiarygodnie. Podobały mi się też wstawki techniczne na temat satelity i rakiety mającej go wynieść na orbitę. Autor zadbał o wiarygodny kontekst historyczny, nawet w takim szczególe jak motel Starlite w miejscowości Cocoa Beach na Florydzie. Sprawdziłam i faktycznie taki motel był tam w latach pięćdziesiątych. Obecnie go już tam nie ma. Pod koniec czytelnik może się zacząć domyślać zakończenia, nie będę się jednak wyzłośliwiać, bo jak do tego zakończenia dojdzie, to wcale nie jest znowu takie oczywiste. Fabuła jest ciekawa do samego końca. Muszę przyznać, że byłam nie tylko bardzo miło zaskoczona jakością tego thrillera, ale też prawdą historyczną w nim zawartą. "Zabójcza pamięć", to thriller szpiegowski wysokich lotów i z prawdziwego zdarzenia. Polecam z czystym sumieniem.

Do książki podchodziłam trochę jak pies do jeża, a to ze względu na osobę autora. Owszem pisze jeden bestseller za drugim, ale raz, że za bestselerami nie gonię, a dwa, Ken Follett ponoć jest co nieco nieobiektywny w kwestii faktów historycznych w niektórych swoich dziełach. Książkę dostałam w prezencie, więc pomyślałam, że nastawię się na rozrywkę, a ewentualną prawdę lub...