Pobudzona przeszłość


Drzewa genealogiczne potrafią odkryć sekrety, zgodzicie się? Od kiedy w podstawówce musiałam przedstawić drzewo własnej rodziny zaczęłam się nimi bardziej interesować. Zagłębiając się coraz bardziej, przechodząc do korzeni można znaleźć wiele faktów, o których wcześniej nikt nam nawet nie wspominał. Niektóre tajemnice rodowe wolałyby chyba nie zostać odkryte...

Jack prowadzi zwyczajne życie, jest nastolatkiem kochającym footboal, nieźle się uczącym, mieszkającym z roztrzepaną mamą-prawniczką i mającym przyjaciół, na których może liczyć. Każdy jego dzień zaczyna się od połknięcie leków na serce, gdyż jako niemowlę został poddany operacji. Pewnego dnia jednak chłopak zapomina o przyjmowanym lekarstwie, a przez to jego życie całkowicie się odmienia. Okazuje się, że wcale nie miał operacji na sercu, a został mu wszczepiony kamień wojownika. Lek miał zapobiec skutkom działania kamienia. Czy Jack będzie gotowy na konsekwencje, jakie niesie ze sobą jego status? Czy odnajdzie się w zupełnie innym niż znany mu świat?

"Dziedzic wojowników" to pierwsza część nowej serii Cindy Williams Chimy. Autorkę znałam już i bardzo polubiłam dzięki cyklowi "Siedem królestw". Świat przez nią wykreowany, pomysł i treść książek niezwykle mi się spodobała, więc z wielką ciekawością chciałam przeczytać Kroniki Dziedziców. Obawiałam się jednocześnie, że "Dziedzic" może nie sprostać moim dość wygórowanym oczekiwaniom.

Prolog zapowiadał się świetnie, jego akcja była osadzona w czasach przypominających średniowiecze, a takie właśnie najbardziej lubię dla książek fantastycznych, do tego klimat, tajemniczość funkcji bohaterów. Byłam zadowolona, liczyłam, że dalej będzie podobnie. Już opis książki przestrzegał przed zbyt łatwą oceną. Jednak prolog trwał nadal i przeniósł nas w czasy ponad sto lat późniejsze. Sądzę, że autorka już tym dodatkiem zdradziła za wiele, wolałabym rozpocząć lekturę w tej magicznej atmosferze, a potem przejść do akcji właściwej.

"Dziedzic wojowników" dzielił się na dwa światy. Współczesność była tym, jak żył główny bohater, zaś drugą stroną była ta magiczna otoczka jego przeszłości, dziedzictwa. Pierwsza część gryzła mi się z drugim obrazem. Nie podobało mi się normalnie życie Jacka, było wręcz idealne, nierealne. To jak dowiedział się, o swojej mocy też pozostawia u mnie wiele do życzenia.

Autorka doskonale potrafi kreować swoich bohaterów i świat, jaki tworzy, ale tutaj nie ukazała pełni swojego potencjału. Bohater był zwyczajnym nastolatkiem i miał zwyczajne problemy, ale niemożliwie mnie irytował. Był idealny, pod każdym względem, tak jak jego przyjaciele. Nastolatki się tak nie zachowują. To było jak czytanie o dwunastolatkach(najwyżej) w starszych ciałach. Gdyby autorka zmieniła ich wiek, odmłodziła ich, nie miałabym takich uwag, gdyż wiek pasowałby do ich zachowań. Zdecydowanie lepiej wypadła kreacja starszych postaci, ciotka, czy nowy nauczyciel Jacka byli mieli mocne charaktery, jak również wady, co jest kluczowe w zachowaniu realizmu.

Relacje pomiędzy bohaterami były sztywne i nijakie, nie odczuwałam głębszych emocji, które mogliby do siebie połać. Związek głównego bohatera z Ellen ukazywał uczuciowość dziesięciolatków, ich podchody i małe, delikatne kroki, by wyjść razem na kawę. Ale nawet jeśli ten związek mi się nie spodobał, był niczym względem powiązań z byłą dziewczyną. Z jednej skrajności w skrajność, postać niczym z serii "Szeptem".

Nie będę jednak jedynie ganić autorki, są aspekty, które mi się spodobały. Jednym z nich jest legenda o Dziedzicach, ich przeszłość. Lubię bajkowe wstawki do książek, a ta historia dodawała spójności całemu przedsięwzięciu. Kolejnym jasnym punktem jest końcówka książki, mimo iż lekko przesłodzona, to tok zdarzeń był intrygujący i mógł być bardzo dramatyczny, jednak słowo klucz, mógł.

"Zawsze jest czas na to, co najważniejsze."

Czytając wciąż miałam w głowie iż ta książka nie jest dla mnie, wydarzenia w niej rozgrywane, bohaterowie byli ugrzecznieni. Sądzę, że ta seria pani Chimy jest skierowana do młodszego odbiorcy. Siedem Królestw w tym elemencie było bardziej zróżnicowane, doskonale do mnie dotarło i stało się jedną z moich ulubionych cykli. "Dziedzica wojowników" wolę zwrócić do biblioteki i zapomnieć o tym dziele autorki.
Ocena: średnia - [3-/6]

Pobudzona przeszłość


Drzewa genealogiczne potrafią odkryć sekrety, zgodzicie się? Od kiedy w podstawówce musiałam przedstawić drzewo własnej rodziny zaczęłam się nimi bardziej interesować. Zagłębiając się coraz bardziej, przechodząc do korzeni można znaleźć wiele faktów, o których wcześniej nikt nam nawet nie wspominał. Niektóre tajemnice rodowe wolałyby chyba nie zostać...